Στο Πήλιο θα δεις τα καλύτερα

Του Νικόλα Γεωργιακώδη

Διαδρομές μέσα στη φύση, βουνό και θάλασσα στο κάδρο, χωριά διαμάντια κρυμμένα και άλλα πιο τουριστικά, αλλά πανέμορφα, φαγητό εξαιρετικό. Το Πήλιο ξεπροβάλλει ξανά στα σχέδιά μας για φθινοπωρινές εξορμήσεις κι εμείς συγκεντρώνουμε τα καλύτερά του, μέσα από ένα οδοιπορικό από την δύση ως την ανατολή.

Από το κέντρο στη δύση

Η πηλειορίτικη εξόρμηση από τα δύο πανέμορφα χωριά, τα οποία απολαμβάνουν πανέμορφη θέα στον Βόλο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους αποτελούν διαχρονικό must για τους παρθένους ταξιδιώτες του βουνού: οι κοσμικές Πορταριά και Μακρινίτσα.

Η πρώτη απολαμβάνει μαγευτική θέα στον Βόλο και παρέχει όλα τα κομφόρ για τον mainstream ταξιδιώτη, ενώ η δεύτερη αποτελεί άλλη μια επιβεβαίωση του κανόνα που θέλει τα τουριστικά μέρη να είναι και τα ομορφότερα. Έχει τον χαρακτήρα ενός αυθεντικού πηλιορείτικου χωριού, και είναι γεμάτη περίτεχνα αρχοντικά, πέτρινα γεφύρια, περίτεχνες βρύσες και λιθόκτιστα καλντερίμια που ελίσσονται ανάμεσα στις πλατείες και τα εκκλησάκια της.

Πριν φτάσεις στην Πορταριά, αξίζει μια παράκαμψη στο χωριουδάκι Σταγιάτες για καφέ, τσίπουρο και μεζέ στη Βρύση με θέα Παγασητικό.

Μακριά από το trend της Πορταριάς, η Ζαγορά είναι πανέμορφη χωρίς φτιασίδια και παραδοσιακή χωρίς να κάνει την παράδοση σημαία. Μοιάζει περισσότερο με τέσσερα διαδοχικά χωριά, κρεμασμένα επάνω από το σημείο όπου η θάλασσα τείνει στο άπειρο, ενώ επιβλητικά αρχοντικά, περίτεχνες πέτρινες βρύσες και εντυπωσιακά δημόσια κτίρια μαρτυρούν τη μακραίωνη ιστορία της.

Στις Μηλιές θα βρεις ένα ανοικτό μουσείο που αξίζει να περπατήσεις όσο αντέχεις, για τα λίγα παραδοσιακά αρχοντικά που σώθηκαν από την πυρπόληση του 1943, για τις περίτεχνες κρήνες του και για τον παλιό σταθμό του τραίνο, για την εντυπωσιακή γέφυρα που σχεδίασε ο Εβαρίστο Ντε Κίρικο, αλλά και για την φυσική ομορφιά του, που συναγωνίζεται επάξια πολλά από τα γνωστότερα χωριά του Πηλίου.

Λίγα μόλις χιλιόμετρα δυτικά, η Βυζίτσα με τα εντυπωσιακά αρχοντικά της σε καλεί να περπατήσεις τα λιθόκτιστα δρομάκια της, να κάνεις μια στάση για κρασί και γλυκό του κουταλιού στην πανέμορφη πλατεία της, κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο και να δεις αξιοθέατα όπως το κτισμένο του 1789 μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής που χρονολογείται από το 1725.

Κρυμμένος πίσω από πυκνή βλάστηση, ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας προσφέρει μία από τις ομορφότερες διαδρομές σε καλντερίμια που οδηγούν σε παραδοσιακά αρχοντικά, μοναδικά φυσικά τοπία με αιωνόβια πλατάνια και τρεχούμενα νερά και μια από τις γραφικότερες πλατείες της περιοχής. Και όταν χορτάσεις θέα, μπορείς αν θες να κατηφορίσεις την κατάφυτη πλαγιά μέχρι την παραλία της Κάτω Γατζέας για να απολαύσεις τσίπουρο και μεζεδάκια πλάι στο κύμα.

