Βενετία: Η Γαληνοτάτη… τα σπάει

της Έλενας Μπούλια

Η συνολική εντύπωση που μου άφησε η Βενετία καθώς απομακρυνόμουν από την αποβάθρα San Marco Giardinetti με κατεύθυνση προς το λιμάνι από όπου θα έπαιρνα το καράβι της επιστροφής ήταν -αυτό που λένε και οι Αμερικάνοι- καλό όσο κράτησε («good while it lasted»). Εννοώ ότι πρόκειται για μία πόλη την οποία οφείλει να επισκεφθεί κάποιος που θέλει να αποκαλεί τον εαυτό του πολυταξιδεμένο, αλλά όσο κι αν αποφασίσει -ή έχει την δυνατότητα- να μείνει εκεί, θα του φανεί αρκετό.

Η προσωπική μου εμπειρία αναλώνεται σε τρεις ολόκληρες ημέρες, στις οποίες χώρεσαν πολλά χιλιόμετρα επί ποδός και δια θαλάσσης, πολύ window shopping (και λιγότερο shopping) και πολλά χρήματα για φαγητό, καφέ και παγωτό. Εξίσου πολλές φωτογραφίες χώρεσαν στην ψηφιακή μου μηχανή, οι οποίες όσο καλά κι αν επεξεργαστούν, φοβάμαι πως δεν θα αποδώσουν ποτέ τα πραγματικά χρώματα, τις σκιές και κυρίως την αίσθηση που αφήνει ακόμα και στο δέρμα, η μοναδική αυτή «νησιόπολη» της βορειοανατολικής Ιταλίας.

Στα κανάλια της ιστορίας
Χτισμένη στις λασπώδεις όχθες της επαρχίας Βένετο, πλημμυρίζοντας συχνά όταν η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, με την υγρασία και τη μούχλα να αποτελεί ό,τι για την Αθήνα το καυσαέριο και τα σκουπίδια στους δρόμους, η Βενετία αποτέλεσε κοιτίδα πλούτου και γεω-πολιτικής δύναμης, τόσης που κατά την περίοδο του Μεσαίωνα η επιρροή της επεκτάθηκε έως την Κωνσταντινούπολη. Ο δε πλούτος της μεταφράζεται τόσο στα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα που αποτελούν το οικιστικό της μέρος, όσο και σε έργα τέχνης ανυπέρβλητης αξίας και σε θησαυρούς από τις κτήσεις της Βενετίας που φιλοξενούνται στον καθεδρικό του Αγίου Μάρκου.

Από τον 17ο αιώνα και μετά η Βενετία παύει να είναι παγκόσμια δύναμη, αρχίζει να χάνει εδάφη από τα νέα ευρωπαϊκά κράτη και κατακτάται από τον Ναπολέοντα, ενώ το 1866 προσαρτάται στο Βασίλειο της Ιταλίας. Τα συγκλονιστικά μπαρόκ, βυζαντινά, γοτθικά και αναγεννησιακά μέγαρά της μετατρέπονται σταδιακά σε μουσεία, ξενοδοχεία και καταστήματα, όμως οι δρόμοι της παραμένουν υγροί φιλοξενώντας αποκλειστικά πεζούς και βαρκάρηδες με καλοδιατηρημένες γόνδολες. Τα μηχανοκίνητα οχήματα δεν έχουν θέση στο κέντρο της Βενετίας, παρά μόνο στο Μεγάλο Κανάλι, όπου κυκλοφορούν πλοιάρια-λεωφορεία, τα οποία μεταφέρουν επισκέπτες. Κάποιους από τα δεκατέσσερα εκατομμύρια που επισκέπτονται κάθε χρόνο την Γαληνοτάτη Δημοκρατία.

