Παλιά τραγούδια με σεξιστικό στίχο
Σεξιστικά τραγούδια υπήρχαν, υπάρχουν, αλλά ελπίζουμε να μην εξακολουθήσουν να υπάρχουν. Δες εδώ κάποια παλιά λαϊκά με σεξιστικό στίχο που μαζέψαμε.
Πριν προχωρήσουμε στο μουσικό μας πρόγραμμα, να ξεκαθαρίσουμε για ακόμα μία φορά πότε χαρακτηρίζουμε κάτι σεξιστικό. Σεξισμός είναι μία προκατάληψη ή διάκριση σχετικά με το φύλο ενός ατόμου που συνδέεται με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλων.
Αντισεξιστής δεν είναι αυτός που «λατρεύει όλες τις γυναίκες» γιατί και εδώ υφίσταται διαχωρισμός. Ούτε είναι σεξιστής κάποιος που είπε ότι η πρώην του δεν του φέρθηκε καλά. Αναφέρεται στην πρώην του, όχι σε όλες τις γυναίκες.
Επειδή όμως βαρύναμε το κλίμα λίγο, πάμε να ακούσουμε τραγούδια-ωδές στο γυναικείο φύλο.
Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος/πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος,/της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος/Σκυφτέ διαβάτη της βροχής/και ταξιδιώτη της ζωής/με την αλήθεια δεν μπορείς ποτέ να παίξεις/Κι αν την αγάπησες πολύ/σου δίνω μία συμβουλή/ποτέ γυναίκα στη ζωή να μην πιστέψεις.
Πολύ σκάρτα πλάσματα αυτές οι γυναίκες. Πυρ, γυνή και θάλασσα, τα τρία κακά του κόσμου έλεγαν οι παλιοί.
Γιατί να μπλέκουμε σε παλιοϊστορίες/Αφού στο κόσμο λιγοστές είν’ οι κυρίες/Γιατί να είμαστε λοιπόν αισθηματίες
Από το «ποτέ γυναίκα στη ζωή να μην πιστέψεις», πήγαμε στο «λιγοστές είν’ οι κυρίες». Το λες και πρόοδο.
Οι άντρες δεν μιλούν πολύ/στο νου σου να το γράψεις/και όσο για την αγάπη τους/τη δείχνουνε με πράξεις/Οι άντρες δε μιλούν πολύ/στο νου σου να το γράψεις
Ενώ αυτές οι γυναίκες είναι κάτι γλωσσοκοπάνες, παναγία μου.
Σταματά να προκαλείς/αφού το ξέρεις και συ/πως δεν μπορεί τίποτα άλλο να γίνει/Κι αν όπως λες μ’ αγαπάς/τότε πολλά μη ζητάς/ο έρωτας μας κρυφός πρέπει να μείνει/Θα μου κλείσεις το σπίτι/μ’ έχεις κάνει αλήτη/θα μου βάλεις φωτιά/γι’ αυτό κάτσε καλά/Να μη μου τηλεφωνάς κι απάνω μου μην κολλάς/αφού το βλέπεις με φέρνεις σε δύσκολη θέση
Εποχές ΠΑΣΟΚ, τότε που ήταν αποδεκτό να έχεις γυναίκα και αίσθημα. Μία ένσταση έχουμε εδώ, το σπίτι μόνος σου θα το κλείσεις ψηλέ, εσύ είσαι παντρεμένος.
Πάρ’ το απόφαση πως δεν σου πέφτει ο λόγος/η γυναίκα πρέπει να ’ναι πάντα υπό/Και υποτάξου και ξηγήσου αναλόγως/ σ΄ό,τι πω, σ’΄ό,τι χορέψω, σ΄ό,τι πιω.
Άκουγες ειρωνικά το τραγούδι και ο Ζαμπέτας σου φαινόταν ο γραφικός κυριούλης που είχε την ψευδαίσθηση ότι είναι άντρας και το κέφι του θα κάνει; Και εμείς, μέχρι που τ’ ακούσαμε μέχρι τέλους.
