Καυσόξυλα: Πώς θα κάνεις οικονομία;
Οι τιμές για τα καυσόξυλα έχουν ανέβει στα ουράνια. Τι θα πρέπει να γνωρίζεις ώστε να κάνεις όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οικονομία.
Το ράλι στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, οδηγεί ολοένα και περισσότερο κόσμο στην επιλογή των καυσόξυλων για θέρμανση τον χειμώνα που έρχεται, και αναμένεται ζόρικος.
Όπως θα περίμενε κανείς, η μεγάλη ζήτηση σε συνδυασμό με τις τεχνητές ελλείψεις από παράγοντες της αγοράς, έκαναν τις τιμές των καυσόξυλων να εκτιναχθούν και αυτές με τη σειρά τους στα ουράνια, πριν καλά καλά μπουν τα πρώτα «γερά» κρύα.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 παρατηρείται αύξηση της τάξεως του 30-40%, με τα χύμα να ξεκινούν από 120 έως 130 ευρώ και τα στοιβαχτά από 140 έως 150 ευρώ.
Σημειωτέον, το στοιβαχτό είναι περίπου 30% περισσότερη ποσότητα από το χύμα, και αυτό γιατί συνήθως αποτελείται από μεγαλύτερους κορμούς, οι οποίοι έχουν μικρά κενά αναμεταξύ τους. Για αυτό και η τιμή του είναι ακριβότερη, όμως συμφέρει, καθώς η ποσότητα λόγω παλέτας όπου και τοποθετείται είναι πιο «προσεγμένη» και συμπυκνωμένη.
Αυτό φυσικά αλλάζει από έμπορο σε έμπορο, γι’ αυτό και έχει νόημα να ρωτήσει ή να δει κανείς πώς στοιβάζονται τα καυσόξυλα που θα αγοράσει.
Τα είδη ξύλων και πόσο μας ζεσταίνουν
Στις διαφορές του κάθε ξύλου όσον αφορά το κάψιμό του αναφέρθηκε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Δρ. Γεώργιος Νταλός, τεχνολόγος ξύλου καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού.
Η οξιά είναι αποδοτική στην καύση και ιδανική για τζάκι, καθώς δίνει μεγαλύτερη φλόγα, χωρίς όμως να προκαλεί τα προβλήματα καπνού που δημιουργούν τα κωνοφόρα. Θέλει όμως προσοχή, γιατί εγκλωβίζει σε θύλακες υγρασία με αποτέλεσμα να «σκάει» κατά την καύση και να πετάει αναμμένα κομματάκια κάρβουνου.
Η δρυς πρέπει να προτιμάται για συνεχή χρήση. Δεν είναι από τα ξύλα που αρπάζουν εύκολα, δεν βολεύει για προσάναμμα, όμως καίει αργά και αποδοτικά και διατηρεί τη φωτιά περισσότερο. Η ελιά, όπως και η δρυς, έχει επίσης μεγαλύτερη διάρκεια καύσης, ενώ τα κωνοφόρα, όπως το πεύκο και το έλατο, «αρπάζουν» γρήγορα, δίνουν μεγάλη φλόγα και έχουν πολύ μεγάλη θερμική ικανότητα. Πρέπει λοιπόν, να τα χρησιμοποιούμε κυρίως για προσάναμμα.
Τώρα, το µέγιστο ποσό θερµότητας που παράγεται από τη µάζα 1 κιλού ξηρού ξύλου που καίγεται πλήρως κυµαίνεται µεταξύ 3900-5100 kcal/kg. Τα ξύλα των πλατυφύλλων έχουν µικρότερη θερµαντική αξία από ξύλα κωνοφόρων, µε µέσες τιµές 4350 kcal/kg και 4700 kcal/kg, αντίστοιχα, ενώ τα ξύλα µεγαλύτερης πυκνότητας διαθέτουν µεγαλύτερη θερµαντική αξία.
