Μία γιαπωνέζα επιζήσασα και ένας αμερικανός πιλότος θυμούνται το Ναγκασάκι και η Ιαπωνία κρατά ενός λεπτού σιγή, στην επέτειο των 68 χρόνων.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Οι καμπάνες ήχησαν στις 11.02 σήμερα το πρωί στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Ήταν ακριβώς η στιγμή που, σαν σήμερα πριν από 68 χρόνια, η δεύτερη ατομική βόμβα στην ιστορία της ανθρωπότητας έπεφτε για να αφανίσει την πόλη της δυτικής Ιαπωνίας, σκοτώνοντας 70.000 ανθρώπους.
Η 72άχρονη Hisae Torigoe, επιζήσασα της πυρηνικής έκρηξης, ακούει τις καμπάνες και κοιτάζει έξω από το παράθυρο του δωματίου της στο νοσοκομείο του Ναγκασάκι, όπου νοσηλεύεται για δύο εβδομάδες κάθε μήνα, στο πλαίσιο θεραπείας για κακοήθες λέμφωμα.
Είναι μία από τους 37.574 επιζήσαντες της πυρηνικής βόμβας –hibakusha τους λένε οι Ιάπωνες. Οι αρχές της πόλης επιβεβαίωσαν πέρυσι 3.404 θανάτους hibakusha, οι οποίοι σχετίζονται με τη ραδιενέργεια των πυρηνικών του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου –στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιζήσαντες, των οποίων ο μέσος όρος ηλικίας αγγίζει σήμερα τα 78,2 έτη, πεθαίνουν από κάποια μορφή καρκίνου.
Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων της βόμβας ανέρχεται σήμερα σε 162.083. Και όσο και αν οι αριθμοί δεν ακούγονται σοκαριστικοί σε ένα κοινό που έχει συνηθίσει να ακούει στατιστικές και απολογισμούς πολέμων, αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα θύματα της ατομικής βόμβας πεθαίνουν μετά από χρόνια, συνήθως μέσα σε φριχτούς πόνους. Ένα πολύ ενδιαφέρον –και πολύ σοκαριστικό– ντοκιμαντέρ για τις πραγματικές επιπτώσεις της σε αληθινούς ανθρώπους είναι αυτό: