"Μην κάνετε σεξ τα σαββατοκύριακα"

Πώς νιώσατε την περασμένη εβδομάδα όταν διαβάσατε στις εφημερίδες για την αύξηση των καθαρών εσόδων της Εκκλησίας της Ελλάδας, η οποία ανήλθε μέσα στο 2008 (έτος παγκόσμιας οικονομικής κρίσης κατά τα άλλα) σε περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ; Από αυτά, δε, τα μισά σχεδόν προέρχονται από ενοικιάσεις εκκλησιαστικών ακινήτων, κάποια από διαθέσιμα κεφάλαια και περί τα 2 εκατομμύρια ευρώ προήλθαν από επιχορηγήσεις. Μην απαντήσετε. Νομίζω ότι οι περισσότεροι νιώσαμε κάπως έτσι.

Το ότι τα οικονομικά της εκκλησίας -τα παραπάνω μάλιστα αφορούν μόνο την κεντρική διοίκηση και όχι τις επιμέρους μητροπόλεις και μονές- παραμένουν ανθηρά σε καιρούς δύσκολους δεν είναι κάτι καινούργιο, θα μου πείτε. Όσοι χειρίζονται τα ταμεία της (με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Θεόκλητο, πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών) γνωρίζουν καλά, όπως φαίνεται, το «παιχνίδι» του κεφαλαίου στον 21ο αιώνα. Δεν είναι τυχαία, π.χ. η αγορά 1.600.000 μετοχών της Εθνικής Τράπεζας. Τα κέρδη αυτά πρέπει κάπως να επενδυθούν.

Αυτό που μας κάνει εντύπωση, ωστόσο, είναι ότι σε αντιδιαστολή με την πολύ σύγχρονη αντίληψη που έχουν τα στελέχη της Εκκλησίας όσον αφορά στην οικονομική της ευημερία, η αντίληψή της ως προς τα κοινά δείχνει, αν κρίνουμε από τους κανόνες της, να παραμένει οπισθοδρομική και αντιφατική. Γιατί ναι μεν, σύμφωνα με το κατά Ματθαίον «Ο Ιησούς μπήκε στο ναό του θεού κι έδιωξε όλους αυτούς που πουλούσαν και αγόραζαν στο χώρο του ναού [..] Και τους είπε: 'Η Γραφή λέει: Ο οίκος μου πρέπει να είναι οίκος προσευχής. Εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών'», αλλά μια χαρά προσπάθησε να μας πουλήσει ο ιερέας εκκλησίας της Ανθούσας την Καινή Διαθήκη σε προνομιακή τιμή, πέρσι το καλοκαίρι και αφού ολοκλήρωσε γαμήλιο μυστήριο φιλικού ζευγαριού. Μεμονωμένη περίπτωση ανήθικου κληρικού, θα μου πείτε. Σύμφωνοι. Όλα τα άλλα παράλογα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά από την Ελληνική Εκκλησία και τους Ιερούς Κανόνες της, όμως, πώς τα εξηγείτε;

(Ανατρέχουμε στην ιστοσελίδα "Ορθοδοξία" του κατηχητή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Κωνσταντίνου Ρόκα και διαβάζουμε κάποια αποσπάσματα από τον Κατάλογο Αμαρτημάτων:)

* Σύμφωνα με το Άγιο Πνεύμα που Νομοθετεί δια μέσου των Αγίων Πατέρων «απαγορεύεται η γυναίκα να εισέλθει στον Ιερό Ναό κατά τις ημέρες της εμμήνου ρύσης της, αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα δεν είναι δυνατό να Εκκλησιάζεται κάθε μέρα.»

* Αμάρτημα θεωρείται, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες «αν κάνεις έρωτα τις τρεις τελευταίες ημέρες πριν να Κοινωνήσεις, την ημέρα που Κοινώνησες, όπως επίσης και όταν η σύζυγος έχει περίοδο ή είναι έγκυος ή αν δεν έχει ακόμα σαραντήσει και απογαλακτήσει. Ακόμη, αν κάνεις έρωτα τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις Μεγάλες Εορτές, αλλά και κατά τις ημέρες των Νηστειών (η πράξη αυτή θα πρέπει να αποφεύγεται πάντα κατόπιν κοινής συμφωνίας των συζύγων, όπως επισημαίνει ο Απόστολος Παύλος)»

* Είναι επίσης αμάρτημα «αν κυκλοφορείς γυμνός (γυμνή) ή με προκλητική και έξαλλη εμφάνιση, αν σκανδαλίζεις γενικότερα με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά σου, αν βάφεις τα μαλλιά ή το πρόσωπό σου ή αν πας σε παραλίες γυμνιστών.»

* Επιπροσθέτως «Αν είσαι άνδρας και έχεις μακριά μαλλιά ή αν είσαι γυναίκα και έχεις κοντά μαλλιά, μην τηρώντας έτσι τη σχετική Εντολή του Αποστόλου Παύλου που υπάρχει στην Αγία Γραφή.»

