Τα τραγικότερα αεροπορικά δυστυχήματα της Ιστορίας
Αυτές είναι οι επτά μεγαλύτερες αεροπορικές τραγωδίες που γράφτηκαν στην Ιστορία τον τελευταίο αιώνα, μαζί με όσα… δίδαξαν στην ανθρωπότητα.
Αεροσκάφη των Μαλαισιανών Αερογραμμών αγνοούνται στον ωκεανό ή πέφτουν στο ουκρανικό έδαφος, με εκατοντάδες θύματα σε επιβατικές πτήσεις. Στρατιωτικά αεροσκάφη χάνουν τον έλεγχο, με τελευταία θύματα δύο έλληνες χειριστές F-16. Και ο πλανήτης, μιάμιση δεκαετία μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, αποκτά και πάλι φοβία με τα αεροπλάνα.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, οφείλουμε να πούμε πως στατιστικά, τα αεροπλάνα είναι σαφώς πιο ασφαλή από τα αυτοκίνητα για παράδειγμα, και πως σε κάθε πτήση με βλάβη αντιστοιχούν χιλιάδες που απογειώνονται και προσγειώνονται με ασφάλεια. Αφού έχουμε ξεκαθαρίσει τα παραπάνω, παραθέτουμε επτά από τα φονικότερα αεροπορικά δυστυχήματα της Ιστορίας, μαζί με όσα άλλαξαν στις αερομεταφορές.
Το δυστύχημα της Τενερίφης
Στις 27 Μαρτίου του 1977, δύο αεροσκάφη λαμβάνουν σήμα πως μια βόμβα εξερράγη στο αεροδρόμιο των Καναρίων Νήσων, γι’ αυτό και πρέπει να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο Los Rodeos της Τενερίφης. Μόνο που η πυκνή ομίχλη, η έλλειψη ραντάρ εδάφους και μια σειρά λανθασμένων συνεννοήσεων οδήγησε στην πρόσκρουση των αεροπλάνων της KLM και της Pan Am με το έδαφος και τον θάνατο συνολικά 583 ανθρώπων.
Η επόμενη μέρα: Η φρασεολογία του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας έγινε έκτοτε απλούστερη, ώστε να αποφευχθούν στο εξής λάθη συνεννόησης, ενώ δημιουργήθηκε και η ιδέα του Crew Resource Management, η δυνατότητα δηλαδή των λιγότερο έμπειρων μελών του πληρώματος να αμφισβητούν τις αποφάσεις των πιλότων σε περίπτωση που θεωρούν πως κάτι δεν πάει καλά.
Η πτώση της Japan Airlines
Η πτήση 123 της Japan Airlines έφυγε από το Τόκυο με προορισμό την Οσάκα στις 12 Αυγούστου του 1985. Καθ’ οδόν, όμως, διαπιστώθηκε καταστροφική μηχανική βλάβη στην τουρμπίνα πίεσης στο πίσω μέρος, βλάβη που οδήγησε το αεροσκάφος κατευθείαν στις πλαγιές του βουνού Takamagahara. Τα 15 μέρη του πληρώματος και 505 από τους 509 επιβάτες βρήκαν ακαριαίο θάνατο – ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών από μία και μόνο πτήση.
Η επόμενη μέρα: Η ειδική επιτροπή των ιαπωνικών αρχών ανακάλυψε πως το αεροσκάφος είχε παρουσιάσει βλάβη επτά χρόνια πριν το δυστύχημα, αλλά επισκευάστηκε ανεπαρκώς. Έκτοτε, ιδρύθηκε το Κέντρο Προώθησης Ασφάλειας στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Τόκιο, για την πληρέστερη εκπαίδευση του προσωπικού και την πρόληψη ατυχημάτων.
