Κι όμως, το γλείψιμο στο αφεντικό δουλεύει
Γιατί οι προϊστάμενοι συμπαθούν τους γλείφτες; Και τι επιπτώσεις έχει αυτό στο υπόλοιπο προσωπικό; Τι λένε οι έρευνες;
Κανείς δεν συμπαθεί τον γλείφτη του αφεντικού. Εκείνον που θα τον κολακέψει με κάθε αφορμή, θα του ανοίξει την πόρτα, θα του κάνει like σε ό,τι κι αν ανεβάσει στο Facebook, θα τον υπερασπιστεί παντού και πάντα, και δε θα του χαλάσει ποτέ χατίρι.
Όλοι έχουμε έναν τέτοιο στη δουλειά. Το παράξενο όμως είναι ότι αυτή η τακτική – ηθικά σωστή ή όχι, ανάλογα τις προθέσεις - δουλεύει.
Και δεν το λέμε εμείς, το λένε οι ειδικοί.
Σε μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, οι ερευνητές δοκίμασαν τις επιδράσεις του καλοπιάσματος (λέγε με «γλείψιμο») στο πλαίσιο των συνεντεύξεων εργασίας. Οι δοκιμές μέτρησαν τις διάφορες τεχνικές καλοπιάσματος, αλλά και αυτοπροώθησης. Ο όρος «καλόπιασμα» στις έρευνες αυτές αναφέρεται σε συμπεριφορά κατά την οποία ο ερωτώμενος συμφωνεί πλήρως ή/και κολακεύει την εμφάνιση του συνομιλητή του. Η αυτοπροώθηση, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται στη συμπεριφορά του ερωτώμενου που αναδεικνύει τις ικανότητες, αλλά και τα ταλέντα του. Με βάση τις απαντήσεις όσων βρίσκονταν απέναντι από τους υποψήφιους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το καλόπιασμα λειτούργησε αρκετά καλά, αλλά η αυτοπροώθηση δεν βοήθησε ιδιαίτερα τον υποψήφιο.
Ίσως λοιπόν να αποτελεί κομμάτι της ανθρώπινης φύσης να είναι επιρρεπής στο καλόπιασμα. Σύμφωνα με μια άποψη, όσοι μας κολακεύουν ενισχύουν την αυτοπεποίθησή μας, όμως μια λιγότερο κυνική εξήγηση αναφέρει ότι οι κόλακες μάς αρέσουν γιατί πιστεύουμε ότι μοιάζουν αρκετά με εμάς. Αναφορικά με αυτό, οι ερευνητές αναφέρουν τη θεωρία ομοιότητας-έλξης, σύμφωνα με την οποία τείνουμε να προσελκύουμε άτομα που είναι παρόμοια με εμάς.
Οι «γλείφτες» λοιπόν, φαίνεται πως μας μοιάζουν, αφού μας κάνουν συνέχεια κομπλιμέντα και συμφωνούν με ό,τι πούμε. Άλλωστε δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αρέσκεται στο να ακούει κομπλιμέντα, και είναι λογικό να συμπαθούμε όσους τα λένε. Βάσει αυτής της θεωρίας λοιπόν, είμαστε πιο πρόθυμοι να τους ευνοήσουμε.
Και αν αναρωτιέστε αν αυτό είναι κακό για μια εταιρεία, η απάντηση είναι ‘όχι πάντα’. Οι εργοδότες έχουν προφανές συμφέρον να ανταμείψουν με οποιονδήποτε τρόπο εκείνους που συμπλέουν με την γραμμή της εταιρείας. Και όσο οι «γλείφτες» τιμούν τη συμφωνία, ταιριάζουν απόλυτα με το όραμα της.
Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν οι εργοδότες αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν αν ένας κόλακας είναι ειλικρινής. Επομένως, εάν το «γλείψιμο» είναι μια τόσο προφανής τακτική για τον εργαζόμενο, θα περίμενε κανείς ότι οι εργοδότες θα ήταν πάντα επιφυλακτικοί απέναντί του. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι ένας κόλακας έχει κάτι να κερδίσει από εμάς, καταλήγουμε να τον συμπαθούμε περισσότερο σε σχέση με κάποιον που δε θα μας κολακέψει.
Ίσως τελικά η υπεράσπιση της κολακείας είναι πιο εύκολη στα λόγια παρά στις πράξεις. Μελέτες δείχνουν ότι όταν βλέπουμε κάποιον να κολακεύει έναν άλλο, είναι αρκετά πιθανό να είμαστε καχύποπτοι, έτσι εξηγείται και το… μίσος των εργαζομένων απέναντι στον γλείφτη του γραφείου. Όμως αν το ίδιο άτομο πει έναν καλό λόγο για εμάς, πιθανότατα θα το πιστέψουμε. Παρόλο που εμείς - ως παρατηρητές – μπορούμε να αναγνωρίσουμε πόσο ελεεινός είναι, το αφεντικό μας, που είναι το αντικείμενο της κολακείας, δεν θα το κάνει.
