25 στάσεις στην οδό Πατησίων

Τα παλιά και νέα στέκια, τα κρυμμένα εστιατόρια, τα σινεμαδάκια, τα ξεχασμένα πάρκα και άλλοι 20 λόγοι να (μην φοβηθούμε να) επιστρέψουμε στην Πατησίων.
25 στάσεις στην οδό Πατησίων
του Γιώργου Κόκουβα

Γιατί να πάει κανείς προς την Πατησίων; Γύρω από το Πολυτεχνείο έχουν σύναξη οι τοξικομανείς, έξω από την ΑΣΟΕΕ συχνάζει το λαθρεμπόριο, το βράδυ τρέμεις να προχωρήσεις στην πλατεία Αμερικής και οι Αθηναίοι που δεν μένουν στις γύρω περιοχές σταμάτησαν να επισκέπτονται την αγορά και τα στέκια της εδώ και χρόνια.

Ίσως ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε να πάει κανείς, απαντάμε. Πείτε μας αιθεροβάμονες, αλλά προτιμάμε να βλέπουμε την όμορφη πλευρά της πόλης που ζούμε και να αντικρίζουμε το ποτήρι της Πατησίων μισογεμάτο. Μας αρέσει να εστιάζουμε στις δράσεις που επιδιώκουν να ξαναβάλουν τον ιστορικό αθηναϊκό δρόμο στον χάρτη της εν ενεργεία πόλης, μας αρέσει να βολτάρουμε στις βιτρίνες των καταστημάτων της που φιλοξενούν νοσταλγικές φωτογραφίες από άλλες εποχές του «βουλεβάρτου», μας αρέσει να επιστρέφουμε στην Φωκίωνος Νέγρη, να ξεφυλλίζουμε το νέο free press για την Πατησίων, να ξαναβλέπουμε τους θησαυρούς του Αρχαιολογικού Μουσείου και να μυρίζουμε τις ανθισμένες νεραντζιές στα πεζοδρόμιά της. Με άλλα λόγια, βρίσκουμε μερικές κλασικές ή πιο φρέσκες αφορμές να επιστρέψουμε στην Πατησίων:

*Τα ξεχασμένα «αξιοθέατα»
Από μόνος του λόγος να κατηφορίσεις την 28ης Οκτωβρίου, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στέκεται μπροστά στον πανέμορφο κήπο του δυστυχώς παραμελημένο, όχι τόσο από τους ιθύνοντες, αλλά και από τους Αθηναίους, που το έβγαλαν από τις «βόλτες» τους – αν βιαστείτε να πείτε πως κανείς δεν οργανώνει βόλτα με βάση ένα μουσείο που ήδη έχει επισκεφθεί, αναλογιστείτε την κοσμοσυρροή γύρω από το Μουσείο της Ακρόπολης. Οφείλουμε να αντιτάξουμε εδώ, πάντως, πως το τελευταίο διάστημα γίνονται κινήσεις για την «αναγέννηση» του Μουσείου, μέσα από δράσεις όπως αυτές εδώ οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες «σε ξεχασμένες γωνιές της Αθήνας». Ιδανική ευκαιρία να ξαναθυμηθείτε τους θησαυρούς του Μουσείου, η σημερινή μέρα, που γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα Αρχαιοτήτων (18 Απριλίου) και το Μουσειό την τιμά με δωρεάν είσοδο.

Παρόμοια αναγέννηση επιχειρήθηκε στο Πεδίον του Άρεως, που απέκτησε νέα εικόνα εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, αλλά ελάχιστοι Αθηναίοι σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την τεράστια πράσινη έκταση. Παρ΄ όλα αυτά, εδώ θα βρείτε συχνά-πυκνά θεματικές εκθέσεις, όπως Έκθεση Βιβλίων, Λουλουδιών (την πετύχαμε την προηγούμενη εβδομάδα), πάγκους οργανώσεων και φυσικά, όλα τα ωραία που κατέγραψε ο φακός του In2life στο «νέο πάρκο της Αθήνας» - δείτε τα εδώ

*Τα café
Ξεκινώντας από την Ομόνοια και κατευθυνόμενοι προς τα Πατήσια, πιάνουμε τραπεζάκι στα πιο κλασικά αλλά και τα ολοκαίνουρια στέκια στα πέριξ της οδού Πατησίων.