Dolce vita και… ξερό ψωμί
Αν ανήκετε σε αυτούς που απεχθάνονται τα αμιγώς τουριστικά μέρη, δεν θα προτείνω να μην πάτε στην Βενετία, αλλά να πάτε μεταξύ Οκτωβρίου και Φεβρουαρίου –λίγο πριν ξεκινήσει το Καρναβάλι, οι εκδηλώσεις του οποίου για το 2011 έχουν προγραμματιστεί από 26 Φεβρουαρίου έως 8 Μαρτίου. Τους μήνες αυτούς θα αντιμετωπίσετε την λιγότερη πολυκοσμία –με εξαίρεση ίσως τις ημέρες των γιορτών, ενώ έχετε καλύτερες πιθανότητες να πετύχετε οικονομικότερες τιμές σε ξενοδοχεία και εισιτήρια. Ακόμα και τότε, βέβαια, η πόλη βρίθει τουριστικών καταστημάτων, με διακοσμητικά από -γνήσιο ή απομίμηση- γυαλί μουράνο, σε κάθε πιθανή εκδοχή και φυσικά με εντυπωσιακές, πανέμορφες, περίτεχνες μάσκες (σήμα κατατεθέν της πόλης), στις οποίες δύσκολα θα καταφέρετε να αντισταθείτε. Επειδή, μάλιστα, θα θέλετε να αγοράσετε μία από την πρώτη στιγμή που θα πατήσετε το πόδι σας στην Piazza San Marco, σας συμβουλεύω να συγκρατηθείτε και να κατευθυνθείτε προς τους δρόμους πίσω από τον καθεδρικό του San Marco, όπου οι τιμές των καταστημάτων είναι σχετικά πιο μειωμένες –λέτε να είναι κινέζικα;

Πιο μειωμένη είναι και η «ταρίφα» των γονδολιέρηδων όσο κανείς απομακρύνεται από το κέντρο, κάτι που φυσικά έχει να κάνει και με το γεγονός ότι η βόλτα στους «πέρα μαχαλάδες» δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο αυτή στις κεντρικές συνοικίες Σαν Πόλο και Ντορσοντούρο. Αν, λοιπόν, δεν έχετε θάρρος για γερό παζάρεμα και τα 120 ευρώ που θα σας ζητήσουν για μία μεγάλη βόλτα στα κανάλια της πόλης σας φανούν πολλά, κατευθυνθείτε προς τα ανατολικά κανάλια, όπου η ταρίφα θα πέσει στα 80 ευρώ και -αν το παλέψετε πολύ- ίσως και στα 50 ευρώ (εμείς, τουλάχιστον, τόσα δώσαμε για μία βόλτα είκοσι λεπτών στην συνοικία του Καζανόβα). Αν άξιζαν; Ας το θέσω έτσι: Το να πας στην Βενετία και να μην κάνεις, έστω μία μικρή, βόλτα με την γόνδολα, είναι σαν να επισκέπτεσαι την Αθήνα αλλά όχι την Ακρόπολη. Μην περιμένετε, πάντως, οι γονδολιέρηδες να τραγουδούν ρομαντικές μπαλάντες ενώ θα πλέετε στα ρομαντικά κανάλια –στην καλύτερη περίπτωση θα σας ενημερώσουν για τα αξιόλογα κτήρια που θα συναντάτε κατά την βόλτα σας.

Επιστρέφοντας στην Piazza San Marco, αυτό που θα σας κάνει εντύπωση πιθανότατα δεν θα είναι ούτε η επιβλητική βασιλική του Αγίου Μάρκου (φωτο), με τα πολύχρωμα μάρμαρα, τα περίτεχνα ψηφιδωτά και το κωδωνοστάσιο ακριβώς απέναντι, ούτε το Παλάτσο Ντουκάλε (άλλοτε έδρα των κυβερνητών της Βενετίας), δίπλα ακριβώς, ούτε η μεγαλοπρεπής Γέφυρα των Στεναγμών που ενώνει το Παλάτσο Ντουκάλε με τις παλιές φυλακές (δεν καταφέραμε να την δούμε καλά, άλλωστε, με όλα αυτά τα έργα αναστήλωσης). Το βλέμμα, όταν βρίσκεται κανείς στην πλατεία, ακολουθεί τους ήχους και αυτοί προέρχονται από τα ιστορικά καφέ γύρω από την πλατεία: Τα αριστοκρατικά Florian’s, Quadri και Lavena.