Με πληροφορίες από εδώ.
Όλοι έχουμε έναν τέτοιο στη δουλειά. Το παράξενο όμως είναι ότι αυτή η τακτική – ηθικά σωστή ή όχι, ανάλογα τις προθέσεις - δουλεύει.
Και δεν το λέμε εμείς, το λένε οι ειδικοί.
Σε μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, οι ερευνητές δοκίμασαν τις επιδράσεις του καλοπιάσματος (λέγε με «γλείψιμο») στο πλαίσιο των συνεντεύξεων εργασίας. Οι δοκιμές μέτρησαν τις διάφορες τεχνικές καλοπιάσματος, αλλά και αυτοπροώθησης. Ο όρος «καλόπιασμα» στις έρευνες αυτές αναφέρεται σε συμπεριφορά κατά την οποία ο ερωτώμενος συμφωνεί πλήρως ή/και κολακεύει την εμφάνιση του συνομιλητή του. Η αυτοπροώθηση, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται στη συμπεριφορά του ερωτώμενου που αναδεικνύει τις ικανότητες, αλλά και τα ταλέντα του. Με βάση τις απαντήσεις όσων βρίσκονταν απέναντι από τους υποψήφιους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το καλόπιασμα λειτούργησε αρκετά καλά, αλλά η αυτοπροώθηση δεν βοήθησε ιδιαίτερα τον υποψήφιο.
Ίσως λοιπόν να αποτελεί κομμάτι της ανθρώπινης φύσης να είναι επιρρεπής στο καλόπιασμα. Σύμφωνα με μια άποψη, όσοι μας κολακεύουν ενισχύουν την αυτοπεποίθησή μας, όμως μια λιγότερο κυνική εξήγηση αναφέρει ότι οι κόλακες μάς αρέσουν γιατί πιστεύουμε ότι μοιάζουν αρκετά με εμάς. Αναφορικά με αυτό, οι ερευνητές αναφέρουν τη θεωρία ομοιότητας-έλξης, σύμφωνα με την οποία τείνουμε να προσελκύουμε άτομα που είναι παρόμοια με εμάς.
Οι «γλείφτες» λοιπόν, φαίνεται πως μας μοιάζουν, αφού μας κάνουν συνέχεια κομπλιμέντα και συμφωνούν με ό,τι πούμε. Άλλωστε δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αρέσκεται στο να ακούει κομπλιμέντα, και είναι λογικό να συμπαθούμε όσους τα λένε. Βάσει αυτής της θεωρίας λοιπόν, είμαστε πιο πρόθυμοι να τους ευνοήσουμε.
Και αν αναρωτιέστε αν αυτό είναι κακό για μια εταιρεία, η απάντηση είναι ‘όχι πάντα’. Οι εργοδότες έχουν προφανές συμφέρον να ανταμείψουν με οποιονδήποτε τρόπο εκείνους που συμπλέουν με την γραμμή της εταιρείας. Και όσο οι «γλείφτες» τιμούν τη συμφωνία, ταιριάζουν απόλυτα με το όραμα της.
Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν οι εργοδότες αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν αν ένας κόλακας είναι ειλικρινής. Επομένως, εάν το «γλείψιμο» είναι μια τόσο προφανής τακτική για τον εργαζόμενο, θα περίμενε κανείς ότι οι εργοδότες θα ήταν πάντα επιφυλακτικοί απέναντί του. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι ένας κόλακας έχει κάτι να κερδίσει από εμάς, καταλήγουμε να τον συμπαθούμε περισσότερο σε σχέση με κάποιον που δε θα μας κολακέψει.
Ίσως τελικά η υπεράσπιση της κολακείας είναι πιο εύκολη στα λόγια παρά στις πράξεις. Μελέτες δείχνουν ότι όταν βλέπουμε κάποιον να κολακεύει έναν άλλο, είναι αρκετά πιθανό να είμαστε καχύποπτοι, έτσι εξηγείται και το… μίσος των εργαζομένων απέναντι στον γλείφτη του γραφείου. Όμως αν το ίδιο άτομο πει έναν καλό λόγο για εμάς, πιθανότατα θα το πιστέψουμε. Παρόλο που εμείς - ως παρατηρητές – μπορούμε να αναγνωρίσουμε πόσο ελεεινός είναι, το αφεντικό μας, που είναι το αντικείμενο της κολακείας, δεν θα το κάνει.
Με πληροφορίες από εδώ.