Η σύγκρουση του Charkhi Dadri
Είναι 12 Νοεμβρίου του 1996 και η πτήση 763 των Σαουδαραβικών Αερογραμμών απογειώνεται από το Νέο Δελχί. Την ίδια ώρα καταφθάνει στην ινδική πόλη η πτήση 1907 των Καζακικών Αερογραμμών. Τα δύο αεροπλάνα συγκρούονται στον αέρα, με τον τραγικό απολογισμό να φτάνει τους 349 νεκρούς, ήτοι όλοι οι επιβάτες των δύο αεροσκαφών.
Η επόμενη μέρα: Η βασική αιτία της σύγκρουσης ήταν η κακή γνώση της Αγγλικής Γλώσσας των πιλότων από το Καζακστάν, με αποτέλεσμα λανθασμένη συνεννόηση με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Επιπλέον, το Διεθνές Αεροδρόμιο Ίντιρα Γκάντι χρησιμοποιούσε τον ίδιο διάδρομο για απογειώσεις και προσγειώσεις, χωρίς βοηθητικό ραντάρ για «ανάγνωση» ύψους των αεροσκαφών.
Η τουρκική καταστροφή των Παρισίων
Τον Μάρτιο του 1974, οι Turkish Airlines πλησιάζουν στο Παρίσι, όταν η πίσω πόρτα του φορτίου αποκολλάται, στο αεροσκάφος προκαλείται αποσυμπίεση και οι κυβερνήτες χάνουν τον έλεγχο. Το αεροπλάνο πέφτει λίγο έξω από την γαλλική πρωτεύουσα και οι 346 άνθρωποι που επέβαιναν σκοτώνονται.
Η επόμενη μέρα: Η εταιρία κατασκευής αεροσκαφών McDonnell Douglas DC επανασχεδίασε τις μπουκαπόρτες και αναβάθμισε το σύστημα κλειδώματος. Ο λόγος που δεν είχαν γίνει όλα αυτά ως τότε, παρ’ ότι η εταιρία είχε προειδοποιηθεί από εργολάβους για πιθανό κίνδυνο, ήταν το κόστος και η καθυστέρηση παράδοσης των νέων αεροσκαφών. Η υπόθεση αποτελεί πλέον πεδίο μελέτης της μηχανικής ηθικής.
Η «καπνισμένη» πτήση του Ριάντ
Πρόκειται για την πιο «φονική» πτήση η οποία δεν περιλάμβανε ούτε πρόσκρουση με το έδαφος, ούτε σύγκρουση στον αέρα. Η πτήση 163 της Saudia Arabian διαταράχθηκε όταν, λίγο μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο του Ριάντ, οι κυβερνήτες κλήθηκαν να κάνουν αναγκαστική προσγείωση πίσω στο ίδιο αεροδρόμιο, εξαιτίας πυρκαγιάς στο αεροσκάφος. Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε, τυλίχθηκε στις φλόγες. Τα σωστικά συνεργεία ανοίγοντας την πόρτα, βρήκαν και τους 287 επιβάτες και τα 14 μέλη του πληρώματος νεκρά, όχι όμως εξαιτίας της πυρκαγιάς, αλλά του καπνού που τους προκάλεσε ασφυξία.
Η επόμενη μέρα: Η πυρκαγιά, όπως έδειξαν τα ευρήματα, προκλήθηκε από δύο σόμπες βουτανίου που βρέθηκαν στο αεροσκάφος. Παρ’ ότι ήταν ανέκαθεν παράνομο να υπάρχουν τέτοιες συσκευές σε πτήσεις, πολλές αεροπορικές εταιρίες της Μέσης Ανατολής τις επέτρεπαν παράτυπα στους επιβάτες τους. Πολλές από αυτές, μετά το δυστύχημα, άλλαξαν δραστικά το πρόγραμμα εκπαίδευσης των πληρωμάτων τους καθώς και το πρωτόκολλο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Η πτήση που δεν έφτασε στη Μέκκα
Μία ομάδα μουσουλμάνων προσκυνητών ξεκινά για την Μέκκα με την πτήση 2120 των Νιγηριανών Αερογραμμών στις 11 Ιουλίου του 1991. Ο ιερός τόπος του προσκυνήματος θα μείνει ωστόσο άπιαστο όνειρο για αυτούς, αφού εκδηλώνεται πυρκαγιά στο αεροσκάφος, που συντρίβεται λίγο έξω από το αεροδρόμιο King Abdulaziz. Οι νεκροί έφτασαν τους 261.
