5 Έλληνες καλλιτέχνες που «έφυγαν» πρόωρα και μας λείπουν πολύ

Οι καλλιτέχνες ζουν μια ευλογημένη ζωή θα πουν πολλοί. Μέσα από τα έργα τους περνούν στην αθανασία και μνημονεύονται από τους fans πολλά χρόνια ακόμη και μετά τον θάνατό τους. Κάποιοι ωστόσο εξ’ αυτών φύγανε πολύ νωρίς και δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν όλα τα σπουδαία που θα γεννούσε το ταλέντο τους. Συγκεντρώσαμε λοιπόν πέντε χαρακτηριστικές περιπτώσεις Ελλήνων που μας αποχαιρέτησαν νωρίς και μέχρι και σήμερα δυσκολευόμαστε να ξεπεράσουμε το φευγιό τους.

Κατερίνα Γώγου

Η Κατερίνα Γώγου έβαλε τέλος στη ζωή της σε ηλικία μόλις 53 ετών, παίρνοντας υπερβολική δόση χαπιών. Έζησε τις χρυσές μέρες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου πρωταγωνιστώντας σε πολλές ταινίες ως το γεμάτο ενέργεια κορίτσι που ξεσαλώνει σε πρώτη ευκαιρία (Μια τρελή, τρελή οικογένεια και ο Γάμος α λα Ελληνικά, Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο ξεχωρίζουν στη φιλμογραφία της).

Η Κατερίνα παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο και συνεργάστηκαν από κοινού στις εξαιρετικές ταινίες Παραγγελιά και Το Βαρύ Πεπόνι, που σηματοδότησαν μια στροφή στην καριέρα της Κατερίνας. Έτσι ήθελε η ίδια να φωνάζουν την Γώγου όλοι οι φίλοι και οι αγαπημένοι της. Μέσα από τα συγκλονιστικά ποιήματά της η Γώγου έγινε η καταραμένη ποιήτρια μιας ολόκληρης γενιάς, ενώ μετά θάνατον πήρε τον τίτλο της Αγίας των Εξαρχείων πλάι στους Παύλο Σιδηρόπουλο και Νικόλα Άσιμο, που αγαπήθηκαν όσο λίγοι από τους περίοικους και φίλους της ιδιαίτερης αυτής αθηναϊκής γειτονιάς.

Παύλος Σιδηρόπουλος

Ο πρίγκιπας του ελληνικού ροκ εντ ρολ αφού μας σύστησε τον λατρεμένο μας Μπάμπη τον Φλου και μας έμαθε να μην φοβόμαστε να τραγουδήσουμε «Να μ’αγαπάς» νικήθηκε από τους δαίμονές του κι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών στις 6 Δεκεμβρίου 1990. Προηγουμένως είχε κάνει χρήση ηρωίνης.

Ο Παύλος αγαπήθηκε όσο λίγοι κι ακόμη μνημονεύεται από εκείνους που τον έζησαν αλλά και τον αγάπησαν μέσα από τα τραγούδια του. Από τις πρώτες μέρες των Σπυριδούλα μέχρι και την προσωπική του καριέρα, ο Σιδηρόπουλος ήταν εκείνος που μας έβαλε να χορεύουμε ροκ εντ ρολ στο κρεβάτι και να αναπολούμε τον Πρίγκιπα που δεν πρόλαβε να μας αποκαλύψει όσα σπουδαία είχε ακόμη στο συρτάρι του και στο βιβλιαράκι με τους στίχους του.

Βλάσης Μπονάτσος

14 Οκτωβρίου του 2004 ο Γαρύφαλλος του ελληνικού τραγουδιού σίγησε. Ο Βλάσης μας άφησε νωρίς πριν καν κλείσει τα 55 του χρόνια αφήνοντας μια σπουδαία παρακαταθήκη στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και την πρώτη του αγάπη τη μουσική. Ο Βλάσης ήταν η πιο ροκ περσόνα που είχαμε την τύχη να μας συντροφεύει για όσο έζησε. Ατακαδόρος, με δηλητηριώδες χιούμορ και μόνιμη πηγή θετικής ενέργειας ο υπερκινητικός Βλάσης έμπαινε στα σπίτια μας δια ασήμαντον αφορμή και μας έφτιαχνε το κέφι.

Από τους Πελόμα Μπο Κιου μέχρι τους Απαράδεκτους κι από τις Γυναίκες Δηλητήριο μέχρι τις μνημειώδεις φάρσες του ο Βλάσης μεταμορφωνόταν και μας χάριζε κάθε φορά λίγο από το πηγαίο ταλέντο του.

Μαλβίνα Κάραλη

Η Μαλβίνα μας ήταν ένα αυτόφωτο πλάσμα που σε ισοπέδωνε με τον λόγο της και την αρχετυπική τηλεοπτική της παρουσία. Έφυγε μια καλοκαιριάτικη ημέρα (7 Ιουνίου 2002) και μας άφησε φτωχότερους. Η Μαλβίνα δεν φοβόταν να μιλήσει, δεν φοβόταν να αρθρώσει έναν αψύ και μαγκιόρικο τηλεοπτικό αλλά και λογοτεχνικό λόγο μακριά από καθωσπρεπισμούς και πολιτικές ορθότητες που μαστίζουν τις τοποθετήσεις των προβεβλημένων τηλεοπτικών προσώπων (διανοούμενων και μη) σήμερα.

Η Μαλβίνα ήταν βρωμόστομη, ατακαδόρισσα, επαναστάτισσα, βαθιά ρομαντική μα πάνω από όλα αληθινή και γενναία. Έτσι έζησε κι έτσι πέθανε αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό πίσω της.

Σάκης Μπουλάς

Λίγο πριν κλείσει τα 60 του χρόνια (21 Φεβρουαρίου 2014) ο Σάκης Μπουλάς έφυγε από τη ζωή βυθίζοντας μας στη θλίψη, μιας και ήταν μια από τις πιο συμπαθείς φιγούρες του ελληνικού καλλιτεχνικού γίγνεσθαι. Από τον Δράκουλα των Εξαρχείων και τις άλλες καλτ ταινιάρες του Νίκου Ζερβού μέχρι και το Ας περιμένουν οι γυναίκες του Σταύρου Τσιώλη κι από τις Σαββατογεννημένες μέχρι το 50/50 ο Σάκης με την πληθωρική του παρουσία κέρδιζε φίλους και fans άμα τη εμφανίσει του. Πολύ συχνά έπιανε και το μικρόφωνο και μας τραγουδούσε πότε το Φλασάκι και πότε το Μπανάκι Μανάκι να γουστάρουμε.

Αυθεντικός, χιουμορίστας, και υπερταλαντούχος ο Σάκης παραμένει μέχρι και σήμερα μια σταθερή νοσταλγική αναφορά για τα χρόνια της ξεγνοιασιάς που πήρε μαζί του όταν μας αποχαιρέτησε.