Τίνα Τσόντου, 42 ετών, εθελόντρια στην ActionAid
Η Τίνα συμμετείχε στις εθελοντικές αποστολές της ActionAid στην Κένυα το 2010 και στην Γκάνα το 2011. «Για εμένα ήταν ένα (παιδικό) όνειρο ζωής το να πάω στην Αφρική και να συμμετέχω εκεί σε μια εθελοντική αποστολή» εξηγεί. «Ήμουν ήδη Ανάδοχος Παιδιού κι έτσι έλαβα το ενημερωτικό email της ActionAid που έδινε την ευκαιρία σε Αναδόχους να συμμετέχουν. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή! Ήθελα πολύ να δω από κοντά την ζωή των ανθρώπων εκεί, τα ήθη, τα έθιμα τους, τους χορούς τους , τις συνήθειες τους, να τους γνωρίσω δηλαδή και να δω παράλληλα τη δουλειά που γίνεται από την ActionAid.
«Στην Κένυα, επισκεφθήκαμε μια ομάδα 40 ατόμων οροθετικών, τους Κουλοχίρο, όπου ξεχορταριάσαμε και υδροδοτήσαμε τα χωράφια που τους προσέφερε η ActionAid, κι επίσης ρίξαμε τα θεμέλια για την κατασκευή ενός κτιρίου που θα χρησίμευε σαν αποθήκη και μέρος συναντήσεων της ομάδας Κουλοχίρο. Στην Γκάνα, έργο μας ήταν η κατασκευή τριών τάξεων ενός σχολείου. Όλα αυτά χρηματοδοτήθηκαν από το ίδρυμα Νιάρχου.
«Το ξενοδοχείο που μέναμε και στην Κένυα και στην Γκάνα ήταν αρκετά μακριά από την περιοχή που δουλεύαμε, μιας κι η ActionAid δραστηριοποιείται σε απομακρυσμένες περιοχές. Έτσι, έπρεπε να σηκωθούμε νωρίς, ώστε 7.00 με 7.30 να είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Μπαίναμε στα πούλμαν και μετά από μιάμιση με δυο ώρες, φτάναμε στον προορισμό μας. Είχαμε είδη χωριστεί σε ομάδες εργασίας και κάθε ομάδα ήξερε αν θα ασχοληθεί με το χτίσιμο ή με το κουβάλημα νερού ή με το ξεχορτάριασμα, το φύτεμα, αλλά και το μαγείρεμα. Όλοι περάσαμε από όλες τις εργασίες. Δουλεύαμε μαζί, πλάι πλάι με τους ντόπιους. Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε και να γνωριστούμε, να παίξουμε με τα παιδιά τους και να δούμε από κοντά τη ζωή τους. Η καλύτερη εμπειρία για εμένα ήταν το μαγείρεμα με τις γυναίκες του χωριού.
«Μετά τρώγαμε όλοι μαζί, οι κάτοικοι της περιοχής κι εμείς οι εθελοντές . Τραγουδούσαμε και χορεύαμε δικά τους τραγούδια, αλλά και δικά μας. Οι άνθρωποι εκεί είχαν πραγματική περιέργεια να μας γνωρίσουν και να μάθουν τις συνήθειες μας, όπως άλλωστε κι εμείς τις δίκες τους.
«Κατόπιν, το απόγευμα επισκεπτόμασταν άλλα έργα που γίνονταν στην περιοχή και υποστηρίζονται από την ActionAid. Επισκεφτήκαμε ένα υδραγωγείο, ένα συνεταιρισμό κακοποιημένων γυναικών, ένα συνεταιρισμό γυναικών που έφτιαχναν καλάθια και έναν εκτροφέα οικόσιτων ζώων. Στο τέλος της ημέρας, επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο και ανταλλάσαμε εμπειρίες κι απόψεις, για όλα αυτά τα τόσο έντονα που είχαμε ζήσει.
