Από τον Μπραμ Στόκερ ως τον Κλάιβ Μπάρκερ, και από τον Δράκουλα στη Λάμψη, ιδού επτά βιβλία που δεν θα σας αφήσουν να κοιμηθείτε.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μπορεί ένα βιβλίο να είναι τρομακτικό; Πολύ τρομακτικότερο από την καλύτερη ταινία τρόμου που έχετε δει, μπορούμε να σας το υπογράψουμε αυτό. Αν θέλετε να βάλετε λίγη αδρεναλίνη στα βράδια –ή απλώς στα αναγνώσματά– σας, ορίστε ένα top-7 βιβλίων που δεν θα σας αφήσουν να κοιμηθείτε μέχρι να τα τελειώσετε –ή και μέχρι να τα ξεπεράσετε.
Ο άρχοντας του (λογοτεχνικού, και όχι μόνο) τρόμου, στο πρώτο του βιβλίο, που θεωρείται ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα της λογοτεχνίας του φανταστικού. Το Damnation Game, όπως είναι ο αρχικός του τίτλος, είναι η ιστορία του Τζόζεφ Γουάιτχεντ, ο οποίος μέσα από τα στοιχειωμένα συντρίμμια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τόλμησε να προκαλέσει τον σκοτεινό πρωταθλητή του απόλυτου παιχνιδιού της ζωής. Έχοντας πια αποκτήσει αμύθητα πλούτη, ζει τώρα αιχμάλωτος στο εφιαλτικό του φρούριο, καταδικασμένος να πληρώσει ένα ασύλληπτο τίμημα.
Πιθανότατα ο Στίβεν Κινγκ και η Λάμψη του δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Για όσους δεν έχουν δει την ταινία, η ιστορία έχει ως εξής: Ο Τζακ Τόρανς αναλαμβάνει χειμερινός επιστάτης του ξενοδοχείου Θέα, και μετακομίζει εκεί με την γυναίκα του, Γουέντι, και τον πεντάχρονο γιο τους, Ντάνι. Ο Ντάνι, όμως, προικισμένος με το χάρισμα της προφητείας -ευλογία ή κατάρα- βλέπει οράματα και αισθάνεται κακό κουρνιασμένο ανάμεσα στα εκατόν δέκα άδεια δωμάτια του ξενοδοχείου, να παραμονεύει ειδικά γι' αυτούς.
Ναι ναι, ξέρουμε, έχετε δει την ταινία. Δε μας νοιάζει. Το βιβλίο είναι περίπου εκατό φορές τρομακτικότερο. Στην αρχή, η φρίκη περνά σχεδόν απαρατήρητη: θόρυβοι στο δωμάτιο της μικρής Ρέγκαν, έπιπλα που βρίσκονται σε λάθος θέση, μια αλλόκοτη μυρωδιά, ένα παγερό συναίσθημα που διαπερνά τα πάντα. Σύντομα όμως η τρομακτική μεταμόρφωση του εντεκάχρονου κοριτσιού αψηφά κάθε λογική εξήγηση και οι ιατρικές εξετάσεις δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Μοιάζει σαν μια ξένη προσωπικότητα να κυρίευσε το σώμα του παιδιού. Και κάπου εδώ έρχεται στο προσκήνιο ο πάτερ Ντέμιαν Καρράς.
Όλοι κάποτε έχουμε φοβηθεί. Οι κάτοικοι του Μίλμπερν βλέπουν το κακό να εξαπλώνεται, και δεν μπορούν να ξεφύγουν ούτε και στα όνειρά τους. Όταν ασφαλίζουν τα παράθυρα και κλειδώνουν τις πόρτες, συναντούν πάντα τον ίδιο εφιάλτη. Στην έντρομη ερώτηση «Ποιος είσαι;» παίρνουν πάντα την ίδια απάντηση: «Εσύ».
Ο συγγραφέας του I Am Legend (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, είναι πολύ καλύτερο από την ομώνυμη ταινία) γράφει μια ιστορία για ένα τρομακτικό σπίτι που ο Στίβεν Κινγκ κάποτε χαρακτήρισε «την πιο τρομακτική ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού». Το σπίτι είναι η Έπαυλις Μπελάσκο, όπου «έχουν διαδραματιστεί σκηνές ανομολόγητης φρίκης και ακολασίας». Τα μέλη των δύο αποστολών που τόλμησαν να την εξερευνήσουν στο παρελθόν κατέληξαν δολοφονημένοι, κρεμασμένοι ή παράφρονες. Είκοσι χρόνια αργότερα, μια νέα αποστολή ετοιμάζεται να περάσει την πύλη του στοιχειωμένου ανάκτορου και να αναζητήσει απαντήσεις στα υπέρτατα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, καθένας με το λόγο του να αναμετρηθεί με τον τρόμο της έπαυλης, και μια δύναμη που ενεδρεύει στα σωθικά του σπιτιού να ετοιμάζεται να καταβροχθίσει τις ψυχές τους.
Όσες φθηνές απομιμήσεις του και αν έχετε διαβάσει/ δει σε ταινία/ χαζέψει στην τηλεόραση, δεν φτάνουν ούτε στη πρώτη του σελίδα το αριστούργημα του Μπραμ Στόκερ –ο οποίος πέθανε φτωχός και άσημος, πεπεισμένος ότι είχε αποτύχει και πριν προλάβει να δει τα βιβλία του να εκδίδονται και να γίνονται παγκόσμιο φαινόμενο, κι αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες αδικίες της ζωής. Μυθιστόρημα αρχέτυπο, φέρει τη σφραγίδα του τρόμου που εμπνέει το αλλόκοτο και η μεταφυσική, όσο λίγα άλλα.
Ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της φανταστικής λογοτεχνίας δίνει με συναρπαστικό τρόπο το κλίμα του παράδοξου, του τρόμου και του μακάβριου. Το σκηνικό των ιστοριών, από τις παγωμένες ερήμους της Ανταρκτικής μέχρι τη σκοτεινή σοφίτα σε μια τρομακτική πόλη, έχει μόνιμο φόντο τη φρίκη. Άνθρωποι, ζώα, παράδοξα πλάσματα, προσωποποιημένες δυνάμεις του Καλού και του Κακού, στήνουν έναν ζοφερό χορό που ακροβατεί στο όριο αλήθειας και εφιαλτικού ονείρου.