Πριν φύγεις από εδώ, σημείωσε και δύο ακόμα χωριουδάκια με υπέροχη θέα στον Παγασητικό, τον Άγιο Βλάσιο, αμθιθεατρικά χτισμένο στο βουνό και τα κρυφά διαμαντάκια που ακούν στο όνομα Άνω και Κάτω Λεχώνια και αποτελούν αφετηρία για το γραφικό τρενάκι του βουνού, τον περίφημο Μουτζούρη.

Εκεί στον Νότο

Το σκηνικό εδώ αλλάζει, τα υψόμετρα χαμηλώνουν και η ατμόσφαιρα θυμίζει νησάκι, το οποίο παραμένει ελκυστικό για εξερευνήσεις κάθε εποχή του χρόνου.

Ο Λαύκος είναι ένα χωριουδάκι-έκπληξη, με την πανέμορφη πλατεία του εξολοκλήρου στεγασμένη, χάρη στα γιγάντια πλατάνια που πλέκουν μεταξύ τους τα κλαδιά τους από πάνω της, προσφέρεται για σουλάτσα στα γραφικά του καλντερίμια που κάνουν αδιάκοπα ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα πηλιορείτικα αρχοντικά.

Η Αργαλαστή είναι ένα ολοζώντανο χωριουδάκι που ατενίζει το Αιγαίο και τον Παγασητικό και στολίζεται από αρχοντικά, τοξωτά γεφύρια και εντυπωσιακά ιστορικά κτίρια, ενώ η πλατεία του με τα αιωνόβια πλατάνια που τη στεγάζουν προσφέρεται για τσίπουρα μέχρι όσο αντέξεις.

Το Προμύρι ξεχωρίζει για την ομοιομορφία και την ιδιαιτερότητα της αρχιτεκτονικής του και γοητεύει με την γαλήνια ομορφιά του, ένα πραγματικό ησυχαστήριο, ενώ εξίσου όμορφη και ήρεμη είναι η παραθαλάσσια Αφησσός, αλλά και οι αμφιθεατρικά χτισμένοι Αφέτες ή… Νιάου, με τα τρία πέτρινα τοξωτά γεφύρια στις ισάριθμες κατάφυτες ρεματιές τους.

To Τρίκερι αποτελεί ιδανική βάση διαμονής για να απολαύσεις την ομορφιά του Νότου, να φας ψαράκι στο γραφικό του λιμάνι, και να βολτάρεις στα λιθόστρωτα καλντερίμια του ανάμεσα σε μανιάτικους πύργους που κοσμούνται με μακεδονίτικα χαγιάτια, άσπρα σπιτάκια αλλά και πολλά αρχοντικά, ενώ η Μηλίνα είναι ένα μικρό χωριουδάκι δημοφιλές στους κύκλους των ιστιοπλόων για το απάνεμο αραξοβόλι του.

Ανήκομεν εις την Ανατολή

Αιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά, παραδοσιακά αρχοντικά, λιθόκτιστα καλντερίμια, όλα όσα αγαπάμε στο Πήλιο είναι εδώ στην απόλυτη αυθεντικότητά τους.

Κτισμένη σε υψόμετρο πεντακοσίων μέτρων, η κοσμοπολίτικη Τσαγκαράδα αγναντεύει από ψηλά το Αιγαίο, ενώ τα παραδοσιακά αρχοντικά της, μισοκρυμμένα πίσω από πυκνή βλάστηση, σκεπάζονται από τις χαρακτηριστικές γκρίζες πηλιορείτικες πλάκες και τα λιθόκτιστα καλντερίμια της οδηγούν σε πλακόστρωτες πλατείες με υπεραιωνόβια πλατάνια και ζεστά, παραδοσιακά καφενεία για ντόπιο τσίπουρο και καφεδάκι στη χόβολη.

