Όσα δεν ξέρατε για το Sim City
Το δημοφιλές παιχνίδι κλείνει φέτος τα 26 του χρόνια, κι εμείς μαζεύουμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για όλους τους παλιούς δημάρχους ονειρεμένων πόλεων.
Είκοσι έξι ολόκληρα χρόνια κλείνουν φέτος από την πρώτη φορά που ένα εντελώς sui generis παιχνίδι έκανε την εμφάνισή του στα ράφια των παιχνιδάδικων. Είχε το παράξενο όνομα Sim City, σε καλούσε να φτιάξεις από το μηδέν την πόλη των ονείρων σου, και έμελλε να αλλάξει την Ιστορία των παιχνιδιών υπολογιστών και τις ώρες που (δεν) κοιμόμασταν. Εξαιρετικά αφιερωμένες στα παιδιά των 90s και των 00s, που στερήθηκαν γεύματα και ώρες ύπνου για να φτάσουν στην πολυπόθητη Acropolis, ορίστε μερικές πληροφορίες που πιθανότατα δεν ξέρατε για το δημοφιλές παιχνίδι.
Η έμπνευση για το Sim City ήταν ένα… war game
Ο σχεδιαστής του Sim City, Will Wright, δούλευε το 1984 για μια εταιρεία που λεγόταν Bungeling Bay, για λογαριασμό της οποίας σχεδίαζε το Raid, ένα παιχνίδι με βόμβες. Μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι η αγαπημένη του διαδικασία ήταν να σχεδιάζει τους λεπτομερείς χάρτες του παιχνιδιού, και αποφάσισε να πάει την κλίση του αυτή ένα βήμα παραπέρα.
Υπάρχει και ένας… φανταστικός δικτάτορας στην όλη ιστορία
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Wright, η ιδέα για το Sim City οφείλεται εν μέρει και σε ένα διήγημα του Stanislaw Lem, που λεγόταν “The Seventh Sally” και στο οποίο ένας εξορισμένος τύραννος φτιάχνει και εξουσιάζει την ηλεκτρονική εκδοχή της παλιάς του αυτοκρατορίας, η οποία –όπως και η αληθινή– εν τέλει ξεσηκώνεται για να τον εκθρονίσει.
Ο Wright χρειάστηκε να φτιάξει την δική του εταιρεία για να κυκλοφορήσει το παιχνίδι
Το 1987, το Sim City, δύο χρόνια ολοκληρωμένο, σκονιζόταν στα συρτάρια όλων των εταιρειών βιντεοπαιχνιδιών, τα τμήματα marketing των οποίων δεν πίστευαν ότι ο κόσμος θα αγόραζε ένα παιχνίδι στο οποίο δεν υπήρχε ξεκάθαρος τρόπος να νικήσεις ή να χάσεις. Το success story που ακολούθησε δεν θα είχε γίνει ποτέ πραγματικότητα, αν ο Wright μαζί με έναν συνέταιρο, τον Jeff Braun, δεν είχαν πάρει το ρίσκο να ιδρύσουν την δική τους εταιρεία, την Maxis, μόνο και μόνο για να κυκλοφορήσουν το Sim City.
Το Sim City ενέπνευσε παιχνίδια σαν το Civilization
Ο «μέγας» Sid Meier, δημιουργός παιχνιδιών όπως το Civilization και το Railroad Tycoon, δήλωσε το 2008 ότι το Sim City ήταν μία από τις τρεις μεγαλύτερες καινοτομίες στην ιστορία του gaming, γιατί «έσπασε τα κοινώς αποδεκτά καλούπια των βιντεοπαιχνιδιών, εμπνέοντας δημιουργία αντί για καταστροφή».
Ο αρχικός του τίτλος ήταν Micropolis
Ο «τίτλος εργασίας» του παιχνιδιού ήταν Micropolis. Ήταν με αυτόν τον τίτλο που, το 2008, διατέθηκε online ο κώδικας του παιχνιδιού με license free software GPL 3, προκειμένου να βοηθήσει τις δωρεές της εταιρείας για το πρόγραμμα One Laptop Per Child. Κι αυτό γιατί η εταιρεία από την οποία κυκλοφορεί σήμερα το Sim City, η Electronic Arts (EA), κατέχει ακόμα το trademark του ονόματος.
Το παιχνίδι παίρνει θέση ενάντια στα πυρηνικά
Θα το έχετε προσέξει, όλοι οι πρώην δήμαρχοι: Τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας που ηλεκτροδοτούν την πόλη σας, και τα οποία ναι μεν δεν μολύνουν την πόλη και παράγουν τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από τα άλλα, όμως με μαθηματική ακρίβεια σε κάθε παιχνίδι ανατινάζονται προκαλώντας τεράστια καταστροφή στην πόλη σας. «Θέλαμε οι χρήστες του παιχνιδιού να ‘πέσουν στην παγίδα’ και να το θεωρήσουν καλό deal» είπε κάποια στιγμή ο συνδημιουργός Jeff Braun στους New York Times. «Δεν μολύνει την ατμόσφαιρα, και παράγει τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από ένα εργοστάσιο άνθρακα. Αλλά θα εκραγεί, και όταν το κάνει, θα είναι μια τεράστια καταστροφή»/
Ένα δημοφιλές «κολπάκι» για να κερδίζεις ήταν οι φόροι
Όπως ανακάλυψαν πολλοί σοφοί δήμαρχοι, ένας πολύ απλός τρόπος να κερδίσεις το παιχνίδι χωρίς να σπαζοκεφαλιάζεις με σενάρια στρατηγικής ήταν να ρίξεις όλους σου τους φόρους στο μηδέν, φέρνοντας έτσι ραγδαία ανάπτυξη και αναρίθμητους χαρούμενους κατοίκους στην πόλη. Περίμενες τον χρόνο να περάσει, και στις 31 Δεκεμβρίου, πατούσες παύση στο παιχνίδι, ανέβαζες τους φόρους στο επιθυμητό επίπεδο ακριβώς πάνω στην ώρα για να συλλέξεις, και τους ξαναέριχνες στο μηδέν ακριβώς τη στιγμή που το ημερολόγιο θα έγραφε 1η Ιανουαρίου. Σατανικό;
Επιμέλεια: Ηρώ Κουνάδη
Η έμπνευση για το Sim City ήταν ένα… war game
Ο σχεδιαστής του Sim City, Will Wright, δούλευε το 1984 για μια εταιρεία που λεγόταν Bungeling Bay, για λογαριασμό της οποίας σχεδίαζε το Raid, ένα παιχνίδι με βόμβες. Μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι η αγαπημένη του διαδικασία ήταν να σχεδιάζει τους λεπτομερείς χάρτες του παιχνιδιού, και αποφάσισε να πάει την κλίση του αυτή ένα βήμα παραπέρα.
