Τα παράλια της Πελοποννήσου για πρωτάρηδες
Οι ωραιότερες παραλίες, τα πιο γραφικά χωριά και όλα τα SOSάκια που πρέπει να γνωρίζετε για τις καλοκαιρινές σας εξορμήσεις στην Πελοπόννησο.
της Ηρώς Κουνάδη
Πού βρίσκονται οι καλύτερες παραλίες; Ποιο χωριό θα επιλέξετε για βάση σας; Θα χρειαστείτε λιγότερη ώρα για να βουτήξετε στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο; Όσα πρέπει να ξέρετε πριν ξεκινήσετε για βουτιές στην Πελοπόννησο, σε έναν σύντομο αλλά περιεκτικό οδηγό.
Η ανατολική ακτή…
Μπορεί να φαίνεται πιο κοντά μας στους χάρτες, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι –γιατί οι δρόμοι που οδηγούν στις δυτικές ακτές είναι πλέον (μετά και την ολοκλήρωση του δρόμου της Καλαμάτας) απείρως καλύτεροι.
Έχει, επίσης, να προσφέρει πολύ ωραιότερες βόλτες απ’ ό,τι βουτιές σε σχέση με το αντίπαλο δέος, τις ακτές του Ιονίου. Εδώ βρίσκονται η Επίδαυρος με το αρχαίο της θέατρο, το Ναύπλιο για ατελείωτες απογευματινές βόλτες ανάμεσα στα νεοκλασικά της παλιάς του πόλης και –πιο νότια– το μακριά απ’ όλους και απ’ όλα Κυπαρίσσι, η μαγεία που είναι η Μονεμβασιά και το εκπληκτικό φιορδ του Γέρακα, για ουζάκια και μεζέδες πλάι σε ένα από τα πιο ασυνήθιστα τοπία στην Ελλάδα.
Πού βουτάμε λοιπόν; Μία είναι η παραλία-υπερπαραγωγή σε αυτήν την πλευρά. Λέγεται Φωκιανό και είναι ένας ονειρεμένος κολπίσκος με γαλαζοπράσινα νερά, μεγάλα λευκά βότσαλα και κατάφυτες βουνοπλαγιές που καταλήγουν απαλά στη θάλασσα. Βρίσκεται περί τη μία ώρα οδήγησης μακριά από οποιοδήποτε κατοικημένο σημείο γύρω του (το Λεωνίδιο ή τα Πούλιθρα είναι καλές βάσεις για να φτάσετε εδώ), αλλά αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω. Λεπτομέρειες για να το βρείτε έχουμε εδώ.
Η (καθόλου άγρια) Δύση
Βρέχεται από το Ιόνιο, πράγμα που σημαίνει πως, στο θέμα «παραλία» παίζει χωρίς ανταγωνισμό. Είναι, επίσης, φουλ στους καταρράκτες και τις λίμνες (η Νέδα, το Πολυλίμνιο και ο Λάδωνας είναι το δικό μας top-3) και έχει και δυο από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, την Ολυμπία και τη Μεσσήνη.
Για βάση, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα στην Καλαμάτα, την Πύλο ή την Κυπαρισσία στα νότια, ή τα ήσυχα χωριά του βορρά, όπως η Ζαχάρω.
Και για βουτιές; Όπου και να πάτε θα είναι υπέροχα, αλλά αν έχετε χρόνο μόνο για τα highlights, οπωσδήποτε στην καρτποσταλική Βοϊδοκοιλιά (φωτό, επάνω) με την απαλή σαν πούδρα άμμο, στην Καλόγρια με το δάσος της Στροφιλιάς να την κορνιζάρει, στον Καϊάφα με τα πενήντα χιλιόμετρα χρυσαφένιας αμμουδιάς του και στην Ελαία με το δασάκι της που φτάνει σχεδόν ως το κύμα και ενδείκνυται για ελεύθερο κάμπινγκ. Λεπτομέρειες για όλες τους, και για μερικές ακόμα, εδώ.
Εκεί στον νότο
«Νότος» για την Πελοπόννησο είναι η Μάνη, η οποία έχει δική της ανατολή και δύση, το λακωνικό και το μεσσηνιακό κομμάτι της αντίστοιχα, ή «μέσα» κι «έξω» όπως αρέσκονται οι ντόπιοι να το λένε, αλλά όλα αυτά μικρή σημασία έχουν για εσάς. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως εδώ κάτω βρίσκονται μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της Πελοποννήσου, πλάι σε πανέμορφα, πέτρινα χωριά χτισμένα στην καρδιά ενός τοπίου από το οποίο πιθανότατα ξεκίνησε το κλισέ «άγρια ομορφιά».
