Βρετανικές κωμικές σειρές που λατρέψαμε

Βάζουμε και πάλι στο repeat τις αγαπημένες μας βρετανικές κωμικές σειρές γιατί μας χρειάζεται λίγο κατάμαυρο και σαρδόνιο χιούμορ.
Βρετανικές κωμικές σειρές που λατρέψαμε
Μια ροπή προς το λιώσιμο σειρών την έχουμε όπως έχεις καταλάβει εδώ και τόσο καιρό. Άλλωστε με τέτοια πληθώρα επιλογών, στη νέα χρυσή εποχή της «διαδικτυακής τηλεόρασης» είναι δύσκολο να μην κολλήσεις με κάποια από τις εξαιρετικές παραγωγές. Εμείς θα πάμε λίγο πίσω ωστόσο, τον καιρό που το Netflix κι οι υπόλοιπες πλατφόρμες φάνταζαν ανέκδοτο επιστημονικής φαντασίας, ώστε να αποτίσουμε τον δικό μας φόρο τιμής σε αγαπημένες βρετανικές κωμικές σειρές που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε. Αν θες λοιπόν λίγο σαρδόνιο, κατάμαυρο και άκρως φλεγματικό χιούμορ, δεν έχεις παρά να κάτσεις αναπαυτικά και να πατήσεις το Play.

Blackadder (1983-1989, 4 σεζόν)

Πολύ πριν ο Rowan Atkinson γίνει Mr Bean είχε καταφέρει να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία της βρετανικής τηλεόρασης. Ήταν ο Edmund Blackadder, Δούκας του Εδιμβούργου και τις περισσότερες φορές ήθελε να γίνει «χαλίφης» στη θέση του «χαλίφη». Είχε μαζί του και τον Hugh Laurie πριν γίνει ο πιο ερωτεύσιμος δύστροπος της αμερικανικής τηλεόρασης Doctor House, σαν τον Prince Ludwig και τον υπολοχαγό George Colthurst. Κάπου εκεί δίπλα τους υπήρχε κι η αυτού εξοχότητα του Lord Melchett, τον οποίο υποδυόταν ο τιτανομέγιστος Stephen Fry. 

Στα ελληνικά η σειρά μεταφράστηκε σαν Μαύρη Οχιά κι έκανε όλους τους σειράκηδες του κόσμου να τραγουδούν υπερήφανα το τραγούδι των τίτλων Blackadder Blackadder with many a cunning plan, Blackadder Blackadder you horrid little man.

Αν έχεις όρεξη να μαζέψεις τα μεγαλύτερα γογγύλια του κόσμου, να κάνεις αριθμητική με φασόλια, να γελάσεις κατάμουτρα απέναντι στον πόλεμο και τον θάνατο, να επιδοθείς σε ένα ατελείωτο μα συνάμα απολαυστικό ρεσιτάλ προσβολών, πέτυχες διάνα! Αν πάλι είσαι θιασώτης των αποκεφαλισμών που πήγαν λάθος και των δημίων που απέτυχαν, τότε μην χάνεις χρόνο και πάτα το Play. Aν τέλος γουστάρεις την πανουργία και την διπροσωπία, αν δεν φοβάσαι να πεις μεγαλοφώνως τις πιο απαίσιες σκέψεις σου, τότε βρήκες την καλύτερη βρετανική κωμική σειρά όλων των εποχών. Οι τέσσερις σεζόν της κυκλοφόρησαν με διαλείμματα το 1983, 1986, 1987 και το  1989 και ξεκινούν από τον Μεσαίωνα για να φτάσουν μέχρι και τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο μιας και είναι θεματικές, αφού διαδραματίζονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους η κάθε μία.



Black Books (2000-2004)

Aν ακούσεις ποτέ σου το όνομα Dylan Moran μην διστάσεις να δεις οτιδήποτε με τον συγκεκριμένο κύριο, ακόμη κι αν πρόκειται για αναπαράσταση των αγορών του κάνει στο σούπερ μάρκετ. Το Channel 4 κατάφερε να βγάλει στον αέρα αυτή εδώ την αριστουργηματική σειρά που δυστυχώς κράτησε μόνο για τρεις σεζόν, στερώντας από τους χιλιάδες σκληροπυρηνικούς fans της τουλάχιστον ένα σπέσιαλ επεισοδιάκι μπας και γλυκάνουν τον πόνο τους για το άδοξο τέλος της. Βασικός πρωταγωνιστής της σειράς είναι ο Bernard Black (Dylan Moran), ο οποίος είναι ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου Black Books στο οποίο αναγκάζεται να μένει μιας κι οι δουλείες δεν πάνε καθόλου καλά κι εκείνος δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τα βιβλία και τους ελάχιστους πελάτες του. Κάποια στιγμή οι δρόμοι θα διασταυρωθούν με τον ανεξήγητα χαρωπό κι εξυπηρετικό Manny (Bill Bailey) τον οποίο και θα προσλάβει κυρίως για να τον βασανίζει με τις ιδιοτροπίες του. Το τρίο στούτζες συμπληρώνεται από τη γειτόνισσά του, Fran (Tamsin Greig) και το γλυκό δένει καλύτερα κι από μπαμπά με ρούμι.

Το Black Books μας χαρίζει κατάμαυρα αστεία, ιδιοφυείς ατάκες περιφρονώντας την πολιτική ορθότητα που ορθώνει εμπρός του η νέα χιλιετία που ψάχνει αφορμή για να προσβληθεί. Βέβηλο, ανίερο κι εθιστικό χιούμορ στα καλύτερα του.



