Rocknrolla: Ο Γκάι Ρίτσι... όπως τον ξέρουμε

του Λουκά Τσουκνίδα

Κακά τα ψέματα, το όνομα Γκάι Ρίτσι είναι συνδεδεμένο με τις δυο πρώτες του ταινίες, «Lock, Stock & Two Smoking Barrels» και «Snatch», περισσότερο κι απ' το γάμο του (ήρωας!) με τη Μαντόνα. Δέκα χρόνια πέρασαν μόλις, από τότε που έδωσε νέα πνοή στη γκανγκστερική κωμωδία κι όμως κινδύνευε να ξεχαστεί, επειδή φάνηκε κατώτερος των προσδοκιών, χάνοντας στην ουσία τη μάχη με τον εαυτό του. Το «Rocknrolla» είναι ο τρόπος που ο Ρίτσι διάλεξε να επιστρέψει στον αφρό μετά από αρκετά χρόνια στο σκοτάδι (μέγαιρα!), η παλιά καλή συνταγή δηλαδή με λίγα καρφιά στη σάλτσα για τους χρόνιους επικριτές του.

Η σύνοψη της νέας ταινίας του Ρίτσι δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει σε μια σύντομη παράγραφο. Θ' απαριθμήσω τους χαρακτήρες κι αυτό αρκεί για να υπολογίσει κανείς τις πιθανότητες που έχει για να περάσει καλά. Ο παλιομοδίτης γκάνγκστερ Λένι (Πολ Γουίλκινσον), ο σούπερ-κουλ υπασπιστής του Άρτσι (Μαρκ Στρονγκ), ο ρώσος μεγιστάνας Γιούρι Ομπάμοβιτς (Κάρελ Ρόντεν), η μοιραία λογίστριά του Στέλα (Θάντι Νιούτον), η παρέα των μικροαπατεώνων, ο καλοπροαίρετος γόης Ουάν-Του (Τζέραρντ Μπάτλερ), ο ψύχραιμος Μάμπλς (Ίντρις Έλμπα), ο κρυφογκέι Χέντσαμ Μπομπ (Τομ Χάρντι), ο νεκρός πρεζάκιας πανκ-ρόκερ Τζόνι Κουίντ (Τόμπι Κέμπελ), οι μουσικοί μάνατζερ Μίκι (Λούντακρις) και Ρόμαν (Τζέρεμι Πάιβεν), ο καλλιτεχνικά ευαίσθητος γκάνγκστερ Τανκ (Νόνσο Ανόζι), δυο τσετσένοι μπράβοι που δεν πεθαίνουν με τίποτε, ένας διεφθαρμένος κρατικός υπάλληλος, ένας πίνακας που φέρνει τύχη στον κάτοχό του, ένα «φιλέτο» στις όχθες του Τάμεση κι 7 εκατομμύρια λίρες που δε φτάνουν ποτέ εκεί που πρέπει. Απλά πράγματα...

[Το trailer της ταινίας]

Εντάξει πρέπει να παραδεχτώ ότι ο Ρίτσι δεν εξέπληξε κανέναν, ούτε με το σενάριο ούτε με τη σκηνοθεσία του, αλλά αυτό δε νομίζω ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του. Ένας πολλά υποσχόμενος σκηνοθέτης είχε βαλτώσει εδώ και καιρό δημιουργικά κι αν αυτό είναι που θα τον κάνει να επιστρέψει στη δράση τότε θα το καταπιώ, θα περάσω καλά (τι τραβάμε κι εμείς οι κριτικοί!) και θα τον περιμένω στη γωνία μετά την επόμενη ταινία του, το μεγαλεπήβολο «Sherlock Holmes» με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ.

Το «Rocknrolla» είναι τόσο γρήγορο κι έχει τόσους πολλούς χαρακτήρες οι οποίοι μπλέκονται μεταξύ τους που δε σου αφήνει και πολύ χρόνο να σκεφτείς. Εκ πρώτης όψεως δε μοιάζει να έχει σεναριακά κενά και τα περισσότερα ερωτήματα που τρέχουν μαζί με την πλοκή βρίσκουν απάντηση στο κάπως εύκολο τέλος, που ανακοινώνει συγχρόνως και την πρόθεση για σίκουελ. Η απόλαυση είναι και πάλι στο μοντάζ, στο οπτικό και φραστικό χιούμορ και στις ερμηνείες ενός καστ που δε θα μπορούσε να μη διασκεδάσει με τη συγκεκριμένη δουλειά. Περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει στον κόσμο, που λένε και στο θέατρο.

