Τι είναι αυτή η θλίψη όταν γυρνάς από ταξίδι;
Η μετα-ταξιδιωτική θλίψη είναι κάτι απολύτως υπαρκτό. Δωσ’ της χρόνο και θα περάσει –αν βιάζεσαι, διάβασε και τις συμβουλές μας.
της Ηρώς Κουνάδη
Περνάς μια απαίσια εβδομάδα κάθε φορά που επιστρέφεις από ταξίδι; Δεν έχεις όρεξη για τίποτα, και ταυτόχρονα νιώθεις και άσχημα που είσαι «αχάριστος/η»; Αναρωτιέσαι γιατί είσαι σε αυτό το χάλι, αφού πέρασες φανταστικά, δεν θα έπρεπε να έχεις γυρίσει χαρούμενος; Μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνος/η. Αυτό που σου συμβαίνει είναι 100% φυσιολογικό.
Λέγεται μετα-ταξιδιωτική θλίψη, την βιώνουν με λίγες εξαιρέσεις σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που επιστρέφουν από ταξίδι και διαρκεί από 3-4 μέρες μέχρι μια-δυο εβδομάδες. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένα επίπεδα στρες, αϋπνίες, ζαλάδες, αυξημένη όρεξη και αφηρημάδα, ή απλώς πεσμένη διάθεση.
Το γιατί συμβαίνει, μάλλον το υποψιάζεσαι: Επιστρέφεις από μια περίοδο που η καθημερινότητά σου ήταν παιδική χαρά 24 ώρες το 24ωρο, σε δουλειές, υποχρεώσεις, βαρετά τραπεζώματα με τα πεθερικά, πλυσίματα πιάτων και ουρές στις τράπεζες. Από εκεί που το μυαλό σου γέμιζε καινούρια ερεθίσματα κάθε δέκα λεπτά, ξαφνικά όλα πάλι είναι βαρετά προβλέψιμα και τίποτα δεν ταράζει τη ρουτίνα σου. Τα ταξίδια κακομαθαίνουν τον εγκέφαλό μας, που διψάει συνεχώς για νέα δεδομένα, με αποτέλεσμα όταν επιστρέφουμε ο καημένος να υποφέρει από κάτι που μοιάζει πολύ σε στερητικό σύνδρομο. Και σε ρίχνει σε μελαγχολία.
Τα καλά νέα είναι ότι συνήθως δεν κρατάει πολύ –δύο εβδομάδες μάξιμουμ, κι αυτό αν δε σου αρέσει καθόλου μα καθόλου η καθημερινότητά σου, διαφορετικά μόνο λίγες μέρες. Αν θέλεις πάντως να επισπεύσεις τη διαδικασία, να μερικά κόλπα που μπορούν να βοηθήσουν.
(Αν δεν έχεις ξεμείνει εντελώς από λεφτά) κανόνισε να φύγεις εκδρομή ένα Σαββατοκύριακο, ή έστω για μια μονοήμερη την Κυριακή.
Δοκίμασε να ξεγελάσεις τον εγκέφαλό σου, που κάθεται σαν μουτρωμένο πιτσιρίκι με τα χέρια σταυρωμένα σε μια γωνιά κλαψουρίζοντας «όλα είναι τόσο ίδιααα», πηγαίνοντας π.χ. στη δουλειά από διαφορετικό δρόμο, ή κανονίζοντας να βρεθείς με τους φίλους σου σε μπαρ που δεν έχεις ξαναπάει. Μοιάζει ασήμαντο, αλλά κάνει θαύματα.
Μην τρέχεις να τα προλάβεις όλα. Δεν χρειάζεται να κλείσεις όλες τις δουλειές την πρώτη εβδομάδα που γύρισες, ούτε να απαντήσεις θετικά σε όλα τα καλέσματα από κόσμο που του έλειψες –κάνε τη μισή δουλειά, και δες μόνο τους ανθρώπους με τους οποίους περνάς ωραία. Οι υπόλοιποι, την άλλη εβδομάδα.
Φρόντισε να σε βλέπει ο ήλιος. Κάνε όσο περισσότερα διαλείμματα μπορείς για ένα δεκάλεπτο στο μπαλκόνι –ή έξω στο δρόμο, αν δεν έχετε μπαλκόνι στη δουλειά. Είναι αποδεδειγμένο ότι το φως του ήλιου φτιάχνει τη διάθεση.
Σημείωνε κάθε μέρα κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις. Όσο μικρό ή ασήμαντο και αν σου φαίνεται: Είδες μια ανθισμένη αμυγδαλιά στο δρόμο για τη δουλειά, σου έστειλε κάτι αστείο ένας φίλος, έμαθες ότι ένα γκρουπ που σου αρέσει έρχεται για συναυλία το καλοκαίρι… Όταν η λίστα σου μεγαλώσει, θα μπορεί να σου φτιάξει το κέφι κάθε φορά που θα την ξαναδιαβάζεις.
Σπάσε κάπως τη ρουτίνα σου. Πήγαινε σε ένα μουσείο που δεν έχεις ξαναπάει, διάβασε κάτι διαφορετικό από αυτά που συνηθίζεις να διαβάζεις, κάνε μια βόλτα σε μια άσχετη γειτονιά (ή στην Πλάκα, η Πλάκα πάντα φτιάχνει τη διάθεση), δοκίμασε να μάθεις ένα ξένο αλφάβητο. Θα νικήσεις τη ρουτίνα, και θα σου μείνει και μια νέα γνώση.
