Νόμοι εναντίον γυναικών: Όταν οι άνδρες είναι… πιο ίσοι

Οι γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας έπιασαν το τιμόνι και πάτησαν γκάζι προς τα ίσα δικαιώματα στην οδήγηση. Δείτε ποιοι νόμοι ισχύουν ακόμα σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι πατούν… φρένο στην ισότητα και θέλουν τις γυναίκες, πολίτες β’ κατηγορίας.
Νόμοι εναντίον γυναικών: Όταν οι άνδρες είναι… πιο ίσοι
Κάποτε, το φεμινιστικό κίνημα καλούσε τις γυναίκες όλου του κόσμου να ορθώσουν το ανάστημά τους με σύμβολο… τα φλεγόμενα σουτιέν. Πλέον, στην μακρινή Μέση Ανατολή, όπου υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια για όρθωση θηλυκού αναστήματος, σύμβολο γίνεται το τιμόνι.

Οι παράνομες σοφερίνες

Στις 17 Ιουνίου, το κίνημα Women2Drive που οργανώθηκε μέσω των social networks κάλεσε όλες τις γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας που διαθέτουν δίπλωμα να λάβουν θέση πίσω από το τιμόνι, και να οδηγήσουν αυτοκίνητα, κόντρα στον άτυπο νόμο που απαγορεύει στις γυναίκες να κάθονται στην θέση του οδηγού.

Λίγες μέρες νωρίτερα στην ίδια χώρα, η Μάναλ αλ Σαρίφ βρέθηκε να οδηγεί, συνελήφθη και κρατήθηκε για εννέα ημέρες. Αυτό το συμβάν έγινε η αφορμή να δικτυωθούν δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές των γυναικείων δικαιωμάτων στο Facebook και να ορίσουν την 17η Ιουνίου ως ημέρα της γυναίκας στο τιμόνι.

Σύμφωνα με τους κανόνες που επιβάλλει το Υπουργείο Εσωτερικών με βάση την επίσημη ερμηνεία του θρησκευτικού νόμου, οι γυναίκες μπορούν να οδηγήσουν… αεροπλάνο, αλλά όχι αυτοκίνητο. Και ενώ στην επαρχία οι κανόνες είναι πιο χαλαροί και πολλές γυναίκες οδηγούν, στα αστικά κέντρα, οι γυναίκες είναι αναγκασμένες είτε να πληρώνουν προσωπικό σοφέρ είτε να εξαρτώνται από τους άνδρες του σπιτιού για τις μετακινήσεις τους. Μάλιστα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η χαώδης πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας, Ριάντ είναι μεγαλύτερη από το Los Angeles αλλά δεν διαθέτει σύστημα μαζικής συγκοινωνίας, η καθημερινότητα γίνεται ακόμη πιο εφιαλτική για τις γυναίκες.

Η κορυφή του παγόβουνου

Το υπόλοιπο τεράστιο παγόβουνο των απάνθρωπων νόμων κρύβεται επίσης στην καυτή Μέση Ανατολή. Ο «Οικογενειακός Νόμος» που ισχύει σε αυτά τα κράτη έχει διατηρήσει πολλές «παραδόσεις» που στα αφτιά του δυτικού κόσμου φαντάζουν τουλάχιστον παράλογες.