* Είναι αμάρτημα σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες «αν έχεις ζητήσει ποτέ την ποινική δίωξη κάποιου για οποιονδήποτε λόγο.»

* Και είναι αμάρτημα αν «έχεις κάνει πολιτικό «γάμο» ή αν έχεις παρευρεθεί ποτέ εκεί, ή ακόμη αν έχεις παροτρύνει κάποιους άλλους να κάνουν κάτι τέτοιο.»

Ας είμαστε, όμως, δίκαιοι. Όλα τα παραπάνω είναι σύμφωνα με την Εκκλησία αποσπάσματα των Ιερών Κανόνων, όπως αυτοί προέκυψαν από τις κατά καιρούς Τοπικές και Οικουμενικές Συνόδους, πολλά χρόνια πριν. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς τους Κανόνες μπορεί σήμερα να παραβλέπονται, ακόμα και από την επίσημη εκπροσώπηση της Εκκλησίας της Ελλάδας (θυμόμαστε όλοι το περίφημο «ελάτε όπως είστε» του Χριστόδουλου). Το «πρόβλημα», ουσιαστικά, δεν έγκειται στα παλιά ή νέα κείμενα της Εκκλησίας αλλά στο πώς αυτά μεταφράζονται και συχνά παρερμηνεύονται. Και αυτή η -σκοπίμως συνήθως- λανθασμένη μετάφραση δεν αφορά μόνο στα πορίσματα των Συνόδων αλλά έχουν βαθύτερες ρίζες, ακόμα και στην απόδοση της ίδιας της Βίβλου.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λοιπόν, διαβάσαμε σήμερα στους Timesonline.co.uk για την on-line δημοσκόπηση που έγινε από ένα χιουμοριστικό διαδικτυακό περιοδικό, το www.shipoffools.com, βάσει της οποίας απαριθμήθηκαν τα δέκα εδάφια που οι περισσότεροι άνθρωποι θα προτιμούσαν να έχουν παραληφθεί από την Βίβλο, σε μία προσπάθεια να δείξουν τους κινδύνους του να μνημονεύονται επιλεκτικά οι Γραφές. Σύμφωνα με αυτήν την λίστα, ως «Χειρότερο Εδάφιο» της Βίβλου κρίθηκε η συμβουλή του Απ. Παύλου στο 1ο κατά Τιμόθεου, 12, «Δεν επιτρέπω στην γυναίκα να διδάσκει ή να ασκεί εξουσία σε έναν άνδρα. Η γυναίκα πρέπει να παραμένει σιωπηλή». Και είναι αυτή η φράση που έχει χρησιμοποιηθεί από τους πιο συντηρητικούς Χριστιανούς, προκειμένου να αιτιολογήσουν την αντίθεσή τους στις γυναίκες κληρικούς.

Στην δεύτερη θέση βρίσκεται η εντολή του Σαμουήλ, ενός εκ των πρώτων ταγών των Ισραηλιτών, η οποία απευθύνεται στον λαό του προκειμένου να διαπράξει γενοκτονία: "Αυτό λέει ο Μέγας Κύριος… ‘Πηγαίνετε τώρα και πλήξτε την Αμάλεκ και αφιερωθείτε στο να καταστρέψετε ό,τι αυτοί κατέχουν. Μην τους δείξετε έλεος, αλλά σκοτώστε και τους άνδρες, και τις γυναίκες και τα παιδιά και τα βρέφη, και τα βόδια και τα πρόβατα και τις καμήλες και τους γαϊδάρους" (1 Σαμουήλ xv, 3). Ενώ παρακάτω στην λίστα ακολουθούν οι κατάρες του Απ. Παύλου προς τους ομοφυλόφιλους και η έγκριση της γυναικείας δουλικότητας προς του άνδρες από την επιστολή προς Εφέσιους, v, 22, η οποία λέει «Γυναίκες υποταχθείτε στους άνδρες σας όπως στον Κύριό σας».

Στα αποτελέσματα της δημοσκόπησης «Chapter and Worse» θα βρείτε και άλλα παρόμοια εδάφια που ναι μεν ακούγονται αστεία σήμερα, αλλά κάποτε αποτελούσαν νόμους που επισείανε την αυστηρή τιμωρία εν ονόματι του Θεού. Νόμοι που οδήγησαν σε γενοκτονίες και σε πολέμους και που αναμφισβήτητα επηρέασαν ακόμα και τον ρου της ιστορίας. Αν λοιπόν, σήμερα, από όλα αυτά έχουν απομείνει μόνο κάποιοι άκαιροι κανόνες, όπως οι παραπάνω, μόνο ως «κακώς κείμενα» μπορούμε πλέον να τα εκλαμβάνουμε, αν θέλει η Εκκλησία να την αντιλαμβανόμαστε ως καταφύγιο Αγάπης και Κοινωνικής Αποδοχής. Ως το Σώμα του Χριστού, όπως ο Απ. Παύλος την ονόμασε.

Έλενα Μπούλια