Πιο συγκεκριμένα, από τις μικρές σκηνές που είναι στημένες έξω από αυτά και φιλοξενούν από το πρωί έως αργά το βράδυ ορχήστρες που αποδίδουν άρτια κάποια από τα καλύτερα έργα κλασσικών συνθετών. Οι τουρίστες στέκονται αρκετή ώρα και απολαμβάνουν τις μαγευτικές μελωδίες, κάποιοι δεν διστάζουν ακόμα και να χορέψουν (βαλς συνήθως) στο κέντρο της πλατείας και όταν η μία ορχήστρα διακόψει, μετά από λίγη ώρα για να πάρει την σκυτάλη αυτή του διπλανού καφέ, το «ποίμνιο» μετατοπίζεται προς τα εκεί για να απολαύσει λίγη ακόμα μαγεία –στο όρθιο και στο «τζάμπα». Γιατί δεν κάθονται; Γιατί ένας καφές εκεί κοστίζει από 10 έως 15 ευρώ, ενώ η ζωντανή μουσική χρεώνεται επιπλέον από 5,50 έως 6 ευρώ κατ’άτομο. Βέβαια και τα τρία καφέ στο εσωτερικό τους μοιάζουν με μικρά μουσεία, τα καθίσματα θα μπορούσαν να βρίσκονται σε κάποιο παλάτι, ενώ ο καφές, το γλυκό ή κάποιο ποτό σερβίρεται σε κομψά σερβίτσια, συνοδευόμενα από ένα ποτήρι νερό για τον κάθε ένα –το οποίο φυσικά δεν ξαναγεμίζει δωρεάν.

Αξιοθέατα
Λεπτομέρειες για τα σημαντικά ανάκτορα και τις πιο εντυπωσιακές εκκλησίες που θα συναντάτε κατά την βόλτα σας στην πόλη θα βρείτε σε οποιονδήποτε αναλυτικό τουριστικό οδηγό. Αν, όμως, ο χρόνος σας είναι περιορισμένος, τα highlights που δεν πρέπει να χάσετε είναι:

Η Ακαδημία: Με μία εκπληκτική συλλογή πινάκων από τον Μεσαίωνα έως και την Αναγέννηση, η οποία περιλαμβάνει έργα της λεγόμενης Σχολής της Βενετίας.
Η Γέφυρα του Ριάλτο: Είναι το χαρακτηριστικότερο σημείο της Περιοχής Σαν Πόλο, η οποία αποτελεί εδώ και χρόνια το εμπορικό κέντρο της Βενετίας. Από την γέφυρα μπορείτε -στριμωγμένοι στο πλήθος- να απολαύσετε την θέα στο Μεγάλο Κανάλι και στα πλοιάρια που πηγαινοέρχονται. Στις όχθες, αριστερά και δεξιά από την γέφυρα, υπάρχουν όμορφα καφέ και οστερίες (μικρά και φιλικά ταβερνάκια). 
Σαν Τζόρτζο Ματζόρε (φωτο), Μουράνο και Μπουράνο, Λίντο: Κάποια από τα νησάκια που περιβάλλουν την Βενετία, στα οποία θα βρεθείτε με πλοιάριο από την Piazza San Marco. Το Τζόρτζο Ματζόρε στέκεται ακριβώς απέναντι από την πλατεία σαν σκηνικό θεάτρου και φιλοξενεί την εντυπωσιακή ομώνυμη εκκλησία. Στο Μουράνο μεταφέρθηκαν οι φούρνοι υαλουργίας το 1291 και από τότε αποτελεί την πηγή προέλευσης του ομώνυμου γυαλιού –εδώ θα το βρείτε λίγο φθηνότερα απ’όσο στην Βενετία, ενώ στο Μπουράνο αξίζει να πάτε για να αγοράσετε φθηνές δαντέλες και λινά από τους υπαίθριους πάγκους.

