Erotic video show: Οι «ιδιωτικές» προβολές της ηδονής

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Ώρα 12:00 το πρωί. Στην πολυσύχναστη πλατεία Κοτζιά στην οδό Κρατίνου δίπλα ακριβώς από τον ιστορικό κινηματογράφο «Αθηναϊκόν» ένας νέος «πολυχώρος» σου κινεί το ενδιαφέρον. Στην βιτρίνα του διαβάζεις: «Sex shop, Home Cinema, Ιδιωτικές προβολές, 132 προγράμματα, Σινεμά 9 ταινίες 5€». Πρόκειται στην ουσία για την ευρωπαϊκή βερσιόν, για την νέα γενιά ερωτικών κινηματογράφων η οποία απέχει πολύ από τα καλτ τσοντοσινεμά που κάποτε «κοσμούσαν» το κέντρο της Αθήνας (Star, Κοσμοπολίτ, Ορφέο κτλ.) αλλά πλέον δεν θυμίζουν σε τίποτα τον… παλιό καλό τους εαυτό.

Ένας "άλλος" κόσμος

Μπαίνουμε μέσα μαζί με την συνάδελφο Ηρώ. Ράφια με κάθε λογής δονητές, λιπαντικά, αξεσουάρ υποταγής και άλλα σεξουαλικά βοηθήματα, άφθονες τσόντες με κατηγορίες που θα έκαναν το Tube Galore να ωχριά μπροστά τους, στο βάθος ένα περίεργο δωμάτιο με καμπίνες που θυμίζουν κάτι από ταινία επιστημονικής φαντασίας και ακριβώς δίπλα μια διπλή πόρτα με κόκκινες κουρτίνες που θυμίζει αρκετά είσοδο κινηματογράφου. Στην υποδοχή ο Μιχάλης, συνιδιοκτήτης και "ψυχή" του μαγαζιού μας καλημερίζει. Με το που του λέμε ότι είμαστε δημοσιογράφοι δείχνει κάπως υποψιασμένος και το βλέμμα του αλλάζει. Του δίνω την κάρτα μου και παράλληλα ανοίγω το μαγνητοφωνάκι για να καταγράψω την συνομιλία. «Αν δεν σε πειράζει κλεισ’ το για να μιλήσουμε άνετα», μου λέει.

«Για να την κάνεις αυτή τη δουλειά θέλει να έχεις μεράκι. Δεν γίνεται να έρθει ο πελάτης σε μένα και να μην ξέρω ποια ταινία να του προτείνω για την ‘περίπτωσή’ του. Δεν γίνεται να μην ξέρω ποιες ταινίες έχω και σε ποιόν απευθύνεται η καθεμία. Τέτοιοι χώροι υπάρχουν πολλοί, αλλά επιβιώνουν μόνο αυτοί που έχουν την 'γνώση' και δεν είναι 'άρπα-κόλα'», λέει και παραδέχεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις εκτελεί και χρέη… σεξολόγου. «Ξέρεις πόσος κόσμος έρχεται εδώ και μου ανοίγεται; Ο καθένας έχει το πρόβλημά του και εγώ θα πρέπει να του βρω μια λύση. Μερικές φορές φέρνουν και τα παιδιά τους για να τα συμβουλέψω!», προσθέτει.

Οι πελάτες του μαγαζιού δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν. Στην μία ώρα και κάτι που διήρκεσε η συζήτησή μας πρέπει να μπήκαν τουλάχιστον δέκα άτομα, από αλλοδαπούς μέχρι καθωσπρέπει κυρίους με γραβάτες και χαρτοφύλακες. «Δέκα χρόνια είμαι σε αυτόν τον χώρο, δεν φαντάζεσαι τι έχουν δει τα μάτια μου σε αυτό το μαγαζί και στο προηγούμενο που δούλευα πριν το μεταφέρουμε εδώ», λέει. Δικαστές, μεγαλοδικηγόροι, ηθοποιοί, οικογενειάρχες, ομοφυλόφιλοι, τραβεστί, γυναίκες, αστυνομικοί, celebrities. Η μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας περνάει από εδώ σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μιχάλη, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που βρίσκουν στις σκοτεινές καμπίνες του μαγαζιού το καθημερινό τους «στέκι».

