Η ευγένεια δεν είναι κάτι που έχουμε μέσα μας. Είναι κάτι που πρέπει να δουλεύουμε, αλλά και να μην ξεχνάμε.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Δεν είναι πάντα εύκολο να είσαι ευγενικός. Πολλά πράγματα κάθε μέρα θα δοκιμάσουν την υπομονή σου. Το θέμα είναι εσύ να ξέρεις να σφίγγεις τα δόντια και να χαμογελάς. Όχι ταυτόχρονα. Το σφίξιμο των δοντιών καλό είναι να είναι μεταφορικό. Και για να μην σου δοκιμάζουμε επιπλέον την υπομονή με έναν μεγάλο πρόλογο, ορίστε δεκαπέντε ολόκληροι τρόποι να θυμάσαι να είσαι ευγενικός κάθε μέρα.
*Κάθε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη έχει εξίσου λόγο να έχει νεύρα όσο έχεις εσύ. Να μην το ξεχνάς αυτό. *Η παλιά, καλή τεχνική, που δεν αποτυγχάνει: Μέτρα από μέσα σου μέχρι το δέκα. *Σκέψου ότι αν φερθείς καλά, μετά μπορείς να κεράσεις τον εαυτό σου κάτι γλυκό. *Είναι πολύ εύκολο να καταστραφεί μια κουβέντα αν είσαι συναισθηματικά φορτισμένος. Η ευγενική ουδετερότητα σώζει ζωές. *Ακόμα κι αν σε παίρνει να μην παραμείνεις ουδέτερος, σκέψου: Οι συνομιλητές σου θα ήταν εντάξει αν εσύ φερόσουν άσχημα;
*Καν’ το επειδή, όπως όλοι, πάντα θα προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι οι γονείς σου έκαναν καλή δουλειά και σε έμαθαν σωστούς τρόπους. *Καν’ το επειδή, κατά βάθος, εσύ ο ίδιος θέλεις να πιστεύεις ότι έχεις σωστούς τρόπους. *Εν τέλει, καν’ το επειδή αν έχεις σωστούς τρόπους αυτή τη στιγμή, δεν θα είσαι εσύ αυτός που θα χάσει το δίκιο του επειδή είναι απότομος. Είναι αυτός μικροπρεπής λόγος; Λιγάκι. Αλλά δεν πειράζει. Ευγένεια και μικροπρέπεια είναι παλιές φίλες που πάνε παντού αγκαζέ. *Μιλώντας για αγκαζέ, ένας πολύ εύκολος τρόπος να κάνεις όμορφη εντύπωση σε άτομα που θα ήθελες κάποια στιγμή να πιάσεις αγκαζέ, είναι να είσαι ευγενικός. *Ειδικά σε σερβιτόρους.
*Αν αυτή τη στιγμή είσαι εκνευρισμένος με κάτι, ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου ευθύνεται άμεσα για αυτό; *Μήπως έχεις απλά νεύρα με το σύστημα; Με την κοινωνία; Με τον καπιταλισμό; Καλωσόρισες στο κλαμπ, αλλά αυτά είναι νεύρα που μας αφορούν όλους, και πρέπει να χτίζουμε γέφυρες μέσα από αυτά, όχι να βρίζουμε ο ένας τον άλλον σε ουρές του ΙΚΑ και στάσεις λεωφορείων. *Μην ξεχνάς να λες ευχαριστώ. Για το παραμικρό. Κάποιος σου έκανε πέρα να χωρέσεις στο λεωφορείο; Ευχαριστώ. Κάποιος έκανε στην άκρη στο πεζοδρόμιο γιατί σε είδε που βιαζόσουν; Ευχαριστώ. Δεν χρειάζεται καν να σταματήσεις να το πεις, αλλά – και συγχώρησέ μας το χίπικο πράγμα που θα πούμε – είναι μια λέξη που έχει δύναμη. *Προσπάθησε να μπαίνεις στην θέση των άλλων ανθρώπων. Όχι για να γίνεις οσιομάρτυρας, ούτε για να αλλάξεις αναγκαστικά γνώμη. Απλά μπες για λίγο στην θέση του ανθρώπου που έχεις μπροστά σου, και προσπάθησε να σκεφτείς στα γρήγορα τι θα μπορούσε να έχει αντιμετωπίσει κι αυτός μέσα στην μέρα του. *Τέλος, πάρε τηλέφωνο τους γονείς σου και προσπάθησε να μην γκρινιάξεις. Αυτή είναι η πιο δύσκολη άσκηση. Όταν την καταφέρεις, θα είσαι επιτέλους ένα ανώτερο ον.