Υπάρχει και ένας… φανταστικός δικτάτορας στην όλη ιστορία
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Wright, η ιδέα για το Sim City οφείλεται εν μέρει και σε ένα διήγημα του Stanislaw Lem, που λεγόταν “The Seventh Sally” και στο οποίο ένας εξορισμένος τύραννος φτιάχνει και εξουσιάζει την ηλεκτρονική εκδοχή της παλιάς του αυτοκρατορίας, η οποία –όπως και η αληθινή– εν τέλει ξεσηκώνεται για να τον εκθρονίσει.
Ο Wright χρειάστηκε να φτιάξει την δική του εταιρεία για να κυκλοφορήσει το παιχνίδι
Το 1987, το Sim City, δύο χρόνια ολοκληρωμένο, σκονιζόταν στα συρτάρια όλων των εταιρειών βιντεοπαιχνιδιών, τα τμήματα marketing των οποίων δεν πίστευαν ότι ο κόσμος θα αγόραζε ένα παιχνίδι στο οποίο δεν υπήρχε ξεκάθαρος τρόπος να νικήσεις ή να χάσεις. Το success story που ακολούθησε δεν θα είχε γίνει ποτέ πραγματικότητα, αν ο Wright μαζί με έναν συνέταιρο, τον Jeff Braun, δεν είχαν πάρει το ρίσκο να ιδρύσουν την δική τους εταιρεία, την Maxis, μόνο και μόνο για να κυκλοφορήσουν το Sim City.
Το Sim City ενέπνευσε παιχνίδια σαν το Civilization
Ο «μέγας» Sid Meier, δημιουργός παιχνιδιών όπως το Civilization και το Railroad Tycoon, δήλωσε το 2008 ότι το Sim City ήταν μία από τις τρεις μεγαλύτερες καινοτομίες στην ιστορία του gaming, γιατί «έσπασε τα κοινώς αποδεκτά καλούπια των βιντεοπαιχνιδιών, εμπνέοντας δημιουργία αντί για καταστροφή».
Ο αρχικός του τίτλος ήταν Micropolis
Ο «τίτλος εργασίας» του παιχνιδιού ήταν Micropolis. Ήταν με αυτόν τον τίτλο που, το 2008, διατέθηκε online ο κώδικας του παιχνιδιού με license free software GPL 3, προκειμένου να βοηθήσει τις δωρεές της εταιρείας για το πρόγραμμα One Laptop Per Child. Κι αυτό γιατί η εταιρεία από την οποία κυκλοφορεί σήμερα το Sim City, η Electronic Arts (EA), κατέχει ακόμα το trademark του ονόματος.
Το παιχνίδι παίρνει θέση ενάντια στα πυρηνικά
Θα το έχετε προσέξει, όλοι οι πρώην δήμαρχοι: Τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας που ηλεκτροδοτούν την πόλη σας, και τα οποία ναι μεν δεν μολύνουν την πόλη και παράγουν τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από τα άλλα, όμως με μαθηματική ακρίβεια σε κάθε παιχνίδι ανατινάζονται προκαλώντας τεράστια καταστροφή στην πόλη σας. «Θέλαμε οι χρήστες του παιχνιδιού να ‘πέσουν στην παγίδα’ και να το θεωρήσουν καλό deal» είπε κάποια στιγμή ο συνδημιουργός Jeff Braun στους New York Times. «Δεν μολύνει την ατμόσφαιρα, και παράγει τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από ένα εργοστάσιο άνθρακα. Αλλά θα εκραγεί, και όταν το κάνει, θα είναι μια τεράστια καταστροφή»/
Ένα δημοφιλές «κολπάκι» για να κερδίζεις ήταν οι φόροι
Όπως ανακάλυψαν πολλοί σοφοί δήμαρχοι, ένας πολύ απλός τρόπος να κερδίσεις το παιχνίδι χωρίς να σπαζοκεφαλιάζεις με σενάρια στρατηγικής ήταν να ρίξεις όλους σου τους φόρους στο μηδέν, φέρνοντας έτσι ραγδαία ανάπτυξη και αναρίθμητους χαρούμενους κατοίκους στην πόλη. Περίμενες τον χρόνο να περάσει, και στις 31 Δεκεμβρίου, πατούσες παύση στο παιχνίδι, ανέβαζες τους φόρους στο επιθυμητό επίπεδο ακριβώς πάνω στην ώρα για να συλλέξεις, και τους ξαναέριχνες στο μηδέν ακριβώς τη στιγμή που το ημερολόγιο θα έγραφε 1η Ιανουαρίου. Σατανικό;
Επιμέλεια: Ηρώ Κουνάδη