«Αν παρακολουθούσατε λίγο παραπάνω τηλεόραση, ήδη θα είχατε αναγνωρίσει δύο που μπήκαν και βγήκαν», μας λέει. Η αλήθεια είναι πως δεν παρακολουθούμε και επομένως δεν αναγνωρίσαμε κανέναν. Του ζητάμε να μας πει τα ονόματά τους, αλλά αρνείται. Η εχεμύθεια σε αυτά τα "πόστα" είναι το παν. 

Η πελατεία

«Υπάρχει πολλή μοναξιά στον κόσμο», μας λέει. «Οι περισσότερες γυναίκες που έρχονται εδώ μου λένε για το πόσο καλοί είναι οι σύζυγοί τους και πόσο τους αγαπάνε κτλ., αλλά δεν μπορούν να τις ικανοποιήσουν σεξουαλικά. Έρχονται λοιπόν εδώ για να ‘ξεσπάσουν’», λέει και μας περιγράφει περιστατικά που θυμίζουν άνετα σενάριο τσόντας.

«Ο καθένας μπορεί να έρθει εδώ πέρα και να κάνει ο,τι θέλει, εγώ δεν παρεμβαίνω. Δεν θα επιτρέψω όμως σε κανέναν να παρενοχλήσει κάποιον χωρίς την θέλησή του. Ούτε καν να τον ακουμπήσει. Επίσης δεν επιτρέπω να έρχονται εδώ βίζιτες, ούτε κανένας που θα έρθει για να πουλήσει μαγκιά. Τότε θα έχει πρόβλημα», μας λέει με βλοσυρό βλέμμα και συνεχίζει να μας περιγράφει περιστατικά με πελάτες.

Οι wannabe pornostar και οι καμπίνες

«Από την μέρα που κυκλοφόρησε η τσόντα της Τζούλιας, έρχονται συνέχεια κοπέλες και μου ζητάνε να τις βοηθήσω να παίξουν σε πορνό. Πολλές μάλιστα θέλουν να μου δείξουν και τα προσόντα τους! Νέες γυναίκες, 23χρονών, όμορφες, μορφωμένες, με πτυχία, είναι πραγματικά ξεφτίλα. Ξεφτιλίζεται η γυναίκα στην τσόντα. Είναι κρίμα», συνεχίζει να περιγράφει ο Μιχάλης.

Με τους πελάτες να συνεχίζουν να μπαίνουν στο μαγαζί και να μας κοιτούν περίεργα, προχωράμε πιο μέσα. Ο Μιχάλης μας πηγαίνει προς τις καμπίνες που βρίσκονται στο βάθος, στις οποίες προβάλλονται οι ταινίες. Μας ανοίγει την μία για να την δούμε. Στην είσοδο υπάρχει υποδοχή για νομίσματα, ενώ μέσα βρίσκεται ένα σκαμπό, χαρτί για τα χέρια, καλαθάκι απορριμμάτων, και μια τηλεόραση LCD στην οποία όπως μας πληροφορεί ο Μιχάλης ο πελάτης μπορεί να επιλέξει με την βοήθεια μερικών κουμπιών ποια ταινία θα δει μέσα από τουλάχιστον τριακόσιες παραγωγές που παίζουν ταυτόχρονα. Αρκετές από τις ταινίες που προβάλλονται στις καμπίνες του ισογείου βρίσκονται σε ένα ειδικό ράφι μαζί με τα εξώφυλλά τους. Ερωτικές ταινίες όλων των ειδών: straight, gay, λεσβιακές, με εγκύους, με ηλικιωμένες γυναίκες, ακόμα και με ζώα.

Οι καμπίνες πάντως, σε αντίθεση με την εικόνα που είχα στο μυαλό μου για αυτούς τους χώρους, ήταν πεντακάθαρες. «Όταν έχεις αποκτήσει ένα όνομα στην αγορά δεν μπορείς να μην είσαι εντάξει απέναντι στους πελάτες σου», συνεχίζει ο Μιχάλης. «Επομένως η καθαριότητα είναι κάτι ακόμα που θα πρέπει να με απασχολεί σε καθημερινή βάση, αφού εδώ έρχονται και γυναίκες», προσθέτει και δεν σταματάει να μας εξιστορεί γεγονότα που του έχουν τύχει κατά καιρούς, καθώς ανοίγουμε την «κινηματογραφική» πόρτα και κατευθυνόμαστε προς το υπόγειο.

