Γιατί να (μην) δεις το Emily in Paris
Είδαμε την σειρά που σπάει τα κοντέρ στο Netflix κι έχουμε μερικούς καλούς λόγους να την δεις κι εσύ. Και άλλους τόσους να μην. Εσύ αποφασίζεις.
της Ηρώς Κουνάδη
Σύνοψη για την περίπτωση που σε βρίσκουν αυτές οι γραμμές κάπου μακριά από τον πολιτισμό: Ο δημιουργός του Sex and the City έκανε καινούρια σειρά, η οποία έχει μείνει καρφωμένη στο top-10 του Netflix εδώ και βδομάδες.
Αν δεν το μαντεύεις από τον τίτλο, πρωταγωνίστριά μας είναι η Emily, τυπική περίπτωση «Αμερικανιδούλας» στα 20-κάτι της, που βρίσκεται από ένα γύρισμα της τύχης να ζει και να δουλεύει (τι εννοείς τι δουλειά; Εννοείται μάρκετινγκ) στο Παρίσι. Πανέμορφη και μονίμως εξαιρετικά ντυμένη (κάποιες αξίες μένουν σταθερές όπως τις δίδαξε το Sex and the City) μπλέκεται με έρωτες, καινούριες φιλίες και αιώνια κλισέ για το πόσο παράξενα διαφορετική είναι η Ευρώπη –σε σημείο, την τρίτη φορά που ξεχνά πως το ισόγειο δεν είναι ο πρώτος όροφος ενός κτιρίου, να αναρωτιέσαι πόσο λεπτή μπορεί να είναι η γραμμή μεταξύ πολιτισμικής διαφοράς και ανθρώπινης νοημοσύνης.
Τώρα, να το δεις ή να μην το δεις, είναι το ερώτημα. Κι εμείς δεν είμαστε εδώ για να σου πούμε πως όχι, μόνο Ταρκόφσκι θα έπρεπε να βλέπεις, άντε και Λιντς στο τσακίρ κέφι, μην χάνεις τον καιρό σου με ελαφρότητες, πού πάει ο κόσμος μας, μον ντιε. Και το είδαμε και μια χαρά περάσαμε, και αντικειμενικοί μπορούμε να είμαστε όποτε χρειαστεί. Γι’ αυτό, σου φτιάξαμε δυο λίστες με όλους τους λόγους να πατήσεις ή όχι το ρημάδι το play. Η επιλογή είναι δική σου.
Δες το αν…
- Χρειάζεσαι κάτι να σε βοηθήσει να «κατεβάσεις ρολά», να διώξει κάθε σκέψη από το μυαλό σου τα συννεφιασμένα, ημι-καραντινιασμένα βράδια του Οκτωβρίου που γυρνάς από τη δουλειά.
- Θέλεις να αναβιώσεις με την παρέα σου εκείνα τα προ 20ετίας βράδια που μαζευόσασταν με πίτσες και κρασιά/ πινακολάδες/ κοσμοπόλιταν και βλέπατε Sex and the City.
- Δεν σε ενοχλούν τα κλισέ και η γενικότερη «ελαφράδα» των χολιγουντιανών κομεντί. Τις δέχεσαι γι’ αυτό που είναι, σαν να κοιτάς ένα πιτσιρίκι να κάνει σαπουνόφουσκες: φοβερά χαριτωμένο, ελαφρώς διασκεδαστικό και πέρα για πέρα ανούσιο.
- Θεωρείς την ποπ κουλτούρα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας (δίκιο έχεις, είναι) οπότε θέλεις να μπορείς να συμμετέχεις στις σχετικές συζητήσεις, ιντερνετικές και μη, έχοντας άποψη να εκφέρεις. Έστω και αν αυτή η άποψη είναι πως το μίσησες.
- Τρέφεις ιδιαίτερη αγάπη για τη μόδα και το μάρκετινγκ, και θεωρούσες πως το δυνατότερο χαρτί του Sex and the City ήταν πρωτίστως τα ρούχα και δευτερευόντως το στιλιζάρισμα κάθε χαρακτήρα και κάθε σκηνής με βάση μια πολύ συγκεκριμένη κουλτούρα –την mainstream, λευκή, upper/middle class νεοϋρκέζικη σκηνή των 90s.
Μην το δεις αν…
- Είσαι από τους ανθρώπους που τους γυρνά το μάτι στο πρώτο κινηματογραφικό/ τηλεοπτικό κλισέ που θα δουν, και νιώθουν προσωπικά προσβεβλημένοι από την ύπαρξη του Χόλιγουντ. (Σε πάρτι μαζί μας δεν θα σε παίρναμε, αλλά αν θέλεις να κουβεντιάσουμε τη ρωσική πρωτοπορία του 20ου αιώνα, στείλε μας ένα mail).