Φαγητό
Ιδιαίτερα ακριβό το φαγητό καθώς και τα σνακ, αλλά και ο καφές στην Βενετία, χωρίς να υπάρχουν πολλές οικονομικές εναλλακτικές. Κατά την διαμονή μας στην πόλη, ωστόσο, ξεχωρίσαμε τα εξής:

-Cavatappi (Campo de la Guerra 525/526, κοντά στην Piazza San Marco): Ένα μοντέρνο wine bar, το οποίο σερβίρει καταπληκτικές μακαρονάδες σε μεγάλες -από τις συνήθεις ιταλικές- μερίδες, ποικιλία τυριών και γευστικά γλυκά. Τιμές: 20 με 30 ευρώ κατ’άτομο.
-Trattoria alla Rivetta (στην Salizada S. Provolo, στα ανατολικά της πλατείας): Από τα λιγότερο τουριστικά εστιατόρια της περιοχής, στο οποίο θα δοκιμάσετε φρέσκο ψάρι αλλά και γνήσια ιταλική κουζίνα. Αλησμόνητα τα λαζάνια με λαχανικά και προσούτο και το πικάντικο σαβόρο. Τιμές: 20 με 30 ευρώ κατ’άτομο.
-Hard Rock Cafe: (Bacino Orseolo, δίπλα σχεδόν στην πλατεία): Μην παραξενεύεστε. Πέρα από τα γνωστά ζουμερά burgers –σε περίπτωση που βαρεθήκατε τις πίτσες και τα μακαρόνια- το Hard Rock προσφέρει πανέμορφη θέα σε ένα γραφικό λιμανάκι που σχηματίζεται στην είσοδό του και «παρκάρουν» γόνδολες, καθώς και δωρεάν ασύρματο ίντερνετ –θυμηθείτε: το «δωρεάν» είναι πολύτιμο στην Βενετία.

Διαμονή
Η διαμονή στην Βενετία είναι αυτό που θα σας κοστίσει περισσότερο από κάθε τι άλλο. Τα περισσότερα ξενοδοχεία στην πόλη είναι πολύ παλιά και ανακαινισμένα ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν: Από ελάχιστα έως εντελώς, διατηρώντας όμως πάντα το πλουμιστό μπαρόκ στιλ των 16ου και 17ου αιώνα. Ανάλογες, λοιπόν, είναι και οι τιμές τους, οι οποίες όμως ακόμα και στην περίπτωση ενός μέτριου ξενοδοχείου παραμένουν τσουχτερές. Η πιο value for money λύση είναι να επιλέξετε για την διαμονή σας ένα ξενοδοχείο μακριά από την Piazza San Marco, το κεντρικότερο σημείο της Βενετίας, π.χ. στο Cannaregio, στο Castello ή ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο Mestre. Αν πάλι αποφασίσετε να μείνετε κοντά στο κέντρο -τόσο ώστε να μην χρειάζεστε συνεχώς βαπορέτο για τις μετακινήσεις σας- πάρτε απόφαση ότι ένα αξιοπρεπές δίκλινο δύσκολα θα σας κοστίσει λιγότερα από 100 με 120 ευρώ την βραδιά. Ενδεικτικά προτείνουμε τα:

-Best Western Montecarlo: Σε ένα όμορφο κτίριο του 17ου αιώνα, 50 μόλις μέτρα από την πλατεία του Αγίου Μάρκου, το ξενοδοχείο αυτό βρίσκεται σε ιδανικό σημείο για την διαμονή σας στην Βενετία. Η τιμή τον Δεκέμβριο για ένα δίκλινο δωμάτιο κυμαίνεται στα 110 ευρώ με πρωινό.
-Hotel Alcyone: Τοποθετημένο μεταξύ της περίφημης Γέφυρας Ριάλτο και της πλατείας του Αγίου Μάρκου, το συγκεκριμένο ξενοδοχείο βρίσκεται σε ιδανικό σημείο για να πραγματοποιείτε άνετα τις βόλτες σας στο κέντρο της Βενετίας. Η διαμονή σας εκεί δεν θα κοστίσει λιγότερα από 90 ευρώ για ένα δίκλινο συμπεριλαμβανομένου πρωινού, αν το κλείσετε μέσω του Booking.com.
-Foscari Palace: Βρίσκεται βορειότερα από το κέντρο, σε κοντινή απόσταση από την Γέφυρα Ριάλτο, είναι ιδιαίτερα περιποιημένο και διαθέτει εξαιρετική θέα στο Μεγάλο Κανάλι. Η τιμή για ένα δίκλινο με πρωινό ξεκινά από 120 ευρώ.
-Bauer Hotel: Για εσάς που η πολυτέλεια αποτελεί δεύτερη φύση, το Bauer Hotel είναι η ιδανική πρόταση που συνδυάζει εκπληκτικές παροχές σε πολύ κοντινή απόσταση από την Piazza San Marco. Για ένα δίκλινο με πρωινό υπολογίστε περί τα 250 ευρώ.
-Hotel Belle Arti: Βρίσκεται στην καλλιτεχνική συνοικία Dorsoduro, η οποία απέχει λίγα μόνο λεπτά από το κέντρο της Βενετίας με το βαπορέτο και αποτελεί μία αξιοπρεπή και σχετική οικονομική για την περιοχή πρόταση: περί τα 80 ευρώ για ένα δίκλινο με πρωινό, αν το κλείσετε μέσω Booking.com.

