Ανορθόδοξες… "φιλίες" δελφινιών στον Κορινθιακό

Όπως και κάθε πλάσμα του ζωικού βασιλείου, έτσι και τα δελφίνια διακρίνονται σε είδη ανάλογα με τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους, καθώς και την γεωγραφική τους εξάπλωση. Τα δελφίνια του Κορινθιακού κόλπου όμως, διεκδικούν μια παγκόσμια πρωτοτυπία.

Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα Life «Θάλασσα» - υλοποιείται από την MOΜ και το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος και το Tethys Research Institute -ο Κορινθιακός κόλπος είναι το μόνο μέρος όπου τα ζωνοδέλφινα μπορούν και σχηματίζουν μεικτές ομάδες ζευγαρώνοντας με τα σταχτοδέλφινα και τα κοινά δελφίνια. Πιθανότερη εξήγηση για την… περίεργη αυτή "φιλία" είναι ότι τα συμπαθέστατα κήτη δεν μπορούν να βρουν παρέα του δικού τους είδους.

Παρόμοια φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί περιστασιακά και σε άλλες περιοχές του κόσμου, αλλά ο Κορινθιακός κόλπος αποτελεί την μοναδική περιοχή όπου ένας πληθυσμός ζωνοδέλφινων ζει σε κλειστό κόλπο, εντελώς απομονωμένος από άλλες πελαγικές περιοχές. Σε αυτό βοηθούν τα μεγάλα και απότομα βάθη, τα οποία σε ορισμένα σημεία φτάνουν ακόμα και τα 930 μέτρα, δημιουργώντας έτσι ένα τέλειο κλειστό οικοσύστημα.

Τα ζωνοδέλφινα (Stenella coeruleoalba) έχουν μέσο μήκος 1,65 μέτρα και θεωρούνται τα μικρότερα δελφίνια παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα «κοσμοπολίτικο» είδος, το οποίο απαντάται στο μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών θαλασσών, σε βάθη έως και 200 μέτρα. Τα περισσότερα από αυτά συχνάζουν κοντά στις ακτές στις Βόρειες Σποράδες και στη Νότια Κρήτη.

Εξίσου «κοσμοπολίτικο» είναι και το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το οποίο αν και σπάνια πλησιάζει τα σκάφη, απαντάται σε όλες τις παράκτιες περιοχές της Ελλάδας, καθώς και ανάμεσα στα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Πρόκειται μάλιστα για ένα είδος υπό εξαφάνιση, αποτελούμενο μόλις από 148 δελφίνια. Τα κοινά δελφίνια (Delphinus delphis) τέλος, μόνο… κοινά δεν είναι αφού ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus) διακρίνεται από τα σημάδια στο δέρμα του και είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος από τα υπόλοιπα δελφίνια - φτάνει περίπου τα 3,5 μέτρα και τα 400 κιλά. Ζει κυρίως στο Μυρτώο πέλαγος αλλά και σε περιοχές στη ΒΔ Κρήτη, τις Βόρειες Σποράδες και τη Χαλκιδική. Στον Κορινθιακό, στην μεικτή ομάδα με τα ζωνοδέλφινα και τα κοινά δελφίνια, ζει πλέον μόνο ένα σταχτοδέλφινο.

Τον λόγο για την ασυνήθιστη αυτή συνύπαρξη προσπαθεί να εξηγήσει ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλάσσιου περιβάλλοντος στη WWF Ελλάς, λέγοντας ότι οφείλεται στην μείωση του πληθυσμού και την έλλειψη τροφής, η οποία αναγκάζει τα θαλάσσια θηλαστικά να περνούν σχεδόν όλο το χρόνο τους στην αναζήτηση ψαριών, περιορίζοντας τις κοινωνικές συναναστροφές και το «παιχνίδι».

Πηγή: WWF