Τι ώρα μας πιάνουν οι χειρότερες λιγούρες;
Η επιστήμη αποφάνθηκε, για το ποια είναι η πιο επικίνδυνη ώρα να υποπέσουμε σε διατροφικές παρασπονδίες.
Νέα πειραματική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Obesity κατέληξε πως οι βραδινές ώρες είναι οι πιο επικίνδυνες για διατροφικές παρασπονδίες. Ο κίνδυνος, όπως διαπιστώθηκε, είναι υψηλότερος για άτομα που υποφέρουν από άγχος.
Τα επίπεδα της γκρελίνης, γνωστής και ως ορμόνης της πείνας αυξάνονται, ενώ της λεπτίνης που συμβάλει στην αίσθηση πληρότητας μειώνονται κατά τις βραδινές ώρες, διαπίστωσαν οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου John Hopkins, που πειραματίστηκαν με μικρή ομάδα υπέρβαρων ανδρών και γυναικών.
«Διαπιστώσαμε ότι το βράδυ είναι η περίοδος υψηλού κινδύνου για να φάμε περισσότερο, ειδικά αν έχουμε άγχος και είμαστε ήδη επιρρεπείς στο ακατάσχετο τσιμπολόγημα. Τα καλά νέα είναι ότι γνωρίζοντας αυτό, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για να μειώσουμε την υπερφαγία, τρώγοντας νωρίτερα μέσα στην ημέρα ή βρίσκοντας εναλλακτικούς τρόπους μείωσης του στρες», εξηγεί η Σούζαν Καρνελ, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών στο αμερικανικό πανεπιστήμιο και επικεφαλής της μελέτης.
Με στόχο να μάθουν πώς το στρες επηρεάζει την πείνα, οι ερευνητές σχεδίασαν ένα πείραμα το οποίο μέτρησε την πείνα των συμμετεχόντων σε σχέση με τα επίπεδα του στρες, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Στο πείραμα πήραν μέρος 32 υπέρβαρα άτομα, 19 άνδρες αι 13 γυναίκες, από 18 έως 50 ετών. Οι μισοί από αυτούς είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας. Ο δείκτης μάζας σώματος τους κυμαινόταν από 28 έως 52, και όλοι τους ήταν κατά τα άλλα υγιείς.
Κάθε συμμετέχων θα έμενε νηστικός για οκτώ ώρες, έπειτα θα κατανάλωνε ένα υγρό γεύμα με 608 θερμίδες, είτε στις 9:00 το πρωί, είτε στις 16:00 το απόγευμα. Περίπου 130 λεπτά μετά το γεύμα, κάθε εθελοντής έπρεπε να υποβληθεί σε στρες τεστ. Οι ερευνητές πήραν δείγματα αίματος από κάθε άτομο και μέτρησαν τα επίπεδα του στρες και των ορμονών της πείνας. Επίσης, οι εθελοντές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν οι ίδιοι το πόσο πεινούσαν και πόσο χορτάτοι ένιωθαν.
Τριάντα λεπτά μετά το στρες τεστ, οι ειδικοί πρόσφεραν στους συμμετέχοντες έναν μπουφέ που περιείχε τρεις μεσαίου μεγέθους πίτσες, ατομικά σακουλάκια με πατατάκια, μπισκότα και σοκολάτες και νερό. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η όρεξη των εθελοντών ήταν σημαντικά μεγαλύτερη το βράδυ, απ’ ό,τι το πρωί.
Μετά το στρες τεστ, τα επίπεδα άγχους κορυφώνονταν και τα επίπεδα της πείνας επίσης κλιμακώνονταν σταδιακά σε όλους τους συμμετέχοντες το πρωί και το βράδυ, αλλά τα επίπεδα της γκρελίνης ήταν συνολικά υψηλότερα το βράδυ. Αυτό σημαίνει ότι το άγχος έχει επίδραση στην ορμόνη της πείνας περισσότερο τις βραδινές ώρες, παρά τις πρωινές.
Πηγή: In.gr
Τα επίπεδα της γκρελίνης, γνωστής και ως ορμόνης της πείνας αυξάνονται, ενώ της λεπτίνης που συμβάλει στην αίσθηση πληρότητας μειώνονται κατά τις βραδινές ώρες, διαπίστωσαν οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου John Hopkins, που πειραματίστηκαν με μικρή ομάδα υπέρβαρων ανδρών και γυναικών.
«Διαπιστώσαμε ότι το βράδυ είναι η περίοδος υψηλού κινδύνου για να φάμε περισσότερο, ειδικά αν έχουμε άγχος και είμαστε ήδη επιρρεπείς στο ακατάσχετο τσιμπολόγημα. Τα καλά νέα είναι ότι γνωρίζοντας αυτό, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για να μειώσουμε την υπερφαγία, τρώγοντας νωρίτερα μέσα στην ημέρα ή βρίσκοντας εναλλακτικούς τρόπους μείωσης του στρες», εξηγεί η Σούζαν Καρνελ, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών στο αμερικανικό πανεπιστήμιο και επικεφαλής της μελέτης.
Με στόχο να μάθουν πώς το στρες επηρεάζει την πείνα, οι ερευνητές σχεδίασαν ένα πείραμα το οποίο μέτρησε την πείνα των συμμετεχόντων σε σχέση με τα επίπεδα του στρες, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Στο πείραμα πήραν μέρος 32 υπέρβαρα άτομα, 19 άνδρες αι 13 γυναίκες, από 18 έως 50 ετών. Οι μισοί από αυτούς είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας. Ο δείκτης μάζας σώματος τους κυμαινόταν από 28 έως 52, και όλοι τους ήταν κατά τα άλλα υγιείς.
Κάθε συμμετέχων θα έμενε νηστικός για οκτώ ώρες, έπειτα θα κατανάλωνε ένα υγρό γεύμα με 608 θερμίδες, είτε στις 9:00 το πρωί, είτε στις 16:00 το απόγευμα. Περίπου 130 λεπτά μετά το γεύμα, κάθε εθελοντής έπρεπε να υποβληθεί σε στρες τεστ. Οι ερευνητές πήραν δείγματα αίματος από κάθε άτομο και μέτρησαν τα επίπεδα του στρες και των ορμονών της πείνας. Επίσης, οι εθελοντές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν οι ίδιοι το πόσο πεινούσαν και πόσο χορτάτοι ένιωθαν.
Τριάντα λεπτά μετά το στρες τεστ, οι ειδικοί πρόσφεραν στους συμμετέχοντες έναν μπουφέ που περιείχε τρεις μεσαίου μεγέθους πίτσες, ατομικά σακουλάκια με πατατάκια, μπισκότα και σοκολάτες και νερό. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η όρεξη των εθελοντών ήταν σημαντικά μεγαλύτερη το βράδυ, απ’ ό,τι το πρωί.
Μετά το στρες τεστ, τα επίπεδα άγχους κορυφώνονταν και τα επίπεδα της πείνας επίσης κλιμακώνονταν σταδιακά σε όλους τους συμμετέχοντες το πρωί και το βράδυ, αλλά τα επίπεδα της γκρελίνης ήταν συνολικά υψηλότερα το βράδυ. Αυτό σημαίνει ότι το άγχος έχει επίδραση στην ορμόνη της πείνας περισσότερο τις βραδινές ώρες, παρά τις πρωινές.
Πηγή: In.gr
