Οι Άνδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ: Back in Black

Μετά από ένα «χλιαρό» σίκουελ, οι Men in Black του Μπάρι Σόνενφελντ επιστρέφουν για τρίτη (και φαρμακερή;) φορά σε μια ικανοποιητική κωμωδία δράσης αποδεικνύοντας ότι η… εξωγήινη αγελάδα τους έχει ακόμα γάλα να δώσει.
Οι Άνδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ: Back in Black
του Λουκά Τσουκνίδα 

Το γνωστό δίδυμο των ρυθμιστών της εξωγήινης παρουσίας στη γη, Κέι και Τζέι, επιστρέφει, διά χειρός Μπάρι Σόνενφελντ και πάλι, ο οποίος καταφέρνει να δώσει λίγο ζωή ακόμη σε μια σειρά που έμοιαζε να πεθαίνει πριν την ώρα της προ δεκαετίας, όταν και βγήκε στις αίθουσες το ξεχασμένο πια νούμερο 2.

Η υπόθεση

Ο Τζέι και ο Κέι συνεχίζουν τη ρουτίνα τους μέχρι που εμφανίζεται στη ζωή τους ο εξωγήινος εγκληματίας Μπόρις το “Κτήνος” με ένα σατανικό σχέδιο: να γυρίσει πίσω στο 1969 και να σκοτώσει τον Κέι πριν εκείνος τον συλλάβει, αφανίσει τη φυλή του και αποτρέψει την καταστροφή της Γης. Έτσι, ένα ωραίο πρωί, ο Τζέι ανακαλύπτει ότι για κάποιο λόγο δεν υπάρχει πια Κέι στη ζωή του κι αποφασίζει να ταξιδέψει κι εκείνος στο χρόνο για να αποτρέψει το θάνατο του συνεργάτη και, κατά κάποιον τρόπο, φίλου του...



Η κριτική

Αυτό που έκανε εκείνη την πρώτη ταινία της σειράς, 15 χρόνια πριν, να αποσπάσει τις θετικές αντιδράσεις όλων ήταν, πέρα από την κωμική πρωτοτυπία της, η χημεία μεταξύ των δύο σταρ, του ανερχόμενου τότε Γουίλ Σμιθ και του προσφάτως καταξιωμένου τότε Τόμι Λι Τζόουνς. Εκμεταλλευόμενοι τις τεράστιες διαφορές στην ιδιοσυγκρασία και το εκφραστικό τους οπλοστάσιο έπλασαν δύο εξαιρετικά αταίριαστους χαρακτήρες πριν τους κάνουν να μοιάζουν συμπληρωματικοί και αχώριστοι σε μια από τις καλύτερες εφαρμογές του κωμικού κλισέ “το αταίριαστο δίδυμο” στην ιστορία της κινηματογραφικής κωμωδίας. Η χημεία δε χάθηκε ούτε στο σίκουελ, όμως το απλό και στέρεο σεναριακό πλαίσιο δεν υπήρχε πια και η φυσική φθορά ενός κωμικού τρικ ήταν αμείλικτη.

Έπρεπε να περάσει μια δεκαετία, οι καριέρες των δύο πρωταγωνιστών να μπουν σε μια πιο μετριοπαθή φάση και να έρθει στη ζωή μας η επανεφεύρεση του 3D ώστε να αποφασιστεί ότι η κωμική αγελάδα που λέγεται “Men in Black” έχει ακόμη γάλα να δώσει. Και όντως, οι δημιουργοί την αρμέγουν σχετικά καλά αυτή τη φορά, παρ' ότι ο Τόμι Λι Τζόουνς απλως εμφανίζεται αφού το νέο σενάριο θέλει τον Τζέι να σμίγει με έναν συνομήλικό του Κέι, τον οποίο ερμηνεύει αβίαστα, με φοβερή προσήλωση στον ήδη υπάρχον χαρακτήρα ο Τζος Μπρόλιν διατηρώντας την κωμική χημεία με τον Γουίλ Σμιθ στο έπακρο. Το κόλπο του ταξιδιού στο χρόνο με σκοπό τη μετάλλαξη του παρόντος είναι μεν χιλιοφορεμένο, όμως εδώ παρέχει το όχημα, όχι μόνο για κωμικούς αναχρονισμούς, αλλά και για την ανανέωση της σχέσης των δύο κεντρικών χαρακτήρων όσο και για την αποκάλυψη της αληθινής προέλευσής της, πίσω στην εποχή που ο Τζέι ήταν πιτσιρίκι κι ο Κέι ο επόμενος ζωντανός θρύλος των MIB. Τότε δηλαδή που οι συσκευές που σβήνουν τη μνήμη λειτουργούσαν με μπαταρία ζώνης.

Ο Σόνενφελντ, γνώστης της σειράς, σκηνοθετεί εξισορροπώντας δράση και κωμωδία και χωρίς να χάνει απ' τα μάτια τους δύο πρωταγωνιστές, τα ατού του δηλαδή. Το 3D μοιάζει για ακόμη μια φορά υπερτιμημένο, ενώ ένα άλλο μελανό σημείο του φιλμ είναι ίσως ο Μπόρις το “Κτήνος”, ένας χαρακτήρας που δεν πείθει για σοβαρός κακός, καθώς οι διάλογοί του είναι προχειρογραμμένοι και ακυρώνουν το ιδιαίτερο κωμικό ταλέντο του “αγνώριστου” Ζερμέν Κλεμέντ που καλείται να τον ενσαρκώσει.

Το “Men in Black III” είναι μια ικανοποιητική κωμωδία δράσης. Επιπλέον, είναι η μοναδική μας επιλογή για ακόμη μια εβδομάδα...

Βγαίνουν ακόμη:

- Ξανά, η ταινία κινουμένων σχεδίων “Cars (2006)” και ο “Μεγάλος Δικτάτορ (1940)” του Τσάρλι Τσάπλιν.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v