Οι πιο εξωτικές ελληνικές παραλίες
Ροζ άμμος, τιρκουάζ νερά, νησάκια με αμμόλοφους στα οποία φτάνεις περπατώντας μέσα στο νερό. Οι πιο εξωτικές παραλίες βρίσκονται… δίπλα μας.
της Ηρώς Κουνάδη
Τιρκουάζ νερά, λευκή άμμος, εξωπραγματικά τοπία… Όχι, δεν περιγράφουμε κάποιο μυστικό νησί της Καραϊβικής, ούτε τις εξωτικές παραλίες του Ινδικού Ωκεανού. Μπορεί η Μεσόγειος να μην φημίζεται για τους κοκοφοίνικες της, και ο κανόνας στο Αιγαίο να είναι το απέραντο γαλάζιο, κι όχι το απόλυτο σμαραγδί, αλλά η ελληνική ακτογραμμή δεν στερείται εξωτικών παραλιών. Σκεφτείτε τον Μπάλο, για παράδειγμα: Όσες φορές και αν τον έχετε δει –ή και επισκεφτεί, ακόμα– η πρώτη σκέψη που γεννούν οι φωτογραφίες του, και ειδικά οι τραβηγμένες από μια ασυνήθιστη γωνία, πλησιάζει περισσότερο προς την Καραϊβική, παρά προς την Μεσόγειο.
Για του λόγου το αληθές, συγκεντρώσαμε δέκα φωτογραφίες των πιο εξωτικών ελληνικών παραλιών, σε ένα άτυπο top-8 του απέραντου… τιρκουάζ των ελληνικών θαλασσών.
Ελαφονήσι, Κρήτη
Ροζ άμμος και νερά τιρκουάζ, τόσο ρηχά που μπορείς να… περπατήσεις μέσα στο νερό (που δεν θα ξεπεράσει σε κανένα σημείο το ύψος του γόνατού σου) για να φτάσεις μετά από καμιά πενηνταριά μέτρα, σε ένα εξίσου εξωτικό νησάκι με απαλούς λευκούς αμμόλοφους επάνω στους οποίους φυτρώνουν ολόλευκα κρινάκια. Μετά απ’ όλα αυτά, του συγχωρείς ακόμα και την απίστευτη πολυκοσμία.
Ναυάγιο, Ζάκυνθος
Ίσως η πιο πολυφωτογραφημένη παραλία της Ελλάδας, έχει εξωπραγματικά τιρκουάζ νερά, κατάλευκη άμμο και θεόρατους σχεδόν απόκοσμους βράχους να την περικλείουν. Ξυπνήστε νωρίς, κι ελάτε πριν τις 11.00, για δύο λόγους: πρώτον, για να αποφύγετε την κοσμοσυρροή και δεύτερον για να δείτε τους υπέροχους χρωματισμούς που δημιουργούν οι πρωινές ακτίνες του ήλιου, εκείνους που βλέπετε στις αφίσες των ταξιδιωτικών γραφείων και σκέφτεστε ότι πρέπει να είναι ψηφιακά επεξεργασμένοι. Δεν είναι.
Μπάλος, Κρήτη
Η λιμνοθάλασσα του Μπάλου, μαζί με τα νησάκια της Γραμβούσσας, δεν ήταν τυχαία το παράδειγμα στην εισαγωγή μας περί εξωτικών παραλιών εν Ελλάδι: Ρηχά πρασινογάλαζα νερά, απαλή άμμος και αποκλειστική πρόσβαση με καραβάκι από τον Κίσσαμο για έξτρα αίσθηση… Ροβινσώνα –η οποία μειώνεται κατά τι από τα πλήθη που συρρέουν και εδώ.
Μπέλα Βράκα, Σύβοτα
Δεν είναι μία, αλλά δύο παραλίες που σχεδόν θα ακουμπούσαν μεταξύ τους, αν δεν τις χώριζε μια στενή, απόλυτα τιρκουάζ λωρίδα θάλασσας. Η μία βρίσκεται στο ηπειρωτικό κομμάτι, λίγο έξω από το χωριό Σύβοτα, και η άλλη, που προεξέχει θαρρείς και τεντώνεται για να τη συναντήσει, είναι η παραλία του μικρού νησιού που ακούει στο όνομα Μουρτεμένο. Περπατάτε μέσα στο νερό, που φτάνει μετά βίας μέχρι το γόνατο, και βρίσκεστε σε έναν παράδεισο με απαλή ανοιχτόχρωμη άμμο και φουντωτά καταπράσινα δέντρα που φτάνουν ως το κύμα.
Εγκρεμνοί, Λευκάδα
Σκεφτείτε το απόλυτο τιρκουάζ στο hip Πόρτο Κατσίκι. Το σκεφτήκατε; Ωραία. Τώρα αφαιρέστε ξαπλώστρες, ομπρέλες και πολυκοσμία, και τι έχετε; Τον παράδεισο επί γης, ή αλλιώς τους Εγκρεμνούς. Δύο χιλιόμετρα υπέροχου, ψιλού βότσαλου που καταλήγει απαλά σε νερά τόσο τιρκουάζ που μοιάζουν ψεύτικα, και έξτρα μπόνους ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα. Χαλάλι και τα τριακόσια-κάτι απότομα σκαλοπάτια που πρέπει να σκαρφαλώσουμε στην επιστροφή.
Καβουρότρυπες, Χαλκιδική
Απόκοσμοι σχηματισμοί βράχων, πολλοί εκ των οποίων σε άκρως ενδιαφέροντα μοτίβα που εμπνέουν συνειρμούς και συζητήσεις κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο, άγρια ομορφιά και εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά συνθέτουν ένα τοπίο τόσο μοναδικό που διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης των καλυτέρων –με αυτές τις τελευταίες να είναι οι παραλίες της Χαλκιδικής.
Ιταλίδα, Κουφονήσια
Πάρτε το Ιόνιο και τυλίξτε το σε συσκευασία (Μικρών) Κυκλάδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η Ιταλίδα: Αμμουδερή, απαλλαγμένη από κάθε είδους πλαστικό που θα χαλούσε το τοπίο, και με νερά στο ωραιότερο μπλε που έχετε δει στο Αιγαίο. Τον Αύγουστο η κοσμοσυρροή εξορίζει την πετσέτα μας στα οκτώ μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα. Αλλά της το συγχωρούμε και αυτό.
Βοϊδοκοιλιά, Πελοπόννησος
Κρυστάλλινα, πρασινογάλαζα νερά, λευκή και απαλή σαν πούδρα άμμος που σχηματίζει μίνι αμμόλοφους στο πίσω μέρος, και δυο χαριτωμένα λοφάκια να κλείνουν το ημικύκλιο που σχηματίζει η αμμουδιά της, συνθέτουν την εξωτικότερη παραλία της Πελοποννήσου. Τόσο φαντασμαγορική, που μπορείς ακόμα και να αγνοήσεις την αυγουστιάτικη κοσμοσυρροή.
Γαϊδουρονήσι, Κρήτη
Με την πρώτη ματιά, η παραλία με τα εξωπραγματικά τιρκουάζ νερά θα έλεγες ότι είναι βοτσαλωτή. Αν κοιτάξεις προσεκτικότερα, όμως, θα διαπιστώσεις ότι όλα (ναι, όλα) αυτά τα μικροσκοπικά βοτσαλάκια είναι στην πραγματικότητα χιλιάδες μικρά κοχύλια. Και για να γίνει το τοπίο λίγο εξωτικότερο, προσθέστε μερικούς αμμόλοφους στο πίσω μέρος της και ένα φουντωτό δάσος από αιωνόβιους κέδρους στην καρδιά του ακατοίκητου μικρού νησιού απέναντι από την Ιεράπετρα, που επίσημα ονομάζεται Χρυσή.
Σεϋχέλλες, Ικαρία
Τιρκουάζ νερά, λευκά βότσαλα, και επιβλητικά βράχια για κορνίζα «άγριας ομορφιάς» που ταιριάζει γάντι στην Ικαρία. Δεν είναι τυχαίο το όνομα της μικρής αλλά θαυματουργής παραλίας κοντά στο χωριό Μαγγανίτης, στην Ικαρία. Ένα εικοσάλεπτο κατάβασης (κι ένα ανάβασης) στον παράδεισο σημαίνει πως είναι απαραίτητα τα αθλητικά σας παπούτσια –αλλά αυτά τα νερά στο τέλος της διαδρομής αξίζουν τόσο κι άλλο τόσο κόπο.
Τιρκουάζ νερά, λευκή άμμος, εξωπραγματικά τοπία… Όχι, δεν περιγράφουμε κάποιο μυστικό νησί της Καραϊβικής, ούτε τις εξωτικές παραλίες του Ινδικού Ωκεανού. Μπορεί η Μεσόγειος να μην φημίζεται για τους κοκοφοίνικες της, και ο κανόνας στο Αιγαίο να είναι το απέραντο γαλάζιο, κι όχι το απόλυτο σμαραγδί, αλλά η ελληνική ακτογραμμή δεν στερείται εξωτικών παραλιών. Σκεφτείτε τον Μπάλο, για παράδειγμα: Όσες φορές και αν τον έχετε δει –ή και επισκεφτεί, ακόμα– η πρώτη σκέψη που γεννούν οι φωτογραφίες του, και ειδικά οι τραβηγμένες από μια ασυνήθιστη γωνία, πλησιάζει περισσότερο προς την Καραϊβική, παρά προς την Μεσόγειο.
Για του λόγου το αληθές, συγκεντρώσαμε δέκα φωτογραφίες των πιο εξωτικών ελληνικών παραλιών, σε ένα άτυπο top-8 του απέραντου… τιρκουάζ των ελληνικών θαλασσών.
Ελαφονήσι, Κρήτη
Ροζ άμμος και νερά τιρκουάζ, τόσο ρηχά που μπορείς να… περπατήσεις μέσα στο νερό (που δεν θα ξεπεράσει σε κανένα σημείο το ύψος του γόνατού σου) για να φτάσεις μετά από καμιά πενηνταριά μέτρα, σε ένα εξίσου εξωτικό νησάκι με απαλούς λευκούς αμμόλοφους επάνω στους οποίους φυτρώνουν ολόλευκα κρινάκια. Μετά απ’ όλα αυτά, του συγχωρείς ακόμα και την απίστευτη πολυκοσμία.
Ναυάγιο, Ζάκυνθος
Ίσως η πιο πολυφωτογραφημένη παραλία της Ελλάδας, έχει εξωπραγματικά τιρκουάζ νερά, κατάλευκη άμμο και θεόρατους σχεδόν απόκοσμους βράχους να την περικλείουν. Ξυπνήστε νωρίς, κι ελάτε πριν τις 11.00, για δύο λόγους: πρώτον, για να αποφύγετε την κοσμοσυρροή και δεύτερον για να δείτε τους υπέροχους χρωματισμούς που δημιουργούν οι πρωινές ακτίνες του ήλιου, εκείνους που βλέπετε στις αφίσες των ταξιδιωτικών γραφείων και σκέφτεστε ότι πρέπει να είναι ψηφιακά επεξεργασμένοι. Δεν είναι.
Μπάλος, Κρήτη
Η λιμνοθάλασσα του Μπάλου, μαζί με τα νησάκια της Γραμβούσσας, δεν ήταν τυχαία το παράδειγμα στην εισαγωγή μας περί εξωτικών παραλιών εν Ελλάδι: Ρηχά πρασινογάλαζα νερά, απαλή άμμος και αποκλειστική πρόσβαση με καραβάκι από τον Κίσσαμο για έξτρα αίσθηση… Ροβινσώνα –η οποία μειώνεται κατά τι από τα πλήθη που συρρέουν και εδώ.
Μπέλα Βράκα, Σύβοτα
Δεν είναι μία, αλλά δύο παραλίες που σχεδόν θα ακουμπούσαν μεταξύ τους, αν δεν τις χώριζε μια στενή, απόλυτα τιρκουάζ λωρίδα θάλασσας. Η μία βρίσκεται στο ηπειρωτικό κομμάτι, λίγο έξω από το χωριό Σύβοτα, και η άλλη, που προεξέχει θαρρείς και τεντώνεται για να τη συναντήσει, είναι η παραλία του μικρού νησιού που ακούει στο όνομα Μουρτεμένο. Περπατάτε μέσα στο νερό, που φτάνει μετά βίας μέχρι το γόνατο, και βρίσκεστε σε έναν παράδεισο με απαλή ανοιχτόχρωμη άμμο και φουντωτά καταπράσινα δέντρα που φτάνουν ως το κύμα.
Εγκρεμνοί, Λευκάδα
Σκεφτείτε το απόλυτο τιρκουάζ στο hip Πόρτο Κατσίκι. Το σκεφτήκατε; Ωραία. Τώρα αφαιρέστε ξαπλώστρες, ομπρέλες και πολυκοσμία, και τι έχετε; Τον παράδεισο επί γης, ή αλλιώς τους Εγκρεμνούς. Δύο χιλιόμετρα υπέροχου, ψιλού βότσαλου που καταλήγει απαλά σε νερά τόσο τιρκουάζ που μοιάζουν ψεύτικα, και έξτρα μπόνους ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα. Χαλάλι και τα τριακόσια-κάτι απότομα σκαλοπάτια που πρέπει να σκαρφαλώσουμε στην επιστροφή.
Καβουρότρυπες, Χαλκιδική
Απόκοσμοι σχηματισμοί βράχων, πολλοί εκ των οποίων σε άκρως ενδιαφέροντα μοτίβα που εμπνέουν συνειρμούς και συζητήσεις κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο, άγρια ομορφιά και εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά συνθέτουν ένα τοπίο τόσο μοναδικό που διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης των καλυτέρων –με αυτές τις τελευταίες να είναι οι παραλίες της Χαλκιδικής.
Ιταλίδα, Κουφονήσια
Πάρτε το Ιόνιο και τυλίξτε το σε συσκευασία (Μικρών) Κυκλάδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η Ιταλίδα: Αμμουδερή, απαλλαγμένη από κάθε είδους πλαστικό που θα χαλούσε το τοπίο, και με νερά στο ωραιότερο μπλε που έχετε δει στο Αιγαίο. Τον Αύγουστο η κοσμοσυρροή εξορίζει την πετσέτα μας στα οκτώ μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα. Αλλά της το συγχωρούμε και αυτό.
Βοϊδοκοιλιά, Πελοπόννησος
Κρυστάλλινα, πρασινογάλαζα νερά, λευκή και απαλή σαν πούδρα άμμος που σχηματίζει μίνι αμμόλοφους στο πίσω μέρος, και δυο χαριτωμένα λοφάκια να κλείνουν το ημικύκλιο που σχηματίζει η αμμουδιά της, συνθέτουν την εξωτικότερη παραλία της Πελοποννήσου. Τόσο φαντασμαγορική, που μπορείς ακόμα και να αγνοήσεις την αυγουστιάτικη κοσμοσυρροή.
Γαϊδουρονήσι, Κρήτη
Με την πρώτη ματιά, η παραλία με τα εξωπραγματικά τιρκουάζ νερά θα έλεγες ότι είναι βοτσαλωτή. Αν κοιτάξεις προσεκτικότερα, όμως, θα διαπιστώσεις ότι όλα (ναι, όλα) αυτά τα μικροσκοπικά βοτσαλάκια είναι στην πραγματικότητα χιλιάδες μικρά κοχύλια. Και για να γίνει το τοπίο λίγο εξωτικότερο, προσθέστε μερικούς αμμόλοφους στο πίσω μέρος της και ένα φουντωτό δάσος από αιωνόβιους κέδρους στην καρδιά του ακατοίκητου μικρού νησιού απέναντι από την Ιεράπετρα, που επίσημα ονομάζεται Χρυσή.
Σεϋχέλλες, Ικαρία
Τιρκουάζ νερά, λευκά βότσαλα, και επιβλητικά βράχια για κορνίζα «άγριας ομορφιάς» που ταιριάζει γάντι στην Ικαρία. Δεν είναι τυχαίο το όνομα της μικρής αλλά θαυματουργής παραλίας κοντά στο χωριό Μαγγανίτης, στην Ικαρία. Ένα εικοσάλεπτο κατάβασης (κι ένα ανάβασης) στον παράδεισο σημαίνει πως είναι απαραίτητα τα αθλητικά σας παπούτσια –αλλά αυτά τα νερά στο τέλος της διαδρομής αξίζουν τόσο κι άλλο τόσο κόπο.