Μια ανάσα έξω από την Τσαγκαράδα, ο Κισσός έγινε διάσημος για τα ταβερνάκια που γεμίζουν την κεντρική του πλατεία με τις μυρωδιές τους, όμως αποτελεί και μια λιγότερο κοσμοπλημμυρισμένη βάση, ένα χωριουδάκι κόσμημα, με πετρόχτιστα δρομάκια, αιωνόβια πλατάνια, παραδοσιακά σπιτάκια και την πιο φημισμένη εκκλησία του Πηλίου, τον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας, με το εντυπωσιακό καμπαναριό και το όμορφο συντριβάνι με νερό της πηγής στον αυλόγυρο της. 

Λίγο πιο πέρα, το χωριό Μούρεσι αποτελεί αγαπημένο προορισμό για τους εκδρομείς του Σαββατοκύριακου που αναζητούν τον απόλυτο συνδυασμό βουνού και θάλασσας, και προσφέρεται για περιπάτους μέσα σε καταπράσινες διαδρομές και καλντερίμια που οδηγούν στα γειτονιά χωριά. Ακριβώς από κάτω του, η σελέμπριτι και παραθαλάσσια Νταμούχαρη απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας μετά τα γυρίσματα του Mama Mia!, όμως πλην αυτού έχει την δική της χάρη, μοιάζοντας με ζωγραφιά που συνδυάζει όλες τις αποχρώσεις του μπλε και του πράσινου.

Καμιά πεζοπορία θα κάνουμε;

Αμέ. Τα μονοπάτια στο Πήλιο είναι πολλά, πανέμορφα, και καλά σηματοδοτημένα στην πλειοψηφία τους. Ακολουθούν σε γενικές γραμμές τα καλντερίμια που συνέδεαν τα χωριά μεταξύ τους και με τις σιδηροδρομικές γραμμές, πριν φτιαχτούν οι δρόμοι, με τις διαδρομές τους να ποικίλλουν για κάθε είδους περιπατητές – από τους «ωπ, να ένα ωραίο 20λεπτο μονοπατάκι» μέχρι τους «χάρτη, πυξίδα, φύγαμε».

Αναλυτική ξενάγηση σε όλα σχεδόν τα μονοπάτια, χωρισμένα ανά κατηγορία (με βάση τις ώρες, τα κοντινά χωριά και το επίπεδο δυσκολίας) θα βρεις στο blog του ΕΟΣ Βόλου. Αν βαριέσαι να ψάχνεις, τότε πεζοπορίες και πάσης φύσεως δραστηριότητες στο βουνό διοργανώνουν η Trekking, η Hike Away, και η X-treme Greece.

Και πού θα φάμε;

Από φαγητό άλλο τίποτα, όρεξη να’χεις να δοκιμάζεις – κυριολεκτικά. Δύσκολα θα φας άσχημα στο Πήλιο, όπου και να είσαι όμως σημείωσε μερικά highlights: η Αλέκα και ο Δειπνοσοφιστής στη Τσαγκαράδα, το Κάρδαμο στην Μακρινίτσα, το Στέκι στην Πορταριά, το Πολύδροσο στο Πουρί, η Συνάντηση στον Κισσό, ο Στεφανής στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας με τα μεζεδάκια του, το El RestoBar στον ξενώνα Αγαπητό με την σούπερ θέα, και το Πλυμάρι στην παραλία της Ανάληψης.

Διαμονή

Στον όμορφο Ξενώνα Τα Δόκανα στις Πινάκατες (από 60€ για ένα δίκλινο), στη τζούνιορ σουίτα του Hotel Dryades στον Άγιο Λαυρέντιο (από 142€ με πρωινό), στα ενοικιαζόμενα δωμάτια Κισσός (από 46€ για ένα δίκλινο), στις σουίτες του Esperos Suites and Villas στον Λαύκο (από 89€ για ένα δίκλινο), στο κουκλίστικο Αρχοντικό Αργυρώ στην Μακρυνίτσα (από 47€), στον ξενώνα Θεάρεστον στη Ζαγορά (από 65€), στα ζεστά δωμάτια του ξενώνα Ίρις στην Τσαγκαράδα (από 61€), στο εντυπωσιακό Αρχοντικό Φιλλιπίδη (από 60€ με πρωινό) στις Μηλιές και στους Ορειάδες στο Μούρεσι (από 68€ με πρωινό).