Περνάς μια απαίσια εβδομάδα κάθε φορά που επιστρέφεις από ταξίδι; Δεν έχεις όρεξη για τίποτα, και ταυτόχρονα νιώθεις και άσχημα που είσαι «αχάριστος/η»; Αναρωτιέσαι γιατί είσαι σε αυτό το χάλι, αφού πέρασες φανταστικά, δεν θα έπρεπε να έχεις γυρίσει χαρούμενος; Μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνος/η. Αυτό που σου συμβαίνει είναι 100% φυσιολογικό.
Λέγεται μετα-ταξιδιωτική θλίψη, την βιώνουν με λίγες εξαιρέσεις σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που επιστρέφουν από ταξίδι και διαρκεί από 3-4 μέρες μέχρι μια-δυο εβδομάδες. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένα επίπεδα στρες, αϋπνίες, ζαλάδες, αυξημένη όρεξη και αφηρημάδα, ή απλώς πεσμένη διάθεση.
Το γιατί συμβαίνει, μάλλον το υποψιάζεσαι: Επιστρέφεις από μια περίοδο που η καθημερινότητά σου ήταν παιδική χαρά 24 ώρες το 24ωρο, σε δουλειές, υποχρεώσεις, βαρετά τραπεζώματα με τα πεθερικά, πλυσίματα πιάτων και ουρές στις τράπεζες. Από εκεί που το μυαλό σου γέμιζε καινούρια ερεθίσματα κάθε δέκα λεπτά, ξαφνικά όλα πάλι είναι βαρετά προβλέψιμα και τίποτα δεν ταράζει τη ρουτίνα σου. Τα ταξίδια κακομαθαίνουν τον εγκέφαλό μας, που διψάει συνεχώς για νέα δεδομένα, με αποτέλεσμα όταν επιστρέφουμε ο καημένος να υποφέρει από κάτι που μοιάζει πολύ σε στερητικό σύνδρομο. Και σε ρίχνει σε μελαγχολία.
Τα καλά νέα είναι ότι συνήθως δεν κρατάει πολύ –δύο εβδομάδες μάξιμουμ, κι αυτό αν δε σου αρέσει καθόλου μα καθόλου η καθημερινότητά σου, διαφορετικά μόνο λίγες μέρες. Αν θέλεις πάντως να επισπεύσεις τη διαδικασία, να μερικά κόλπα που μπορούν να βοηθήσουν.
(Αν δεν έχεις ξεμείνει εντελώς από λεφτά) κανόνισε να φύγεις εκδρομή ένα Σαββατοκύριακο, ή έστω για μια μονοήμερη την Κυριακή.
Δοκίμασε να ξεγελάσεις τον εγκέφαλό σου, που κάθεται σαν μουτρωμένο πιτσιρίκι με τα χέρια σταυρωμένα σε μια γωνιά κλαψουρίζοντας «όλα είναι τόσο ίδιααα», πηγαίνοντας π.χ. στη δουλειά από διαφορετικό δρόμο, ή κανονίζοντας να βρεθείς με τους φίλους σου σε μπαρ που δεν έχεις ξαναπάει. Μοιάζει ασήμαντο, αλλά κάνει θαύματα.
Μην τρέχεις να τα προλάβεις όλα. Δεν χρειάζεται να κλείσεις όλες τις δουλειές την πρώτη εβδομάδα που γύρισες, ούτε να απαντήσεις θετικά σε όλα τα καλέσματα από κόσμο που του έλειψες –κάνε τη μισή δουλειά, και δες μόνο τους ανθρώπους με τους οποίους περνάς ωραία. Οι υπόλοιποι, την άλλη εβδομάδα.
Φρόντισε να σε βλέπει ο ήλιος. Κάνε όσο περισσότερα διαλείμματα μπορείς για ένα δεκάλεπτο στο μπαλκόνι –ή έξω στο δρόμο, αν δεν έχετε μπαλκόνι στη δουλειά. Είναι αποδεδειγμένο ότι το φως του ήλιου φτιάχνει τη διάθεση.
Σημείωνε κάθε μέρα κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις. Όσο μικρό ή ασήμαντο και αν σου φαίνεται: Είδες μια ανθισμένη αμυγδαλιά στο δρόμο για τη δουλειά, σου έστειλε κάτι αστείο ένας φίλος, έμαθες ότι ένα γκρουπ που σου αρέσει έρχεται για συναυλία το καλοκαίρι… Όταν η λίστα σου μεγαλώσει, θα μπορεί να σου φτιάξει το κέφι κάθε φορά που θα την ξαναδιαβάζεις.
Σπάσε κάπως τη ρουτίνα σου. Πήγαινε σε ένα μουσείο που δεν έχεις ξαναπάει, διάβασε κάτι διαφορετικό από αυτά που συνηθίζεις να διαβάζεις, κάνε μια βόλτα σε μια άσχετη γειτονιά (ή στην Πλάκα, η Πλάκα πάντα φτιάχνει τη διάθεση), δοκίμασε να μάθεις ένα ξένο αλφάβητο. Θα νικήσεις τη ρουτίνα, και θα σου μείνει και μια νέα γνώση.
