20 ζωάκια που θα σας συγκινήσουν
Είκοσι τρυφερά, πανέμορφα πορτραίτα κατοικίδιων και οικόσιτων ζώων που γέρασαν, θα σας κάνουν να δείτε τα γηρατειά με άλλο μάτι.
Η Isa Leshko είναι μια ταλαντούχα φωτογράφος από την Πενσυλβανία των ΗΠΑ, που βρήκε έναν μοναδικό –όσο και συγκινητικό– τρόπο να αντιμετωπίσει τον φόβο της για τον θάνατο και τα γηρατειά. Για το Elderly Animal project της, η Leshko φωτογράφισε διάφορα κατοικίδια και οικόσιτα ζώα που διανύουν τον… χειμώνα της ζωής τους, σε ιδιαίτερα τρυφερές πόζες.
Το συγκεκριμένο project ξεκίνησε αμέσως μετά τον θάνατο της μητέρας της. Όπως σημειώνει η ίδια, «πέρασα έναν χρόνο στο New Jersey με την αδερφή μου και τη μητέρα μας, η οποία έπασχε από την νόσο του Alzheimer. Η όλη εμπειρία με επηρέασε βαθιά, και με ανάγκασε να αντιμετωπίσω για πρώτη φορά την ιδέα της δικής μου θνητότητας».
Η καλλιτέχνης αναφέρει επίσης ότι περνά πολύ χρόνο με τα ζώα που φωτογραφίζει, προκειμένου να τα πλησιάσει. «Αναλόγως το ζώο, μπορεί να περάσω μία ολόκληρη ώρα ή και παραπάνω ξαπλωμένη στο έδαφος δίπλα του, πριν βγάλω την πρώτη φωτογραφία. Αυτή η προσέγγιση βοηθά το ζώο να συνηθίσει την παρουσία μου και μου επιτρέπει να το παρατηρώ χωρίς να εστιάζω στην φωτογραφία» λέει.
Εκτός του να αντιμετωπίσει τον φόβο των γηρατειών και του θανάτου, η σειρά φωτογραφιών έδωσε επίσης στη Leshko την ευκαιρία να εκφράσει τις ιδέες της σχετικά με την μεταχείριση των ζώων. «Απεικονίζοντας την ομορφιά και την αξιοπρέπεια των πλασμάτων αυτών στα τελευταία τους χρόνια, θέλω να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να αναρωτηθούν και να αναθεωρήσουν τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε σήμερα τα οικόσιτα ζώα».
Το συγκεκριμένο project ξεκίνησε αμέσως μετά τον θάνατο της μητέρας της. Όπως σημειώνει η ίδια, «πέρασα έναν χρόνο στο New Jersey με την αδερφή μου και τη μητέρα μας, η οποία έπασχε από την νόσο του Alzheimer. Η όλη εμπειρία με επηρέασε βαθιά, και με ανάγκασε να αντιμετωπίσω για πρώτη φορά την ιδέα της δικής μου θνητότητας».
Η καλλιτέχνης αναφέρει επίσης ότι περνά πολύ χρόνο με τα ζώα που φωτογραφίζει, προκειμένου να τα πλησιάσει. «Αναλόγως το ζώο, μπορεί να περάσω μία ολόκληρη ώρα ή και παραπάνω ξαπλωμένη στο έδαφος δίπλα του, πριν βγάλω την πρώτη φωτογραφία. Αυτή η προσέγγιση βοηθά το ζώο να συνηθίσει την παρουσία μου και μου επιτρέπει να το παρατηρώ χωρίς να εστιάζω στην φωτογραφία» λέει.
Εκτός του να αντιμετωπίσει τον φόβο των γηρατειών και του θανάτου, η σειρά φωτογραφιών έδωσε επίσης στη Leshko την ευκαιρία να εκφράσει τις ιδέες της σχετικά με την μεταχείριση των ζώων. «Απεικονίζοντας την ομορφιά και την αξιοπρέπεια των πλασμάτων αυτών στα τελευταία τους χρόνια, θέλω να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να αναρωτηθούν και να αναθεωρήσουν τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε σήμερα τα οικόσιτα ζώα».