«Η πιο δυνατή εμπειρία του ταξιδιού στην Γκάνα ήταν σίγουρα η επίσκεψη μας στον συνεταιρισμό κακοποιημένων γυναικών. Οι γυναίκες μας περίμεναν με ανοικτές αγκαλιές και τραπέζι έτοιμο στρωμένο, χαρακτηριστικό της φιλοξενίας τους. Αυτό, όμως, που με συγκλόνισε ήταν η αφήγηση της ζωής τους και πώς άλλαξε με τη βοήθεια της ActionAid. Από κακοποιημένες γυναίκες, έγιναν χειραφετημένες, δυνατές και χαρούμενες εργαζόμενες. Ήταν κάτι συγκλονιστικό! Η σκέψη ότι τα δικά μου 0,73€ την ημέρα, η συνδρομή μου στο πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού, μπορούν να αλλάξουν σε τέτοιο βαθμό τη ζωή ενός ανθρώπου με έκανε να νιώσω περήφανη για την οργάνωση που στηρίζω!
«Στην Κένυα, η δύναμη της ψυχής των Κουλοχίρο είναι αυτό που μου έχει μείνει. Δεν μπορώ να ξεχάσω πώς, παρ’ όλο που ήταν άρρωστοι και τόσο φτωχοί, πάλευαν με τόση δύναμη για τη ζωή τους. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστοι!
«Και στις δύο αποστολές ήταν απερίγραπτο το συναίσθημα ότι όλοι είχαμε ενωθεί σαν ένα: Όλοι δουλεύαμε για ένα κοινό σκοπό και δίναμε τον καλύτερο μας εαυτό σε αυτόν.
«Το μεγαλύτερο όφελος που αποκόμισα, ήταν ότι είδα με τα μάτια μου τη ζωή κάποιων ανθρώπων να βελτιώνεται. Είδα, δηλαδή, ότι η ActionAid κάνει δουλειά και μάλιστα πολύ καλή, ότι τελικά ναι, η ζωή των ανθρώπων μπορεί να αλλάξει. Ήταν μεγαλειώδες το συναίσθημα ότι κι εγώ, αφενός με τη μηνιαία συμβολή μου αλλά και με τη φυσική μου παρουσία, συνέβαλα σε αυτό!
«Όχι μόνο η δική τους ζωή άλλαξε, αλλά η εμπειρία αυτή, με έκανε κι εμένα να δω τη ζωή από μια άλλη διάσταση. Η δύναμη κι η καλοσύνη των ανθρώπων (ντόπιων κι εθελοντών) με έκαναν καλύτερο άνθρωπο, μου έδωσαν κι εμένα πολύ δύναμη, με γέμισαν ελπίδα για τη ζωή κι αγάπη για τον συνάνθρωπο.
«Δεν ξέρω αν κατάφερα να δώσω πίσω στους ντόπιους, αλλά και στους άλλους εθελοντες, όλα όσα εγώ πήρα. Δεν ξέρω πώς, αλλά στο τέλος εγώ βγήκα κερδισμένη. Έτσι νομίζω γίνεται με τον εθελοντισμό. Όσο πιο πολύ δίνεις, τόσο πιο γεμάτος και κερδισμένος βγαίνεις από όλη αυτήν την περιπέτεια!
«Θα συμβούλευα τον καθένα, πριν γίνει εθελοντής της ActionAid σε ένα τέτοιο ταξίδι, να γνωρίσει και να υποστηρίξει την ActionAid μέσω του προγράμματος Αναδοχής Παιδιού. Μπορεί να μπει στο site στο www.actionaid.gr ή να τηλεφωνήσει στο 801 11 900 800. Με 22€ το μήνα ή 0,73€ την ημέρα, μπορείς μαζί με άλλους , να αλλάξεις τη ζωή μιας ολόκληρης κοινότητας κι όχι μονάχα ενός παιδιού. Το καλό με την ActionAid είναι ότι στις κοινότητες που υποστηρίζει, γίνονται έργα, από τα οποία ωφελούνται όλοι οι κάτοικοι της περιοχής: σχολεία, υδραγωγεία, καλλιέργειες, συνεταιρισμοί κτλ. Οι κάτοικοι υποστηρίζονται πολλά χρόνια έτσι ώστε η νοοτροπία τους να αλλάζει και μαζί τους αλλάζουν και βελτιώνονται οι συνθήκες της ζωής τους. Αν αυτό δεν είναι σπουδαίο, τότε τι είναι;»
(*) Οι φωτογραφίες στο Photo Gallery, από τις αποστολές στην Γκάνα και την Κένυα, είναι της κ. Τσόντου, την οποία ευχαριστούμε για την παραχώρησή τους.