-Polis life (Πατησίων 19): Το ξενοδοχείο Polis Grand διαθέτει όχι μόνο ατμοσφαιρικό bar restaurant με εξαιρετική θέα από τον 9° όροφο, αλλά και –αυτό που εμείς προτιμάμε περισσότερο- ένα cozy all day café στο ισόγειο, που ενδείκνυται για καφεδάκι στα τραπεζάκια του πεζόδρομου, προστατευμένα από την βοή και τον οπτικό «θόρυβο» του δρόμου με τα όμορφα φυτά και τα διάσπαρτα φωτάκια στον χώρο. Το Polis Life σερβίρει και ελαφριά σνακ ή πιάτα ημέρας.



-Café Αρχαιολογικού Μουσείου (Τοσίτσα 1): Από τα πιο ήσυχα αίθρια της περιοχής, με θέα στον καταπράσινο κήπο του Μουσείου, το cafe ενδείκνυται για χαλαρό καφέ στη λιακάδα – σημειώστε, πάντως, ότι και ο εσωτερικός χώρος είναι εξίσου ευχάριστος και ακόμη πιο καλαίσθητος.

-Babillon bar (Μαυροματαίων 20 και Λ. Αλεξάνδρας): Το νεοκλασικό στην γωνία απέναντι από την πλατεία Αιγύπτου άλλαξε πολλές φορές διεύθυνση και ρότα, αλλά πλέον καταστάλαξε σε ροκ διαθέσεις, στο μπαράκι που έστησαν οι Μπάμπης Παναγιωτόπουλος και Βασίλης Κοντοπάνος. Ανοιχτό από τις 8 το πρωί για καφέ στους αναπαυτικούς καναπέδες και με δυνατές μουσικές μέχρι τις 4 το ξημέρωμα, το Babillon έχει γίνει το νέο εναλλακτικό ροκ στέκι της περιοχής, με συχνά live-εκπλήξεις, όπως acoustic gigs, DJ battles και unplugged lives γνωστών ή νέων καλλιτεχνών με ελεύθερη είσοδο.


-Στροφές
(Χάμιλτον 7): Η πιο καλτ, νοσταλγική τσαγερί της πόλης βρίσκεται κοντά στην πλατεία Βικτωρίας, και μας θυμίζει με τα κεντητά κουρτινάκια, το πάτωμα-σκακιέρα και τα μαθητικά σημειώματα στα τραπεζάκια τα πιο αθώα χρόνια μας. Ρετρό τσάι και συμπάθεια από 2,50€.

-Geo café (Πατησίων 82 και Δεριγνύ): All day στέκι με φοιτητική διάθεση και άνετους καναπέδες ή πολυθρόνες, ιδανικό για καφέ και χάζι από την τζαμαρία του πάνω ορόφου προς την κίνηση της Πατησίων, ή για σφηνάκια στην μεγάλη άνετη μπάρα μέχρι αργά το βράδυ.

-Άρωμα café bar (Ευπαλίνου 14α, πλ. Καλλιγά): Μίνιμαλ διακόσμηση, all day χαλαρή διάθεση αλλά και ξεφάντωμα με θεματικά events ή και live ελλήνων καλλιτεχνών (όπως συνέβη πρόσφατα με τους Wedding Singers), το στέκι της πλατείας Καλλιγά έχει κάτι για κάθε γούστο.

