Δικαίωμα στην εσωστρέφεια!

Έχετε ένα παιδί που προτιμά να διαβάσει ένα βιβλίο παρά να πάει σε ένα πάρτι γενεθλίων; Ρωτήστε το τι προτιμά να διαβάζει. Κάποιος υπάλληλος τρέμει στην ιδέα της ανοιχτής γειτνίασης με τα γραφεία των συναδέλφων του; Σεβαστείτε την εσωστρέφειά του. Αυτό τουλάχιστον συμβουλεύει η συγγραφέας Susan Cain στο νέο της βιβλίο «Ησυχία: Η δύναμη των εσωστρεφών σε έναν κόσμο που δεν σταματά να μιλά».

Αντί οι γονείς, τα σχολεία και οι προϊστάμενοι να προσπαθούν μάταια να μετατρέψουν τους εσωστρεφείς ανθρώπους σε κάτι που δεν είναι, δεν θα ήταν προτιμότερο να τους ενθαρρύνουν να πετύχουν το δικό τους όνειρο, με τον δικό τους τρόπο; Αυτό είναι το κεντρικό νόημα του τελευταίου πονήματος της –περήφανης εσωστρεφούς- συγγραφέως, που επιχειρεί να δώσει ελπίδα στους ντροπαλούς και «αντικοινωνικούς» αυτού του κόσμου.

Ο Ισαάκ Νεύτων, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, η J.K. Rowling, λέει η Cain, αποτελούν εσωστρεφείς προσωπικότητες που αποδεικνύουν ότι μπορούν να βρουν τον σπουδαίο δρόμο τους μόλις ανακαλύψουν τον κατάλληλο γι’ αυτούς τρόπο έκφρασης.

Επομένως, αν κάποιος είναι εσωστρεφής, αφήστε τον να είναι. Διαφορετικά, προτείνει η Cain, όχι μόνο θα μπορούσαμε να καταπιέζουμε ένα τεράστιο ταλέντο του αύριο, αλλά και να προκαλέσουμε ζημιά στην διανοητική και την γενικότερη υγεία του.

«Η δυτική κουλτούρα κυριαρχείται από το ιδεώδες του εξωστρεφούς», αναφέρει η συγγραφέας, συμπληρώνοντας πως αντίθετα η εσωστρέφεια θεωρείται ένα δευτεροκλασάτο ψεγάδι της προσωπικότητας, κάπου μεταξύ απογοήτευσης και παθολογίας.

Η ίδια η Cain, που εργάζεται ως δικηγόρος στην Wall Street, μελέτησε πολλές ακαδημαϊκές έρευνες και ιστορίες ανθρώπων για να καταλήξει στην περιγραφή της παραπάνω αμερικανικής και γενικότερα δυτικής κουλτούρας που έχει επικρατήσει. «Αντίθετα στην Ασία, τουλάχιστον πριν τον εκδυτικισμό των τελευταίων ετών, η σιωπή θεωρούνταν χρυσός», λέει.

Άλλωστε, όπως αναφέρει μία εκ των ερευνών στις οποίες βασίστηκε, οι εσωστρεφείς είναι πιθανόν να γεννιούνται ως τέτοιοι και όχι να γίνονται. «Μπορούμε να επεκτείνουμε την προσωπικότητά μας μέχρι ενός σημείου. Ο Bill Gates ποτέ δεν θα γίνει Bill Clinton, όσο κι αν “γυαλίσει” την κοινωνικότητά του, και ο Bill Clinton δεν θα γίνει ποτέ Bill Gates, όσο χρόνο κι αν περάσει μόνος του μπροστά στον υπολογιστή του», καταλήγει.

Πηγή: Reuters