Δύο από τα πιο υπέροχα χωριά εδώ είναι το Λιμένι (στη λακωνική Μάνη) και η Καρδαμύλη (στη μεσσηνιακή). Λεπτομέρειες και προτάσεις για το καθένα εξ αυτών έχουμε εδώ.
Όσο για τις βουτιές σας, όρεξη να ‘χετε να εξερευνείτε κάθε μέρα κι από τρεις απάνεμους ορμίσκους με λευκά βότσαλα, χρυσαφένιες αμμουδιές και διάφανα γαλαζοπράσινα νερά που καταλήγουν σε ακτές οι οποίες κρύβουν θρύλους για πειρατές και θησαυρούς. Στις πιο “SOS” από αυτές, σημειώστε την Αγία Βαρβάρα, στο Σκουτάρι, με την απαλή άμμο και τα καταγάλανα νερά, και τον Φονέα (φωτό, επάνω) στην Καρδαμύλη, με τα λευκά του βότσαλα και τα σμαραγδένια νερά.
Ο αδικημένος βορράς
Αδικημένος από κάθε άποψη, και από τον δρόμο του (την πολύπαθη Κορίνθου-Πατρών) που δε λέει εδώ και χρόνια να φτιαχτεί, και από τα νερά του Κορινθιακού Κόλπου, που όπως και να το κάνουμε ούτε τιρκουάζ Ιόνιο είναι ούτε σμαραγδένιο Μυρτώο. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως οι παραλίες του δεν είναι καθαρές –τουναντίον– απλώς δεν είναι τόσο φαντασμαγορικές όσο οι προαναφερθείσες.
Στα συν, η μικρή σχετικά απόσταση που μας χωρίζει από τις πιο ανατολικές παραλίες του. Το Κιάτο, το Ξυλόκαστρο και το Βραχάτι (φωτό, επάνω) με τα ρηχά, καθαρά νερά τους είναι ο αγαπημένος προορισμός των οικογενειών, ενώ το πανέμορφο Ηραίο βγαίνει σε συσκευασία… δώρου: φανταστική παραλία, γαλήνια λίμνη και ατμοσφαιρικός αρχαιολογικός χώρος τρία σε ένα. Λεπτομέρειες για καθένα απ’ αυτά ξεχωριστά έχουμε εδώ.
Πού βρίσκονται οι καλύτερες παραλίες; Ποιο χωριό θα επιλέξετε για βάση σας; Θα χρειαστείτε λιγότερη ώρα για να βουτήξετε στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο; Όσα πρέπει να ξέρετε πριν ξεκινήσετε για βουτιές στην Πελοπόννησο, σε έναν σύντομο αλλά περιεκτικό οδηγό.
Η ανατολική ακτή…
Μπορεί να φαίνεται πιο κοντά μας στους χάρτες, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι –γιατί οι δρόμοι που οδηγούν στις δυτικές ακτές είναι πλέον (μετά και την ολοκλήρωση του δρόμου της Καλαμάτας) απείρως καλύτεροι.
Έχει, επίσης, να προσφέρει πολύ ωραιότερες βόλτες απ’ ό,τι βουτιές σε σχέση με το αντίπαλο δέος, τις ακτές του Ιονίου. Εδώ βρίσκονται η Επίδαυρος με το αρχαίο της θέατρο, το Ναύπλιο για ατελείωτες απογευματινές βόλτες ανάμεσα στα νεοκλασικά της παλιάς του πόλης και –πιο νότια– το μακριά απ’ όλους και απ’ όλα Κυπαρίσσι, η μαγεία που είναι η Μονεμβασιά και το εκπληκτικό φιορδ του Γέρακα, για ουζάκια και μεζέδες πλάι σε ένα από τα πιο ασυνήθιστα τοπία στην Ελλάδα.
.JPG)
Πού βουτάμε λοιπόν; Μία είναι η παραλία-υπερπαραγωγή σε αυτήν την πλευρά. Λέγεται Φωκιανό και είναι ένας ονειρεμένος κολπίσκος με γαλαζοπράσινα νερά, μεγάλα λευκά βότσαλα και κατάφυτες βουνοπλαγιές που καταλήγουν απαλά στη θάλασσα. Βρίσκεται περί τη μία ώρα οδήγησης μακριά από οποιοδήποτε κατοικημένο σημείο γύρω του (το Λεωνίδιο ή τα Πούλιθρα είναι καλές βάσεις για να φτάσετε εδώ), αλλά αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω. Λεπτομέρειες για να το βρείτε έχουμε εδώ.
