Ministry: Οι πατέρες του industrial έρχονται στην Ελλάδα

Για δύο νύχτες θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την εμβληματική φιγούρα του Al Jourgansen, που άφησε το δικό του αποτύπωμα στην μουσική, στη τέχνη και στην κοινωνία. Δημιούργησε τουλάχιστον τέσσερα νέα μουσικά ρεύματα, ενέπνευσε και εμπνέει δεκάδες καλλιτέχνες, εξέφρασε και εκφράζει κριτικό πολιτικό λόγο, δε σταματά να μας συγκινεί, να μας συγκλονίζει και να μας βγάζει από το comfort zone μας.

Οι Ministry απευθύνονται σε ένα ιδιαίτερα πλατύ κοινό όσον αφορά στις μουσικές προτιμήσεις. Μας συνδέουν πολλά μαζί τους, με κομβικό σημείο το δίσκο, που έμελε να είναι και ο πιο εμπορικός στην καριέρα τους και έφερε τον ελληνικό τίτλο «ΚΕΦΑΛΗ ΞΘ» ή ως πιο γνωστό «Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs». Η κυκλοφορία αυτή ήταν σημείο αναφοράς και best seller τη χρονιά εκείνη (1992) σε όλο τον κόσμο.

Σημειώστε ότι όλος ο εξοπλισμός σκηνής θα έρθει από το εξωτερικό. Η Ministry experience του ελληνικού κοινού δεν θα έχει τίποτε να ζηλέψει από τις άλλες εμφανίσεις, που θα πραγματοποιήσουν στην παγκόσμια περιοδεία τους.

Ακολουθεί ένα περιεκτικό κείμενο του James Currie για την πορεία του Jourgansen και των Ministry, από τα πρώτα χρόνια τους ως συγκρότημα μέχρι σήμερα.

Ο Al «Fucking» Jourgensen, είναι ο αδιαφιλονίκητος Βασιλιάς του industrial.

Σαν Πρωτομάστορας και αλλά και σαν Νονός, όχι μόνο έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη δημιουργία και στους μετασχηματισμούς αυτού του μοναδικού μουσικού είδους, που έχει εκατομμύρια followers, αλλά δεν σταματά να πρωτοστατεί και στην εξέλιξη του, εδώ και 30 χρόνια. Δεν μπορείς να προφέρεις το όνομα του χωρίς να σκεφτείς heavy κιθαριστικά riffs, συντριπτικά drum beats και απίστευτα samples. Η μορφή του είναι εμβληματική – είναι αυτή του ειδώλου, που αναγνωρίζεις με τη μία. Η εικόνα που σου έρχεται αμέσως στο μυαλό, είναι ένας άντρας ντυμένος στα μαύρα, με ψηλό καπέλο από το οποίο ξεχειλίζουν τα δαιμόνια dreadlocks του. Σε όλα αυτά προσθέστε την άγρια ζωή, τις κακές συνήθειες και τους τρελούς θεατρινισμούς, που κάνουν τους Motley Crue να μοιάζουν σχολιαρόπαιδα μπροστά του.

Ο Alejandro Ramirez Casa γεννήθηκε στην Αβάνα της Κούβας το 1958 από Αμερικανο-κουβανούς γονείς. Εκεί έζησε μικρό διάστημα και μετακόμισε με τη μητέρα του στις ΗΠΑ, στα προάστια του Chicago. Εκεί η μητέρα του παντρεύτηκε ένα Νορβηγό μηχανικό αυτοκινήτων το επίθετο του οποίου (Jourgensen) απέκτησε ο Al. Αυτή δεν θα ήταν και η τελευταία φορά που θα άλλαζε επίθετο, ταυτότητα και περσόνα, κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει πολυάριθμες φορές στη διάρκεια της περιπετειώδους καριέρας και ζωής του. Στα σχολικά του χρόνια η οικογένεια μετακινούνταν συχνά ανάμεσα στο Colorado και στο Chicagο, αλλά ο ίδιος αποκαλεί «σπίτι του» το Chicago.

