Γιατί ερωτεύομαι αυτούς που δεν με αγαπούν;
Αν έχεις την τάση να ξετρελαίνεσαι με ανθρώπους που σπάνια (για να μην πούμε ποτέ) δεν ανταποδίδουν τα αισθήματά σου, ίσως ξέρουμε γιατί…
Όλοι μας το έχουμε πάθει κάποια στιγμή στη ζωή μας. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που βρίσκονται στην άσχημη αυτή θέση συστηματικά: γιατί λοιπόν ερωτευόμαστε άτομα που δεν μας αγαπούν—και ούτε φαίνεται να έχουν σκοπό να προσπαθήσουν;
Προβάλλουμε πάνω τους τις επιθυμίες μας
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να βλέπουμε στους άλλους ανθρώπους μόνο αυτά που θέλουμε να δούμε. Σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν θεατή, και το άτομο που ερωτεύεστε σαν έργο τέχνης. Βγάζετε τα δικά σας συμπεράσματα και τις δικές σας θεωρίες, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει μεταξύ σας μια απόσταση που δεν σας αφήνει να δείτε τα ελαττώματά του. Κι έτσι δημιουργούνται συναισθήματα χωρίς κάποια βάση.
Απολαμβάνουμε το δράμα
Ναι, ναι. Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτοί που λατρεύουν να μπλέκονται σε καταστάσεις που ξέρουν πως τίποτα δεν πρόκειται να πάει καλά. Και αυτό, κατά βάθος, είναι μηχανισμός αυτοάμυνας. Μετά από λίγο καιρό, μπορείς να εθιστείς στον πόνο που σου προκαλεί μια αγάπη χωρίς ανταπόκριση, αλλά δεν μπορείς με τίποτα να αντιμετωπίσεις όλους τους (πολύ αληθινούς) συμβιβασμούς που απαιτεί μια κανονική σχέση. Συνεπώς, υπάρχουν άτομα που τους τρομάζει η ρουτίνα τόσο πολύ, που θα προτιμήσουν να πληγώνονται επ’ άπειρον.
Φοβόμαστε την δέσμευση
Υπάρχει κόσμος που τρελαίνεται με την ιδέα του έρωτα, αλλά όχι και τόσο με το να την ζει. Που φοβάται μην πληγωθεί, και γι’ αυτό επιλέγει να κυνηγάει σύντομα, άσχημα ρομάντζα που θα καταλήξουν με δάκρυα. Αυτό, βέβαια, είναι ακόμα χειρότερο, καθώς με αυτό τον τρόπο μπορεί να πληγώσουμε κι εμείς τους άλλους, καθώς – με πολύ απλά λόγια – δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει τίποτα.
Είμαστε κολλημένοι στο παρελθόν
Πολλές φορές αυτός ο φόβος μπορεί να οφείλεται στο παρελθόν μας. Μπορεί να είχαμε κάνει μια πραγματικά απαίσια σχέση, ή να περάσαμε έναν πολύ σκληρό χωρισμό. Έτσι, κυνηγάμε άτομα που ξέρουμε ότι δεν θα ανταποκριθούν, είτε γιατί είναι λιγότερο επικίνδυνο από τα δεινά που αντιμετωπίσαμε στο παρελθόν μας, είτε (και αυτό είναι το πιο θλιβερό) επειδή δεν έχουμε μάθει να κάνουμε σχέσεις με άλλον τρόπο. Μην ξεχνάτε ποτέ πως οι σχέσεις χρειάζονται δύο άτομα για να λειτουργήσουν. Και πως το να είμαστε ευάλωτοι και να παίρνουμε ρίσκα μπορεί ίσως να είναι το καλύτερο πράγμα που κάναμε ποτέ για τον εαυτό μας. Μην φοβάστε να δείξετε την αγάπη σας και – κυρίως – μην φοβάστε να ζητήσετε την αγάπη που αξίζετε.
Προβάλλουμε πάνω τους τις επιθυμίες μας
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να βλέπουμε στους άλλους ανθρώπους μόνο αυτά που θέλουμε να δούμε. Σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν θεατή, και το άτομο που ερωτεύεστε σαν έργο τέχνης. Βγάζετε τα δικά σας συμπεράσματα και τις δικές σας θεωρίες, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει μεταξύ σας μια απόσταση που δεν σας αφήνει να δείτε τα ελαττώματά του. Κι έτσι δημιουργούνται συναισθήματα χωρίς κάποια βάση.
Απολαμβάνουμε το δράμα
Ναι, ναι. Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτοί που λατρεύουν να μπλέκονται σε καταστάσεις που ξέρουν πως τίποτα δεν πρόκειται να πάει καλά. Και αυτό, κατά βάθος, είναι μηχανισμός αυτοάμυνας. Μετά από λίγο καιρό, μπορείς να εθιστείς στον πόνο που σου προκαλεί μια αγάπη χωρίς ανταπόκριση, αλλά δεν μπορείς με τίποτα να αντιμετωπίσεις όλους τους (πολύ αληθινούς) συμβιβασμούς που απαιτεί μια κανονική σχέση. Συνεπώς, υπάρχουν άτομα που τους τρομάζει η ρουτίνα τόσο πολύ, που θα προτιμήσουν να πληγώνονται επ’ άπειρον.
Φοβόμαστε την δέσμευση
Υπάρχει κόσμος που τρελαίνεται με την ιδέα του έρωτα, αλλά όχι και τόσο με το να την ζει. Που φοβάται μην πληγωθεί, και γι’ αυτό επιλέγει να κυνηγάει σύντομα, άσχημα ρομάντζα που θα καταλήξουν με δάκρυα. Αυτό, βέβαια, είναι ακόμα χειρότερο, καθώς με αυτό τον τρόπο μπορεί να πληγώσουμε κι εμείς τους άλλους, καθώς – με πολύ απλά λόγια – δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει τίποτα.
Είμαστε κολλημένοι στο παρελθόν
Πολλές φορές αυτός ο φόβος μπορεί να οφείλεται στο παρελθόν μας. Μπορεί να είχαμε κάνει μια πραγματικά απαίσια σχέση, ή να περάσαμε έναν πολύ σκληρό χωρισμό. Έτσι, κυνηγάμε άτομα που ξέρουμε ότι δεν θα ανταποκριθούν, είτε γιατί είναι λιγότερο επικίνδυνο από τα δεινά που αντιμετωπίσαμε στο παρελθόν μας, είτε (και αυτό είναι το πιο θλιβερό) επειδή δεν έχουμε μάθει να κάνουμε σχέσεις με άλλον τρόπο. Μην ξεχνάτε ποτέ πως οι σχέσεις χρειάζονται δύο άτομα για να λειτουργήσουν. Και πως το να είμαστε ευάλωτοι και να παίρνουμε ρίσκα μπορεί ίσως να είναι το καλύτερο πράγμα που κάναμε ποτέ για τον εαυτό μας. Μην φοβάστε να δείξετε την αγάπη σας και – κυρίως – μην φοβάστε να ζητήσετε την αγάπη που αξίζετε.
