Οι καλές ειδήσεις του 2011

του Γιώργου Κόκουβα

Το λεξικό ορίζει την αισιοδοξία ως την τάση να βλέπει κανείς την θετική πλευρά των πραγμάτων. Το 2011 ως έτος απείλησε να την κάνει άγνωστη λέξη. Επειδή όμως η ζωή στον πλανήτη τους τελευταίους δώδεκα μήνες δεν περιορίστηκε στο τρίπτυχο κρίση, λοιμοί και καταποντισμοί, φροντίζουμε να κρατήσουμε και τις θετικές του εξελίξεις. Τις ειδήσεις εκείνες που μας έκαναν να χαμογελάσουμε, να ξεχάσουμε για λίγο τα υπόλοιπα προβλήματα, να ελπίσουμε για το μέλλον και να αισθανθούμε περήφανοι.

Είτε πρόκειται για ιστορικά γεγονότα όπως η πτώση των αυταρχικών καθεστώτων στην «γειτονιά» μας είτε για μικρές χαρές όπως η παρουσία μιας ελληνικής ταινίας στα Όσκαρ, το 2011 μας επεφύλασσε δυνατές –όσο και αισιόδοξες- εκπλήξεις.

*Η Αραβική Άνοιξη άνθισε

Τα καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής και του ευρύτερου αραβικού κόσμου είδαν τους πολίτες να αντιδρούν μαζικά στην επί δεκαετίες καταπίεση δείχνοντας να ξυπνούν από τον πολιτικό τους λήθαργο με επαναστατικές προεκτάσεις. Λίβυοι, Αιγύπτιοι και Μαροκινοί έκαναν την αρχή. Ο Μουμπάρακ τράπηκε σε φυγή, οι γυναίκες του αραβικού κόσμου διεκδίκησαν μερίδιο της επαναστατικότητας, και, ακόμη κι αν οι επαναστάσεις καταπνίγονται ή αν υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά, ο πλανήτης θα θυμάται για πάντα την Αραβική Άνοιξη του 2011.

*Ο πλανήτης ξυπνάει (και διαμαρτύρεται)

Από την Βόρεια Αφρική, το κύμα αντιδράσεων περνά στην άλλη όχθη της Μεσογείου και φτάνει στην Ισπανία και την Ελλάδα, υπό το σύνθημα «Αγανάκτησε». Το Σύνταγμα μεταμορφώθηκε σε μόνιμο πεδίο διαμαρτυρίας για αρκετούς μήνες, και παρά τα βίαια συχνά επεισόδια, ο απλός πολίτης έστειλε το μήνυμα πως μπορεί να ανέχεται πολλά, αλλά δεν… τρώει και άχυρο. Το ίδιο μήνυμα ενστερνίστηκε στην συνέχεια και η Νέα Υόρκη, από όπου το φθινόπωρο ξεκίνησε νέο κύμα πορειών ενάντια στους υπεύθυνους της κρίσης υπό τον τίτλο «Occupy Wall Street». Μάλιστα, δεκάδες πρωτεύουσες του πλανήτη συνασπίστηκαν την 15η Οκτωβρίου, χαρίζοντας εικόνες επαναστατικότητας, όπως αυτές εδώ και αναγκάζοντας το Time να χρίσει πρόσωπο της χρονιάς τον απανταχού «protester».

*Η τεχνολογία φάνηκε (πραγματικά) χρήσιμη

Όλα τα παραπάνω δύσκολα θα είχαν συμβεί, αν δεν μεσολαβούσε η δύναμη των social media, που τόση κριτική έχουν υποστεί κατά καιρούς. Σε περιπτώσεις όμως, όπως η συνεννόηση των άμαχων πληθυσμών της Αιγύπτου ή της έγκαιρης ενημέρωσης στις πορείες της «15 Ο», δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε την ισχύ του Twitter και του Facebook. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το πρώτο μέλημα των μοναρχών ήταν να σαμποτάρουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο.

*Οι Έλληνες διαπρέπουν

Μέσα στον ορυμαγδό των αρνητικών εξελίξεων κανείς δεν δίνει σημασία σε ειδήσεις-αχτίδες ελπίδας, που αφορούν ελληνικές καινοτομίες, πρωτιές και πρωτοβουλίες. Η ερευνητική κοινότητα συγχαίρει το ΑΠΘ για την ηλεκτρονική εφαρμογή του για την εξάλειψη του πόνου, ομάδα Ελλήνων επιστημόνων του «Μητέρα» αναπτύσσει τεστ διάγνωσης του σύνδρομου Down, νέοι Έλληνες designers διακρίνονται σε ευρωπαϊκά Φεστιβάλ, ο Χρήστος Τσαλίκης αποσπά τον τίτλο του καλύτερου νέου ερευνητή παγκοσμίως, και πολλοί ακόμη Έλληνες διαπρέπουν στους τομείς τους, όσο εμείς αγνοούμε την ύπαρξή τους. Μάθετε περισσότερα για τα ελληνικά επιτεύγματα της χρονιάς σε παλαιότερο δημοσίευμα του in2life και σε αφιέρωμα για τις ελληνικές καινοτομίες. 