Από πολύ μικρός, ο Jourgensen έκανε DJ sets και την έψαχνε με τη μουσική. Στο κολέγιο έπαιζε σαν DJ σε κάποιο club και κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '70 συνάντησε το έτερο industrial icon, τον Frankie Nardiello (AKA Groovie Mann) και τον Harry Rushakoff. Οι τρεις τους δημιούργησαν τους Special Affect, ένα σχήμα που κράτησε μόλις δύο χρόνια και μας έδωσε μόνο ένα album και ένα 7" EP. Δούλεψαν μαζί για μερικά χρόνια και μετά οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο Nardiello συνέχισε φτιάχνοντας τους My Life With The Thrill Kill Kult, ενώ ο Rushakoff τους Concrete Blonde. Όσο για τον Jourgensen, αυτός συνέχισε την πορεία του και δημιούργησε αυτό που θα έμελλε να είναι το «μωρό» του, το έργο ζωής του, τους Ministry. Η επιρροή του ήταν πολύ μεγάλη, η σκέψη του πολύ δυνατή και τα παραπάνω γκρουπ είναι μόνο μερικά παραδείγματα για το πως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Jourgensen στάθηκε ο καταλύτης, εάν όχι, η κινητήρια δύναμη για την δημιουργία πολλών εμβληματικών συγκροτημάτων. Ήταν τόσο επιδραστικός όσο και η ίδια η δύναμη της εξέλιξης στον πλανήτη Γη.

Μετά τη διάλυση των Special Affect, οι Ministry δημιουργήθηκαν το 1981 και μέχρι το 1983 είχαν βγάλει το, With Sympathy. Εκείνη την περίοδο ο Jourgensen πειραματιζόταν πάνω στην synth pop, περίοδο που ο ίδιος αργότερα την ανακαλεί με αποστροφή: «That shit was garbage and an abomination, it should have never had the Ministry moniker» «Αυτά τα σκατά ήταν σκουπίδια, ένα σίχαμα και δεν θα έπρεπε ποτέ να φέρουν την υπογραφή των Ministry». Η ειρωνεία είναι ότι σε αυτήν την πρώτη περίοδο των Ministry, ο Jourgensen χάρισε στην παγκόσμια μουσική κοινότητα ένα cult classic τραγούδι, που δεν πρέπει να λείπει από καμία Neo Industrial Goth συλλογή, το Everyday Is Halloween. Αυτή όμως ήταν μόνο μια «φάση» που τέλειωσε γρήγορα, το 1985, τη χρονιά που γεννήθηκε ο νέος ήχος των Ministry: «Τhe real, true Ministry», οι πραγματικοί, οι αληθινοί Ministry, όπως λέει ο ίδιος.



Είναι σαν ο Jourgensen να ήρθε πραγματικά στη ζωή, εκεί, στα τέλη των 80's. Εκεί βρήκε πραγματικά τον εαυτό του, το ύφος του, εξελίχθηκε σε αυτό που ονειρευόταν να γίνει, αυτό πάνω στο οποίο δούλευε τόσο σκληρά στα χρόνια που προηγήθηκαν. Πειραματιζόμενος, γράφοντας και μιξάροντας ασταμάτητα, ξενυχτούσε στα Chicago Trax studios δημιουργώντας την ολόδικη του Midwestern Industrial Revolution Αυτοκρατορία. Γύρω του συγκεντρώθηκαν χαρισματικά ταλέντα που έμελε να γίνουν σταθερά μέλη της μπάντας του ή και συνοδοιπόροι στα side projects που δημιούργησε όπως οι, Paul Barker, Bill Rieflin, Chris Connelly, Nivek Ogre και φυσικά ο Mike Scaccia. Το πάθος του για την μουσική ήταν απεριόριστο και εκφράστηκε τόσο μέσα από τους Ministry όσο και μέσα από μια σειρά από παράλληλα projects, όπως οι Revolting Cocks.

Η διετία 1985 – 86 ήταν ορόσημο για τον Jourgensen. Τότε ήταν που εδραιώθηκε και αναγνωρίστηκε ως υπολογίσιμη δύναμη με την κυκλοφορία δύο εμβληματικών και πολύ δυνατών album. Κυκλοφόρησε το σκοτεινό, industrial heavy, Twitch με τους Ministry, και λίγους μήνες αργότερα το εξίσου εμβληματικό, Big Sexy Land με τους Revolting Cocks και τα δυο στην Wax Trax! Την άνοιξη του 1985 γεννήθηκε η κόρη του, για την οποία χρόνια αργότερα πιάστηκε στα χέρια με τον R. Kelly, στον ιστορικό καυγά κατά την διάρκεια του οποίου έσπασε μια θήκη κιθάρας στο κεφάλι του!

Από εκεί και πέρα η καριέρα του Jourgensen εκτοξεύθηκε. Σαν παραγωγός δούλεψε και με άλλες μπάντες όπως οι Skinny Puppy, οι Rabies ενώ μια σειρά από side projects ήρθαν στο φως, όπως μεταξύ άλλων οι Lard, Buck Satan και οι 666 Shooters, 1000 Homo DJ's, PTP, Pailhead και οι Acid Horse. Παρ' όλα αυτά, οι Ministry και οι RevCo παρέμεναν οι σταθεροί του άξονες για δεκαετίες.

