Γιατί οι τηλεοπτικές σειρές είναι το νέο σινεμά

Όσο κι αν αγαπάμε να τη μισούμε, η τηλεόραση δεν σταμάτησε ποτέ να μας απασχολεί. Κι αν τις προηγούμενες δεκαετίες το έκανε… με την κακή – ή έστω – την ανάλαφρη έννοια, τα τελευταία δέκα χρόνια οι τηλεοπτικές μας συνήθειες αλλάζουν, όσο αλλάζει και η ίδια η μυθοπλασία και η αισθητική της σύγχρονης τηλεόρασης.

Και δεν μιλάμε για τα εγχώρια εγχειρήματα, που, όπως και να το κάνουμε, υπακούνε στα πενιχρά μέσα της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά και σε ένα είδος λόγου, χιούμορ και παλιομοδίτικης πλοκής που «διδάχτηκε» ο έλληνας τηλεθεατής και πλέον «αυτά θέλει, αυτά του δίνουνε».

Όχι, δεν θέλει αυτά ούτε ο έλληνας τηλεθεατής, ούτε ο ξένος. Κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα από τις νέες του συνήθειες. Τον εθισμό σε ξένες σειρές που παρακολουθεί στο διαδίκτυο και στη συνδρομητική τηλεόραση. Τις παραγωγές που παρουσιάζονται με την πρωτοποριακή λογική του Netflix. Και την στροφή μεγάλων σταρ στην μικρή οθόνη.

Με άλλα λόγια, κολλήσαμε και ξαναγαπήσαμε την τηλεόραση του 21ου αιώνα, γιατί…

…έχει την αισθητική του κινηματογράφου
Πολυδάπανες παραγωγές, φοβερή σκηνοθεσία και αισθητικοί πειραματισμοί γίνονται πλέον πιο εύκολοι, μιας και μπορούν να εναλλάσσονται σε εβδομαδιαία βάση και να επιτρέπουν σε δημιουργούς να «παίζουν» πιο ελεύθερα, χωρίς το άγχος των κινηματογραφικών εισπράξεων.

…και τους σταρ του κινηματογράφου επίσης
Οι πιο γνωστοί ηθοποιοί του Χόλιγουντ και οι σκηνοθέτες ή οι παραγωγοί που κάποτε ούτε που θα πλησίαζαν το γυαλί, τώρα πια το αγκαλιάζουν, γιατί έχουν αντιληφθεί ότι αυτό είναι το νέο… πανί. Κάπως έτσι, έχουμε πλέον στις οθόνες μας παραγωγές του Σπίλμπεργκ, του Νόλαν, του J.J. Abrams και οσκαρικούς ηθοποιούς από τον Μάθιου Μακόναχι και τη Βαϊόλα Ντέιβις μέχρι τον Άντονι Χόπκινς και τον Κόλιν Φάρελ.

…είναι τόσο ενδιαφέρουσα που ξανάγινε θέμα συζήτησης στις παρέες
Ποιος δεν έκανε debates για το ποιος κύκλος του True Detective "τα έσπασε" περισσότερο, για το πόσο cool ήταν το Breaking Bad, ποιος δεν υποστήριξε με πάθος τον αγαπημένο του ήρωα του Game of Thrones ή δεν ανέλυσε με τους φίλους του τις θεωρίες του για το Lost;

…και στα social media
Αναρτήσεις, memes, εκκλήσεις για αποφυγή σπόιλερ αμέσως μετά την αμερικανική προβολή ενός επεισοδίου, μέχρι και φιλίες που έσβησαν… εξαιτίας τέτοιων σπόιλερ, παλιά ήταν μόνο κινηματογραφική υπόθεση. Πλέον, το σασπένς μεταφέρεται στην μικρή οθόνη

…η οποία δεν είναι πια και τόσο μικρή
Όταν μπορείς να απολαύσεις υπερθέαμα και υπέροχα εφέ σε τεράστιες οθόνες smart tv ή σε high tech οθόνες υπολογιστών, νιώθεις πως είσαι σε κινηματογράφο.

…τα επεισόδια έχουν γίνει χορταστικά
Το HBO μας καλόμαθε με παραγωγές επεισοδίων της μίας ώρας, και αρκετά αμερικανικά δίκτυα ακολούθησαν, χαρίζοντάς μας χορταστικότατες δόσεις σειρών, που παίρνουν πλέον τη θέση των ταινιών στις παρεΐστικες «σπιτικές» βραδιές.

…οι τηλεοπτικοί κανόνες έσπασαν
Πέρα από τα 60λεπτα επεισόδια που προστέθηκαν στα 20λεπτα sitcom και τα 45λεπτα δράματα, έχουμε κι άλλες αλλαγές: Βλέπουμε μίνι σειρές των 3, 6 ή 10 επεισοδίων ή «κανονικές» σειρές των 15 επεισοδίων, αντί των καθιερωμένων 25-30 ανά σεζόν που ήταν παλιότερα ο κανόνας. Επίσης, το Netflix που εξαπλώνεται ραγδαία το τελευταίο διάστημα, καθιερώνει τις σειρές που γίνονται διαθέσιμες ολόκληρες κατευθείαν, για να τις απολαμβάνουμε όποτε θέλουμε, ενώ το διαδίκτυο μπαίνει γερά στον χώρο της μυθοπλασίας, με παραγωγές που γυρίζονται αποκλειστικά για online θέαση.