Θα περάσει κι αυτό: Επιθεώρηση στο Θέατρο Badminton

Μετά το Θα Σε Πάρω να Φύγουμε, το Θέατρο Badminton, τιμώντας την Αθηναϊκή Επιθεώρηση, το σπουδαίο αυτό κεφάλαιο του ελληνικού θεάτρου, παρουσιάζει τη νέα παράσταση Θα περάσει κι αυτό. Ένα μουσικοχορευτικό υπερθέαμα που, μέσα από την Επιθεώρηση, αφηγείται την ιστορία της Ελλάδας από εκεί που τελείωσε το πρώτο μέρος, το 1967.

Από τη μια η επιθεώρηση, από την άλλη η δικτατορία και στη μέση η Ελλάδα. Κοινός ψίθυρος; Θα περάσει κι αυτό. Θα περάσει με αυτό που φοβάται περισσότερο ο εχθρός: Το γέλιο.

Ένας 35μελής μουσικοχορευτικός θίασος ζωντανεύει τις περιπέτειες, τα τραγούδια και τα σουξέ της Επιθεώρησης - Μετεπιθεώρησης με την ίδια ομάδα συντελεστών: Ο Φωκάς Ευαγγελινός στη σκηνοθεσία και τις χορογραφίες, ο Άγγελος Πυριόχος στα κείμενα και τους νέους στίχους, ο Γιώργος Κατσαρός στις ενορχηστρώσεις και Μαέστρος της Ορχήστρας, η Εύα Ναθένα στα σκηνικά και κοστούμια, ενώ ο Μιχάλης Αδάμ υπογράφει μια ακόμη μεγάλη παραγωγή του Θεάτρου Badminton.

Ο Αντώνης Λουδάρος ξαναγίνεται κυρία Επιθεώρηση και μας συστήνει την κόρη της και διάδοχό της, την Μετεπιθεώρηση, δηλαδή την Μίρκα Παπακωνσταντίνου. Σύζυγος της Μετεπιθεώρης ο Αργύρης Αγγέλου, ενώ γιος της και κομπέρ της παράστασης ο Πρόδρομος Τουσουνίδης. Αρχίζει ο χορός. Χάσμα γενεών, χάσμα Επιθεωρήσεων και ...χάρμα επιθεωρήσεις.

Η οικογένεια της κυρίας Επιθεώρησης ζει μεγάλες στιγμές. Ο σύζυγος και υποτιθέμενος πατέρας Μέμος Μπεγνής γίνεται διευθυντής στην ΥΕΝΕΔ. Ο παράνομος έρωτας της «κυρίας Επιθεώρησης» και πραγματικός πατέρας της Μετεπιθεώρησης Μιχάλης Μαρίνος δραπετεύει στο εξωτερικό για να κάνει αντίσταση. Στην Ελλάδα, λογοκρισία, χοροί και τραγούδια. Η Αλίκη σοσιαλίστρια και η Τάνια Τρύπη διαπλέκεται ως Ελληνίδα παντός καιρού. Ιστορικές στιγμές της επιθεώρησης, εξορίες ηθοποιών, συνταγματάρχες να σταματούν παραστάσεις, και η πρώτη μέρα του σήριαλ "Ο Άγνωστος Πόλεμος".

Ο Διαγόρας Βαρτάνης στη σκηνή. Οι χίπις στα Κηποθέατρα, Γιεγιέδες και Μπουζούκια, τάκα τάκα να βροντάει ο Όλυμπος. Μια λαμπερή νέα γενιά μας οδηγεί στο Πολυτεχνείο και στο Άλσος Παγκρατίου. Μ’ ένα νερό κυρά Βαγγελιώ έρχεται η Μεταπολίτευση. Μπαίνει το θέαμα στην Επιθεώρηση, αλλά και το πλέι μπακ, η κυρία Επιθεώρηση παθαίνει πτώση και μελαγχολίες αλλά, έχει γιατρικό τον Φίλιππο Νικολάου, αυτοπροσώπως. Να τραγουδά ζωντανά δίπλα της «Μεγιεμελέ ...Μεγιεμελέ».

Έρχονται σεισμοί και σοσιαλισμοί, αλλάζει η χώρα, αλλάζει η Επιθεώρηση, αλλάζουν οι κυβερνήσεις από το κακό στο χειρότερο και πάλι στο κακό, αλλάζουν οι Έλληνες για να... παραμένουν ίδιοι. Η αλλαγή που λέγαμε.

Από τον Βέγγο στον Λαζόπουλο δυο γέλια παραπάνω. Και ο Καραμανλής μετά από τόσα χρόνια στην εξουσία, συνειδητοποίησε πως ... "Η χώρα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο". Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν κακόγουστη φάρσα, ακόμη και στη Μεταπολίτευση: Καραμανλής – Παπανδρέου – Καραμανλής – Παπανδρέου και... ολίγη Μητσοτάκης και Σημίτης. Ο Έλληνας στη γωνία, χαμογελά, κάνει το σταυρό του και λέει Θα περάσει κι αυτό.

Δεν είναι ευχή, είναι διαπίστωση. Το ταξίδι της κυρίας Επιθεώρησης τελειώνει με τους Ολυμπιακούς, όταν κατακτήσαμε το Euro και λίγο μετά τη Eurovision και ζήσαμε μεγάλες στιγμές δόξας.