«Παγκόσμια ιστορία της αϋπνίας»: Ο Borges σε ένα αιώνιο work in progress

«Υπάρχει κάτι σ’αυτό που ονομάζουμε ιστορία, αφήγηση, που θα συνεχίζεται πάντα. Δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι θα κουραστούν ποτέ να λένε ή να ακούν ιστορίες.»
J.L.Borges

Σ' αυτό το μοτίβο βασίζεται η παράσταση. Ιστορίες ανθρώπων όπως η εργάτρια Σουνς που σκοτώνει για να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα της, ο εβραίος συγγραφέας Γιάρομιρ Χλάντικ που εκτελείται από το ναζιστικό καθεστώς, ο ναζί Όττο Ντίτριχ που απολογείται ως άλλος Αδόλφος Χίτλερ, ο Αστέριος που περιμένει το θάνατο για να λυτρωθεί, ένας αφηγητής που συνεχώς διερωτάται τί μας κρατάει ξύπνιους τις νύχτες, συνθέτουν μια παράσταση-performance για έξι ηθοποιούς, έναν μουσικό κι ένα πιάνο του 1878.

Έξι αφηγηματικά πρόσωπα αναλαμβάνουν να διηγηθούν την ιστορία τους, εκθέτοντας τη βία, το φόβο που τους κατακλύζει και την ανυπέρβλητη ανάγκη τους για λύτρωση. Αποτελούν ακραία πρόσωπα γιατί ήρθαν αντιμέτωπα με ακραίες συνθήκες και όφειλαν να κάνουν ακραίες επιλογές. Αναπόφευκτα αποτελούν τραγικά πρόσωπα. Η ειρωνεία του λόγου του Μπόρχες και το χιούμορ που αναβλύζει από το κείμενό του, καθιστούν τα πρόσωπα αυτά επικινδύνως ανθρώπινα και πλήρως αναγνωρίσιμα. Είναι η παγκόσμια και η μέλλουσα ιστορία της ανθρωπότητας.

"Ο ψευδαισθητικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης, το απατηλό του φυσικού κόσμου, η σχεδόν αναπόφευκτη αυθαιρεσία κάθε ορθολογιστικής σκέψης, το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες, η ιδέα πως ό,τι μπορούμε να φανταστούμε, ή έχει ήδη συμβεί ή επίκειται να συμβεί· πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα κι ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι· η ιδέα του κόσμου ως προσωπικής προβολής της βούλησης· η ιδέα του ανθρώπου ως πλάσματος του ονείρου κάποιου άλλου· η ιδέα μιας θείας χρονικής στιγμής όπου συμπυκνώνεται ή και δικαιώνεται μια ολόκληρη ζωή.

…Στην ιδέα του κόσμου ως Βιβλιοθήκης όπου παραδέρνουμε όλοι αναζητώντας ένα αδιανόητο ευρετήριο των ευρετηρίων στο οποίο μπορεί και να έχει αποδελτιωθεί το νόημα της ζωής, στη σύγχυση των ορίων και στο θολό μεταίχμιο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, σε διηγήματα όπου ο ήρωας ή είναι νεκρός και δεν το ξέρει, ή ξαναγεννιέται για να πεθάνει «όπως πρέπει», εστιάζεται η κεντρική ιδέα της παράστασης."

Τα κείμενα αποδίδονται στην εξαιρετική μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη.

Μετά τις πετυχημένες περυσινές παραστάσεις η παράσταση θα συνεχιστεί από τις 14 Νοεμβρίου 2011 και κάθε Δευτέρα-Τρίτη μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2012
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Δραματουργική επεξεργασία, Σκηνοθεσία, Εκτέλεση : Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Ελένη Βεργέτη, Ρεγγίνα Μανδηλάρη, Θεανώ Μεταξά, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου
Μουσικός- live performer: Πανού Μανού
Μουσική: Πανού Μανού, Θεανώ Μεταξά
Video: Busybee studio/ Άρις Ζάγκλης
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς, Θωμάς Αρσένης
Δευτέρα-Τρίτη, 14 Noεμβρίου 2011-17 Ιανουαρίου 2012 (για είκοσι παραστάσεις)
Ώρα: 21.15, Είσοδος: 10 ευρώ
H παράσταση διαρκεί 120’

Kρατήσεις: Στο τηλέφωνο 698 3313302 (ώρες ταμείου:11.00-14.00 και 17.30-21.30) καθώς και στο [email protected]  

Baumstrasse/Δρόμος με Δέντρα, Σερβίων 8 (2ος Όροφος), Βοτανικός

N.Γ.