Η επόμενη μέρα: Η έρευνα έδειξε πως ο αρχιμηχανικός είχε υποδείξει το φούσκωμα των λαστίχων των δύο τροχών πριν την απογείωση. Ωστόσο, η εντολή του αγνοήθηκε καθώς δεν υπήρχε άμεσα διαθέσιμο αέριο άζωτο. Η τριβή των ανεπαρκώς φουσκωμένων τροχών οδήγησε σε φλόγες, οι οποίες επεκτάθηκαν στο σώμα του αεροσκάφους όταν οι ρόδες ανασύρθηκαν προς τα πάνω μετά την απογείωση. Σε εκείνο το μέρος, το αεροπλάνο δεν διέθετε ανιχνευτές φωτιάς, κάτι που οδήγησε στην τελική καταστροφή.
Το τετραπλό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου
Δεν είναι "ατύχημα", αλλά σίγουρα συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες αεροπορικές τραγωδίες της Ιστορίας. Όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερα αεροπλάνα ενεπλάκησαν στο μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα του αιώνα, και παράλληλα την ημέρα με τους περισσότερους θανάτους στην Ιστορία των αερομεταφορών. Οι πτήσεις 11 και 175 των American Airlines ήταν οι πρώτες που, μετά από αεροπειρατεία, κατέληξαν «καρφωμένες» στους δίδυμους πύργους του νεοϋορκέζικου World Trade Center – όλοι θυμόμαστε την δεύτερη πρόσκρουση live στις οθόνες μας εκείνο το πρωί του Σεπτεμβρίου. Την ίδια ημέρα, ένα τρίτο αεροσκάφος επιχείρησε να προσκρούσει στο Πεντάγωνο και ένα τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο. Ο τελικός απολογισμός ήταν 2.973 νεκροί.
Η επόμενη μέρα: Ένα έθνος ζει με το ψυχολογικό τραύμα της παντελούς έλλειψης ασφάλειας, οι θεωρίες συνομωσίας γιγαντώνονται και η ηγεσία των ΗΠΑ εξαπολύει πολεμικό όλεθρο εναντίον της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.
Με πληροφορίες από εδώ.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, οφείλουμε να πούμε πως στατιστικά, τα αεροπλάνα είναι σαφώς πιο ασφαλή από τα αυτοκίνητα για παράδειγμα, και πως σε κάθε πτήση με βλάβη αντιστοιχούν χιλιάδες που απογειώνονται και προσγειώνονται με ασφάλεια. Αφού έχουμε ξεκαθαρίσει τα παραπάνω, παραθέτουμε επτά από τα φονικότερα αεροπορικά δυστυχήματα της Ιστορίας, μαζί με όσα άλλαξαν στις αερομεταφορές.
Το δυστύχημα της Τενερίφης
Στις 27 Μαρτίου του 1977, δύο αεροσκάφη λαμβάνουν σήμα πως μια βόμβα εξερράγη στο αεροδρόμιο των Καναρίων Νήσων, γι’ αυτό και πρέπει να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο Los Rodeos της Τενερίφης. Μόνο που η πυκνή ομίχλη, η έλλειψη ραντάρ εδάφους και μια σειρά λανθασμένων συνεννοήσεων οδήγησε στην πρόσκρουση των αεροπλάνων της KLM και της Pan Am με το έδαφος και τον θάνατο συνολικά 583 ανθρώπων.
Η επόμενη μέρα: Η φρασεολογία του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας έγινε έκτοτε απλούστερη, ώστε να αποφευχθούν στο εξής λάθη συνεννόησης, ενώ δημιουργήθηκε και η ιδέα του Crew Resource Management, η δυνατότητα δηλαδή των λιγότερο έμπειρων μελών του πληρώματος να αμφισβητούν τις αποφάσεις των πιλότων σε περίπτωση που θεωρούν πως κάτι δεν πάει καλά.