Η (καθόλου άγρια) Δύση
Βρέχεται από το Ιόνιο, πράγμα που σημαίνει πως, στο θέμα «παραλία» παίζει χωρίς ανταγωνισμό. Είναι, επίσης, φουλ στους καταρράκτες και τις λίμνες (η Νέδα, το Πολυλίμνιο και ο Λάδωνας είναι το δικό μας top-3) και έχει και δυο από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, την Ολυμπία και τη Μεσσήνη.
Για βάση, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα στην Καλαμάτα, την Πύλο ή την Κυπαρισσία στα νότια, ή τα ήσυχα χωριά του βορρά, όπως η Ζαχάρω.
Και για βουτιές; Όπου και να πάτε θα είναι υπέροχα, αλλά αν έχετε χρόνο μόνο για τα highlights, οπωσδήποτε στην καρτποσταλική Βοϊδοκοιλιά (φωτό, επάνω) με την απαλή σαν πούδρα άμμο, στην Καλόγρια με το δάσος της Στροφιλιάς να την κορνιζάρει, στον Καϊάφα με τα πενήντα χιλιόμετρα χρυσαφένιας αμμουδιάς του και στην Ελαία με το δασάκι της που φτάνει σχεδόν ως το κύμα και ενδείκνυται για ελεύθερο κάμπινγκ. Λεπτομέρειες για όλες τους, και για μερικές ακόμα, εδώ.
Εκεί στον νότο
«Νότος» για την Πελοπόννησο είναι η Μάνη, η οποία έχει δική της ανατολή και δύση, το λακωνικό και το μεσσηνιακό κομμάτι της αντίστοιχα, ή «μέσα» κι «έξω» όπως αρέσκονται οι ντόπιοι να το λένε, αλλά όλα αυτά μικρή σημασία έχουν για εσάς. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως εδώ κάτω βρίσκονται μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της Πελοποννήσου, πλάι σε πανέμορφα, πέτρινα χωριά χτισμένα στην καρδιά ενός τοπίου από το οποίο πιθανότατα ξεκίνησε το κλισέ «άγρια ομορφιά».
Δύο από τα πιο υπέροχα χωριά εδώ είναι το Λιμένι (στη λακωνική Μάνη) και η Καρδαμύλη (στη μεσσηνιακή). Λεπτομέρειες και προτάσεις για το καθένα εξ αυτών έχουμε εδώ.
Όσο για τις βουτιές σας, όρεξη να ‘χετε να εξερευνείτε κάθε μέρα κι από τρεις απάνεμους ορμίσκους με λευκά βότσαλα, χρυσαφένιες αμμουδιές και διάφανα γαλαζοπράσινα νερά που καταλήγουν σε ακτές οι οποίες κρύβουν θρύλους για πειρατές και θησαυρούς. Στις πιο “SOS” από αυτές, σημειώστε την Αγία Βαρβάρα, στο Σκουτάρι, με την απαλή άμμο και τα καταγάλανα νερά, και τον Φονέα (φωτό, επάνω) στην Καρδαμύλη, με τα λευκά του βότσαλα και τα σμαραγδένια νερά.
Ο αδικημένος βορράς
Αδικημένος από κάθε άποψη, και από τον δρόμο του (την πολύπαθη Κορίνθου-Πατρών) που δε λέει εδώ και χρόνια να φτιαχτεί, και από τα νερά του Κορινθιακού Κόλπου, που όπως και να το κάνουμε ούτε τιρκουάζ Ιόνιο είναι ούτε σμαραγδένιο Μυρτώο. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως οι παραλίες του δεν είναι καθαρές –τουναντίον– απλώς δεν είναι τόσο φαντασμαγορικές όσο οι προαναφερθείσες.
Στα συν, η μικρή σχετικά απόσταση που μας χωρίζει από τις πιο ανατολικές παραλίες του. Το Κιάτο, το Ξυλόκαστρο και το Βραχάτι (φωτό, επάνω) με τα ρηχά, καθαρά νερά τους είναι ο αγαπημένος προορισμός των οικογενειών, ενώ το πανέμορφο Ηραίο βγαίνει σε συσκευασία… δώρου: φανταστική παραλία, γαλήνια λίμνη και ατμοσφαιρικός αρχαιολογικός χώρος τρία σε ένα. Λεπτομέρειες για καθένα απ’ αυτά ξεχωριστά έχουμε εδώ.
