Οι 8 τύποι που συναντάμε στα οικογενειακά τραπέζια

Δεν λείπουν ποτέ από τα οικογενειακά τραπέζια. Είναι πάντα εκεί. Τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, σε ονομαστικές γιορτές, σε γλέντια και χαρές, κάθε φαμίλια έχει τα «σιγουράκια» στο ρόστερ της. Σαν μια καλοκουρδισμένη κομπανία που παίρνει τις θέσεις της για να ξεκινήσει το ματς. Και αιώνιοι βασικοί στην ομάδα είναι…

…Ο θείος που λέει «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία»
Είναι πενηνταφεύγα αλλά θέλει να το παίξει cool για να ρίξει την ηλικία του. Συνήθως μετά την παραπάνω ατάκα θα καθίσει στο πηγαδάκι των εφήβων ή των εικοσάρηδων, θα πει ένα σαχλό ανέκδοτο, θα ρωτήσει «αν παίζει καμιά γκομενίτσα» τους φοιτητές της οικογένειας και θα θυμηθεί τις δικές του ένδοξες μέρες, τότε που… «στα δικά μας τα χρόνια» τα πράγματα ήταν αλλιώς. Παύση. Συνειδητοποιεί ότι αποκάλυψε την ηλικία του (όχι ότι δεν την ξέραμε) και επιστρέφει στους τσιπουρομεζέδες με τα μπατζανάκια του.

Η ακούραστη μαγείρισσα-οικοδέσποινα
Όλοι της είπαν να μην φτιάξει τίποτα ιδιαίτερο – αφού κάθε φορά περισσεύουν. Κι εκείνη το ίδιο λέει με εμφατικό τρόπο στις οικοδέσποινες των άλλων τραπεζιών. Αλλά όταν έρχεται η σειρά της, δεν μπορεί να αφήσει την συννυφάδα της και την πεθερά να την κακολογήσουν: Τι θα πει η Νίτσα άμα δε φτιάξω τέσσερα διαφορετικά κρέατα; Και δύο πίτες; Και οχτώ διαφορετικές γαρνιτούρες; Και γλυκά; Και κεράσματα; Και κάπως έτσι γεμίζει ένα τεράστιο τραπέζι που μπορεί να χορτάσει ένα τάγμα – η δε μαγείρισσα ποτέ δεν καταφέρνει να φάει, γιατί πηγαινοέρχεται συνεχώς στην κουζίνα με την αγωνία μήπως λείπει κάτι. «Ψωμί έφερα;»

Η γιαγιά που παθαίνει κρίση επειδή δεν έφαγες πολύ
«Τι θα πει χόρτασες; Κοίτα πώς έμεινες, σαν τον Όσιο Ονούφριο. Θα σε μαζεύουμε καμιά μέρα απ’ τους δρόμους. Βρε άμα δεν έχεις πιασίματα θα σ’ αφήσει ο γαμπρός. Μήπως έχει καμιά ασθένεια το παιδί; Πάρε άλλες τρεις μπριτζόλες. Τι; Δεν πεινάς;» Ακολουθεί μανιάτικο μοιρολόι.

Η θεία που κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις
Συνήθως δεν καταλαβαίνει την αγένειά της, γιατί υπερισχύει η περιέργειά της. Γιατί αργεί τόσο το πτυχίο; Πότε με το καλό ο γάμος; Δεν θα λογοδοθείτε πρώτα; Σα να πάχυνε λίγο; Ολόκληρη η προσωπική ζωή των συνδαιτημόνων γίνεται ακτινογραφία από τις αιχμηρές της απορίες, από εκείνες που θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί – ή απλώς να κρυφτείς πίσω από το βουνό από κεφτέδες που έχει φτιάξει η «ακούραστη μαγείρισσα» μέχρι να πει ένα κακό ανέκδοτο ο «θείος που θα κάτσει με τη νεολάια».

Η μάνα που πετάει μπηχτές για το πότε θα παντρευτούν τα παιδιά της
Είναι άλλη κατηγορία από την παραπάνω θεία. Εδώ δεν υπάρχει περιέργεια. Υπάρχει αγνή, μητρική παρεμβατικότητα. Οι σπόντες της έχουν σκοπό να φέρουν το παιδί της σε δύσκολη θέση ενώπιον της οικογένειας και να πάρει την δεσμευτική απάντηση που θέλει μπροστά σε όλο το σόι. Ίσως στο τραπέζι να βρίσκεται και ο υποψήφιος γαμπρός, ο οποίος αλλάζει δεκατρία χρώματα.

Ο αντικοινωνικός ξάδερφος
Δεν συμμετέχει σε καμία συζήτηση – πόσο μάλλον στους συνήθεις καυγάδες για τα πολιτικά ή τα ποσοσφαιρικά – και παίζει καθ’ όλη τη διάρκεια του τραπεζιού με το κινητό του. Αν κρυφοκοιτάξετε την οθόνη του, πιθανότατα θα τον βρείτε στο Messenger, να λέει σε φίλους του ότι εύχεται να ήταν ορφανό.

Το παιδάκι που τρέχει και φωνάζει σαν δαιμονισμένο
Αυτά έχει το ανθρώπινο είδος… Καλώς ή κακώς… αναπαράγεται τακτικά. Πάντα λοιπόν θα υπάρχει ένα πιτσιρίκι στο τραπέζι. Κι αν είναι βρέφος, έχει καλώς: Όλοι θα περιοριστούν στα τσιμπήματα μαγουλακίων και τα «τι είναι μωρέ;» μέχρι η μητέρα του να θέσει βέτο και να το βάλει σε καραντίνα. Αλλά αν το παιδάκι βρίσκεται σε εκείνη την τρυφερή ηλικία που μιλά, κλαίει, ουρλιάζει, τραβάει μαλλιά, τρέχει χτυπώντας το κεφάλι του στους τοίχους και τις σκάλες και μετά τεστάρει την αντοχή των φωνητικών του χορδών, τότε τεστάρονται και οι αντοχές του νευρικού συστήματος όλης της οικογένειας. Κι εκεί που λες, ας κάνει κάποιος κάτι, η μάνα του θα πει απηυδισμένη «αφήστε το να κλάψει, να κουραστεί να σταματήσει, τι θα καταλάβει;». Υπομονή: Σκεφτείτε ότι εκείνη το ζει κάθε μέρα.

Ο άντρας που θα μεθύσει και η απεγνωσμένη σύζυγος που προσπαθεί να τον συγκρατήσει
Θα’ ναι ο μπαμπάς σου, θα ‘ναι ο θείος σου, θα ‘ναι ο σώγαμπρος που κανείς δεν συμπαθεί; Σίγουρα πάντως, κάποιος θα το παρακάνει με το αλκοόλ, θα βρωμοκοπά το χνώτο του ουζίλα, και η «κηδεμόνας» του θα προσπαθεί να του τραβήξει το ποτήρι όταν πάει να βάλει κι άλλο. Ακολουθεί κατά πάσα πιθανότητα σεξιστική ατάκα από μέρους του, του τύπου «Κάτσε φρόνιμα γυναίκα, τράβα στην κουζίνα να φέρεις κάνα φρούτο».