Μην αρχίζεις τη μουρμούρα, άκου πρώτα να σου πω/Χθες το βράδι είχα μπλέξει σ' ένα γλέντι φιλικό/Είχε όμορφες κοπέλες και ξεχάστηκα να 'ρθω
Σεξιστικός δεν είναι ο στίχος αυτός καθ' αυτός. Σκέψου όμως να το έλεγε αυτό γυναίκα.
Δικαίωμα μου να γυρνώ στο σπίτι τα χαράματα/δικιά μου είναι η ζωή και μου ανήκει/εγώ δεν είμαι απ’αυτούς που ξεγελάς με κλάματα/εγώ είμαι μάτια μου απ’τη Θεσσαλονίκη
Δικαίωμα σου, πάσο. Το έχεις πει και σε άλλο σου τραγούδι, είσαι άστατος εσύ. Και δε θα λέγαμε τους στίχους σεξιστικούς, αν δεν υπήρχε και το άσμα που ακολουθεί.
Είναι σκάρτη, πάρτη φίλε, στη χαρίζω/πριν να φύγω όμως σου υπενθυμίζω/εγώ σίγουρα να δεις θα βρω μιαν άλλη/μα το άχτι της απάνω σου θα βγάλει/εγώ σίγουρα να δεις θα βρω μιαν άλλη/μα το άχτι της απάνω σου θα βγάλει.
Σου πουλάει θησαυρό, σου καίει τον χάρτη/πίστεψέ με η γυναίκα είναι σκάρτη/για Χριστούγεννα θα φύγει, θα ’ρθει Μάρτη/είναι σκάρτη, άκουσέ με, είναι σκάρτη.
Είναι σκάρτη, πάρτη, δεν το συζητάω/το συναγερμό σου πάλι εγώ χτυπάω/να θυμάσαι πως θα ζεις στην αγωνία/πως στους άντρες της αρέσει η ποικιλία/να θυμάσαι πως θα ζεις στην αγωνία/πως στους άντρες της αρέσει η ποικιλία.
Αυτή είναι σκάρτη γιατί στους άντρες της αρέσει η ποικιλία, εσύ είσαι απλώς από τη Θεσσαλονίκη.
Θέλω τα χάδια μου/και την σφαλιάρα μου/από τον άνθρωπο/που αγαπώ
Αν θέλεις bondage εμείς πάμε πάσο. Κρίμα όμως που το τραγούδι σου έγινε σημαία των μάτσο γκόμενων.
Αντισεξιστής δεν είναι αυτός που «λατρεύει όλες τις γυναίκες» γιατί και εδώ υφίσταται διαχωρισμός. Ούτε είναι σεξιστής κάποιος που είπε ότι η πρώην του δεν του φέρθηκε καλά. Αναφέρεται στην πρώην του, όχι σε όλες τις γυναίκες.
Επειδή όμως βαρύναμε το κλίμα λίγο, πάμε να ακούσουμε τραγούδια-ωδές στο γυναικείο φύλο.
Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος/πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος,/της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος/Σκυφτέ διαβάτη της βροχής/και ταξιδιώτη της ζωής/με την αλήθεια δεν μπορείς ποτέ να παίξεις/Κι αν την αγάπησες πολύ/σου δίνω μία συμβουλή/ποτέ γυναίκα στη ζωή να μην πιστέψεις.
Πολύ σκάρτα πλάσματα αυτές οι γυναίκες. Πυρ, γυνή και θάλασσα, τα τρία κακά του κόσμου έλεγαν οι παλιοί.
Γιατί να μπλέκουμε σε παλιοϊστορίες/Αφού στο κόσμο λιγοστές είν’ οι κυρίες/Γιατί να είμαστε λοιπόν αισθηματίες
Από το «ποτέ γυναίκα στη ζωή να μην πιστέψεις», πήγαμε στο «λιγοστές είν’ οι κυρίες». Το λες και πρόοδο.
Οι άντρες δεν μιλούν πολύ/στο νου σου να το γράψεις/και όσο για την αγάπη τους/τη δείχνουνε με πράξεις/Οι άντρες δε μιλούν πολύ/στο νου σου να το γράψεις
Ενώ αυτές οι γυναίκες είναι κάτι γλωσσοκοπάνες, παναγία μου.