Ο Πολ Γουίλκινσον είναι ακόμα μια φορά φανταστικός στο ρόλο του ευέξαπτου παλιοσχολίτη Λένι, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να παίξει οποιοδήποτε ρόλο του δοθεί με την ανοσία στην τυποποίηση που έχει αναπτύξει. Ο Τζέραρντ Μπάτλερ με τον Μαρκ Στρονγκ είναι οι ανερχόμενοι σταρ που στέκονται στο ύψος τους, αλλά πρέπει να μάθουν πώς αποκτάς αυτή την ανοσία. Πέρα απ' αυτούς, την οθόνη κατακτούν όποτε εμφανίζονται η κωμικά μοιραία Θάντι Νιούτον κι ο Τόμπι Κέμπελ (ο μάνατζερ των Τζόι Ντιβίζιον στο «Control») στον, αντίστοιχα με του Λένι, υπερκινητικό ρόλο του ροκενρόλα Τζόνι Κουίντ.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως της ταινίας δεν το πρόσεξα αρχικά, παρά μόνο όταν το διάβασα σε κάποιες πιο αναλυτικές κριτικές. Δεν είναι άλλο απ' την αυτοπαρώδηση του Γκάι Ρίτσι σε σχέση με τα βέλη που έχει δεχτεί μετά την προ δεκαετίας επιτυχία του, απ' τον κοσμικό τύπο υποθέτω ή και τους κριτικούς ακόμα. Έχει αποκληθεί π.χ. κρυπτοομοφυλόφιλος επειδή δεν είχε γυναίκες στις ταινίες του. Στο «Rocknrolla» βάζει νωρίς νωρίς έναν γκάνγκστερ (που του μοιάζει μάλιστα) να παραδέχεται την έλξη του για τον συνεργάτη του, ρίχνει στη συνταγή μια σέξι γυναίκα που τους παίζει όλους στα δάχτυλα, ενώ δεν παραλείπει και την απαραίτητη σκηνή σεξ, τόσο σύντομη και καρτουνίστικη ώστε να μη χαρακτηριστεί εν τέλει και σεξιστής. Τέλος έχει δεχτεί μομφές ως πλουσιόπαιδο που φαντασιώνεται μια ζωή που δεν έζησε ποτέ, στις φτωχογειτονιές του Λονδίνου. Έτσι μας δείχνει τον Τζόνι Κουίντ να παίζει με το όπλο του γκάνγκστερ θείου όταν εκείνος τον παίρνει απ' το ιδιωτικό σχολείο και τον μαύρο γκάνγκστερ να ασχολείται με την τέχνη, να βλέπει ταινίες εποχής και να φαντασιώνεται τον εκλεπτυσμένο, αντιστρέφοντας το επιχείρημα.

Είναι ένα έξυπνο ρεμάλι, αναμφισβήτητα, και η ταινία του διασκεδαστική και χορταστική όπως την περίμενα.

Βγαίνουν ακόμα:
- Η νέα ταινία του Κλιντ Ίστγουντ, το βασισμένο σε αληθινή ιστορία δράμα «Changeling». Ενδιαφέρον και συναισθηματικά φορτισμένο, με την Αντζελίνα Τζολί να επωφελείται του αβανταδόρικου ρόλου για να προσθέσει μια καλή ερμηνεία στο ενεργητικό της.
- Το «Under the Bombs» του λιβανέζου Φιλίπ Αρακτινγκί, ένα καλό ρόουντ μούβι με μια γυναίκα που ψάχνει το παιδί της κι έναν ταξιτζή που τη βοηθά κατά την εισβολή των ισραηλινών στο Λίβανο το 2006. Γυρισμένο κατά τη διάρκεια και στον τόπο της πραγματικής εισβολής με μη-ηθοποιούς πέρα απ' τους δυο πρωταγωνιστές.
- Το γαλλικό δράμα «Mark of an Angel», το εφηβικό «High School Musical 3: Senior Year», η ταινία του Πάνου Καρκανεβάτου «Καλά Κρυμμένα Μυστικά, Αθανασία» και το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου με τον χολιγουντιανό τίτλο «Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου».

Όλες οι Ταινίες