Η πτώση της Japan Airlines
Η πτήση 123 της Japan Airlines έφυγε από το Τόκυο με προορισμό την Οσάκα στις 12 Αυγούστου του 1985. Καθ’ οδόν, όμως, διαπιστώθηκε καταστροφική μηχανική βλάβη στην τουρμπίνα πίεσης στο πίσω μέρος, βλάβη που οδήγησε το αεροσκάφος κατευθείαν στις πλαγιές του βουνού Takamagahara. Τα 15 μέρη του πληρώματος και 505 από τους 509 επιβάτες βρήκαν ακαριαίο θάνατο – ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών από μία και μόνο πτήση.
Η επόμενη μέρα: Η ειδική επιτροπή των ιαπωνικών αρχών ανακάλυψε πως το αεροσκάφος είχε παρουσιάσει βλάβη επτά χρόνια πριν το δυστύχημα, αλλά επισκευάστηκε ανεπαρκώς. Έκτοτε, ιδρύθηκε το Κέντρο Προώθησης Ασφάλειας στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Τόκιο, για την πληρέστερη εκπαίδευση του προσωπικού και την πρόληψη ατυχημάτων.
Η σύγκρουση του Charkhi Dadri
Είναι 12 Νοεμβρίου του 1996 και η πτήση 763 των Σαουδαραβικών Αερογραμμών απογειώνεται από το Νέο Δελχί. Την ίδια ώρα καταφθάνει στην ινδική πόλη η πτήση 1907 των Καζακικών Αερογραμμών. Τα δύο αεροπλάνα συγκρούονται στον αέρα, με τον τραγικό απολογισμό να φτάνει τους 349 νεκρούς, ήτοι όλοι οι επιβάτες των δύο αεροσκαφών.
Η επόμενη μέρα: Η βασική αιτία της σύγκρουσης ήταν η κακή γνώση της Αγγλικής Γλώσσας των πιλότων από το Καζακστάν, με αποτέλεσμα λανθασμένη συνεννόηση με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Επιπλέον, το Διεθνές Αεροδρόμιο Ίντιρα Γκάντι χρησιμοποιούσε τον ίδιο διάδρομο για απογειώσεις και προσγειώσεις, χωρίς βοηθητικό ραντάρ για «ανάγνωση» ύψους των αεροσκαφών.
Η τουρκική καταστροφή των Παρισίων
Τον Μάρτιο του 1974, οι Turkish Airlines πλησιάζουν στο Παρίσι, όταν η πίσω πόρτα του φορτίου αποκολλάται, στο αεροσκάφος προκαλείται αποσυμπίεση και οι κυβερνήτες χάνουν τον έλεγχο. Το αεροπλάνο πέφτει λίγο έξω από την γαλλική πρωτεύουσα και οι 346 άνθρωποι που επέβαιναν σκοτώνονται.
Η επόμενη μέρα: Η εταιρία κατασκευής αεροσκαφών McDonnell Douglas DC επανασχεδίασε τις μπουκαπόρτες και αναβάθμισε το σύστημα κλειδώματος. Ο λόγος που δεν είχαν γίνει όλα αυτά ως τότε, παρ’ ότι η εταιρία είχε προειδοποιηθεί από εργολάβους για πιθανό κίνδυνο, ήταν το κόστος και η καθυστέρηση παράδοσης των νέων αεροσκαφών. Η υπόθεση αποτελεί πλέον πεδίο μελέτης της μηχανικής ηθικής.