*Ένας «πόλεμος» λιγότερος

Τον Μάρτιο του 2003, ο George Bush Jr κηρύσσει τον πόλεμο στο Ιράκ, με το Ηνωμένο Βασίλειο να συστρατεύεται. Οκτώμισι χρόνια, 1 τρις δολάρια, έναν εκτελεσμένο δικτάτορα και ανυπολόγιστες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ο πόλεμος τελειώνει επισήμως. Τον Νοέμβριο του 2011 ο Μπάρακ Ομπάμα δηλώνει πως μέχρι το τέλος του έτους θα έχει αποχωρήσει και ο τελευταίος στρατιώτης των ΗΠΑ, κάτι που πραγματοποιήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου. Οι σημαίες κατέβηκαν, τα στρατεύματα αποχώρησαν και η Μέση Ανατολή και ο πλανήτης μετρούν πληγές, αλλά διαγράφει έναν κηρυγμένο πόλεμο από την αιματηρή του λίστα. The war is over.

*Το ελληνικό σινεμά έδειξε τα δόντια του

Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας από τους Έλληνες καλλιτέχνες που διέπρεψαν στο διεθνές στερέωμα είχε ο Γιώργος Λάνθιμος και ο «Κυνόδοντάς» του, που παρ’ ότι προβλήθηκε αρκετό καιρό πριν, το 2011 βρήκε μια θέση στην πεντάδα των Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Το αγαλματάκι δεν ήρθε στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν μας απέτρεψε να απολαύσουμε λίγο εντονότερα την χρυσόσκονη εκείνης της βραδιάς του Φεβρουαρίου.

Κι αυτό φυσικά δεν ήταν το τέλος των κινηματογραφικών μας διακρίσεων. Το «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη συνέχισε την διεθνή φεστιβαλική του πορεία, ο «Άδικος κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου και ο πρωταγωνιστής του Αντώνης Καφετζόπουλος απέσπασαν βραβεία στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και το φρέσκο «L» του Μπάμπη Μακρίδη προκρίθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Sundance Festival, επομένως πρόκειται να ακούσουμε πολλά γι’ αυτό μέσα στους επόμενους μήνες.

*Η επιστήμη προχωράει (τρέχοντας)

Ενώ ο τομέας της οικονομίας θρηνούσε, η επιστήμη κήρυξε το 2011 χρονιά των εξελίξεων και μας κατέκλυσε με απανωτές ευχάριστες ειδήσεις: Νέοι πλανήτες εντοπίζονται, η ελονοσία, το AIDS και η λευχαιμία δέχονται ερευνητικά πλήγματα, το CERN ετοιμάζεται για το μεγάλο «μπαμ» της αντιύλης και ορυκτά γεννούν νέες χρήσεις προϊόντων και παραγωγή νέων μορφών ενέργειας. Πάρτε μια γεύση από όλες τις συναρπαστικές εξελίξεις στον κόσμο των Επιστημών εδώ.

*Ο ελληνικός τουρισμός αναπτύσσεται

Αύξηση άνω του 10% παρουσίασε το 2011 ο ελληνικός τουρισμός, τόσο σε επίπεδο αφίξεων όσο και εσόδων, δήλωσε στο in2life ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, κ. Γιώργος Δρακόπουλος. Προφανώς, ούτε οι ξένοι τουρίστες φοβήθηκαν τα επεισόδια και τους απεργιακούς κλοιούς του ελληνικού καλοκαιριού, ούτε οι Έλληνες έτρεξαν να κρυφτούν πίσω από τον ήλιο και να μείνουν στο σπίτι τους να ακούν τις ειδήσεις. Και ορθά έπραξαν – άλλωστε όπως και να το κάνουμε, ο τουρισμός είναι η «ατμομηχανή» της οικονομίας μας.

*Η τέχνη μας χαρίζει ανάσες

Όπως την ανάσα της υπόκλισης του Κέβιν Σπέισι στην Επίδαυρο το τελευταίο σαββατοκύριακο του περασμένου Ιουλίου. Ή την κραυγή των Bon Jovi στο ΟΑΚΑ λίγες ημέρες νωρίτερα. Ή την εικαστική πνοή της Biennale της Αθήνας, την επιστροφή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης στις λιτές αλλά ποιοτικές ρίζες του και την θεατρική έκφραση που ρίχνει τις τιμές και φέρνει περισσότερο κόσμο στις σκηνές. 

*Η αλληλεγγύη δίνει μαθήματα

Οι κακές ειδήσεις είναι πως η ανεργία αυξάνεται, οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται και οι ανάγκες των Ελλήνων ικανοποιούνται όλο και πιο δύσκολα. Τα καλά νέα είναι όμως, ότι δεν μένουμε άπραγοι. Ενεργοί πολίτες δημιουργούν κινήματα και πρωτοβουλίες για να βοηθήσουν τους υπόλοιπους, όπως το «Μπορούμε», η υπεύθυνη του οποίου μίλησε στο in2life για το πώς συγκεντρώνεται φαγητό που περισσεύει από εταιρίες εστίασης και αναδιανέμεται, οι εθελοντές της Ζωντανής Βιβλιοθήκης, που στηρίζουν την διαφορετικότητα, συστήνοντάς μας τα «outsiders» της κοινωνίας μας και οι Atenistas και οι υποστηρικτές τους που προχωρούν σε πράξεις αλληλεγγύης. Μαζί τους, το λιθαράκι του προσπαθεί να προσθέσει και το in2life, που ανέλαβε την αναδοχή της μικρής Niragire από την Ρουάντα, βοηθώντας το εξαιρετικό έργο της ActionAid στις χώρες του τρίτου κόσμου, στο οποίο μπορείτε να βοηθήσετε κι εσείς με ένα Like και ένα Share (μάθετε περισσότερα για την δράση μας εδώ.)