5+1 καλλιτέχνες που ροκάρουν εναλλακτικά

Έξι από τους αγαπημένους μας (α)συνήθεις μουσικούς υπόπτους. Έξι καλλιτέχνες που μας απασχόλησαν ευχάριστα τα τελευταία χρόνια για μελωδικούς μόνο λόγους. Γνώρισαν εμπορική επιτυχία χωρίς να επηρεαστούν από τις σειρήνες της σύγχρονης ποπ κουλτούρας. Αντίθετα, πρόσφεραν κάτι σε αυτή. Διαβάστε και –κυρίως- ακούστε.

The Killers – Brandon Flowers
Εμφανίστηκαν στα μέσα περίπου των ‘00s και έκαναν όλον τον κόσμο να μάθει ότι η κοπέλα του τραγουδιστή «είχε έναν γκόμενο που έμοιαζε με μια πρώην του». Το «Somebody told me» ήταν η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία, ενώ ακολούθησαν πολλές ακόμη, όπως το «All these things that I have done», «Mr Brightside», «When You Were Young» και το πιο πρόσφατο «Human». Η μουσική τους αναβίωσε στοιχεία της ‘80s rock παράδοσης, ενώ θεωρούνται εκπρόσωποι του post punk ρεύματος της σκηνής του Vegas. Πολλοί τους συνδέουν με την βρετανική σκηνή, με την οποία το ύφος τους ομολογουμένως ταιριάζει περισσότερο.



Περισσότερες συστάσεις είναι περιττές. Φτάνει μόνο να πούμε πως το παραπάνω κομμάτι, «Mr Brightside», ψηφίστηκε στην Βρετανία ως το καλύτερο τραγούδι της δεκαετίας που μόλις μας άφησε. Πλέον, μετά από ένα διάστημα «διαλείμματος», το 2011 αναμένονται να ξαναβάλουν μπροστά για το τέταρτο album τους. Μέχρι τότε, η «δολοφονική» τους φωνή, ο frontman του group, Brandon Flowers δεν μας άφησε παραπονεμένους και κυκλοφόρησε το solo ντεμπούτο του, που μας γέμισε μέσα στο 2010 με την «φωτεινή» pop του. Απολαύστε στο παρακάτω video το «Crossfire».




Marina and the Diamonds
Όχι, δεν είναι group. Είναι η «δική μας» -έτσι δεν συνηθίζεται να αποκαλείται όποιος έχει ελληνικές ρίζες, αναγνωρίσιμες όμως μόνο όταν γνωρίζει διεθνή επιτυχία;- Μαρίνα Διαμαντή. Η Ουαλο-ελληνίδα που επανεφηύρε την «γυναικεία» βρετανική pop, άφησε την Lady Gaga να ασχολείται με την εμπορική ευρηματικότητα, ενώ εκείνη έχτιζε αργά αλλά σταθερά την εναλλακτική μουσική της πρόταση.

Όμορφες μελωδίες, ψαγμένοι στίχοι –τους οποίους γράφει μόνη της- και μία φωνή τόσο περίεργα ιδιαίτερη που έχει παρομοιαστεί από τον βρετανικό τύπο με αυτήν της Kate Bush, είναι τα συστατικά που έφεραν πριν έναν χρόνο το debut album της Μαρίνας στην κορυφή των charts της Ευρώπης, ενώ η φήμη της άρχισε να ξεπερνά τα όρια του Ατλαντικού. Παραδόξως, παρά την τεράστια επιτυχία τραγουδιών όπως τα «Mowgli’s road», «Hollywood» και «Oh No», τα ελληνικά media ακόμη τηρούν σιγή ιχθύος, σνομπάροντας την «Μαρίνα και τα διαμάντια της», -όνομα προερχόμενο από το ελληνικό επώνυμό της. Εμείς δηλώνουμε fans της «διαμαντένιας μουσικής» της. Ακούστε παρακάτω το «Obsessions», μία από τις καλύτερες μπαλάντες των τελευταίων ετών, «αμπαλαρισμένη» σε ένα εξίσου όμορφο videoclip.



