5 ταινίες που ήταν καλύτερες από τα βιβλία τους

Το γνωστό κλισέ που λέει πως «ένα βιβλίο είναι πάντα καλύτερο από την ταινία του» έχει τις (λίγες και καλές) εξαιρέσεις του.
5 ταινίες που ήταν καλύτερες από τα βιβλία τους
Κανένα βιβλίο δεν αρέσει στους πάντες. Νόμος, από αυτούς που ισχύουν εξίσου για οποιαδήποτε μορφή τέχνης (ναι, και τον κινηματογράφο) και κάνουν τον κόσμο μας λίγο πιο ενδιαφέροντα. Αλλιώς, για τι θα είχαμε να διαφωνούμε και να ξεδίνουμε, μέρες που είναι; Όπως να, τώρα εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές έτοιμος να ανοίξεις καυγά «πώς τολμάμε να πιάνουμε στο στόμα μας τον Φίλιπ Κ. Ντικ, οι δημοσιογραφίσκοι της πεντάρας». Θα το αντέξουμε.

Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους (No Country for Old Men)
Σκηνοθεσία: Ethan και Joel Coen (2007)

Θα το πούμε και ας μας πεις ιερόσυλους, η γραφή του Cormac McCarthy δεν είναι για όλους –σίγουρα, ας πούμε, δεν είναι για ανθρώπους που γουστάρουν σημεία στίξης και γραμματικούς κανόνες. Η ταινία των αδελφών Κοέν, από την άλλη, έφερε στην επιφάνεια όλη τη σκοτεινιά της ιστορίας του, και είχε και ένα συγκλονιστικό δίδυμο πρωταγωνιστών, τον Χαβιέ Μπαρδέμ ως άσπλαχνο εκτελεστή και τον Τόμι Λι Τζόουνς ως επαρχιώτη σερίφη που τον κυνηγά. Δεν είναι να απορείς που σάρωσε στα Όσκαρ, φεύγοντας με τα τρία βασικά αγαλματίδια (καλύτερης ταινίας, σκηνοθέτη, σεναρίου) και μια υποψηφιότητα για τον Χαβιέ που παρά τις αδικίες της Ακαδημίας είναι ό,τι και να κάνει πάντα πρώτος στις καρδιές μας.

Το Μυστικό του Brokeback Mountain
Σκηνοθεσία: Ang Lee (2005)

Δεν είναι πως του έλειψαν τα λογοτεχνικά βραβεία του ομώνυμου διηγήματος της Annie Proulx όταν πρωτοδημοσιεύτηκε στο New Yorker το 1997. Και με το Εθνικό Βραβείο Μυθοπλασίας τιμήθηκε, και την τρίτη θέση στα λογοτεχνικά βραβεία O’Henry έλαβε. Η κινηματογραφική μεταφορά του Ang Lee, όμως, φύσηξε πραγματική ζωή στην υπέροχη ιστορία του Γουαϊόμινγκ, με τα φαντασμαγορικά πλάνα, τη χιλιοβραβευμένη μουσική επένδυση του Gustavo Santaolalla και τις σπαρακτικές ερμηνείες των Jake Gyllenhaal και Heath Ledger.

Τα Σαγόνια του Καρχαρία (Jaws)
Σκηνοθεσία: Steven Spielberg (1975)

Πολύ πριν μπει το CGI στις ζωές μας, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ απέδειξε πως μπορείς να τρομάξεις κόσμο… χωρίς να του δείχνεις σχεδόν τίποτα. Τώρα, μπορεί να μην ήξερες καν ότι η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Peter Benchley, που είχε για πρωταγωνιστές του τον αρχηγό της αστυνομίας μιας μικρής κωμόπολης που ενώνει τις δυνάμεις του με έναν σύγχρονο Κάπταιν Έιχαμπ (του Μόμπι Ντικ, ντε) για να απαλλαγούν από έναν φονικό καρχαρία. Το μυθιστόρημα είχε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα να πει για τις κοινωνικές τάξεις, αλλά και ένα αχρείαστα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας να αφιερώνεται στην ελάχιστα πιστευτή ερωτική σχέση της γυναίκας του αρχηγού με έναν βιολόγο. Κι αυτό όμως να μην ήταν, κανένα κείμενο δεν θα μπορούσε ποτέ να συναγωνιστεί τη μουσική του John Williams, που εξακολουθεί να προκαλεί ανατριχίλες 45 χρόνια αργότερα.

American Psycho
Σκηνοθεσία: Mary Harron (2000)

Ήταν εξ αρχής αμφιλεγόμενο το σατιρικό θρίλερ που έγραψε ο Bret Easton Ellis το 1991, για έναν νεαρό τραπεζικό επενδυτή που έχει ένα φετίχ με τους φόνους και τις εκτελέσεις. Οι κριτικοί το λάτρεψαν, οι φεμινίστριες το μίσησαν, και κάποια βιβλιοπωλεία το θεώρησαν τόσο σοκαριστικό που το πουλούσαν μέσα σε πλαστικό περιτύλιγμα –δεν μπορούσες δηλαδή να το ξεφυλλίσεις πριν το αγοράσεις. Η κινηματογραφική μεταφορά της Mary Harron κατάφερε παραμένοντας πιστή στο βιβλίο να αναδείξει το μαύρο χιούμορ του, και να κατευθύνει την αιματοχυσία περισσότερο προς το κοινωνικό σχόλιο και λιγότερο προς την ψυχοπάθεια του ήρωά της. Είχε βέβαια και το πρωταγωνιστικό δίδυμο Christian Bale - Jared Leto στη φαρέτρα της, όσο και να πεις βοηθάει.

Blade Runner
Σκηνοθεσία: Ridley Scott (1982)

Ξέρουμε πολλούς λάτρεις του Philip K. Dick που ετοιμάζονται να σκίσουν τα ρούχα τους και να γράψουν οργισμένο σχόλιο ακριβώς από κάτω, κι έχουμε να τους πούμε αυτό: Παρ’ όλο που δεν έζησε για να δει την ταινία στην τελική της μορφή, ο μπαμπάκας όλων όσων διαβάζουν επιστημονική φαντασία σήμερα δήλωσε βλέποντας κάποιες αμοντάριστες ακόμα σκηνές «η ζωή και το έργο μου δικαιώθηκαν και ολοκληρώθηκαν με το Blade Runner». Κι αυτό παρά το γεγονός πως ο Ridley Scott έκανε την ιστορία του Ηλεκτρικού Πρόβατου (Do Androids Dream of Electric Sheep? αν προτιμάς τον ορίτζιναλ τίτλο του βιβλίου που έκανε κινηματογραφική καριέρα ως Blade Runner) σχεδόν αγνώριστη με τις αλλαγές του –για τις οποίες όμως πρέπει προς τιμήν του να πούμε πως ζήτησε και πήρε την έγκριση του συγγραφέα.

Πηγή: Collider.com 
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v