«Μια φορά είχε έρθει ένας γνωστός μου, μεγάλο όνομα της δημοσιογραφίας και μπήκε σε μια από τις καμπίνες. Ύστερα από λίγο άρχισε να φωνάζει ‘βοήθεια’. Ξεκλείδωσα την καμπίνα (οι καμπίνες κλειδώνουν από μέσα και μόνο αυτός έχει δεύτερα κλειδιά) και τον βρήκα με ένα μπουκάλι σφηνωμένο στον κ*** μέχρι μέσα. Δεν μπορούσε να το βγάλει», περιγράφει ψιλογελώντας. «Να καλέσουμε ασθενοφόρο του λέω. ‘Όχι Μιχάλη θα γίνουμε ρεζίλι μην τολμήσεις’ μου απαντάει. Ε, τι να κάνω και εγώ έβαλα γάντια, πήρα μαζί μου ξυλοκαΐνη και ένα σύρμα, τρύπησα τον πάτο του μπουκαλιού και του το έβγαλα. Ακόμα με ευχαριστεί.», καταλήγει ο Μιχάλης και μας αφήνει για δεύτερη σερί φορά άφωνους.


"Υπόγειες" απολαύσεις

Φτάνουμε στο υπόγειο, σε έναν σκοτεινό χώρο με black lights, τηλεοράσεις ψηλά στους τοίχους που προβάλλουν πορνό και διάφορα δωμάτια. Ο λίγος κόσμος που έχει μαζευτεί εδώ μας κοιτάει με περιέργεια – ίσως και ενοχή. «Εδώ είναι οι διπλές καμπίνες. Εδώ μπορείς να παρακολουθήσεις ταινίες και αν γουστάρεις να συνευρεθείς με κάποιον από το διπλανό δωμάτιο. Στους τοίχους υπάρχουν τρύπες αν δεν θες να δεις με ποιον πηδιέσαι και να κρατήσεις το μυστήριο», λέει ο Μιχάλης και πάει προς μια από αυτές τις καμπίνες για να την ανοίξει. Η καμπίνα είναι ήδη «κατειλημμένη» από δύο τύπους. «Μάλλον ενοχλούμε», μας λέει και μας προτρέπει να ανέβουμε στον 1ο όροφο.

Εδώ ο χώρος είναι πιο «ανοιχτός» με αναπαυτικούς καναπέδες, τραπεζάκια και τηλεοράσεις στους τοίχους. «Εδώ έρχονται κυρίως παρέες. Πιλότοι με αεροσυνοδούς, δικηγόροι, δικαστές. Αράζουν, συζητάνε, παραγγέλνουν σαμπάνιες και φαγητό. Κάθονται ώρες εδώ. Είμαι υποχρεωμένος επομένως, να τους εξυπηρετώ όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ για να ξανάρθουν», λέει ο Μιχάλης.

"Τις ταινίες που υπάρχουν εδώ δεν τις βρίσκεις πουθενά"

Γιατί όμως κάποιος να έρθει εδώ για να δει τσόντα από την στιγμή που το Internet είναι γεμάτο από sites με ελεύθερο περιεχόμενο; «Τις ταινίες που υπάρχουν εδώ δεν θα τις βρεις στο Internet», μου λέει με σιγουριά, «επίσης, οι περισσότεροι πελάτες έχουν οικογένειες, παιδιά, δεν νιώθουν άνετα να δουν πορνό στο σπίτι τους, καταπιέζονται. Έρχονται επομένως εδώ, συζητάνε, μου λένε τα προβλήματά τους και νιώθουν άνετα να πάνε σε μια από τις καμπίνες και να κάτσουν εκεί με τις ώρες. Υπάρχει πολύ μοναξιά τριγύρω μας. Εδώ βρίσκουν διέξοδο από τα προβλήματά τους, εδώ δεν έχουν καμία έγνοια. Τους βοηθώ στο να αποκτήσουν μια καλύτερη σεξουαλική ζωή», καταλήγει.