«Βγάλτε τις παρωπίδες για να καταλάβετε τον Άσιμο»

του Παναγιώτη Κωνσταντίνου

“Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δεν θα 'μαι πια εγώ. Θα’ ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατο τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν. Όσο υπήρχα με φοβόσουν. Όσο υπήρχα δεν με άντεχες”, Νικόλας Άσιμος, “Αναζητώντας κροκανθρώπους“.

Κάθε Πέμπτη στον “Σταυρό του Νότου Club”, τα κείμενα και τα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου ζωντανεύουν στη σκηνή. Ο “Τρελός των Εξαρχείων”, όπως κάποιοι τον αποκάλεσαν, ο ασυμβίβαστος “μπαγάσας”, ενοχλούσε γιατί η αλήθεια πάντα ενοχλεί, ιδιαίτερα όταν μιλάς για το “Φαλιμέντο του Κόσμου”.

Προφήτες δεν υπάρχουν, μα είναι αυτό που λέμε “τώρα ήρθες στα λόγια μου”. Όμως δεν υπήρξε “συγχρονισμός” - ίσως και αντοχές - και αποφάσισε νωρίς τη δική του “αναχώρηση”, 29 χρόνια πριν. Ήταν μόλις 39, τόσο άντεξε... τόσο μας άντεξε. “Λέγανε ότι ήσουν απροσάρμοστος, μα εμείς ξέραμε ότι ήσουν ευαίσθητος...Νικόλα, γεια σου, σ' αγαπάμε...”, θα πουν πολλοί φίλοι του στο τελευταίο τους αντίο. Λόγια αληθινά, σαν τα δικά του, το νόημα των οποίων αποκαλύπτεται στο χρόνο και μέσα από την επιβεβαίωση.

Ο ηθοποιός Λεωνίδας Κακούρης και τέσσερις μουσικοί *Βαγγέλης Καζαντζής, Δημήτρης Χατζηδημητρίου, Διονύσης Μακρής και Κατερίνα Μακαβού) μας καλούν να θυμηθούμε ή και να γνωρίσουμε τον κόσμο αυτού του τόσο ξεχωριστού καλλιτέχνη, μέσα από τα κείμενά του, τα τραγούδια του και ένα πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό από τη ζωή του.

To in2life μίλησε με τον Λεωνίδα Κακούρη, τον άνθρωπο που ενσαρκώνει τον Νικόλα Άσιμο σε αυτή την ιδιαίτερη μουσική παράσταση...

“Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί, όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής", η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου”.

https://www.youtube.com/watch?v=ZXQAGcySsbE

“Στο φαλιμέντο του κόσμου”... Μίλησέ μας για την παράσταση στον Σταυρό του Νότου.
Ξεφυλλίζουμε σελίδες από τη ζωή, το έργο, τις μουσικές και τα τραγούδια του Νικόλα Ασιμου... Αυτά τα κείμενα , αυτά τα τραγούδια ,για κάποιο λόγο βρίσκουν μια “ρωγμή” και βγαίνουν, ζουν , υπάρχουν , μεταφέρονται με παλιομοδίτικο τρόπο, από στόμα σε στόμα παρά τη λησμονιά των ραδιοφώνων και των Μέσων εξημέρωσης.. Νιώθουμε ότι μας - και σας - αφορούν. Ειδικά στις μέρες που διανύουμε. Μήπως κάτι μας είχε διαφύγει όταν εκείνος τα πέταγε στα μούτρα της κοινωνίας αφτιασίδωτα γυμνά κι αφόρητα ;

Προσεγγίζοντας τον Νικόλα Άσιμο μέσα από την παράσταση, τι πιστεύεις πως ήταν αυτό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό;
Ο Άσιμος είναι ένα σύμπαν από μόνος του. Όλα τα έκανε αλλιώς. Περπατούσε ανάποδα γιατί η Ζωή έχει αντίθετη κατεύθυνση.

Καλές οι αγιογραφίες, όμως ο “μακαρίτης τα απεχθανόταν αυτά” (όπως έλεγε και ο Μαγιακόφσκι). Δεν ήταν και εύκολος... Ποιο ήταν το “ανυπόφορο” στοιχείο του Άσιμου;
Μακριά απο μας οι Αγιογραφίες... Κανείς δεν είναι “Αγιος”. Για τα ανυπόφορα σημεία του... μπορούν να σας μιλήσουν οι άνθρωποι που τον γνώριζαν και ήταν φίλοι του . Όπως ο Γιώργος Κορδέλας που έστησε και την πρώτη παράσταση Αφιέρωμα στον Νικόλα το 2013 .

