«Ρέκβιεμ» με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο

Η μελωδική διαδρομή προς το Πάσχα και την Ανάσταση, μέσα από τo φετινό Adagio, ολοκληρώνεται τη Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου (8:30 μ.μ.) με τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο υπό τον διακεκριμένο αρχιμουσικό Μύρωνα Μιχαηλίδη. Στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης θα ακουστούν η Τραγική εισαγωγή, έργο 81 του Johannes Brahms [Γιοχάννες Μπραμς], το Πρελούδιο και θάνατος της Ιζόλδης από το μουσικό δράμα «Τριστάνος και Ιζόλδη» του Richard Wagner [Ρίχαρντ Βάγκνερ] και Ρέκβιεμ, το κύκνειο άσμα του Wolfgang Amadeus Mozart  [Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ].

Συμμετέχουν οι σολίστ: Σοφία Κυανίδου (υψίφωνος), Ειρήνη Καράγιαννη (μεσόφωνος), Βασίλης Καβάγιας (τενόρος) και Χριστόφορος Σταμπόγλης (βαθύφωνος). Μαζί τους, οι Χορωδίες της ΕΡΤ και του Δήμου Αθηναίων που δίδαξαν αντίστοιχα η Αθανασία Κυριακίδου και ο Σταύρος Μπερής.

Πριν την έναρξη της συναυλίας, η οποία είναι συμπαραγωγή της ΚΟΑ και του ΜΜΑ, έχει προγραμματιστεί (19:30) δωρεάν εισαγωγική ομιλία από τον Τίτο Γουβέλη για τους κατόχους εισιτηρίων.

Johannes Brahms

Τραγική εισαγωγή, έργο 81

Γραμμένη την εποχή της μεγάλης δόξας του Johannes Brahms (1833-1897), η Τραγική εισαγωγή για ορχήστρα (1880) βρίσκεται στον αντίποδα μιας άλλης μεγάλης ουβερτούρας του κορυφαίου γερμανού μουσουργού, της Aκαδημαϊκής Εισαγωγής, η οποία γράφτηκε την ίδια περίοδο. Το επίθετο «τραγική» επιλέχτηκε από τον συνθέτη για να υποδηλώσει ένα είδος άσκησης ύφους, αλλά και την ικανότητά του να αποδίδει μουσικά εντελώς διαφορετικές ατμόσφαιρες μέσα από σύντομες, αυτοτελείς συμφωνικές δημιουργίες. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στη Βιέννη στις 26 Δεκεμβρίου 1880.

Richard Wagner

Πρελούδιο και θάνατος της Ιζόλδης

To Πρελούδιο και θάνατος της Ιζόλδης περιλαμβάνει την αρχή και το τέλος του μουσικού δράματος «Τριστάνος και Ιζόλδη», της επικής όπερας του Richard Wagner (1813-1883) η οποία εξερευνά την ανεξήγητη και πρωτόγονη φύση του έρωτα. Ο Wagner, σε αυτό το πλούσια ενορχηστρωμένο έργο του που κλιμακώνεται εκστατικά, κατορθώνει να συμπυκνώσει μουσικά την ψυχολογική ατμόσφαιρα ολόκληρης της όπεράς του και να εκφράσει, μέσα από την ιδιαίτερη συνθετική του γλώσσα, τις ελπίδες και τους φόβους, τους θρήνους και τους πόθους των δύο τραγικών πρωταγωνιστών του.

 

Wolfgang Amadeus Mozart

Ρέκβιεμ σε ρε ελάσσονα, KV 626

για τέσσερις σολίστ, χορωδία και ορχήστρα

Ο τελευταίος χρόνος (1791) της ζωής του Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός. Ο φόρτος εργασίας ήταν μεγάλος, εκείνο το καλοκαίρι, καθώς ο συνθέτης είχε στα σκαριά τον Μαγικό Αυλό και τη Μεγαλοψυχία του Τίτου. Στις ήδη ανειλημμένες καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις ήρθε να προστεθεί αιφνιδίως η παραγγελία ενός ρέκβιεμ από ανώνυμο εντολέα, την οποία ο Mozart δέχθηκε να φέρει σε πέρας για δύο λόγους: επιθυμούσε από τη μία να ασχοληθεί εκ νέου με την εκκλησιαστική μουσική και από την άλλη να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση. Ως γνωστόν, το Ρέκβιεμ δεν ολοκληρώθηκε, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του συνθέτη, αφού η υγεία του είχε αρχίσει να φθίνει δραματικά (απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 1791). Το μυστήριο που κάλυπτε τον άγνωστο εντολέα, ωστόσο, έχει πλέον λυθεί: ήταν ένας αριστοκράτης, ερασιτέχνης μουσικός και συνθέτης, που συνήθιζε να προσλαμβάνει προικισμένους δημιουργούς της εποχής του, προκειμένου αυτοί να συνθέτουν έργα για λογαριασμό του έναντι αδρού τιμήματος, τα οποία ο ίδιος παρουσίαζε ως δικά του. Όταν, λοιπόν, ο Κόμης von Walsegg [φον Βάλζεγκ] έχασε τη σύζυγό του, παρήγγειλε στον Mozart, μέσω ενός αγγελιαφόρου, μια νεκρώσιμη ακολουθία που θα εμφάνιζε ως δήθεν δική του. Το ημιτελές δημιούργημα του μεγάλου δασκάλου ανέλαβαν να αποπερατώσουν οι μαθητές του Eybler Άυμπλερ και Süssmayr [Ζύσμαϋρ]. Στη συνέχεια, η σύζυγος του Mozart Constanze προώθησε την παρτιτούρα στον Κόμη von Walsegg, που τη διηύθυνε ο ίδιος στη μνήμη της συζύγου του, τον Δεκέμβριο του 1793 στην πόλη Βίνερ-Νόυσταντ (Αυστρία). Η πραγματικά πρώτη πλήρης εκτέλεση του έργου δόθηκε στη Βιέννη στις 2 Ιανουαρίου 1793.

Στη συναυλία της ΚΟΑ στο Μέγαρο, το Ρέκβιεμ ερμηνεύεται στη μορφή της πρώτης έντυπης εκδοχής του 1800.