IT Crowd (2006-2013, 4 σεζόν)



Δεν ξέρουμε αν γνωρίζεις τι σημαίνει IT τμήμα. Αν έχεις εργαστεί ποτέ σε γραφείο θα ξέρεις ωστόσο πως πρόκειται για τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι να αντιμετωπίζουν όλα τα προβλήματα που προκύπτουν στο σύστημα υπολογιστών με το οποίο είσαι συνδεδεμένος όσο εργάζεσαι. Αν νομίζεις πως πρόκειται για ψιλό nerdουλα που το 90% των οδηγιών τους είναι «βγες και ξαναμπές» έχεις δίκιο.

Με χαρά λοιπόν να σου συστήσουμε λοιπόν τον Roy (Chris O'Dowd), τη λατρεία που ακούει στο όνομα Moss (Richard Ayoade) και κάνει τον Sheldon Cooper να κρύβεται από ντροπή και τη Jen (Katherine Parkinson), η οποία τους επιβλέπει χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για το τι είναι ίντερνετ, hardware και ρούτερ. Όλοι λογοδοτούν στον Denholm (Christopher Morris), μέχρι να κάνει εντυπωσιακή είσοδο στη σειρά η έτερη λατρεία μας, o Douglas (Matt Berry).

Αφού κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις ετοιμάσου τώρα να ζήσεις ορισμένες επικές και τέρμα καλτ καταστάσεις, που ανεβάζουν το nerd level τόσο ψηλά που ελάχιστοι μπορούν να φτάσουν. Όσο το βλέπεις δύο πράγματα είναι βέβαιο ότι θα συμβούν. Το πρώτο είναι ότι θα πονέσουν τα πλευρά σου από τα γέλια. Το δεύτερο είναι ότι θα βάλεις στον τηλεφωνητή σου την ατάκα που λέει: «προσπάθησε να το κλείσεις και να το ξανανοίξεις»

The Office (2001-2002, 2 σεζόν)

Πολύ καιρό πριν ο Steve Carrell γίνει ο αγαπημένος μας Michael Scott κι ενσαρκώσει όλες τις στιγμές καθημερινής εργασιακής τρέλας στο The Office, o David Brent είχε κάνει πρώτος την αρχή, δίνοντας στον αγαπημένο μας γκρινιάρη ξινισμένο Ricky Gervais τον ρόλο της καριέρας του. Όλη η παράνοια κι ο υπαρκτός σουρεαλισμός που βιώνουν οι υπάλληλοι σε κάθε γραφείο της οικουμένης ενσαρκώθηκε εξαιρετικά από τον Gervais και την παρέα του μέσα από ανελέητα αστεία και gags, που θα σε κάνουν να αγκαλιάσεις τον μηδενιστή που κρύβεις μέσα σου, αναφωνώντας πως όλα είναι μάταια επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος να είσαι ευγενικός με τους συναδέλφους σου.

Μαζί του στη σειρά θα δεις σε δεύτερο ρόλο και τον Martin Freeman πριν γίνει ο υπερδιάσημος Watson του Sherlock κι ο ξακουστός Hobbit του Peter Jackson. Να πούμε ότι υπάρχει το αγγλικό κ το αμερικάνικο και να διευκρινίσουμε για ποιο μιλάμε  



Flying Circus (1969-1973, 4 σεζόν) & Fawlty Towers (1975-1979, 2 σεζόν)



Ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε κάποια βασικά πράγματα. Όταν μιλάμε για βρετανικό χιούμορ στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, ισχύουν τα παρακάτω: Μετά τους Monty Python το χάος, μετά το χάος πάλι αυτοί. Όλα ξεκίνησαν όταν οι υπερταλαντούχοι Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones και Michael Palin συναντήθηκαν κι αποφάσισαν να αλλάξουν μια για πάντα τη σατιρική κωμωδία όπως την γνωρίζαμε.

Δεν θα προσπαθήσαμε καν να μπούμε στη διαδικασία κριτικής του έργου τους στο Flying Circus, μιας και δεν θα μπορέσουμε να αποδώσουμε με λέξεις τον ιδιοφυή τρόπο με τον οποίο παρουσίαζαν στα σκετσάκια τους αστεία που επαναπροσδιόρισαν τη σάτιρα, για πρώτη φορά μετά τους αριστοφανικούς ήρωες. Silly walk για πάντα αδέρφια!

Ακολούθως το Fawlty Towers- πνευματικό παιδί του John Cleese- μάς χάρισε στιγμές σπαρταριστού γέλιου, σατιρίζοντας κάθε ιερό και όσιο της βρετανικής κοινωνίας πυροδοτώντας κύμα γέλωτος μετά από κάθε επεισόδιο. Είχε ωστόσο δυστυχώς την ατυχία να διασκευαστεί στην Ελλάδα από τον Μάρκο Σεφερλή και να προβληθεί σαν Κορίτσια ο Μάρκουλης στην τηλεόραση.

Σταμάτα ό,τι κι αν κάνεις, αν χρειαστεί παραιτήσου κι από τη δουλειά σου και δες όλα τα επεισόδια και των δύο σειρών τώρα. Μετά μπορείς να μας ευχαριστήσεις δημόσια, να βγει κάτι και για μας.




Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v