*Κάθε ανύπαντρη γυναίκα στην Ιορδανία βρίσκεται σύμφωνα με τον νόμο υπό τον έλεγχο ενός αρσενικού κηδεμόνα μέχρι την ηλικία των 40 ετών.
*Στην Ινδία, ένας άνδρας μπορεί να πάρει διαζύγιο από την σύζυγό του χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, απλώς με ένα γραπτό μήνυμα.
*Στην Αίγυπτο και το Ιράν, ο νόμος περί διαβατηρίου επιτάσσει την άδεια του συζύγου (ή του πατέρα αν είναι ανύπαντρη) για να μπορέσει μια γυναίκα να κάνει την σχετική αίτηση.
*Στο Ιράν, ο Ποινικός Κώδικας –ή ο Νόμος του Houdoud, όπως αποκαλείται εκεί- τιμωρεί την πορνεία με δαρμό, για παράδειγμα με 100 χτυπήματα με μαστίγιο για τις γυναίκες που υποπίπτουν σε αυτό το παράπτωμα –βέβαια, ανάλογες ποινές αντιμετωπίζουν και οι ανύπαντροι αρσενικοί παραβάτες του.
*Στην ίδια χώρα, το Σύνταγμα αναφέρει: «Οι γυναίκες που εμφανίζονται δημόσια χωρίς την καθιερωμένη ισλαμική μαντίλα θα καταδικάζονται σε 74 χτυπήματα με μαστίγιο».
*Οι μόνες χώρες στον κόσμο όπου οι γυναίκες ακόμη δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές είναι η Σαουδική Αραβία και το κρατίδιο του Βατικανού. Στην μεν Σαουδική Αραβία, το 2005 διεξήχθησαν για πρώτη φορά εκλογές μετά από 60 χρόνια, αλλά δεν δόθηκε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, ενώ στο Βατικανό ως γνωστόν, απαγορεύεται σε μια γυναίκα να γίνει Καρδινάλιος και ως εκ τούτου το θηλυκό γένος δεν έχει δει ποτέ εκπρόσωπό του στο Κονκλάβιο. Μπορεί στους περισσότερους να φαντάζει αυτονόητο, αλλά αν το καλοσκεφτούμε, η γυναίκα έχει αποκλειστεί κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος από τις θρησκευτικές θέσεις, όχι μόνο στο Βατικανό, αλλά παγκοσμίως.
*Στο Καμερούν, ο σύζυγος έχει το δικαίωμα να αποφασίσει αν η γυναίκα του μπορεί να εργαστεί ή να σπουδάσει, καθώς και το αντικείμενο της εργασίας ή των σπουδών της.
*Σε πολλές αφρικανικές χώρες, όπως η Αιθιοπία, η Κένυα, η Γκάνα και η Νιγηρία, το νομοθετικό σύστημα, ενώ δεν το ορίζει σαφώς, «επιτρέπει» την σεξουαλική επαφή ενός συζυγικού ζεύγους χωρίς την συγκατάθεση της γυναίκας, κάτι που από τα υπόλοιπα συντάγματα θεωρείται βιασμός.
*Τέλος, πολλές νομοθεσίες που ορίζουν «ζητήματα τιμής» ισχύουν ακόμη, θέτοντας το γυναικείο φύλο σε μειονεκτική θέση. Για παράδειγμα στην Αϊτή, αν ένας σύζυγος πιάσει επ’ αυτοφώρω την γυναίκα του με άλλον άνδρα, μπορεί η δολοφονία τους να δικαιολογηθεί. Στην αντίστροφη περίπτωση όμως, αν μία γυναίκα πιάσει τον σύζυγό της να την απατά, αυτός αρκεί απλώς να πληρώσει ένα μικρό πρόστιμο –και άπειρη γκρίνια!

Νόμοι… για γέλια

Μαζί με όλους τους παραπάνω νόμους που αφορούν κυρίως τους λαούς της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, έχουν «ξεμείνει» και στον δυτικό κόσμο μερικά νομοθετικά ψήγματα παραλογισμού, κυρίως στους παλιούς νόμους των ΗΠΑ που απλώς δεν καταργήθηκαν ποτέ. Πάρτε μια γεύση:

*Στο Μέριλαντ, μια γυναίκα απαγορεύεται να ψάξει τις τσέπες του συζύγου της όσο αυτός κοιμάται.
*Στο Βερμόντ, οι γυναίκες χρειάζονται την γραπτή άδεια του συζύγου τους για να τοποθετήσουν τεχνητή οδοντοστοιχία.
*Στην Τουσόν, τα παντελόνια είναι παράνομα, όταν φοριούνται από γυναίκες.
*Στο Carrizozo του Νέου Μεξικό, οι γυναίκες απαγορεύεται να εμφανίζονται δημόσια αν είναι… αξύριστες.
*Στην περιοχή Carmel της Νέας Υόρκης, οι γυναίκες δεν πρέπει να φορούν τακούνια μέσα στα όρια του δήμου.
*Στο Michigan, οι γυναίκες που θέλουν να πάνε στο… κομμωτήριο, χρειάζονται την συγκατάθεση του συζύγου τους.

Δείτε περισσότερους παράλογους νόμους από όλο τον κόσμο σε παλιότερο δημοσίευμα του in2life.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v