- Εκνευρίζεσαι με τα εθνικά στερεότυπα του τύπου οι Γάλλοι δεν πλένουν τα τηγάνια τους, οι Αμερικάνοι είναι κομμάτι αφελείς και δεν έχουν ζωή έξω από τη δουλειά τους, οι Κινέζοι είναι φασαριόζοι και αγενείς.
- Περιμένεις να ξαναδείς την απενοχοποίηση της γυναικείας σεξουαλικότητας, ή έστω λίγη από τη σπιρτάδα του Sex and the City. Θα απογοητευτείς σφόδρα, οπότε ας σε προειδοποιήσουμε από τώρα: Ούτε μισή αξιομνημόνευτη ατάκα, ούτε ένας ολοκληρωμένος, τρισδιάστατος χαρακτήρας, ούτε ένα σχόλιο πάνω στον σύγχρονο τρόπο ζωής ή τις ανθρώπινες σχέσεις που να μη μοιάζει γραμμένο για να μαζέψει likes στο Instagram –και πρόσεξε ότι είπαμε στο Instagram, όχι (έστω) στο Twitter.
- Θέλεις κάτι να σε κάνει να γελάσεις. Τι λέγαμε πριν στο παράδειγμα του πιτσιρικιού με τις σαπουνόφουσκες; Ε, αυτό. Χαριτωμένο ναι, ελαφρώς διασκεδαστικό ίσως, ένα χαμόγελο πού και πού παίζει και να το σκάσεις, αλλά ως εκεί. Αν θέλεις κωμωδία, δες Brooklyn Nine Nine.
- Σε κάνουν να νιώθεις άσχημα για τη ζωή σου τα happy end των κομεντί. Σε κάθε επεισόδιο, και το εννοούμε σε κάθε ένα από τα δέκα επεισόδια, η Έμιλυ αντιμετωπίζει ένα (εντελώς first world) πρόβλημα και το λύνει είτε συζητώντας το, είτε χαμογελώντας εξαιρετικά χαριτωμένα ώστε να πείσει κάποιον να της το λύσει. Σε ένα μόνο από τα δέκα επεισόδια το πρόβλημά της δεν έχει λυθεί στο μισάωρο που διαρκεί το επεισόδιο. Spoiler alert: Λύνεται στο αμέσως επόμενο.
Σύνοψη για την περίπτωση που σε βρίσκουν αυτές οι γραμμές κάπου μακριά από τον πολιτισμό: Ο δημιουργός του Sex and the City έκανε καινούρια σειρά, η οποία έχει μείνει καρφωμένη στο top-10 του Netflix εδώ και βδομάδες.
Αν δεν το μαντεύεις από τον τίτλο, πρωταγωνίστριά μας είναι η Emily, τυπική περίπτωση «Αμερικανιδούλας» στα 20-κάτι της, που βρίσκεται από ένα γύρισμα της τύχης να ζει και να δουλεύει (τι εννοείς τι δουλειά; Εννοείται μάρκετινγκ) στο Παρίσι. Πανέμορφη και μονίμως εξαιρετικά ντυμένη (κάποιες αξίες μένουν σταθερές όπως τις δίδαξε το Sex and the City) μπλέκεται με έρωτες, καινούριες φιλίες και αιώνια κλισέ για το πόσο παράξενα διαφορετική είναι η Ευρώπη –σε σημείο, την τρίτη φορά που ξεχνά πως το ισόγειο δεν είναι ο πρώτος όροφος ενός κτιρίου, να αναρωτιέσαι πόσο λεπτή μπορεί να είναι η γραμμή μεταξύ πολιτισμικής διαφοράς και ανθρώπινης νοημοσύνης.
Τώρα, να το δεις ή να μην το δεις, είναι το ερώτημα. Κι εμείς δεν είμαστε εδώ για να σου πούμε πως όχι, μόνο Ταρκόφσκι θα έπρεπε να βλέπεις, άντε και Λιντς στο τσακίρ κέφι, μην χάνεις τον καιρό σου με ελαφρότητες, πού πάει ο κόσμος μας, μον ντιε. Και το είδαμε και μια χαρά περάσαμε, και αντικειμενικοί μπορούμε να είμαστε όποτε χρειαστεί. Γι’ αυτό, σου φτιάξαμε δυο λίστες με όλους τους λόγους να πατήσεις ή όχι το ρημάδι το play. Η επιλογή είναι δική σου.