Η «καπνισμένη» πτήση του Ριάντ
Πρόκειται για την πιο «φονική» πτήση η οποία δεν περιλάμβανε ούτε πρόσκρουση με το έδαφος, ούτε σύγκρουση στον αέρα. Η πτήση 163 της Saudia Arabian διαταράχθηκε όταν, λίγο μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο του Ριάντ, οι κυβερνήτες κλήθηκαν να κάνουν αναγκαστική προσγείωση πίσω στο ίδιο αεροδρόμιο, εξαιτίας πυρκαγιάς στο αεροσκάφος. Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε, τυλίχθηκε στις φλόγες. Τα σωστικά συνεργεία ανοίγοντας την πόρτα, βρήκαν και τους 287 επιβάτες και τα 14 μέλη του πληρώματος νεκρά, όχι όμως εξαιτίας της πυρκαγιάς, αλλά του καπνού που τους προκάλεσε ασφυξία.
Η επόμενη μέρα: Η πυρκαγιά, όπως έδειξαν τα ευρήματα, προκλήθηκε από δύο σόμπες βουτανίου που βρέθηκαν στο αεροσκάφος. Παρ’ ότι ήταν ανέκαθεν παράνομο να υπάρχουν τέτοιες συσκευές σε πτήσεις, πολλές αεροπορικές εταιρίες της Μέσης Ανατολής τις επέτρεπαν παράτυπα στους επιβάτες τους. Πολλές από αυτές, μετά το δυστύχημα, άλλαξαν δραστικά το πρόγραμμα εκπαίδευσης των πληρωμάτων τους καθώς και το πρωτόκολλο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Η πτήση που δεν έφτασε στη Μέκκα
Μία ομάδα μουσουλμάνων προσκυνητών ξεκινά για την Μέκκα με την πτήση 2120 των Νιγηριανών Αερογραμμών στις 11 Ιουλίου του 1991. Ο ιερός τόπος του προσκυνήματος θα μείνει ωστόσο άπιαστο όνειρο για αυτούς, αφού εκδηλώνεται πυρκαγιά στο αεροσκάφος, που συντρίβεται λίγο έξω από το αεροδρόμιο King Abdulaziz. Οι νεκροί έφτασαν τους 261.
Η επόμενη μέρα: Η έρευνα έδειξε πως ο αρχιμηχανικός είχε υποδείξει το φούσκωμα των λαστίχων των δύο τροχών πριν την απογείωση. Ωστόσο, η εντολή του αγνοήθηκε καθώς δεν υπήρχε άμεσα διαθέσιμο αέριο άζωτο. Η τριβή των ανεπαρκώς φουσκωμένων τροχών οδήγησε σε φλόγες, οι οποίες επεκτάθηκαν στο σώμα του αεροσκάφους όταν οι ρόδες ανασύρθηκαν προς τα πάνω μετά την απογείωση. Σε εκείνο το μέρος, το αεροπλάνο δεν διέθετε ανιχνευτές φωτιάς, κάτι που οδήγησε στην τελική καταστροφή.
Το τετραπλό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου
Δεν είναι "ατύχημα", αλλά σίγουρα συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες αεροπορικές τραγωδίες της Ιστορίας. Όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερα αεροπλάνα ενεπλάκησαν στο μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα του αιώνα, και παράλληλα την ημέρα με τους περισσότερους θανάτους στην Ιστορία των αερομεταφορών. Οι πτήσεις 11 και 175 των American Airlines ήταν οι πρώτες που, μετά από αεροπειρατεία, κατέληξαν «καρφωμένες» στους δίδυμους πύργους του νεοϋορκέζικου World Trade Center – όλοι θυμόμαστε την δεύτερη πρόσκρουση live στις οθόνες μας εκείνο το πρωί του Σεπτεμβρίου. Την ίδια ημέρα, ένα τρίτο αεροσκάφος επιχείρησε να προσκρούσει στο Πεντάγωνο και ένα τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο. Ο τελικός απολογισμός ήταν 2.973 νεκροί.
Η επόμενη μέρα: Ένα έθνος ζει με το ψυχολογικό τραύμα της παντελούς έλλειψης ασφάλειας, οι θεωρίες συνομωσίας γιγαντώνονται και η ηγεσία των ΗΠΑ εξαπολύει πολεμικό όλεθρο εναντίον της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.
Με πληροφορίες από εδώ.