-Strange fruit café bistrot (Πατησίων 354): Όμορφο ατμοσφαιρικό μπιστρό «από τα παλιά» που άνοιξε πρόσφατα επί της Πατησίων, με ρομαντική διακόσμηση, ρετρό τέντες, μωσαϊκό, αδυναμία στα rhythm and blues και στην jazz, και ενδιαφέρουσες ετικέτες κρασιών.

-Στα στέκια της Φωκίωνος Νέγρη:
Ο πιο νοσταλγικός πεζόδρομος της Κυψέλης, που γνώρισε δόξες πριν μισό αιώνα, αλλά αφέθηκε στην τύχη του τα τελευταία χρόνια, διαθέτει ακόμη τα café και τα bars εκείνα που μας πείθουν να επιστρέψουμε. Στην μπυραρία «Beer Tales» (Φ. Νέγρη 52) οι έξι βαρελίσιες και οι δεκάδες εμφιαλωμένες μπίρες συνοδεύονται από ροκ διάθεση και λαχταριστές μεζεδοποικιλίες, στο Entexnon (Φ. Νέγρη 30) πίνουμε καφεδάκι και τσιμπάμε club sandwich το μεσημέρι και χορεύουμε στα R’n’B πάρτι ή τραγουδάμε στα karaoke events της Παρασκευής, ενώ στο καφενείο «Του Στράτου» (Φ. Νέγρη 57) πίνουμε ρακές και γευόμαστε τα μερακλίδικα μεζεδάκια του σε ένα ήσυχο περιβάλλον, κοινό μυστικό των Κυψελιωτών που θέλουν την ηρεμία τους. Τέλος, στο Select (Φ. Νέγρη και Επτανήσου) πιάνουμε θέση για γλυκό, σε αυτό το (ανακαινισμένο και αγνώριστο βέβαια πια) café ζαχαροπλαστείο που παραμένει ανοιχτό εδώ και μισό περίπου αιώνα, έχοντας φιλοξενήσει στα τραπεζάκια του πολλές γενιές Αθηναίων.

*Τα σινεμά
Μπορεί να χάσαμε το ιστορικό Σινέ Φιλίπ στην γωνία της Δροσοπούλου, απέναντι από την πλατεία Αμερικής, αλλά η Πατησίων έχει ακόμη πολλές αίθουσες που τιμούν τις… μπομπίνες τους, με τις πιο προσεγμένες διανομές ευρωπαϊκών ταινιών και σινεφίλ αφιερώματα για λίγους αλλά καλούς. Στο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21 και Πατησίων 101) απολαμβάνουμε τα καλύτερα θεματικά αφιερώματα αλλά και θεατρικά happenings με ενιαίο εισιτήριο, στο Cine Capitol στο νέο εμπορικό κέντρο της Ιουλιανού (3ος όροφος του Athens Capitol) ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) ταινίες, στο Σινέ Ίλιον (Τροίας 34 και Πατησίων) επίσης ευρωπαϊκό κινηματογράφο και στο «Αλεξάνδρα Europa Cinemas» (Πατησίων 77 και Λ. Αλεξάνδρας) βλέπουμε τις πιο ποιοτικές νέες κυκλοφορίες του παγκόσμιου σινεμά.

*Tο… μαμ της Πατησίων
-Μαρτίνης Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα (Πατησίων 289 και Ιακωβάτων): Ταΐζει τους Κυψελιώτες εδώ και τέσσερις δεκαετίες, στις δύο ευρύχωρες αίθουσες του εστιατορίου που έστησε η οικογένεια Μαρτίνη. Σπιτικό φαγητό, νόστιμα μαγειρευτά αλλά και λιχουδιές της ώρας – περί τα 15€ κατ’ άτομο, με κοκκινέλι ή βαρελίσια ρετσίνα.

-Διόνυσος (Ιθάκης 9-12, πλατεία Αγ. Γεωργίου Κυψέλης): Αν ξεστρατίσετε ελαφρώς προς την Κυψέλη, πιάστε θέση σε μία από τις δύο γωνιές της πλατείας που εξυπηρετεί, και δοκιμάστε το περίφημο «μεξικάνικο» ή το κλασικό μπιφτέκι του Διόνυσου. Σερβίρονται επίσης νόστιμα μαγειρευτά αλλά και γύρος, που είναι και το "δυνατό του χαρτί".

-Οι νοστιμιές της Μαίρης (Ύδρας 2-4, πλ. Αγ. Γεωργίου): Στην ίδια πλατεία, η κυρία Μαίρη φροντίζει για τις σπιτικές γεύσεις, με προϊόντα από το μίνι μπακάλικο που θα δείτε μέσα στο εστιατόριο, και σερβίρει από λαχταριστά σουτζουκάκια και χορτόσουπα μέχρι γιουβαρλάκια, μοσχαράκι κοκκινιστό και χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι. Το φαγητό της κυρίας Μαίρης είναι εξαιρετικά δημοφιλές και στους κύκλους των ηθοποιών, που παίρνουν εδώ δυνάμεις μετά τις παραστάσεις τους στις γύρω θεατρικές σκηνές.

-Ελλήνων πέλαγος (Αγαθουπόλεως 15): Μια κρυφή, ρετρό γωνιά σε ένα παλιό αρχοντικό με δροσερή αυλή πρετείνει ψαροφαγία σχεδόν απέναντι από την πλατεία Αμερικής, και σερβίρει μύδια, γαρίδες και χταποδάκι σε όλες τις εκδοχές τους, αλλά και κρεατικά της ώρας ή μαγειρευτά για τους αμετανόητους, σε οικονομικές τιμές – υπολογίστε περί τα 15€ κατ’ άτομο.

-Φιλόξενο σπίτι (Πλ. Αμερικής 3): Ελληνικό εστιατόριο με άνετο χώρο, πρόσφατα ανακαινισμένο, από τα τίμια εκείνα συνοικιακά φαγάδικα που σερβίρουν σπιτικό φαγητό (από αρνάκι φρικασέ, λεμονάτη γλώσσα, γεμιστά κολοκυθάκια μέχρι πίτες, κόκορα κρασάτο και παϊδάκια) αλλά και χειροποίητο ρακόμελο και οινόμελο – υπολογίστε 15-20€ κατ’ άτομο. Οι κάτοικοι της περιοχής, θυμηθείτε ότι το Φιλόξενο Σπίτι σας ετοιμάζει το φαγητό του και πακέτο για το σπίτι.

-Χαρά (Πατησίων 339): Κλείστε οποιοδήποτε γεύμα με τον γλυκό πειρασμό της Χαράς, που δεν είναι άλλος από το παγωτό της – και συγκεκριμένα το πολίτικο εκμέκ παγωτό, για το οποίο καταφτάνουν εδώ ορκισμένοι «οπαδοί» του από ολόκληρη την πόλη.

*Οι ωραίες δράσεις των κατοίκων
Οι κάτοικοι της περιοχής δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια, απέναντι στην παρακμή των γύρω δρόμων, ούτε ψάχνουν να βρουν αποδιοπομπαίους τράγους: Τα παραδείγματα της Ένωσης Πολιτών Πλατείας Καλλιγά και της Ομάδας Κατοίκων Κυψέλης αποδεικνύουν περίτρανα πως μεταξύ μας μπορούμε να καταφέρουμε «θαύματα».

Όπως την καθαριότητα και των καλλωπισμό της πλατείας Καλλιγά, που έγινε ξανά ανθρώπινη μετά από την πρωτοβουλία και τον προσωπικό κόπο των κατοίκων. Όπως την μεταμόρφωση των τοπικών σχολείων, με ζωγραφική στους τοίχους τους. Όπως τα γιορτινά κάλαντα στις γειτονιές, τις παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο, τις υπαίθριες εκδηλώσεις για παιδιά, την συγκέντρωση ρούχων για όσους έχουν ανάγκη και συναυλίες σε μεγάλες πλατείες της Κυψέλης.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v