Αστυνομικά με σασπένς, μικρά ενδιαφέροντα διηγήματα και μυθιστορήματα που «ρέουν». Οκτώ ολόφρεσκες προτάσεις για τα βιβλία των διακοπών σας.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Δεν έχεις διαβάσει τίποτα όλο τον χρόνο και θέλεις τώρα μια χούφτα βιβλία που να τα πάρεις μαζί σου στην παραλία; Ή διαβάζεις τακτικά, αλλά θέλεις πλέον να χαλαρώσεις με πιο light αναγνώσματα, που να σε ξεκουράσουν; Ή σ’ αρέσουν τα αστυνομικά ή τα μικρά διηγήματα και τα θεωρείς ιδανικά για διάβασμα, διάβασμα το οποίο ενδιάμεσα να διακόπτεται από τους πειρασμούς του καλοκαιριού;
Σου έχουμε τις λύσεις. Μερικά βιβλία, χαλαρωτικά, ενδιαφέροντα, καθηλωτικά, όχι ευπώλητα της σειράς αλλά και όχι και βαριά ή βαθυστόχαστα. Σου έχουμε τις λύσεις για καλό αλλά και άνετο διάβασμα:
Αχμέτ Ουμίτ, “Η πύλη του δερβίση”, Πατάκης 2013: Μυστικισμός και λογοτεχνία, εκεί που η ρεαλιστική πλευρά της ζωής συναντά το μεταφυσικό, όχι ως επιστημονική φαντασία αλλά ως κομμάτι μιας παράπλευρης πραγματικότητας. Κι όλα αυτά με την αύρα της Ανατολής… Ένα ταξίδι στο Ικόνιο γίνεται θρίλερ και μεταφυσικό ταξίδι, η έρευνα για τη φωτιά σε ένα ξενοδοχείο προσωπική αναζήτηση και η συνάντηση με τους ανθρώπους της πόλης επιστροφή στο μεταφυσικό παρελθόν.
Γιούνας Γιούνασον, “Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε”, Ψυχογιός 2013: Πώς μια αστυνομική ιστορία παίρνει κωμικό χαρακτήρα, ανάγει σε ένοχο έναν αδύναμο εκατοντάχρονο, μετατρέπει σε συμμορία μια ετερόκλιτη ομάδα, εξουδετερώνει μια κανονική συμμορία; Με το χιούμορ και με μια ανατρεπτική γραφή! Το αστυνομικό περιτύλιγμα παίζει με την ιστορία, βάζει έναν εκατόχρονο γέρο να αλωνίζει μέσα στον εικοστό αιώνα και τη σουηδική αστυνομία να τον κυνηγάει. Χιουμοριστικό και ευφυές συνάμα.
Paul Auster, “Αόρατος”, Μεταίχμιο 2013: Κάπου γίνεται ένας φόνος. Ξέρουμε εξ αρχής τον φονιά και τον αυτόπτη μάρτυρα. Αλλά τελικά αυτό που ενδιαφέρει είναι οι χαρακτήρες και η ψυχολογία τους μέσα σε ένα κείμενο που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Αμερικανός συγγραφέας αποδεικνύεται μάγος της θεατρικότητας και της αναγνωστικής προσέλκυσης.
Ιώ Τσοκώνα, “Το Πέρα των Ελλήνων”, Μεταίχμιο 2014: Η Κωνσταντινούπολη είναι συνδεδεμένη με άσβεστες μνήμες και με πολιτισμικά δεδομένα που την κάνουν εφάμιλλη μόνο με την αρχαία Αθήνα στη συνείδηση των Ελλήνων. Κι ίσως επειδή ο απόηχος της ελληνικότητάς της είναι ακόμα ζωντανός, υπερέχει σε συναίσθημα από την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Το βιβλίο παρακολουθεί ανά κεφάλαιο τα μνημεία του Πέρα και παρουσιάζει χρήσιμα ιστορικά στοιχεία, από το πότε και ποιος τα έκτισε μέχρι την πορεία τους μέσα στον χρόνο μέχρι σήμερα.
Åsa Larsson, “Το μαύρο μονοπάτι”, Μεταίχμιο 2014: Το πτώμα της Ίνα Βάτρανγκ βρίσκεται σε καμπίνα ψαρέματος στο βόρειο άκρο της Σουηδίας κι όλοι αναζητούν τον ένοχο στο περιβάλλον της Κάλις Μεταλλευτικής όπου αυτή δούλευε ως μεγαλοστέλεχος. Τι να περιμένεις; Αρτιότητα στην πλοκή, όπου οι διάφορες ενδείξεις δένονται σε μια αλυσίδα αποκαλύψεων μέχρι την τελευταία. Κι επιπλέον εμβάθυνση στην ανθρώπινη ψυχολογία, μέσα στην οποία θα βρεθεί η αιτία του φόνου.
Ισίδωρος Ζουργός, “Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο”, Πατάκης 2014: Το βιβλίο πραγματεύεται το μοτίβο του περιπλανώμενου Ιουδαίου, καθώς ο μικρός Ματίας ξεκινά από τη γενέτειρα Βασιλεία, αφήνοντας πίσω τη νεκρή μητέρα του, και κατηφορίζει μέσω των Άλπεων στη Βενετία κι έπειτα στη Θεσσαλονίκη, ξανά στη Βενετία, στην Πάδοβα, την Κωνσταντινούπολη, το Λονδίνο, το Ιάσιο κ.ο.κ. Είναι ένα ταξίδι στον 17ο αιώνα, μια περιδιάβαση στην ιστορία, μια δυνατή περιήγηση από πόλη σε πόλη κι από κουλτούρα σε κουλτούρα.
Βσέβολοντ Γκάρσιν, “Το κόκκινο λουλούδι”, Πόλις 2014: Μπορεί ένα λουλούδι να συμβολίζει το Κακό; Μια κόκκινη παπαρούνα να στοχοποιείται ως ο Σατανάς επί της γης; Κι όμως μέσα από ένα τέτοιο σύμβολο ο Γκάρσιν ανυψώνει τον τρελό ήρωά του σε σταυρωμένο σωτήρα. Ένα μικρό βιβλιαράκι που το διαβάζεις δύο φορές για να βρεις πίσω από την απλότητα της ιστορίας έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και μια αλληγορία του κακού που δεν ξεριζώνεται.
Χρίστος Κυθρεώτης, “Μια χαρά”, Πατάκης 2014: έξι διηγήματα που συλλαμβάνουν τις εσωτερικές συγκρούσεις και τις αγωνίες ανθρώπων, οι οποίοι θέλουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας γράφει έξι εκτενείς αφηγήσεις πρώτου προσώπου, όπου με προσεγμένη και κατάλληλη γλώσσα οι ήρωές του ελέγχουν τις αλήθειες της ζωής τους.
Καλές αναγνώσεις. Και μην ξεχνάς: όχι μπεστ σέλερ και φτηνά αναγνώσματα σε θάλασσες κι ακτές! Η ευτελής ανάγνωση βλάπτει σοβαρά την υγεία!