Κάποιοι μίλησαν για τον “Τρελό των Εξαρχείων”. Τελικά τι ήταν ο Νικόλας Άσιμος; Ποιος ήταν; Ήταν ο “τρελός” ή μήπως τον “τρελάναμε”; Θέλω να πω, πως ένας άνθρωπος όπως ο Άσιμος, που ποτέ δεν φοβήθηκε να συγκρουστεί, ίσως και να τρεφόταν από αυτό, οδηγείτε τελικά στην “απόδραση”;
Δεν μπορώ να ξέρω ούτε είμαι ο κατάλληλος να μιλήσει για κάτι τέτοιο. Σε κάθε άνθρωπο υπάρχει η “φωτεινή” και η “σκοτεινή” πλευρά. Επιλέγουμε να αναδείξουμε τη φωτεινή και την ανθρώπινη. Εγώ το μόνο που μπορώ είναι να το λέω με την ”τέχνη” μου. Το τι θα “μπορούσε” ή το “τι θα μπορούσαν”, είναι μια άλλη ιστορία που μετατοπίζεται σε μελλοντικές εγχώριες εξελίξεις, αν υποθέσουμε ότι η εξέλιξη δεν είναι κάτι, που συνεχίζεται υποχρεωτικά ...προς τα πίσω, για χρησιμοποιήσω τα λόγια του .



Τον διαβάσαμε και τον ακούσαμε. Όμως τελικά τον κατανοήσαμε; Και τι χρειάζεται για να κατανοήσει κάποιος τον Άσιμο;
Ο Άσιμος είναι ο Άσιμος. Όπως κάθε τι που φώτισε τον ουρανό μας, τα νιάτα μας ή την ουτοπία μας... Μικρό ή μεγάλο για μένα έγραψε .Δεν ξέρω τι είναι ή μάλλον όχι... Ένας αλλόκοτος Θεατρίνος που δεν τον χωρούσαν τα ετοιματζίδικα ρούχα, και προτιμούσε τα κουρέλια , τις κορδέλες τις καραμούζες και τις ξεκούρδιστες κιθάρες που ταξίδευαν λόγια που πνίγονταν και δεν άντεχε να τα κρατάει μέσα του . Γιατί τον ένοιαζε . Γιατί τον αφορούσε το “σύνολο. Γιατί πάλεψε . Με σωστό ή λάθος τρόπο . Ο κύριος Ασημόπουλος ,”ξεβολεύτηκε νωρίς...Προσωπικά με συγκινούσε βαθιά με τάραζε Θέλει πολύ κουράγιο να αντέχεις στην ίδια γραμμή πλεύσης .

Τώρα για να κατανοήσει κανείς τον Άσιμο, ή ακόμα και μια μουσικοΘεατρική παράσταση από κάποιους Άσημους “Έντεχνους ή “Άτεχνους” Καλλιτέχνες χρειάζεται απλώς να ακούσει “χωρίς παρωπίδες”, χωρίς ψευτοαναρχικές ομπρέλες , και ξινισμένους ξερολισμούς επι παντός επιστητού ακόμα και γύρω από τον ίδιο τον Νικόλα .... Είναι μια παράσταση για τον “Ετσι¨. Απαιτούσε και απαιτεί πολύ σκληρή δουλειά . Ηθοποιός είμαι. Προσπάθησα να τον αποδώσω . Δεν είναι εύκολο ταξίδι. Με συντρόφεψαν οι συνεργάτες μου. Το μουσικό μέρος της παράστασης. Τους ευχαριστώ βαθιά γι αυτό.

Τελικά, με μια λέξη, Νικόλας Άσιμος ίσον...
Σομισα Σαλοκιν



Για το τέλος... αν σου ζητούσα πέντε τραγούδια του που “αποκαλύπτουν” και ταυτόχρονα “συνθέτουν” τον Νικόλα Άσιμο, ποια θα επέλεγες;
Είναι εντελώς υποκειμενικό ... ας πω
ΟΥΛΑΛΟΥΜ
ΜΠΑΓΑΣΑ
ΩΙΜΕ
ΒΑΡΕΘΗΚΑ
ΛΙΝΑ

Αντίστοιχα, από τα κείμενά του ποιο απόσπασμα θα επέλεγες; Αυτό που αποτυπώνει όλη την αλήθεια του “Τρελού των Εξαρχείων”...
Αν θέλετε να ψάξετε το πτώμα που κειται ενθάδε, άδικα θα κοπιάσετε. Διότι “πτώμα' δεν υπάρχει”. Το πτώμα σας την έσκασε ... και πήγε βόλτα!