Τα κωνοφόρα είδη µε ρητίνη δίνουν ξύλο µε µεγαλύτερη θερµαντική αξία, διότι η ρητίνη έχει υψηλή θερµαντική αξία (περίπου 8500 kcal/kg). Ιδιαίτερα σημαντική είναι, επίσης, η χηµική σύσταση του ξύλου. Η λιγνίνη χαρακτηρίζεται από µεγάλη θερµαντική αξία, 6100 kcal/kg κατά µέσο όρο, ενώ η κυτταρίνη κυµαίνεται µεταξύ 4150 – 4350 kcal/kg.
Έρευνες έχουν δείξει πως η µέση θερµαντική αξία των πλατυφύλλων είναι µεγαλύτερη στο ξύλο, από ότι στον φλοιό, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει στα κωνοφόρα.
Η σημασία της φυσικής ξήρανσης
Σύμφωνα με τον κ. Νταλό, τα κούτσουρα αρχίζουν να χάνουν νερό το χειμώνα, όμως τον Μάρτιο παρατηρείται η μέγιστη απώλεια νερού (περίπου 10%). Σε ιδιαίτερα θερμά καλοκαίρια, το φρέσκο ξύλο που σκίζεται τον Δεκέμβριο και αποθηκεύεται κάτω από κάλυμμα μπορεί να φτάσει, ήδη από τον Ιούνιο, σε επίπεδα υγρασίας 20% και συνεπώς να είναι κατάλληλο για να διακινηθεί στο εμπόριο ως έτοιμο ξηρό ξύλο. Ωστόσο, στην περίπτωση των υγρών καλοκαιριών οι ανιχνεύσιμες διαφορές είναι ελάχιστες και η τιμή 20% θα επιτευχθεί, ένα μήνα όμως αργότερα.
Τα κούτσουρα, όπως εξηγεί ο κ. Νταλός, που αποθηκεύονται καλυμμένα στεγνώνουν σχετικά πιο γρήγορα κατά τους πρώτους μήνες του χειμώνα. Αυτό το πλεονέκτημα του καλυπτόμενου ξύλου αντισταθμίζεται για το ακάλυπτο ξύλο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Η παρουσία ενός ξύλινου υπόστεγου λοιπόν, ειδικά σε περιοχές όπου βρέχει συχνά, κρίνεται σκόπιμη, δεδομένου ότι συμβάλλει στον περιορισμό της υγρασίας που ανακτάται κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου (φθινόπωρου-χειμώνα).
Υπό την προϋπόθεση ότι η δομική κατασκευή επιτρέπει τον επαρκή αερισμό (τοίχοι με σχισμές), η αποθήκευση του ξύλου υπό κάλυψη συνιστάται ανεπιφύλακτα. Σημειώνει επίσης πως σε σύγκριση με τα σκισμένα ξύλα, τα μη-σκισμένα ξύλα φτάνουν σε επίπεδα υγρασίας 20% δύο μήνες αργότερα.
Έτσι, προκειμένου να επιτευχθεί το 20%, με υψηλότερο βαθμό ασφάλειας και προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η υγρασία μέχρι το φθινόπωρο, προτείνεται να σχίζονται τα χαμηλής ποιότητας στρογγυλά κορμοτεμάχια σε καυσόξυλα με διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά πριν από τη φυσική ξήρανση.
Τέλος, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του ξύλου και της προετοιμασίας στοίβαξης τους, είναι σημαντικό να αποφεύγεται, στο μέτρο του δυνατού, η επικάθηση άλλων υλικών πάνω στα κούτσουρα-καυσόξυλα.
Ταυτόχρονα, ο χώρος της επεξεργασίας πρέπει να έχει σταθερό δάπεδο (τσιμέντο ή άσφαλτο) και η φυσική ξήρανση των κούτσουρων να γίνεται είτε σε ανοικτούς χώρους είτε σε καλυπτόμενους και αεριζόμενους χώρους, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να προστατεύονται από την υγρασία του εδάφους και τη βροχή.