Σταματά να προκαλείς/αφού το ξέρεις και συ/πως δεν μπορεί τίποτα άλλο να γίνει/Κι αν όπως λες μ’ αγαπάς/τότε πολλά μη ζητάς/ο έρωτας μας κρυφός πρέπει να μείνει/Θα μου κλείσεις το σπίτι/μ’ έχεις κάνει αλήτη/θα μου βάλεις φωτιά/γι’ αυτό κάτσε καλά/Να μη μου τηλεφωνάς κι απάνω μου μην κολλάς/αφού το βλέπεις με φέρνεις σε δύσκολη θέση
Εποχές ΠΑΣΟΚ, τότε που ήταν αποδεκτό να έχεις γυναίκα και αίσθημα. Μία ένσταση έχουμε εδώ, το σπίτι μόνος σου θα το κλείσεις ψηλέ, εσύ είσαι παντρεμένος.
Πάρ’ το απόφαση πως δεν σου πέφτει ο λόγος/η γυναίκα πρέπει να ’ναι πάντα υπό/Και υποτάξου και ξηγήσου αναλόγως/ σ΄ό,τι πω, σ’΄ό,τι χορέψω, σ΄ό,τι πιω.
Άκουγες ειρωνικά το τραγούδι και ο Ζαμπέτας σου φαινόταν ο γραφικός κυριούλης που είχε την ψευδαίσθηση ότι είναι άντρας και το κέφι του θα κάνει; Και εμείς, μέχρι που τ’ ακούσαμε μέχρι τέλους.
Μην αρχίζεις τη μουρμούρα, άκου πρώτα να σου πω/Χθες το βράδι είχα μπλέξει σ' ένα γλέντι φιλικό/Είχε όμορφες κοπέλες και ξεχάστηκα να 'ρθω
Σεξιστικός δεν είναι ο στίχος αυτός καθ' αυτός. Σκέψου όμως να το έλεγε αυτό γυναίκα.
Δικαίωμα μου να γυρνώ στο σπίτι τα χαράματα/δικιά μου είναι η ζωή και μου ανήκει/εγώ δεν είμαι απ’αυτούς που ξεγελάς με κλάματα/εγώ είμαι μάτια μου απ’τη Θεσσαλονίκη
Δικαίωμα σου, πάσο. Το έχεις πει και σε άλλο σου τραγούδι, είσαι άστατος εσύ. Και δε θα λέγαμε τους στίχους σεξιστικούς, αν δεν υπήρχε και το άσμα που ακολουθεί.
Είναι σκάρτη, πάρτη φίλε, στη χαρίζω/πριν να φύγω όμως σου υπενθυμίζω/εγώ σίγουρα να δεις θα βρω μιαν άλλη/μα το άχτι της απάνω σου θα βγάλει/εγώ σίγουρα να δεις θα βρω μιαν άλλη/μα το άχτι της απάνω σου θα βγάλει.
Σου πουλάει θησαυρό, σου καίει τον χάρτη/πίστεψέ με η γυναίκα είναι σκάρτη/για Χριστούγεννα θα φύγει, θα ’ρθει Μάρτη/είναι σκάρτη, άκουσέ με, είναι σκάρτη.
Είναι σκάρτη, πάρτη, δεν το συζητάω/το συναγερμό σου πάλι εγώ χτυπάω/να θυμάσαι πως θα ζεις στην αγωνία/πως στους άντρες της αρέσει η ποικιλία/να θυμάσαι πως θα ζεις στην αγωνία/πως στους άντρες της αρέσει η ποικιλία.
Αυτή είναι σκάρτη γιατί στους άντρες της αρέσει η ποικιλία, εσύ είσαι απλώς από τη Θεσσαλονίκη.
Θέλω τα χάδια μου/και την σφαλιάρα μου/από τον άνθρωπο/που αγαπώ
Αν θέλεις bondage εμείς πάμε πάσο. Κρίμα όμως που το τραγούδι σου έγινε σημαία των μάτσο γκόμενων.
