Τα πάντα είναι φθηνότερα, η ζέστη είναι λιγότερη, και δεν θα ψάχνεις να παρκάρεις στο νησί λες και είσαι στο Παγκράτι.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Το καλοκαίρι για κάποιους ξεκινά την ώρα που οι άλλοι εύχονται «καλό χειμώνα» και αδειάζουν μελαγχολικοί τις βαλίτσες τους. Κι αυτοί είναι όλοι οι λόγοι που ο Σεπτέμβρης είναι ο καλύτερο μήνας για διακοπές.
Δωμάτια στη μισή (και βγάλε) τιμή
Εκείνο το δίκλινο με θέα θάλασσα που τον Δεκαπενταύγουστο είχε 150€ τη βραδιά, τώρα το βρίσκεις και με 60€. Άσε που, αντί για τα δύο τελευταία διαθέσιμα κατώγια στο πιο ορεινό χωριό του νησιού που πάει μόνο χωματόδρομος, τώρα έχεις να διαλέξεις από καμιά εκατοστή ελεύθερα δωμάτια στη Χώρα και τις παραλίες της.
Παραλίες για πάρτη σου
Το κλασικό επιχείρημα που χρησιμοποιούμε όσοι αγαπάμε την Αθήνα τον Αύγουστο, ότι «πας όπου θες σε είκοσι λεπτά και παρκάρεις και απέξω» ισχύει και τον Σεπτέμβρη σε νησιά και λοιπούς χοτ προορισμούς. Τέρμα οι κρατήσεις για το βράδυ στο ταβερνάκι, τέρμα τα ξυπνητήρια για να πιάσεις την θέση κάτω από το αρμυρίκι στην παραλία, τέρμα το παρκάρισμα τρία χιλιόμετρα έξω από το χωριό.
Αντίο καύσωνα
Να μας συγχωρήσουν οι αυγουστολάτρεις, αλλά 3.00 το μεσημέρι με 47 βαθμούς υπό σκιάν στην παραλία δεν είναι διακοπές, είναι κάτεργο. Για να μην θυμηθούμε και τα μελτέμια του Αυγούστου στις Κυκλάδες, που σε βάζουν να ψάχνεις την σωστή νοτιοανατολική γωνία στη μία και μοναδική παραλία του νησιού που κοιτά λοξώς δυτικά λες και είσαι πρόσκοπος. Ξέρεις τι είναι διακοπές; Το απαλό αεράκι που σου γαργαλάει τις πατούσες την ώρα που σε ζεσταίνει το γλυκό, σεπτεμβριάτικο φως του ήλιου.
Ποια μελαγχολία;
Μια πρόχειρη έρευνα μεταξύ ενηλίκων θα σου αποδείξει πως τα κατάλοιπα του σχολείου καλά κρατούν ακόμα και 40 χρονών να φτάσεις: Πάντα ο Σεπτέμβρης θα είναι συνδεδεμένος με το τέλος της ανεμελιάς και την επιστροφή στα ζόρια. Θα το σκεφτείς αυτό όσο κάνεις διακοπές; Όχι βέβαια.
Άδεια καράβια τα όνειρά μας
Ξέρεις τι είναι χειρότερο από τους 47 βαθμούς Κελσίου 3.00 το μεσημέρι στην παραλία; Ξεχειλισμένο από κόσμο πλοίο της γραμμής με -25 βαθμούς στα σαλόνια του και +45 στο κατάστρωμα, που κάνει 14 ώρες να φτάσει στο νησί, ενώ εσύ ξοδεύεις τις μισές από αυτές να ψάχνεις ένα σημείο να σταθείς χωρίς να σε ποδοπατάνε άλλοι απεγνωσμένοι κάθε τέσσερα λεπτά. Αυτός ο εφιάλτης τον Σεπτέμβρη δεν υπάρχει. Το πλοίο είναι όπως και η παραλία: Για πάρτη σου.
Ανθρώπινες συνθήκες για ανθρώπινους ανθρώπους
Τον Αύγουστο, κάθε δεύτερος άνθρωπος που συναντάς στο νησί βγάζει 15ωρη βάρδια με 4 ώρες ύπνο, βλαστημώντας την τύχη του, την άτιμη κοινωνία, κι εσένα που θέλεις τον καφέ σου μέτριο προς γλυκό με δυόμιση παγάκια. Ξέρεις πού το ξέρουμε; Μας τα έχουν διηγηθεί διάφορους Σεπτέμβριους, που τους βρήκαμε αρκετά χαλαρούς για να πιάσουμε κουβέντα πάνω από τσίπουρα.
Και μιας που είπαμε για δουλειά…
Ποτέ δεν θα καταλάβουμε γιατί κάποιος να θέλει να πάρει άδεια τον Αύγουστο, που η δουλειά στην Αθήνα είναι ελάχιστη, και να επιστρέψει μαζί με τον προϊστάμενο που την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη έχει παραδοσιακά 15 μεγαλεπήβολες ιδέες για νέα πρότζεκτ που θα σε βάλουν να πήξεις πριν τα παρατήσετε όλοι μαζί μετά από δύο εβδομάδες επειδή τελικά δεν τσουλάνε.