της Δώρας Μαλανδρινού
”...να στρίβεις στη γωνία και να δεις τον εαυτό σου, μπορεί να πάθεις συγκοπή. Γιατί αν είμαι εγώ αυτός εκεί, εγώ ποιος είμαι;...”
Το ηθικά ζητήματα για τις ανθρώπινες κοινωνίες, αλλά και τον λαβύρινθο των ερωτημάτων που ανακύπτουν από τα αποτελέσματα της πρώτης κλωνοποίησης πραγματεύεται η Βρετανίδα δραματουργός Κάριλ Τσέρτσιλ στο έργο της ”Ένας αριθμός”, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το θέατρο ”Εμπρός” σε σκηνοθεσία του Τάσου Μπαντή.
Το έργο χαρακτηρίστηκε από την κριτική ως ”το πρώτο αληθινό έργο του 21ου αιώνα” τόσο λόγω του τολμηρού του θέματος, όσο και λόγω της προκλητικής γραφής του.
Να σημειωθεί ότι βασικό στοιχείο της δραματουργίας της Τσέρτσιλ είναι η σκηνική αναπαράσταση δυσεκπλήρωτων επιθυμιών καταπιεσμένων συνήθως ομάδων και η ανακίνηση ζητημάτων που αφορούν τις σχέσεις τάξης, φύλου, ηλικίας, ταυτότητας και κοινωνικής δομής.
Με αφορμή τη σχέση ενός πατέρα με τις τρεις ”εκδοχές” του γιου του, η συγγραφέας θα δημιουργήσει ένα οικογενειακό δράμα με δύο άξονες: τις ηθικές προεκτάσεις ενός επιστημονικού επιτεύγματος και την αέναη διαμάχη ανάμεσα στο ”φύσει” - ”νόμω”.
Ταυτόχρονα, επιχειρεί να φωτίσει θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η ελεύθερη βούληση, η αδυναμία του ανθρώπου να κατανοήσει τον κόσμο που τον περιβάλλει, η ανεύρεση της ταυτότητάς του και ακόμη η επίδραση της διαπαιδαγώγησης ενάντια στις γενετικές προδιαθέσεις.
Πρωτότυπο και αντίγραφο, η επίδραση της νέας τεχνολογίας στις κοινωνίες, θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα υφαίνουν τον καμβά της σύγκρουσης, σε ένα δράμα που από τη μια στηρίζεται σε μοτίβα της επιστημονικής φαντασίας και από την άλλη προσεγγίζει τη σχέση γονέων - παιδιών και κυρίως την επίδραση που έχουν οι επιλογές του παρελθόντος των πρώτων στη ζωή των δεύτερων.
Το έργο είναι γραμμένο για δύο ηθοποιούς (Σάλτερ - πατέρας και οι τρεις ρόλοι των ”εκδοχών” του γιου - Μπέρναρντ 1 και 2 και Μάικλ Μπλακ, ο κλώνος) και το σκηνικό ίδιο και λιτό (ένα μακρόστενο τραπέζι με δύο καρέκλες) σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Έτσι, οι πρωταγωνιστές απογυμνώνονται από υπαρκτά ερείσματα, καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολο το εγχείρημα να αρθρώσουν τον ιδιότυπο λόγο της Τσέρτσιλ που αναπτύσσεται σε πέντε σκηνές, η μετάβαση στις οποίες επισημαίνεται από τη χρήση των φωτισμών και τη ”φουτουριστική” μουσική του Άκη Δαούτη.
Καλή σκηνοθεσία από τον Τάσο Μπαντή σε ένα απαιτητικό κείμενο, επιτυχής η μεταμόρφωση του Θανάση Σαράντου στους τρεις ρόλους που υποδύεται, με τον Μπέρναντ 1 να υστερεί λίγο, ενώ κάποια αμηχανία στην πρώτη σκηνή και από τους δύο ηθοποιούς, κυρίως ως προς την κίνηση, ξεπερνιέται στη συνέχεια, σε μια παράσταση που διαρκεί 80 λεπτά.
Η ταυτότητα της παράστασης
”Ένας αριθμός”
Μετάφραση: Τάσος Μπαντής, Θανάσης Σαράντος
Σκηνοθεσία: Τάσος Μπαντής
Σκηνικά - κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Άκης Δαούτης
Φωτισμοί: Ηλίας Κωνσταντακόπουλος
Θέατρο ”Εμπρός”, Ρήγα Παλαμήδη 2 (Ψυρρή), τηλ. 210-3238990
