Τον ρωτάς τι σκέφτεται, και βιάζεται να σου απαντήσει “Τίποτα”; Ώρα να σου αποκαλύψουμε όσα (δεν) ήθελες να μάθεις.
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Θοδωρή Διάκου
Το έχετε βιώσει οι περισσότερες, θα υποθέσουμε. Εκείνη την στιγμή που το αγόρι σας κοιτάει με κενό βλέμμα μπροστά, και φαίνεται να τον απασχολεί κάτι. Είναι η στιγμή που τον ρωτάτε τι σκέφτεται και, σαν να βγήκε μόλις από ύπνωση, βιάζεται να σας απαντήσει με την μία λέξη που κανένας δεσμευμένος άνθρωπος δεν θέλει να ακούσει: Τίποτα.
Και τότε είναι η στιγμή που κάτι αρχίζει να σας βρωμάει. Κάτι σας κρύβει. Τι είναι, όμως, αυτό; Σας βεβαιώνουμε: τίποτα που να ήταν ζωτική ανάγκη να ακούσετε. Λογικά δεν έχει καν σχέση με εσάς. Μπορεί να είναι πράγματα που δεν θα σκεφτόσουν ούτε αφού έχεις μουλιάσει μισή ώρα στο ντους, έχοντας καπνίσει από πριν ένα ύποπτο τσιγάρο. Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, όλες τις κρυφές σκέψεις που κάνει ένας άντρας και δεν θα παραδεχόταν ποτέ.
«Τι θα φάω απόψε» Σουβλάκι; Πίτσα; Μήπως μαγειρέψω κάτι; Μήπως να μαγειρέψω και για τους δυο μας, να κάνω και εντύπωση; Μήπως μου έχει μείνει παστίτσιο που μου έστειλε η μάνα μου με ταπεράκια στην κατάψυξη;
«Θυμάμαι ότι έκλεισα τον θερμοσίφωνα, αλλά μήπως δεν τον έκλεισα;» Μην δίνεις σημασία στην κενή μου έκφραση, απλά προσπαθώ να παίξω σαν ταινία όλες μου τις κινήσεις πριν φύγω από το σπίτι, αλλά η κασέτα κολλάει λίγο πριν βγω, και τώρα αναρωτιέμαι αν το θερμοσίφωνό μου είναι από αυτά που έχουν χρονοδιακόπτη και κλείνουν μόνα τους ή θα γυρίσω και θα έχει εκραγεί το σπίτι.
*φωνή Μένιου Σακελλαρόπουλου* Μερικές φορές απλά κάνουμε replay στο κεφάλι μας τον χθεσινό αγώνα. Ή και αγώνες που δεν έχουν συμβεί ποτέ.
«Το πουλί μου με φαγουρίζει» Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εξήγηση αυτό.
«Όλοι οι φίλοι μου λένε πως τους αρέσει η Ντενέρις, αλλά εγώ προτιμώ την Σέρσεϊ» Η Σέρσεϊ είναι πολύ πιο έμπειρη στα πολιτικά παιχνίδια, και μπορεί να είναι λίγο παρανοϊκή και να έχει κάνει παιδιά με τον αδερφό της, αλλά τουλάχιστον δεν περνάει μια ολόκληρη σεζόν περπατώντας στην έρημο παριστάνοντας τον Νέλσον Μαντέλα. Αλλά δεν πρόκειται να το παραδεχτώ, γιατί ξέρω ότι δεν είναι δημοφιλής άποψη.
«Αν όντως γίνει zombie apocalypse, τι πράγματα θα έπρεπε να έχω μαζί μου;» Είναι μια αρκετά μεγάλη πιθανότητα, και το προσκοπικό παρελθόν μας αναγκάζει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι. Οπότε, ποιο όπλο θα ήταν πιο αποτελεσματικό, εύκολο στην χρήση και λιγότερο θορυβώδες, ώστε να μπορώ να σκοτώνω τα ζόμπι απαρατήρητος; Επίσης πόσο τέλειο δίδυμο θα κάναμε;
«Ουάου, είσαι πραγματικά πανέμορφη» Δεν θα σου το πούμε επειδή ξέρουμε πως δεν θα μας πιστέψεις, επειδή ακούγεται σαν την πιο εύκολη απάντηση στον κόσμο. Αλλά μερικές φορές ισχύει. Δεν μπορείς να το ξέρεις. Δεν είσαι στο μυαλό μας!
«Θέλω να κλάσω» Συμβαίνει. Είναι άβολο. Και μπορεί η σχέση μας να μην έχει φτάσει ακόμα σ’ αυτό το σημείο άνεσης. Πρέπει να βρω μια καλή δικαιολογία για να απομακρυνθώ. Πρέπει να καταστρώσω ένα σχέδιο που δεν θα κινήσει καμία υποψία.
*λευκός θόρυβος* Μερικές φορές δεν έχουμε κυριολεκτικά τίποτα στο κεφάλι μας. Μηδέν. Κενό. Μπλακ-άουτ. Άλλες φορές έχουμε μπλέξει μεταξύ τους τόσες πολλές άσχετες σκέψεις, που και να προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε, δεν μπορούμε. Είναι σαν να ξεκινάς να βλέπεις μια σειρά από μισά της τρίτης σεζόν. Μην μας αναγκάσεις να σου εξηγήσουμε. Πίστεψέ μας όταν σου λέμε πως δεν σκεφτόμαστε τίποτα. Δεν υπάρχει λόγος να φανούμε τόσο ηλίθιοι.