Εκεί που θα θέλαμε να είμαστε αυτό το καλοκαίρι

Παραλίες εξωτικές, παραλίες μοναχικές, βεράντα με φίλους, αιώρα και δροσιά, καφεδάκι, βιβλίο, συναυλίες. Ιδού τα δέκα μέρη που (θα) θέλαμε να βρισκόμαστε το φετινό καλοκαίρι.
Εκεί που θα θέλαμε να είμαστε αυτό το καλοκαίρι
του Νικόλα Γεωργιακώδη 

To καλοκαίρι πλησιάζει. Ναι, ακούγεται γραφικό, όμως ένας μήνας και κάτι μας χωρίζει από την ομορφότερη περίοδο του χρόνου – κατά κοινή ομολογία – από τους μήνες εκείνους που η ραστώνη και η ξεκούραση γίνονται συνώνυμα της καθημερινότητας. 

Για αυτούς τους δύο μήνες λοιπόν, δικαιούμαστε να κάνουμε όνειρα για το πού και με ποιους θα θέλαμε να βρισκόμαστε. Για το ποιες εμπειρίες θα θέλαμε να ζήσουμε, ποια μέρη να δούμε, ποια συναισθήματα θα θέλαμε να μας κυριεύσουν. 

Για αυτό το καλοκαίρι λοιπόν που έρχεται, θα θέλαμε να βρεθούμε: 

* Στη βεράντα/μπαλκόνι του εξοχικού (οπουδήποτε και αν είναι αυτό) βράδυ, με φίλους και καλή παρέα, συνοδεία παγωμένων cocktails ή ενός καλού κρασιού. Απαραιτήτως με μουσική υπόκρουση ή – για τους πιο ρομαντικούς εξ ημών – με συντροφιά την «μελωδία» της νύχτας.

* Σε μια αιώρα στον ίσκιο με ένα καφεδάκι ανά χείρας και ένα βιβλίο ανά… άλλη χείρα για μεσημεριανή σιέστα υπό τους ήχους του θροΐσματος των φύλλων.

* Στο γρασίδι του Terra Vibe στη Μαλακάσα. Για να απολαύσουμε από κοντά όλα τα μεγάλα ονόματα που φέρνει φέτος το – ετών 20 παρακαλώ – Rockwave Festival. Σημειώνετε; Black Keys, Robbie Williams, Judas Priest, Prodigy, Rotting Christ, Manu Chao, Black Rebel Motorcycle Club και πολλούς ακόμα. Απαραιτήτως συνοδεία μπύρας, αντηλιακού, τιραντακίου ή αμάνικου και καπέλου γιατί το αλκοόλ και τη μουσική πολλοί αγάπησαν, την ηλίαση ουδείς. 
Εναλλακτικά, στο πλακόστρωτο της Πλατείας Νερού στο Φάληρο δίπλα στη θάλασσα, όπου φέτος το EJEKT φιλοξενεί τον κύριο Parov Stelar με τις όμορφες, καλοκαιρινές του τρομπετο-ιστορίες και τον κύριο Steve Aoki, εγγυημένα τον πιο ξεσηκωτικό mainstream DJ στον κόσμο αυτή τη στιγμή. 

* Σε κάποιον απόμερο κόλπο της Μονής στην Αίγινα, αυτού του πανέμορφου νησιού το οποίο βρίσκεται μια ανάσα από την Αττική για όσους βαριούνται θανάσιμα τα πολύωρα ταξίδια και προσφέρει ό,τι ζητάμε από το καλοκαίρι: για μουσική το τραγούδι των τζιτζικιών, για ομπρέλα τα κοιλώματα των βράχων, που δημιουργούν άφθονη σκιά και για το απαραίτητο τσιμπολόγημα/αλκοόλ το μοναδικό beach bar που σερβίρει καφέδες, ουζοποικιλίες, ζουμερά σουβλάκια καλαμάκια και σαλάτες. Περισσότερα για το πανέμορφο αυτό νησάκι εδώ. 
 
* Σε μια σκηνή στο Πορί στο Πάνω Κουφονήσι ή – ακόμα καλύτερα – σε μια απομονωμένη παραλία του Κάτω Κουφονησιού, όπου κάθε πρωί θα ανοίγουμε την είσοδό της με το φερμούαρ για να απολαύσουμε με τα μάτια μας τα κρυσταλλένια νερά της θάλασσας. Αυτής που για να νοιώσεις λένε το γαλάζιο της, πρέπει να βουτήξεις μέσα, να ακουμπήσεις το στήθος σου στην άμμο του βυθού και να κοιτάξεις ευθεία μπροστά. 

* Σε ένα από τα δεκάδες πανηγύρια της πανέμορφης Ικαρίας. Εκεί που γεννιούνται (και… χάνονται) μεγάλοι έρωτες, εκεί που γνωστοί και άγνωστοι γίνονται μια τεράστια αγκαλιά και χορεύουν σα να μην υπάρχει αύριο τον Ικαριώτικο. Εκεί που μετά από δύο ποτήρια κρασί έχεις σίγουρα διονυσιαστεί, εκεί που μιλάς στον οποιονδήποτε ακόμα και αν δεν τον ξέρεις. Και την επόμενη μέρα να αράξουμε στις ξαπλώστρες της Μεσακτής και να δοκιμάσουμε την τύχη μας στα μεγάλα κύματα με μια σανίδα του surf. 

* Στην χρυσαφένια αμμουδιά της Μπαρτσελονέτα, της «καλύτερης αστικής παραλίας του κόσμου» όπως την αποκαλούν, μαζί με ένα ποτήρι κρασί μπρούσκο και μερικά tapas.

* Σε ένα θερινό σινεμά– κατά προτίμηση εκτός πόλης – με φόντο τα δέντρα που απολαμβάνουν το καλοκαιρινό αεράκι και τις πλούσιες φυλλωσιές που σχεδόν κρύβουν την οθόνη και να βλέπουμε την αγαπημένη μας ταινία. Επανέκδοση ή μη. 

* Σε μια εξωτική παραλία, παρέα με ένα κοκτέιλ με βάση απαραιτήτως το ρούμι, σε έναν από εκείνους τους προορισμούς που προς το παρόν βλέπουμε μόνο σε καρτ ποστάλ. Πιο συγκεκριμένα, στην Playa Rincon κοντά στο ψαροχώρι Las Galleras στη Δομηνικανή Δημοκρατία. Χωρίς οργάνωση, χωρίς πολύ κόσμο, μόνο εμείς και τα σμαραγδένια νερά της. 

* Στο θρυλικό Glastonbury με δωρεάν είσοδο για να παρακολουθήσουμε τους The Who, τους Chemical Brothers, τους Vaccines, τους Foo Fighters, την Patti Smith, τους Motorhead και δεκάδες ακόμα συγκροτήματα που δύσκολα πλέον βλέπουμε στην Ελλάδα. 

Εσείς που θα θέλατε να είστε αυτό το καλοκαίρι; Ονειρευτείτε και σχολιάστε ελεύθερα. Τσάμπα είναι.




Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v