Πού θα βρω φτηνά καυσόξυλα;
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, μερικές value for money (and fire) επιλογές στην Αττική για να προμηθευτείτε καυσόξυλα είναι το Praktiker, το Leroy Merlin, το Xyla.gr και το Agrowood.gr.
Όπως θα περίμενε κανείς, η μεγάλη ζήτηση σε συνδυασμό με τις τεχνητές ελλείψεις από παράγοντες της αγοράς, έκαναν τις τιμές των καυσόξυλων να εκτιναχθούν και αυτές με τη σειρά τους στα ουράνια, πριν καλά καλά μπουν τα πρώτα «γερά» κρύα.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 παρατηρείται αύξηση της τάξεως του 30-40%, με τα χύμα να ξεκινούν από 120 έως 130 ευρώ και τα στοιβαχτά από 140 έως 150 ευρώ.
Σημειωτέον, το στοιβαχτό είναι περίπου 30% περισσότερη ποσότητα από το χύμα, και αυτό γιατί συνήθως αποτελείται από μεγαλύτερους κορμούς, οι οποίοι έχουν μικρά κενά αναμεταξύ τους. Για αυτό και η τιμή του είναι ακριβότερη, όμως συμφέρει, καθώς η ποσότητα λόγω παλέτας όπου και τοποθετείται είναι πιο «προσεγμένη» και συμπυκνωμένη.
Αυτό φυσικά αλλάζει από έμπορο σε έμπορο, γι’ αυτό και έχει νόημα να ρωτήσει ή να δει κανείς πώς στοιβάζονται τα καυσόξυλα που θα αγοράσει.
Τα είδη ξύλων και πόσο μας ζεσταίνουν
Στις διαφορές του κάθε ξύλου όσον αφορά το κάψιμό του αναφέρθηκε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Δρ. Γεώργιος Νταλός, τεχνολόγος ξύλου καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού.
Η οξιά είναι αποδοτική στην καύση και ιδανική για τζάκι, καθώς δίνει μεγαλύτερη φλόγα, χωρίς όμως να προκαλεί τα προβλήματα καπνού που δημιουργούν τα κωνοφόρα. Θέλει όμως προσοχή, γιατί εγκλωβίζει σε θύλακες υγρασία με αποτέλεσμα να «σκάει» κατά την καύση και να πετάει αναμμένα κομματάκια κάρβουνου.
Η δρυς πρέπει να προτιμάται για συνεχή χρήση. Δεν είναι από τα ξύλα που αρπάζουν εύκολα, δεν βολεύει για προσάναμμα, όμως καίει αργά και αποδοτικά και διατηρεί τη φωτιά περισσότερο. Η ελιά, όπως και η δρυς, έχει επίσης μεγαλύτερη διάρκεια καύσης, ενώ τα κωνοφόρα, όπως το πεύκο και το έλατο, «αρπάζουν» γρήγορα, δίνουν μεγάλη φλόγα και έχουν πολύ μεγάλη θερμική ικανότητα. Πρέπει λοιπόν, να τα χρησιμοποιούμε κυρίως για προσάναμμα.
Τώρα, το µέγιστο ποσό θερµότητας που παράγεται από τη µάζα 1 κιλού ξηρού ξύλου που καίγεται πλήρως κυµαίνεται µεταξύ 3900-5100 kcal/kg. Τα ξύλα των πλατυφύλλων έχουν µικρότερη θερµαντική αξία από ξύλα κωνοφόρων, µε µέσες τιµές 4350 kcal/kg και 4700 kcal/kg, αντίστοιχα, ενώ τα ξύλα µεγαλύτερης πυκνότητας διαθέτουν µεγαλύτερη θερµαντική αξία.
Τα κωνοφόρα είδη µε ρητίνη δίνουν ξύλο µε µεγαλύτερη θερµαντική αξία, διότι η ρητίνη έχει υψηλή θερµαντική αξία (περίπου 8500 kcal/kg). Ιδιαίτερα σημαντική είναι, επίσης, η χηµική σύσταση του ξύλου. Η λιγνίνη χαρακτηρίζεται από µεγάλη θερµαντική αξία, 6100 kcal/kg κατά µέσο όρο, ενώ η κυτταρίνη κυµαίνεται µεταξύ 4150 – 4350 kcal/kg.
