Πώς να ανοίξεις κουβέντα αν είσαι ντροπαλός/η
Θέλεις να πιάσεις κουβέντα αλλά ντρέπεσαι, κοκκινίζεις, χάνεις τα λόγια σου και δεν ξέρεις τι να πεις; Εμείς είμαστε εδώ.
Κόντρα σε ό,τι μπορεί να νομίζεις, δεν βγαίνει σε όλους αβίαστα η κουβέντα, ούτε ισχύει πως οι ντροπαλοί άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε μια ζωή χωρίς καινούριους φίλους, φλερτ και γνωριμίες. Το ότι είσαι ντροπαλός/η το ξέρεις μόνο εσύ, και μπορείς μια χαρά να το κρύψεις ανοίγοντας κουβέντες στις οποίες δεν θα χρειαστεί να εκτεθείς και να αποκαλυφθείς. Ακούγεται βουνό; Κι όμως, είναι πανεύκολο, σου μιλάμε εκ πείρας.
Κάνε ένα κομπλιμέντο
Κατά προτίμηση κάτι που να μπορεί να εξελιχθεί σε κουβέντα, όχι τύπου «τι ωραία που είναι τα μάτια σου». Αν εστιάσεις σε κάτι που φοράει ή κρατά ο συνομιλητής σου (του στυλ «τι ωραία τσάντα») εννιά φορές στις δέκα θα εξελιχθεί σε «α, την πήρα από κει», «τι καλές/ κακές τιμές που έχει το εκεί», «πήρε το μάτι μου στο Instagram κι αυτό το μαγαζάκι που έχει καταπληκτικές χειροποίητες» και πάει λέγοντας.
Δείξε ενδιαφέρον
Κυκλοφορεί ευρύτατα σε στήλες συμβουλών στο ίντερνετ –αλλά είναι και αλήθεια– αυτό το τρικ που λέει ότι για να σε συμπαθήσει κάποιος πρέπει είτε εσύ να φαίνεσαι ενδιαφέρων, είτε να τον κάνεις εκείνον να αισθανθεί ότι είναι ενδιαφέρων. Κι αυτό, θα εκπλαγείς να διαπιστώσεις, πόσο εύκολο είναι: Ρωτάς με τι ασχολείται, είτε για δουλειά είτε στον ελεύθερό του χρόνο, ή το αφήνεις και ανοιχτό και απαντά ο καθένας ό,τι θέλει –οι περισσότεροι λένε για δουλειά. Μετά, δείχνεις ενδιαφέρον για τον τομέα του ή για το χόμπι του, με μια ερώτηση τύπου γιατί το διάλεξε, ή πώς επηρεάστηκε από την πανδημία. Και η κουβέντα κυλά αβίαστα από εκεί.
Ζήτα μια πληροφορία
Όχι «τι ώρα είναι». Ας πούμε ότι είσαι σε ένα μπαρ, και θες να πιάσεις κουβέντα με τον ωραίο άγνωστο που κάθεται στην μπάρα. Ρώτα αν έχει δοκιμάσει τα κοκτέιλ που έχεις ακούσει ότι φημίζεται το μαγαζί, γιατί έρχεσαι πρώτη φορά και δεν ξέρεις ποιο να δοκιμάσεις. Μπορεί να μείνετε σε κάτι επιπέδου «το τάδε», «ευχαριστώ», που θα σου δείξει ότι δεν είναι σε μουντ να πιάσει κουβέντα οπότε θα αποχωρήσεις ατσαλάκωτος/η (μια πληροφορία ζήτησες, την πήρες, όλα καλά) ή μπορεί να σας βρει το ξημέρωμα να μιλάτε για το ποιος φτιάχνει το καλύτερο Ζόμπι της Αθήνας, όλα θα εξαρτηθούν από τις διαθέσεις σας.
Σχολίασε κάτι που βλέπεις
Αναλόγως το μέρος που βρίσκεστε, μπορείς για παράδειγμα να σχολιάσεις ένα έργο τέχνης, ή μια λεπτομέρεια στη διακόσμηση. Να κι ένα ακόμα τρικ για να ξεκινήσεις όντως κουβέντα από αυτό: Έχεις ακούσει που λένε ότι οι αρνητικές κριτικές διαβάζονται περισσότερο από τις θετικές; Απόφυγε να πεις «τι ωραίο που είναι αυτό εκεί» και εστίασε σε κάτι που σου φαίνεται παράξενο, αστείο, ιδιαίτερο, ασυνήθιστο, δεν έχεις αποφασίσει αν σ’ αρέσει ή όχι. Το να πεις «τι βλακεία είναι αυτή εκεί» δεν το συνιστούμε, πρώτον γιατί δεν θες αρνητισμό στην πρώτη σου κουβέντα, και δεύτερον γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορείς να πέσεις πάνω στον διακοσμητή του μαγαζιού.