Arctic Monkeys
Οι «μαϊμούδες» που κατέλαβαν μουσικά το Ηνωμένο Βασίλειο στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας θα μείνουν στην ιστορία ως το πρώτο group που έκανε επιτυχία μέσω MySpace. Η «κοινωνική δικτύωση» είναι πλέον καθημερινότητα στην μουσική βιομηχανία, αλλά το βρετανικό group ήταν αυτό που κατόρθωσε πρώτο να εκμεταλλευτεί κατάλληλα την δύναμη των social networks του διαδικτύου και σε συνδυασμό με φρέσκες ιδέες και μουσική «τρέλα» στα τραγούδια του, απέκτησε φανατικό κοινό. Μέσα στο 2011 αναμένεται νέα κυκλοφορία τους, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, τα Αρκτικά Πιθήκια πρόσφεραν ήδη την καινοτομία τους στο μουσικό σκηνικό. Προσπάθειες όπως το ελληνικό Jumping Fish το αποδεικνύουν.




Kings of Leon
Οι «βασιλιάδες» από το Tennessee μπορεί να μετρούν δώδεκα χρόνια ως group, αλλά την παγκόσμια επιτυχία γνώρισαν πριν από δύο χρόνια με τα εμβληματικά τραγούδια του arena rock ήχου τους «Use Somebody» και «Sex On Fire». Το προηγούμενο album τους, «Only by the night» έφυγε πέρυσι από τα Grammys με την στάμπα του καλύτερου ροκ δίσκου της χρονιάς, συνοδευόμενο από άλλα δύο χρυσά γραμμόφωνα για το καλύτερο single και την καλύτερη performance του 2010. Οι ίδιοι περιγράφουν την μουσική τους σαν μια εναλλαγή ανάμεσα στο gospel, το post punk, την country και ακόμη και το 50s style doo-wop. Ό,τι κι αν είναι, ακούγεται ωραίο:




Keane
Έκαναν το «μπαμ» πριν από έξι περίπου χρόνια με το ντεμπούτο τους «Hopes & Fears». Τι τους έκανε να διαφέρουν; Σκέφτηκαν, «τι δεν χρειαζόμαστε στον ροκ ήχο μας;» και η απάντηση ήταν… οι κιθάρες. Γίνεται ροκ χωρίς κιθάρες; Οι Keane το κατάφεραν και ξεχώρισαν στο σύγχρονο Britpop κύμα με την χαρακτηριστική piano rock τους που ξεχειλίζει από μελωδίες και συναίσθημα. Μετά το δεύτερο album τους βέβαια, η κιθάρα έκανε την εμφάνισή της, πάντα σε δεύτερο ρόλο, αλλά η «baby voice» -κατά το baby face- του frontman Tom Chaplin συνεχίζει να είναι το όχημα ενός πιο «ηλεκτρισμένου» ήχου. Αγαπημένα μας κομμάτια, το «This is the last time», «Somewhere Only We Know», «Crystal Ball» και το αγαπημένο του ελληνικού ραδιοφώνου «Everybody’s Changing». Στις 3 Φεβρουαρίου από το επίσημο site του group ανακοινώθηκε η νέα σύνθεση του group, καθώς σε αυτό προστέθηκε ο μπασίστας Jesse Quin, και όλοι μαζί δουλεύουν πυρετωδώς για να ετοιμάσουν νέες μελωδίες που αναμένεται να μας… μελαγχολήσουν με τον καλύτερο τρόπο.



Μόνικα
Δεν θα ήταν καθόλου παράξενο, όταν μας συστηνόταν μουσικά το 2008, να την περάσουμε για κάποιο ανερχόμενο αστέρι από το εξωτερικό. Όμως, η ιδιαίτερη folk rock μουσική της Μόνικας Χριστοδούλου είναι ελληνικότατη και προέρχεται από την πιο μουσική οικογένεια της νέας γενιάς. Με «οδηγό» τον αδερφό της, που μας χαρίζει τις υπέροχες μελωδίες του ως Lumiere Brother, η Μόνικα μυήθηκε στον κόσμο της μουσικής και άρχισε να σκαρώνει τα πρώτα της τραγούδια, που διαδόθηκαν σαν ίωση μέσα από το MySpace και το YouTube. Το «Over the Hill» ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία και γρήγορα τα Μέσα έκαναν λόγο για την ελληνίδα PJ Harvey. Η ολοκληρωμένη όσο λίγες καλλιτέχνιδα –παίζει κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν, τύμπανα και φυσαρμόνικα, ενώ συνθέτει η ίδια τα τραγούδια της- κυκλοφόρησε το 2010 τον δεύτερο δίσκο της με τίτλο «Exit» και συνεχίζει να εμπλουτίζει με τις live εμφανίσεις της μία σκηνή που γεννά συνεχώς φρέσκα ταλέντα.



Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας