Κολοκοτρώνη: Η νύχτα πήρε το όπλο της

Ένα μπαρ εμπνευσμένο από μοναστήρι, μία στοά βουτηγμένη στα χρώματα των ζωγράφων της και ένας sui generis χώρος ανταλλαγής ιδεών, που όταν θέλει μπορεί να δηλώνεται και ως «γραφεία κόμματος». Τόλμησε κανείς να αποκαλέσει αυτήν τη γειτονιά «πιάτσα»;
Κολοκοτρώνη: Η νύχτα πήρε το όπλο της
της Ηρώς Κουνάδη

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας δρόμος γνωστός για τα υφάσματα και τα μαγαζάκια με τα παπούτσια και τα αξεσουάρ που δεν χωρούσαν στην παρακείμενη Αγίου Μάρκου. Ήταν επίσης διαβόητος για το φανάρι στη διασταύρωση με τη Σταδίου που έκανε δύσκολη τη ζωή κάθε bar hopper που επιχειρούσε να πάει με το αυτοκίνητο από του Ψυρρή στο Κολωνάκι.

Αργότερα, αυτοί οι ίδιοι bar hoppers ανακάλυψαν πίσω του την Πλατεία Καρύτση, και τότε ήταν που στα πεζοδρόμιά του άρχισε να περπατά κόσμος και τα βράδια. Με μια προσεκτική ματιά, οποιοσδήποτε έχει περάσει λίγο καιρό στην Αθήνα θα μάντευε εύκολα πως είναι θέμα χρόνου μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα μπαράκια σε αυτά τα πεζοδρόμια.

Το Booze χαμηλά, στο ύψος σχεδόν της Αιόλου, και το Bartesera, στη μέση περίπου της διαδρομής, είχαν ήδη διαμορφώσει, πριν από χρόνια, το στίγμα της: Εδώ δε θα γινόταν μια ακόμα πιάτσα με πανομοιότυπα μπαράκια στη σειρά να παίζουν τις ίδιες μουσικές και να σερβίρουν τα ίδια ποτά, για να έρχονται όσοι δεν χωρούν στην Καρύτση.

Και όντως, από το νούμερο 9 όπου προσγειώθηκε η τελευταία άφιξη –βαφτισμένη από τη διεύθυνσή της– μέχρι το 57, όπου γράφει ιστορίες αστικής τρέλας και δημιουργίας το Booze Cooperativa, κάθε μπαράκι στην Κολοκοτρώνη είναι και ένας προορισμός, με το δικό του, ιδιαίτερο ύφος. Το ένα ανακατεύει τις μαρμελάδες της γιαγιάς με ανατολίτικα μπαχάρια στα κοκτέιλ του, το άλλο ζωντανεύει την ροκ σκηνή των 70s. Το ένα στήνει εικαστικές εκθέσεις-που-έχουν-επιτέλους-κάτι-να-πουν γύρω από την πιο χρωματιστή στοά της πόλης, το άλλο φτιάχνει κόμμα και κατεβαίνει στις εκλογές, κι ένα τρίτο εμπνέεται τη διακόσμησή του από το μοναστήρι-να-‘ναι-καλά και σερβίρει κοκτέιλ με αψέντι σε πελάτες που απαρνούνται τα εγκόσμια.

Και τώρα που σας κινήσαμε την περιέργεια, ακολουθήστε μας για να σας συστήσουμε καλύτερα τα μπαράκια ενός δρόμου που μέχρι πρότινος τον ξέρατε μόνο για το φανάρι του.

Τα new entries…

9
Κολοκοτρώνη 9, τηλ.: 210 3232795

Μετρά μόνο ένα μήνα και λίγες μέρες λειτουργίας, αλλά έχει ήδη κατακτήσει τις καρδιές μας, με την ιδιαίτερη urban chic διακόσμηση, την κεφάτη ατμόσφαιρα και τα πρωτότυπα κοκτέιλ του –το μυστικό των οποίων βρίσκεται στις σπιτικές μαρμελάδες, που ανακατεύονται με ρούμι, μπαχάρια και μυρωδικά. Το 9 είναι μικρούλι και cozy, οι γεμάτες βιβλιοθήκες του φτάνουν ως το ταβάνι και η κονσόλα παίζει με την ίδια άνεση jazz, hip-hop, pop & rock, free style, και soul, ανάλογα την ώρα και τη διάθεση. Το δε πατάρι του, με το μεγάλο ξύλινο τραπέζι, τους πίνακες, τα χαλιά και τις βιβλιοθήκες είναι ό,τι πρέπει για mini parties, συγκεντρώσεις φίλων και ιδιωτικές συναντήσεις.

