Το υπέροχο Μέγαρο Τσίλερ της οδού Μαυρομιχάλη αναστηλώνεται πυρετωδώς, για να στεγάσει το παράρτημα του Βυζαντινού Μουσείου.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Είναι ένα από τα ωραιότερα κτίρια του Τσίλερ, εκείνο που ο αγαπημένος αρχιτέκτονας των Αθηναίων έχτισε για τον εαυτό του, το μακρινό 1882. Βρίσκεται στο 22 της οδού Μαυρομιχάλη, βυθισμένο εδώ και χρόνια στη σιωπή. Τώρα, το πανέμορφο διώροφο νεοκλασικό επανέρχεται σταδιακά στη ζωή, καθώς οι εργασίες για την αναστήλωσή του συνεχίζονται πυρετωδώς, όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του Χρήστου Σιάφκου στην Ελευθεροτυπία. Όταν η αναστήλωση ολοκληρωθεί, το Μέγαρο Τσίλερ, όπως είναι επίσημα γνωστό, θα στεγάσει μέρος των συλλογών του Βυζαντινού Μουσείου.
Μικρή… τσιλερική ιστορία
Κτισμένο από το 1882 έως το 1885, το σπίτι της οδού Μαυρομιχάλη στέγασε αρχικά την οικογένεια Τσίλερ, για να αγοραστεί, όταν εκπλειστηριάστηκε, από την οικογένεια Λοβέρδου και τμήμα του να γίνει μουσείο. Μετατράπηκε στη συνέχεια σε βεστιάριο της Λυρικής Σκηνής, οπότε είχε την ατυχία να πάρει φωτιά, με αποτέλεσμα να πέσει σε αχρηστία. Κρίθηκε, όμως, ευτυχώς διατηρητέο, και δωρίστηκε τελικά στο Βυζαντινό Μουσείο. Τώρα, έπειτα από μελέτες χρόνων, το υπουργείο Πολιτισμού, με χρονικό όριο το 2015, το αναγεννά, για να γίνει παράρτημα εν τέλει του Βυζαντινού Μουσείου.
Η αρχιτεκτονική στο σπίτι του Αρχιτέκτονα
Το δυτικό τμήμα του ισογείου περιελάμβανε το αρχιτεκτονικό γραφείο-εργαστήριο του Ε. Τσίλερ και δύο δωμάτια. Το ανατολικό τμήμα, βοηθητικούς χώρους και εσωτερική αυλή. Στον πρώτο όροφο βρισκόταν η αίθουσα υποδοχής - «πομπηιανό» σαλόνι, και τραπεζαρία, WC ξένων, βοηθητικό κλιμακοστάσιο προσωπικού για την επικοινωνία με την κουζίνα και αναβατόριο τροφίμων. Ο ζωγραφικός διάκοσμος της αίθουσας υποδοχής με τα νεοπομπηιανά θέματα είναι έργο του Σλοβένου ζωγράφου Γιούρι Σούμπιτς, ο οποίος διακόσμησε και το Μέγαρο Σλίμαν.
Ο δεύτερος όροφος περιελάμβανε υπνοδωμάτια και λουτρό. Στα ζωγραφικά θέματα των οροφών διακρίνονται ελικοειδείς βλαστοί, αρχαία κεραμική και μονόγραμμα του αρχιτέκτονα καθώς και της συζύγου του.
Το οικόπεδο, που ο Τσίλερ αγόρασε το 1882, έχει περίεργο σχήμα, αφού ενώ κατά βάση είναι ορθογώνιο με κύρια όψη επί της οδού Μαυρομιχάλη, διαθέτει και μία μακρόστενη λωρίδα η οποία βγαίνει στην οδό Ακαδημίας. Στο πίσω μέρος του οικοπέδου υπήρχε ένα μικρό γραφείο για το εμπόριο πλακιδίων, τα οποία σχεδίαζε και κατασκεύαζε ο ίδιος ο Τσίλερ. Οι πελάτες έμπαιναν από την είσοδο της οδού Ακαδημίας, από την πόρτα με το γρύπα, διασχίζοντας ένα διάδρομο, ο οποίος ακόμη και σήμερα είναι κλειστός. Θα ανοίξει μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες στο κτήριο προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του Μουσείου.