Μερικές από τις παράλληλες περσόνες και τα ψευδώνυμα πίσω από τα οποία θα βρούμε τον Jourgensen είναι τα Hypo Luxa, Alien Dog Star, Buck Satan και Uncle Al.

Στα early 90's ο Jourgensen και οι Ministry βρήκαν την αποδοχή που τους άξιζε από τους κριτικούς αλλά και την εμπορική επιτυχία. Το θρυλικό album, Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs βρέθηκε, το 1992, υποψήφιο για Grammy, με το single N.W.O. να τους φέρνει σε πρώτο πλάνο και να προσεγγίζουν ένα mainstream κοινό.

Ο Jourgensen συνέχισε με μεγάλη επιτυχία τις παραγωγές και τις κυκλοφορίες σε όλη την διάρκεια των 90's. Η δημοτικότητα του ξεπέρασε τα όρια του Chicago και της underground «Industrial» σκηνής. Ο θρυλικός τιτανομέγιστος Stanley Kubrick ήταν ένας από τους μεγάλους του fan. Τόσο, που έγραψε μια σκηνή ειδικά για τους Ministry, στην ταινία που δεν πρόλαβε ο ίδιος να ολοκληρώσει, το «A.I: Artificial Intelligence». Οι Ministry εμφανίζονται στην ταινία παίζοντας τον εαυτό τους, μια φουτουριστική μπάντα σε ένα δυστοπικό νέο κόσμο, χαρίζοντας μας ακόμη ένα mega hit, το What About Us, κερδίζοντας την αιωνιότητα μέσα από τη μεγάλη οθόνη.

Στα 2000's, ο Jourgensen συνέχισε να δουλεύει και να παράγει μουσική με τους Ministry, τους RevCo, τους Lard και μια σειρά από άλλα side projects. Δημιούργησε το δικό του label, την 13th Planet Records και μετακόμισε από το Chicago στο El Paso, στο Texas.

Από τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του αιώνα έως σήμερα, ο Jourgensen βίωσε αρκετά σκαμπανεβάσματα, από την προσωρινή διάλυση των Ministry, έως τον (επί σκηνής) θάνατο του καλύτερου του φίλου και σταθερού συνοδοιπόρου, Mike Scaccia, πάλεψε με ένα άσχημο διαζύγιο, έδωσε μάχη για απεξάρτηση από τους εθισμούς, προσπαθώντας να ξαναχτίσει την «αυτοκρατορία» ... Μέσα στο χάος, κατάφερε να βρει το χρόνο να «τα πει όλα» στην αυτοβιογραφία του, «Ministry:The Lost Gospels According To Al Jourgensen». Η τελευταία του ατάκα, «I Don't Fucking Care» έγινε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή και στην τέχνη του. Προσοχή όμως: «He may not care, but you should».

Έχοντας κερδίσει την αναγνώριση από καλλιτέχνες όπως οι Tool, Nine Inch Nails, Marilyn Manson και τόσοι άλλοι, ο Jourgensen συνεχίζει να είναι επιδραστικός και ρηξικέλευθος μέσα από τις πολυάριθμες περσόνες του. Οι ρίζες του είναι πάντα στο Industrial, αλλά δεν διστάζει να περάσει και σε άλλες φόρμες όπως έκανε με ένα από τα τελευταία του project, τους Surgical Meth Machine.

Με τη βάση του πλέον στο LA, ο Uncle Al έχει αποκτήσει αρκετούς ακόμη τίτλους. Στα 58 του, παίζει σε ταινίες, δημιουργεί νέες μουσικές με τους Surgical Meth Machine και κάνει περιορισμένες, επιλεκτικές εμφανίσεις με την μπάντα από την οποία όλα ξεκίνησαν, τους Ministry. Ακόμη βγαίνει βόλτες στα flea markets. Πηγαίνει στο γήπεδο για να δει τους αγαπημένους του Blackhawks όσο πιο συχνά μπορεί. Ακόμη επισκέπτεται την πόλη που θεωρεί σπίτι του... Ακόμη κάνει μουσική που μετράει!

Ένας παραγωγός, μουσικός, συγγραφέας και συνθέτης που ζει και αναπνέει μουσική. Τι άλλο να πει κανείς για αυτόν τον άντρα ...