Θα το βρείτε ανοιχτό από νωρίς το πρωί για καφεδάκι, διπλές δόσεις σε κάθε φλιτζάνι ζεστής σοκολάτας, μεγάλη ποικιλία τσαγιών, αφράτα κέικ και εξαιρετικούς κορμούς σοκολάτας. Από τις 16.00 μέχρι τις 20.00 επιλεγμένα κοκτέιλ (όπως το Ginger Cosmo, ήτοι Cosmopolitan με έξτρα δόση ginger) από τη λίστα του bar tender Γιάννη Ψηλόλυχνου, γνωστού μας από το Soul και το Soul Kitchen, κοστίζουν μόλις 6€. Μην παραλείψετε, επίσης, να δοκιμάσετε το εξαιρετικό κοκτέιλ με ρούμι, μαρμελάδα μήλο, ginger και πιπέρι. Εκτός happy hour, τα κοκτέιλ κοστίζουν 9€ και τα ποτά 7€.

Monk
Κολοκοτρώνη 15-17, τηλ.: 210 7655570
Άνοιξε τις πόρτες του πριν από τρεις μήνες, και πλημμύρισε την γειτονιά με acid jazz, funk και soul μουσικές. Δεν είναι, όμως, μόνο οι μουσικές του που θα σας «τραβήξουν» μέσα: μια ματιά στις μεγάλες τζαμαρίες του θα σας κάνει να κοντοσταθείτε, μια δεύτερη κι έχετε περάσει την γυάλινη πόρτα του. Στο εσωτερικό κυριαρχούν γήινα χρώματα, ατμοσφαιρικοί φωτισμοί, «μοναστηριακοί» τοίχοι, γιγάντιες καμπάνες που κρέμονται από το ταβάνι, καμάρες και πινελιές βιομηχανικού design (όπως το «γυμνό» πάτωμα και οι ασπρόμαυρες τοιχογραφίες) να σπάνε την παράδοση.

Η λίστα των κοκτέιλ περιλαμβάνει ιδιαίτερες επιλογές, όπως το μην-το-πιείτε-πριν-οδηγήσετε Absinthe Sour, με αψέντι, σιρόπι ζάχαρης και lime, ενώ το happy hour διαρκεί καθημερινά από τις 18.00 έως τις 21.00, με τα κοκτέιλ στα 7€ και τα ποτά στα 5€. Θα το βρείτε ανοιχτό από νωρίς το πρωί για καφέ, ενώ τακτικότατα φιλοξενεί και live που κινούνται κατά κανόνα (αλλά όχι μόνο) στα γνώριμα jazz funk μονοπάτια.

La Vie en Rock
Κολοκοτρώνη 11, τηλ.: 210 3229452
Μπαίνεις και σε υποδέχεται η τεράστια φωτογραφία της Janis Joplin στον τοίχο (η ωραιότερη, αυτή με τα στρογγυλά γυαλιά και τα χαϊμαλιά στο λαιμό) και ο ήχος των Iron Butterfly να τραγουδούν “In a gadda da vida”. Θα μπορούσε να είναι ταξίδι στα 70s με την μηχανή του χρόνου, αν δεν ήταν ένα μικρούλι ροκ μπαρ, που ενίοτε (και πιο συγκεκριμένα τις Τετάρτες) funk-άρει με μαύρες μουσικές και αφιερώνει τις Κυριακές του στην ελληνική έντεχνη σκηνή.

Το κόκκινο είναι το χρώμα του, και οι ρετρό πινελιές στη διακόσμηση η αδυναμία του: οι λέξεις “La Vie en Rock” είναι γραμμένες με ταινίες από παλιές κασέτες καρφωμένες στον τοίχο, ποτήρια κρέμονται αναποδογυρισμένα πάνω από την μεγάλη ξύλινη μπάρα, κι ένα παλιό κασετόφωνο-βαλιτσάκι φιγουράρει στη μέση του μαγαζιού. Στον μαυροπίνακα πίσω από την μπάρα είναι γραμμένα με κιμωλία τα ονόματα των DJs που αναλαμβάνουν τα decks κάθε ημέρα της εβδομάδας. Αν υπήρχαν εκεί και κοκτέιλ, δεν θα είχαμε τίποτα άλλο να ζητήσουμε –συμβιβαζόμαστε, όμως, με την ωραιότατη σανγκρία, και τα καθαρά ποτά που κοστίζουν 7€.

Θα το βρείτε, και αυτό, ανοιχτό από νωρίς το πρωί για καφέ, στην μπάρα ή στα ψηλά τραπεζάκια που βγάζει έξω από τις τζαμαρίες του, μέσα στη μικρή στοά που το φιλοξενεί.

Και οι παλιοί γνώριμοι…

Bartesera
Κολοκοτρώνη 25, Στοά Πραξιτέλους, τηλ.: 210 3229805

Χωρίς τις πολύχρωμες αφίσες να σε υποδέχονται στην είσοδο, το happy crowd που το γεμίζει κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας, τις funky μουσικές του και τα τραπεζάκια που στήνονται επάνω στο ρετρό μωσαϊκό, η Στοά Πραξιτέλους θα ήταν μια ακόμα από τις εκατοντάδες ήσυχες στοές της Αθήνας. Με το Bartesera, όμως, να καταλαμβάνει εδώ και έξι χρόνια τα δύο κτίρια δεξιά κι αριστερά της αλλά και τον χώρο ανάμεσά τους, με χρωματιστές μαξιλάρες, γλαστράκια με λουλούδια, και αυτοσχέδια σκαμπό, είναι μακράν η πιο χρωματιστή, πιο ζωντανή και πιο ενδιαφέρουσα στοά.

Από τον χώρο στα αριστερά της στοάς ακούγονται οι jazz, funk και ενίοτε ροκ μουσικές που δημιουργούν ατμόσφαιρα, ενώ στο απέναντι κτίριο εναλλάσσονται εικαστικές εκθέσεις που καλύπτουν μια γκάμα θεμάτων από τη γυμνή φωτογραφία στο βιομηχανικό design, και από την υποβρύχια φωτογραφία και το χειροποίητο κόσμημα, στο κολάζ και τη ζωγραφική. Θα το βρείτε ανοιχτό από το πρωί για καφέ στο φωτεινό του αίθριο, μέχρι αργά (έως πολύ αργά) το βράδυ. Το ποτό κοστίζει 7€. 

Booze Cooperativa
Κολοκοτρώνη 57, τηλ.: 210 3240944 

Τι να πρωτοπείς για το Booze, που άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1989 για να φτάσει πριν από δύο χρόνια να καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο; Πιθανότατα το πλέον sui generis στέκι της Αθήνας, σε υποδέχεται με τεράστιες αφίσες που ανακοινώνουν τα (περισσότερα απ’ όσα μπορείς να παρακολουθήσεις) καλλιτεχνικά events και δρώμενα.

Το μάτι πέφτει στο Α4 που προειδοποιεί ότι «η χρήση κινητών τηλεφώνων εντός του ναού εμποδίζει την επικοινωνία με τον θεό –παρακαλείστε να τα απενεργοποιείτε» καθώς περνάς την τζαμένια πόρτα, για να βρεθείς στον χώρο με τα μεγάλα, μοναστηριακά τραπέζια επάνω στα οποία είναι πάντα στημένες κι έτοιμες για παιχνίδι οι σκακιέρες, τις αναπαυτικές δερμάτινες πολυθρόνες, το νοσταλγικό μωσαϊκό και το μεγαλειώδες χάος των χρωμάτων στους τοίχους. Στον επάνω όροφο, ένα ακόμα, γιγάντιο μπαρ προσφέρει καταφύγιο από τη βοή της αθηναϊκής νύχτας, ενώ στην επέκταση, δίπλα στο υπέροχο νεοκλασικό, περιλαμβάνονται μια μεγάλη, ηλιόλουστη στοά, άλλα δύο μπαρ, μια γκαλερί, ένας χώρος παρουσίασης βιβλίων (Etage Litteraire), ένας χώρος σεμιναρίων, και σύντομα ένα εστιατόριο.

Εικαστικές συναντήσεις, εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικά δρώμενα, εναλλακτικά performances, προβολές ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων, διαλέξεις και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί φιλοξενούνται σε ένα στέκι που θέλει –και καταφέρνει– να είναι πρωτίστως σημείο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών. Κι αν έχει κανείς αντίρρηση με την φιλοσοφία ή τις πρακτικές του, ο Νίκος Λούβρος, ιδιοκτήτης και ψυχή του Booze Cooperativa, θα του απαντήσει αποστομωτικά ότι «εδώ είναι γραφεία κόμματος». Και θα το εννοεί

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v