Πώς θα πάτε;
*Αεροπορικώς: Τους καλοκαιρινούς μήνες και μέχρι τον Οκτώβριο θα βρείτε απευθείας πτήσεις από το Ελευθέριος Βενιζέλος προς το αεροδρόμιο Μάρκο Πόλο, το οποίο βρίσκεται απέναντι από την Βενετία, στην περιοχή Mestre. Τον χειμώνα θα πρέπει να βρεθείτε αεροπορικώς στο Μιλάνο και από εκεί να πάρετε τρένο ή να νοικιάσετε αυτοκίνητο για Βενετία. Πληροφορίες για τα τρένα στην Ιταλία θα βρείτε στο www.trenitalia.com, ενώ αυτοκίνητο μπορείτε να νοικιάσετε από οποιαδήποτε εταιρία, π.χ. Avis, Hertz, Europcar. Για τιμές αεροπορικών εισιτηρίων θα ενημερωθείτε μέσω του airtickets.gr ή της Easy Jet, η οποία εκτελεί πτήσεις Αθήνα-Μιλάνο.

Φτάνοντας στην Βενετία θα πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητο στην Piazzale Roma και από εκεί να χρησιμοποιήσετε το δίκτυο βαπορέτων ACTV, τα οποία θα σας μεταφέρουν σε όποιο σημείο της πόλης επιθυμείτε –σχεδόν όλα κάνουν στάση στην Piazza San Marco. Το εισιτήριο από την Piazzale Roma έως την Piazza San Marco με το βαπορέτο κοστίζει 6,50 ευρώ κατ’άτομο, ενώ αν βγάλετε εισιτήριο μετ’επιστροφής αυτό κοστίζει 12 ευρώ. Σκέφτεστε να πάρετε θαλάσσιο ταξί, για να μην ταλαιπωρηθείτε με τις βαλίτσες; Δεν θα πληρώσετε λιγότερα από 70 ευρώ για την ίδια διαδρομή.

* Με καράβι: Οι εταιρίες που ταξιδεύουν τους χειμερινούς μήνες από την Πάτρα στην Βενετία είναι οι ΑΝΕΚ και ΜΙΝΟΑΝ. Με την ΑΝΕΚ το ταξίδι σας θα διαρκέσει περί τις 32 ώρες και θα πληρώσετε από 264 ευρώ κατ’άτομο, για δίκλινη εξωτερική καμπίνα μετ’επιστροφής (ενδεικτική τιμή για το πρώτο Δεκαήμερο του Δεκέμβρη - χωρίς αυτοκίνητο). Με την ΜΙΝΟΑΝ, για τις ίδιες ημερομηνίες και τον ίδιο αριθμό ατόμων χωρίς αυτοκίνητο, το ταξίδι σας θα διαρκέσει περίπου τον ίδιο αριθμό ωρών και το κόστος των εισιτηρίων ανέρχεται ενδεικτικά στα 234 ευρώ κατ’άτομο μετ'επιστροφής. Αν έχετε άνεση χρόνου, το ταξίδι με το καράβι είναι πραγματικά απολαυστικό.

Για να φτάσετε από το λιμάνι σε κάποιο σημείο της Βενετίας, ισχύει και εδώ ό,τι και παραπάνω.