Οι καλύτερες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας

της Ηρώς Κουνάδη

Εν αναμονή της 86ης απονομής των βραβείων Όσκαρ, συγκεντρώνουμε τις καλύτερες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με την άποψη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, και… συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την τελική ετυμηγορία.

2004 – Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά

Το τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας του Peter Jackson σάρωσε τα Όσκαρ το 2004, και αποχώρησε –φυσικά– και με το βραβείο των βραβείων, αυτό της καλύτερης ταινίας. Απέλπιδοι συνυποψήφιοι εκείνη την χρονιά ήταν τα Lost in Translation, Master and Commander, Mystic River και Seabiscuit –το οποίο, όσο και να προσπαθούμε, δεν καταφέρνουμε με τίποτα να θυμηθούμε.

2005 – Million Dollar Baby

Ο Clint Eastwood εκείνη τη χρονιά βρήκε την πολυπόθητη αναγνώριση που του χρωστούσε για καιρό το Χόλιγουντ (το οποίο πολλές φορές υπερβάλλει, κι αυτή ήταν μία από αυτές): Η ταινία του κέρδισε όλα σχεδόν τα σημαντικά βραβεία, περιλαμβανομένων αυτών της καλύτερης ταινίας, της σκηνοθεσίας, του α’ γυναικείου ρόλου για τη Hillary Swank και του β’ ανδρικού ρόλου για τον Morgan Freeman. Συνυποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας ήταν το Ray, το Finding Neverland, το Aviator και το Sideways.

2006 – Crash

Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα από οσκαρικής άποψης χρονιά της τελευταίας δεκαετίας, είχε… απ’ όλα: Και πολιτική (Syriana, Good Night and Good Luck, Munich) και συγκλονιστικές ερμηνείες (Brokeback Mountain, Capote) και τον George Clooney… πολυθεσίτη μπροστά και πίσω από τις κάμερες, και την πρώτη «σοβαρή» ταινία του Woody Allen, το Match Point. Τελικά, με το αγαλματίδιο (έκανε την έκπληξη και) αποχώρησε το Crash του Paul Haggis.

2007 – The Departed

Καταγγέλλουμε εκ των προτέρων την κατάφορη αδικία που έγινε εις βάρος του Little Miss Sunshine, το οποίο άξιζε σαφώς περισσότερο από το The Departed το αγαλματίδιο. Εν πάση περιπτώσει, ο Martin Scorsese αποχώρησε τόσο με το Όσκαρ σκηνοθεσίας, όσο και με αυτό της καλύτερης ταινίας –τρόπος του λέγειν, για την ακρίβεια με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας αποχωρεί από την τελετή ο παραγωγός και όχι ο σκηνοθέτης της ταινίας. Συνυποψήφιες εκτός από τη νικήτρια-στις-καρδιές-μας Little Miss Sunshine ήταν και το Babel, το Letters from Iwo Jima και The Queen, με την υπέροχη Helen Mirren που κέρδισε φυσικά το Α’ γυναικείου ρόλου.

2008 – No Country for Old Men

Σε μια από τις πιο αδιάφορες (οσκαρικά, πάντα) χρονιές της δεκαετίας, το No Country for Old Men κερδίζει εύκολα το χρυσό αγαλματίδιο, απέναντι στα Atonement, Juno, Michael Clayton και There will be Blood. Οι αδελφοί Κοέν φεύγουν από το Kodak Theater με το Όσκαρ σκηνοθεσίας ανά χείρας, και μια τελετή απονομής που δεν θα θυμάται κανείς ρίχνει αυλαία.

2009 – Slumdog Millionaire

Το μικρό αριστούργημα του Danny Boyle είχε δύσκολο ανταγωνισμό εκείνη τη χρονιά: Πρώτο και καλύτερο, το Frost/ Nixon (για το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ο Frank Langela άξιζε δικαιωματικά το Όσκαρ Α΄ ανδρικού ρόλου που του έκλεψε μέσα από τα χέρια ο Sean Penn), το Curious Case of Benjamin Button, το Milk και το The Reader. Τελικά, κέρδισε τόσο το Όσκαρ καλύτερης ταινίας όσο και αυτό της σκηνοθεσίας.

2010 – The Hurt Locker

Η πρώτη χρονιά που οι υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας γίνονται δέκα (από πέντε ταινίες που ήταν μέχρι και το 2009), είναι και η πρώτη χρονιά που ένα animation (το υπέροχο Up της Pixar) βρίσκεται υποψήφιο σε αυτήν την κατηγορία. Οι υπόλοιπες ταινίες που διεκδικούσαν το αγαλματίδιο ήταν οι εξής: Inglourious Basterds, Avatar, The Blind Side, District 9, An Education, Precious, A Serious Man και Up in the Air. Σχεδόν όλες οι ταινίες που μπορούμε να θυμηθούμε από εκείνη τη χρονιά δηλαδή.

2011 – The King’s Speech

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή, για να μην παρεξηγηθούμε: Μας άρεσε ο Λόγος του Βασιλιά. Πολύ. Τόσο πολύ που μπορούμε άνετα να καταλάβουμε γιατί επικράτησε ταινιών όπως τα The Fighter, The Kids are Alright, 127 Hours, The Social Network, True Grit, Winter’s Bone και Toy Story 3 (που προφανώς έπρεπε να βρίσκεται στη λίστα με τις υποψηφιότητες καλύτερης ταινίας, μία χρονιά αφότου το Up άνοιξε τον χορό). Αν έπρεπε, όμως, να διαλέξουμε ανάμεσα στον Λόγο του Βασιλιά, το Inception και τον Μαύρο Κύκνο του Αρονόφσκι –όπως είχε η Ακαδημία εκείνη την χρονιά– λυπούμαστε που το λέμε, αλλά ο Λόγος του Βασιλιά θα έχανε πανηγυρικά.

2012 – The Artist

Το υπέροχο Hugo του Martin Scorsese ηττήθηκε από τον φόρο τιμής στον βουβό κινηματογράφο του Michel Hazanavicius, κι αυτό ακόμα δεν μπορούμε να το χωνέψουμε. Γι’ αυτό, περνάμε εν τάχει στις υπόλοιπες συνυποψήφιες: Extremely Loud and Incredibly Close, Midnight in Paris, Moneyball, The Descendants, The Help, The Tree of Life και War Horse. Παρηγοριές της χρονιάς, το Όσκαρ Α΄Γυναικείου Ρόλου της Meryl Streep για το Iron Lady και του Cristopher Plummer για το Begginers.

2013 – Argo

Και φτάνουμε αισίως στην τελευταία χρονιά της δεκαετίας (και στην τελευταία διαφωνία μας) με την καλοσκηνοθετημένη –δε λέμε– προπαγάνδα του Ben Affleck, να κλέβει το αγαλματίδιο από αριστουργήματα όπως το Amour, το Beasts of the Southern Wild και το Lincoln. Συνυποψήφιες εκείνη τη χρονιά ήταν ταινίες όπως το Django, το Les Miserables, το Life of Pi, το Silver Linings Playbook και το Zero Dark Thirty. Τουλάχιστον, ο Daniel Day Lewis αποχώρησε με το Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο Lincoln.

Όλες οι Ταινίες