Το Κουαρτέτο Εγχόρδων Αθηνών θα απολαύσουμε στο Μέγαρο, σε δημοφιλείς συνθέσεις του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και στο έργο La folia του Σίμου Παπάνα.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Οι βραδιές Μουσικής Δωματίου με συνθέτη αναφοράς τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν συνεχίζονται, αυτό τον μήνα, με τη συναυλία του Κουαρτέτου Εγχόρδων Αθηνών, την Τετάρτη 29 Μαρτίου στις 8:30 μ.μ. στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος. Τέσσερις σολίστ της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, οι βιολονίστες Απόλλων Γραμματικόπουλος και Παναγιώτης Τζιώτης, ο βιολίστας Πάρις Αναστασιάδης και ο τσελίστας Ισίδωρος Σιδέρης, ερμηνεύουν γνωστά έργα του μεγάλου γερμανού μουσουργού αλλά και μια σύγχρονη δημιουργία του έλληνα σολίστ του βιολιού και συνθέτη Σίμου Παπάνα. Συγκεκριμένα, θα ακουστούν το Κουαρτέτο για έγχορδα αρ. 1 και το Τρίτο από τα «Κουαρτέτα Ραζουμόφσκι» του Μπετόβεν καθώς και το έργο La folia: παραλλαγές για κουαρτέτο εγχόρδων του Σ. Παπάνα.
O Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827) καταπιάστηκε με τη σύνθεση κουαρτέτων εγχόρδων σχετικά αργά, μεταξύ 1798 και 1800. Σε αυτή την περίοδο ανήκει και το Κουαρτέτο για έγχορδα αρ. 1 σε φα μείζονα, έργο 18, με το οποίο θα αρχίσει η συναυλία της 29ης Μαρτίου στο Μέγαρο. Το έργο είναι αφιερωμένο στον πρίγκιπα Λόμπκοβιτς, ενθουσιώδη υποστηρικτή του Μπετόβεν, και είναι η δεύτερη και τελική εκδοχή ενός πρώιμου κουαρτέτου που ο λαμπρός μουσουργός είχε αρχικά αφιερώσει στον φίλο του Καρλ Άμεντα. Στη συνέχεια, επεξεργάστηκε εκ νέου το υλικό της παρτιτούρας, καθώς θεωρούσε, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε επιστολή του, ότι ο ίδιος είχε ακόμη πολλά να μάθει για την τέχνη της σύνθεσης κουαρτέτων για έγχορδα.
Το πρώτο μέρος του συναυλίας του Κουαρτέτου Εγχόρδων Αθηνών στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος θα ολοκληρωθεί με τη σύνθεση La folia: παραλλαγές για κουαρτέτο εγχόρδων, που ο Σίμος Παπάνας (γενν. 1979) έγραψε για το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο το 2009. Οι ρίζες του συγκεκριμένου είδους σύνθεσης (La folia) ανάγεται στην Αναγέννηση, αλλά απαντά επίσης στην εργογραφία του Ρομαντισμού καθώς και του 20ού αιώνα. Το έργο La folia του έλληνα βιρτουόζου βιολονίστα και συνθέτη προσεγγίζει με σύγχρονο τρόπο τον γνωστό αναγεννησιακό τύπο μελωδίας και συνεχίζει μια παράδοση, η οποία εμφανίστηκε στην Ελλάδα το 1850 με τον Μάντζαρο και καλλιεργήθηκε από κορυφαίους έλληνες συνθέτες του 20ού και 21ου αιώνα.
Ο επίλογος της βραδιάς ανήκει στον Μπετόβεν και στο Κουαρτέτο για έγχορδα αρ. 3 σε ντο μείζονα από τα «Κουαρτέτα Ραζουμόφσκι», έργο 59, τα οποία γράφτηκαν το 1806, κατόπιν παραγγελίας του ρώσου πρέσβη στη Βιέννη, κόμη Αντρέας Ραζουμόφσκι. Τα «Κουαρτέτα Ραζουμόφσκι» εκδόθηκαν δύο χρόνια αργότερα, ανήκουν στη λεγόμενη μέση περίοδο του συνθέτη και περιέχουν μουσικά θέματα που παραπέμπουν σε ρωσικά ακούσματα. Αν και σήμερα θεωρούνται από τις σημαντικότερες σελίδες της φιλολογίας για κουαρτέτο εγχόρδων, έγιναν δεκτά με επιφύλαξη, όταν πρωτοπαρουσιάστηκαν, καθώς τα νεωτερικά στοιχεία και η μεγάλη τους διάρκεια ξένισαν κοινό και κριτικούς.