«Στην Κένυα, επισκεφθήκαμε μια ομάδα 40 ατόμων οροθετικών, τους Κουλοχίρο, όπου ξεχορταριάσαμε και υδροδοτήσαμε τα χωράφια που τους προσέφερε η ActionAid, κι επίσης ρίξαμε τα θεμέλια για την κατασκευή ενός κτιρίου που θα χρησίμευε σαν αποθήκη και μέρος συναντήσεων της ομάδας Κουλοχίρο. Στην Γκάνα, έργο μας ήταν η κατασκευή τριών τάξεων ενός σχολείου. Όλα αυτά χρηματοδοτήθηκαν από το ίδρυμα Νιάρχου.
«Το ξενοδοχείο που μέναμε και στην Κένυα και στην Γκάνα ήταν αρκετά μακριά από την περιοχή που δουλεύαμε, μιας κι η ActionAid δραστηριοποιείται σε απομακρυσμένες περιοχές. Έτσι, έπρεπε να σηκωθούμε νωρίς, ώστε 7.00 με 7.30 να είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Μπαίναμε στα πούλμαν και μετά από μιάμιση με δυο ώρες, φτάναμε στον προορισμό μας. Είχαμε είδη χωριστεί σε ομάδες εργασίας και κάθε ομάδα ήξερε αν θα ασχοληθεί με το χτίσιμο ή με το κουβάλημα νερού ή με το ξεχορτάριασμα, το φύτεμα, αλλά και το μαγείρεμα. Όλοι περάσαμε από όλες τις εργασίες. Δουλεύαμε μαζί, πλάι πλάι με τους ντόπιους. Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε και να γνωριστούμε, να παίξουμε με τα παιδιά τους και να δούμε από κοντά τη ζωή τους. Η καλύτερη εμπειρία για εμένα ήταν το μαγείρεμα με τις γυναίκες του χωριού.
«Μετά τρώγαμε όλοι μαζί, οι κάτοικοι της περιοχής κι εμείς οι εθελοντές . Τραγουδούσαμε και χορεύαμε δικά τους τραγούδια, αλλά και δικά μας. Οι άνθρωποι εκεί είχαν πραγματική περιέργεια να μας γνωρίσουν και να μάθουν τις συνήθειες μας, όπως άλλωστε κι εμείς τις δίκες τους.
«Κατόπιν, το απόγευμα επισκεπτόμασταν άλλα έργα που γίνονταν στην περιοχή και υποστηρίζονται από την ActionAid. Επισκεφτήκαμε ένα υδραγωγείο, ένα συνεταιρισμό κακοποιημένων γυναικών, ένα συνεταιρισμό γυναικών που έφτιαχναν καλάθια και έναν εκτροφέα οικόσιτων ζώων. Στο τέλος της ημέρας, επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο και ανταλλάσαμε εμπειρίες κι απόψεις, για όλα αυτά τα τόσο έντονα που είχαμε ζήσει.
«Η πιο δυνατή εμπειρία του ταξιδιού στην Γκάνα ήταν σίγουρα η επίσκεψη μας στον συνεταιρισμό κακοποιημένων γυναικών. Οι γυναίκες μας περίμεναν με ανοικτές αγκαλιές και τραπέζι έτοιμο στρωμένο, χαρακτηριστικό της φιλοξενίας τους. Αυτό, όμως, που με συγκλόνισε ήταν η αφήγηση της ζωής τους και πώς άλλαξε με τη βοήθεια της ActionAid. Από κακοποιημένες γυναίκες, έγιναν χειραφετημένες, δυνατές και χαρούμενες εργαζόμενες. Ήταν κάτι συγκλονιστικό! Η σκέψη ότι τα δικά μου 0,73€ την ημέρα, η συνδρομή μου στο πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού, μπορούν να αλλάξουν σε τέτοιο βαθμό τη ζωή ενός ανθρώπου με έκανε να νιώσω περήφανη για την οργάνωση που στηρίζω!