Ριξ’ το στην στατιστική
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πολλοί άνθρωποι τείνουν να ενθουσιάζονται με πράγματα του τύπου «8 στους 10 αριστερόχειρες οδηγούν κόκκινο αυτοκίνητο». Με ένα γκουγκλάρισμα “useless statistics” θα βρεις άπειρα τέτοια να έχεις πρόχειρα, ή μπορείς και να βγάλεις ένα επιτόπου από το μυαλό σου, όταν ευοδωθεί η κουβέντα την αποκαλύπτεις την πλεκτάνη σου, κανείς δεν θα σου κρατήσει κακία.
Κάνε ένα κομπλιμέντο
Κατά προτίμηση κάτι που να μπορεί να εξελιχθεί σε κουβέντα, όχι τύπου «τι ωραία που είναι τα μάτια σου». Αν εστιάσεις σε κάτι που φοράει ή κρατά ο συνομιλητής σου (του στυλ «τι ωραία τσάντα») εννιά φορές στις δέκα θα εξελιχθεί σε «α, την πήρα από κει», «τι καλές/ κακές τιμές που έχει το εκεί», «πήρε το μάτι μου στο Instagram κι αυτό το μαγαζάκι που έχει καταπληκτικές χειροποίητες» και πάει λέγοντας.
Δείξε ενδιαφέρον
Κυκλοφορεί ευρύτατα σε στήλες συμβουλών στο ίντερνετ –αλλά είναι και αλήθεια– αυτό το τρικ που λέει ότι για να σε συμπαθήσει κάποιος πρέπει είτε εσύ να φαίνεσαι ενδιαφέρων, είτε να τον κάνεις εκείνον να αισθανθεί ότι είναι ενδιαφέρων. Κι αυτό, θα εκπλαγείς να διαπιστώσεις, πόσο εύκολο είναι: Ρωτάς με τι ασχολείται, είτε για δουλειά είτε στον ελεύθερό του χρόνο, ή το αφήνεις και ανοιχτό και απαντά ο καθένας ό,τι θέλει –οι περισσότεροι λένε για δουλειά. Μετά, δείχνεις ενδιαφέρον για τον τομέα του ή για το χόμπι του, με μια ερώτηση τύπου γιατί το διάλεξε, ή πώς επηρεάστηκε από την πανδημία. Και η κουβέντα κυλά αβίαστα από εκεί.
Ζήτα μια πληροφορία
Όχι «τι ώρα είναι». Ας πούμε ότι είσαι σε ένα μπαρ, και θες να πιάσεις κουβέντα με τον ωραίο άγνωστο που κάθεται στην μπάρα. Ρώτα αν έχει δοκιμάσει τα κοκτέιλ που έχεις ακούσει ότι φημίζεται το μαγαζί, γιατί έρχεσαι πρώτη φορά και δεν ξέρεις ποιο να δοκιμάσεις. Μπορεί να μείνετε σε κάτι επιπέδου «το τάδε», «ευχαριστώ», που θα σου δείξει ότι δεν είναι σε μουντ να πιάσει κουβέντα οπότε θα αποχωρήσεις ατσαλάκωτος/η (μια πληροφορία ζήτησες, την πήρες, όλα καλά) ή μπορεί να σας βρει το ξημέρωμα να μιλάτε για το ποιος φτιάχνει το καλύτερο Ζόμπι της Αθήνας, όλα θα εξαρτηθούν από τις διαθέσεις σας.
Σχολίασε κάτι που βλέπεις
Αναλόγως το μέρος που βρίσκεστε, μπορείς για παράδειγμα να σχολιάσεις ένα έργο τέχνης, ή μια λεπτομέρεια στη διακόσμηση. Να κι ένα ακόμα τρικ για να ξεκινήσεις όντως κουβέντα από αυτό: Έχεις ακούσει που λένε ότι οι αρνητικές κριτικές διαβάζονται περισσότερο από τις θετικές; Απόφυγε να πεις «τι ωραίο που είναι αυτό εκεί» και εστίασε σε κάτι που σου φαίνεται παράξενο, αστείο, ιδιαίτερο, ασυνήθιστο, δεν έχεις αποφασίσει αν σ’ αρέσει ή όχι. Το να πεις «τι βλακεία είναι αυτή εκεί» δεν το συνιστούμε, πρώτον γιατί δεν θες αρνητισμό στην πρώτη σου κουβέντα, και δεύτερον γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορείς να πέσεις πάνω στον διακοσμητή του μαγαζιού.
Ριξ’ το στην στατιστική
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πολλοί άνθρωποι τείνουν να ενθουσιάζονται με πράγματα του τύπου «8 στους 10 αριστερόχειρες οδηγούν κόκκινο αυτοκίνητο». Με ένα γκουγκλάρισμα “useless statistics” θα βρεις άπειρα τέτοια να έχεις πρόχειρα, ή μπορείς και να βγάλεις ένα επιτόπου από το μυαλό σου, όταν ευοδωθεί η κουβέντα την αποκαλύπτεις την πλεκτάνη σου, κανείς δεν θα σου κρατήσει κακία.