Έρευνες έχουν δείξει πως η µέση θερµαντική αξία των πλατυφύλλων είναι µεγαλύτερη στο ξύλο, από ότι στον φλοιό, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει στα κωνοφόρα.
Η σημασία της φυσικής ξήρανσης
Σύμφωνα με τον κ. Νταλό, τα κούτσουρα αρχίζουν να χάνουν νερό το χειμώνα, όμως τον Μάρτιο παρατηρείται η μέγιστη απώλεια νερού (περίπου 10%). Σε ιδιαίτερα θερμά καλοκαίρια, το φρέσκο ξύλο που σκίζεται τον Δεκέμβριο και αποθηκεύεται κάτω από κάλυμμα μπορεί να φτάσει, ήδη από τον Ιούνιο, σε επίπεδα υγρασίας 20% και συνεπώς να είναι κατάλληλο για να διακινηθεί στο εμπόριο ως έτοιμο ξηρό ξύλο. Ωστόσο, στην περίπτωση των υγρών καλοκαιριών οι ανιχνεύσιμες διαφορές είναι ελάχιστες και η τιμή 20% θα επιτευχθεί, ένα μήνα όμως αργότερα.
Τα κούτσουρα, όπως εξηγεί ο κ. Νταλός, που αποθηκεύονται καλυμμένα στεγνώνουν σχετικά πιο γρήγορα κατά τους πρώτους μήνες του χειμώνα. Αυτό το πλεονέκτημα του καλυπτόμενου ξύλου αντισταθμίζεται για το ακάλυπτο ξύλο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Η παρουσία ενός ξύλινου υπόστεγου λοιπόν, ειδικά σε περιοχές όπου βρέχει συχνά, κρίνεται σκόπιμη, δεδομένου ότι συμβάλλει στον περιορισμό της υγρασίας που ανακτάται κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου (φθινόπωρου-χειμώνα).
Υπό την προϋπόθεση ότι η δομική κατασκευή επιτρέπει τον επαρκή αερισμό (τοίχοι με σχισμές), η αποθήκευση του ξύλου υπό κάλυψη συνιστάται ανεπιφύλακτα. Σημειώνει επίσης πως σε σύγκριση με τα σκισμένα ξύλα, τα μη-σκισμένα ξύλα φτάνουν σε επίπεδα υγρασίας 20% δύο μήνες αργότερα.
Έτσι, προκειμένου να επιτευχθεί το 20%, με υψηλότερο βαθμό ασφάλειας και προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η υγρασία μέχρι το φθινόπωρο, προτείνεται να σχίζονται τα χαμηλής ποιότητας στρογγυλά κορμοτεμάχια σε καυσόξυλα με διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά πριν από τη φυσική ξήρανση.
Τέλος, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του ξύλου και της προετοιμασίας στοίβαξης τους, είναι σημαντικό να αποφεύγεται, στο μέτρο του δυνατού, η επικάθηση άλλων υλικών πάνω στα κούτσουρα-καυσόξυλα.
Ταυτόχρονα, ο χώρος της επεξεργασίας πρέπει να έχει σταθερό δάπεδο (τσιμέντο ή άσφαλτο) και η φυσική ξήρανση των κούτσουρων να γίνεται είτε σε ανοικτούς χώρους είτε σε καλυπτόμενους και αεριζόμενους χώρους, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να προστατεύονται από την υγρασία του εδάφους και τη βροχή.
Πού θα βρω φτηνά καυσόξυλα;
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, μερικές value for money (and fire) επιλογές στην Αττική για να προμηθευτείτε καυσόξυλα είναι το Praktiker, το Leroy Merlin, το Xyla.gr και το Agrowood.gr.
