10 κλειστοβοφικές ταινίες ακατάλληλες για… καραντίνα

Κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, μυστήριο, ανατροπές και μπόλικα καρδιοχτύπια σε δέκα ταινίες ό,τι πρέπει για καραντίνα.

The Tenant (1976)

Η τρίτη ταινία της «τριλογίας διαμερισμάτων» από τον μετρ του ψυχολογικού τρόμου Roman Polanski, παρακολουθεί την κατάβαση στην άβυσσο των παραισθήσεων και της τρέλας ενός ενοίκου που εγκαθίσταται στο παρακμιακό διαμέρισμα μιας αρκετά παράξενης πολυκατοικίας, με ακόμα πιο παράξενους και αντιπαθητικούς κατοίκους. Βλέπεται και σε μαραθώνιο παρέα με το Μωρό της Ρόζμαρι και την Αποστροφή για να κλείσει η τριλογία.

Rear Window (1954)

Καθηλωμένος στο διαμέρισμά του με σπασμένο πόδι, ένας φωτορεπόρτερ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ενός φόνου στο ακριβώς απέναντι διαμέρισμα. Μια αριστουργηματική μελέτη, πάνω στις εμμονές και στη οφθαλμολαγνεία, από τον μετρ της αγωνίας, τον αξεπέραστο Alfred Hitchcock, με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές, την υπέροχη Grace Kelly και τον James Stuart.

Coherence (2013)

Μπορεί μια ταινία πενιχρού budget να σε σπαζοκεφαλιάσει μέρες μετά την προβολή της; Μπορεί, και αυτή η ανεξάρτητη αμερικάνικη παραγωγή του James Ward Byrkit που γυρίστηκε στο… σπίτι του, είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, μια σπαζοκεφαλιά, με κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που σε καθηλώνει μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Invitation (2015)

Ένα… παραδοσιακό reunion μετατρέπεται σε ένα από τα πιο σκοτεινά και αναπάντεχα θρίλερ τρόμου σε τέσσερις τοίχους, από τη σκηνοθέτη Karyn Kusama. Τι μπορεί να πάει στραβά όταν μερικοί φίλοι καλούνται σε ένα σπίτι για να αποδεχτούν μαζί με τους οικοδεσπότες μια τεράστια απώλεια; Πολλά, πίστεψέ μας.

Panic Room (2002)

Μια μητέρα βρίσκεται παγιδευμένη μαζί με τη 15χρονη κόρη της σ' ένα «δωμάτιο πανικού», ύστερα από την εισβολή τριών ληστών. Τι να θέλουν άραγε; Ο μαέστρος David Fincher ξέρει πολύ καλά πώς να φτιάξει ατμόσφαιρα, και καταφέρνει χάρη στη δεξιοτεχνία της κάμεράς του να υπερκαλύψει τις όποιες αστοχίες του σεναρίου και να σε καθηλώσει στην καρέκλα.

Fermat's Room (2007)

Τέσσερις μαθηματικοί που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, λαμβάνουν πρόσκληση από έναν μυστηριώδη οικοδεσπότη και καταλήγουν παγιδευμένοι σε μια αίθουσα η οποία συρρικνώνεται ώρα με την ώρα. Για να επιβιώσουν θα χρειαστεί να λύσουν κάποιους γρίφους (μαζί τους κι εμείς), σε αυτό το στυλιζαρισμένο θρίλερ το οποίο θα αγαπήσουν τόσο οι φαν των μαθηματικών όσο και οι κοινοί θνητοί.

Dogville (2003)

Χωρίς καθόλου σκηνικά - οι τοίχοι είναι ζωγραφισμένοι στο πάτωμα με κιμωλία, ο Lars Von Trier ο σκηνοθέτης που αγαπάς να μισείς, στήνει ένα θεατρικό σινεφίλ έπος, ένα αριστούργημα και ταυτόχρονα μια συγκλονιστική παραβολή για το κακό που κατά τα λεγόμενα του Δανού «μπορεί να φυτρώσει παντού».

Don't Breathe (2016)

Παρέα πιτσιρικάδων αποφασίζει να κάνει ντου σε σπίτι για μια τελευταία διάρρηξη όμως λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, ο οποίος εν προκειμένω είναι ένας τυφλός βετεράνος του πολέμου του Ιράκ. O Fede Alvarez γράφει και σκηνοθετεί με σεναριακό ρεαλισμό και επιβλητικό ρυθμό ένα εφιαλτικό θρίλερ τρόμου, το οποίο κορυφώνεται σε ένα γεμάτο εκπλήξεις φινάλε.

Ils (2006)

Αγνοήστε το μέτριο αμερικάνικο ρημέικ και βυθιστείτε στον σπιτικό εφιάλτη αυτού του γαλλικού κλειστοφοβικού θρίλερ, στο οποίο ένα νεαρό ζευγάρι βρίσκει εαυτούς παγιδευμένους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, από έναν μυστηριώδη και «άγνωστο» εισβολέα. Άψογο σκηνοθετικά και σοκαριστικό, χωρίς να καταφεύγει στην ευκολία του αιματοβαμμένου. Ένα πραγματικό ρεσιτάλ τρόμου.

Funny Games (1997/2007)

Δύο νεαροί επισκέπτονται ένα μικροαστικό ζευγάρι στο σπίτι τους, μετατρέποντας τη διαμονή τους σε εφιάλτη για γερά στομάχια. Εδώ όποια βερσιόν και να δείτε δεν υπάρχει πρόβλημα, μιας και πίσω και από τις δυο βρίσκεται ο μαέστρος Mikael Haneke, που εγγυάται για το πιο μισανθρωπικό, αγωνιώδες και σοκαριστικό κινηματογραφικό ταξίδι.