Δες το αν…
- Χρειάζεσαι κάτι να σε βοηθήσει να «κατεβάσεις ρολά», να διώξει κάθε σκέψη από το μυαλό σου τα συννεφιασμένα, ημι-καραντινιασμένα βράδια του Οκτωβρίου που γυρνάς από τη δουλειά.
- Θέλεις να αναβιώσεις με την παρέα σου εκείνα τα προ 20ετίας βράδια που μαζευόσασταν με πίτσες και κρασιά/ πινακολάδες/ κοσμοπόλιταν και βλέπατε Sex and the City.
- Δεν σε ενοχλούν τα κλισέ και η γενικότερη «ελαφράδα» των χολιγουντιανών κομεντί. Τις δέχεσαι γι’ αυτό που είναι, σαν να κοιτάς ένα πιτσιρίκι να κάνει σαπουνόφουσκες: φοβερά χαριτωμένο, ελαφρώς διασκεδαστικό και πέρα για πέρα ανούσιο.
- Θεωρείς την ποπ κουλτούρα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας (δίκιο έχεις, είναι) οπότε θέλεις να μπορείς να συμμετέχεις στις σχετικές συζητήσεις, ιντερνετικές και μη, έχοντας άποψη να εκφέρεις. Έστω και αν αυτή η άποψη είναι πως το μίσησες.
- Τρέφεις ιδιαίτερη αγάπη για τη μόδα και το μάρκετινγκ, και θεωρούσες πως το δυνατότερο χαρτί του Sex and the City ήταν πρωτίστως τα ρούχα και δευτερευόντως το στιλιζάρισμα κάθε χαρακτήρα και κάθε σκηνής με βάση μια πολύ συγκεκριμένη κουλτούρα –την mainstream, λευκή, upper/middle class νεοϋρκέζικη σκηνή των 90s.
Μην το δεις αν…
- Είσαι από τους ανθρώπους που τους γυρνά το μάτι στο πρώτο κινηματογραφικό/ τηλεοπτικό κλισέ που θα δουν, και νιώθουν προσωπικά προσβεβλημένοι από την ύπαρξη του Χόλιγουντ. (Σε πάρτι μαζί μας δεν θα σε παίρναμε, αλλά αν θέλεις να κουβεντιάσουμε τη ρωσική πρωτοπορία του 20ου αιώνα, στείλε μας ένα mail).
- Εκνευρίζεσαι με τα εθνικά στερεότυπα του τύπου οι Γάλλοι δεν πλένουν τα τηγάνια τους, οι Αμερικάνοι είναι κομμάτι αφελείς και δεν έχουν ζωή έξω από τη δουλειά τους, οι Κινέζοι είναι φασαριόζοι και αγενείς.
- Περιμένεις να ξαναδείς την απενοχοποίηση της γυναικείας σεξουαλικότητας, ή έστω λίγη από τη σπιρτάδα του Sex and the City. Θα απογοητευτείς σφόδρα, οπότε ας σε προειδοποιήσουμε από τώρα: Ούτε μισή αξιομνημόνευτη ατάκα, ούτε ένας ολοκληρωμένος, τρισδιάστατος χαρακτήρας, ούτε ένα σχόλιο πάνω στον σύγχρονο τρόπο ζωής ή τις ανθρώπινες σχέσεις που να μη μοιάζει γραμμένο για να μαζέψει likes στο Instagram –και πρόσεξε ότι είπαμε στο Instagram, όχι (έστω) στο Twitter.
- Θέλεις κάτι να σε κάνει να γελάσεις. Τι λέγαμε πριν στο παράδειγμα του πιτσιρικιού με τις σαπουνόφουσκες; Ε, αυτό. Χαριτωμένο ναι, ελαφρώς διασκεδαστικό ίσως, ένα χαμόγελο πού και πού παίζει και να το σκάσεις, αλλά ως εκεί. Αν θέλεις κωμωδία, δες Brooklyn Nine Nine.
- Σε κάνουν να νιώθεις άσχημα για τη ζωή σου τα happy end των κομεντί. Σε κάθε επεισόδιο, και το εννοούμε σε κάθε ένα από τα δέκα επεισόδια, η Έμιλυ αντιμετωπίζει ένα (εντελώς first world) πρόβλημα και το λύνει είτε συζητώντας το, είτε χαμογελώντας εξαιρετικά χαριτωμένα ώστε να πείσει κάποιον να της το λύσει. Σε ένα μόνο από τα δέκα επεισόδια το πρόβλημά της δεν έχει λυθεί στο μισάωρο που διαρκεί το επεισόδιο. Spoiler alert: Λύνεται στο αμέσως επόμενο.