«Στην Κένυα, η δύναμη της ψυχής των Κουλοχίρο είναι αυτό που μου έχει μείνει. Δεν μπορώ να ξεχάσω πώς, παρ’ όλο που ήταν άρρωστοι και τόσο φτωχοί, πάλευαν με τόση δύναμη για τη ζωή τους. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστοι!
«Και στις δύο αποστολές ήταν απερίγραπτο το συναίσθημα ότι όλοι είχαμε ενωθεί σαν ένα: Όλοι δουλεύαμε για ένα κοινό σκοπό και δίναμε τον καλύτερο μας εαυτό σε αυτόν.
«Το μεγαλύτερο όφελος που αποκόμισα, ήταν ότι είδα με τα μάτια μου τη ζωή κάποιων ανθρώπων να βελτιώνεται. Είδα, δηλαδή, ότι η ActionAid κάνει δουλειά και μάλιστα πολύ καλή, ότι τελικά ναι, η ζωή των ανθρώπων μπορεί να αλλάξει. Ήταν μεγαλειώδες το συναίσθημα ότι κι εγώ, αφενός με τη μηνιαία συμβολή μου αλλά και με τη φυσική μου παρουσία, συνέβαλα σε αυτό!
«Όχι μόνο η δική τους ζωή άλλαξε, αλλά η εμπειρία αυτή, με έκανε κι εμένα να δω τη ζωή από μια άλλη διάσταση. Η δύναμη κι η καλοσύνη των ανθρώπων (ντόπιων κι εθελοντών) με έκαναν καλύτερο άνθρωπο, μου έδωσαν κι εμένα πολύ δύναμη, με γέμισαν ελπίδα για τη ζωή κι αγάπη για τον συνάνθρωπο.
«Δεν ξέρω αν κατάφερα να δώσω πίσω στους ντόπιους, αλλά και στους άλλους εθελοντες, όλα όσα εγώ πήρα. Δεν ξέρω πώς, αλλά στο τέλος εγώ βγήκα κερδισμένη. Έτσι νομίζω γίνεται με τον εθελοντισμό. Όσο πιο πολύ δίνεις, τόσο πιο γεμάτος και κερδισμένος βγαίνεις από όλη αυτήν την περιπέτεια!
«Θα συμβούλευα τον καθένα, πριν γίνει εθελοντής της ActionAid σε ένα τέτοιο ταξίδι, να γνωρίσει και να υποστηρίξει την ActionAid μέσω του προγράμματος Αναδοχής Παιδιού. Μπορεί να μπει στο site στο www.actionaid.gr ή να τηλεφωνήσει στο 801 11 900 800. Με 22€ το μήνα ή 0,73€ την ημέρα, μπορείς μαζί με άλλους , να αλλάξεις τη ζωή μιας ολόκληρης κοινότητας κι όχι μονάχα ενός παιδιού. Το καλό με την ActionAid είναι ότι στις κοινότητες που υποστηρίζει, γίνονται έργα, από τα οποία ωφελούνται όλοι οι κάτοικοι της περιοχής: σχολεία, υδραγωγεία, καλλιέργειες, συνεταιρισμοί κτλ. Οι κάτοικοι υποστηρίζονται πολλά χρόνια έτσι ώστε η νοοτροπία τους να αλλάζει και μαζί τους αλλάζουν και βελτιώνονται οι συνθήκες της ζωής τους. Αν αυτό δεν είναι σπουδαίο, τότε τι είναι;»
(*) Οι φωτογραφίες στο Photo Gallery, από τις αποστολές στην Γκάνα και την Κένυα, είναι της κ. Τσόντου, την οποία ευχαριστούμε για την παραχώρησή τους.
