Η Μιμή είναι μέλος της ομάδας των Activista από το 2009 –«έξι μήνες μετά τη σύσταση της ομάδας των Activista στην Ελλάδα, δηλαδή», όπως λέει. Οι Activista είναι το διεθνές δίκτυο νέων της ActionAid με μέλη από διάφορες χώρες, που διοργανώνει και συντονίζει εκστρατείες ενημέρωσης και κινητοποίησης. «Αυτό που μας ενώνει είναι το πάθος για ενεργή υποστήριξη των εκστρατειών της ActionAid, αλλά και η ανάγκη να πετύχουμε το στόχο μας με τρόπους οι οποίοι εμπνέουν και εμάς τους ίδιους» εξηγεί η ίδια.
«Οργανώνουμε προβολές ντοκιμαντέρ σχετικών με τη φτώχεια, βγαίνουμε στους δρόμους ώστε να επικοινωνήσουμε τα μηνύματά μας στον κόσμο ή στους αρμόδιους φορείς, μαζεύουμε υπογραφές, ή απλώς… κάνουμε party. Πρόσφατα, κάποιοι από εμάς ταξίδεψαν στη Ρουάντα για να δουν ιδίοις όμμασι τι εστί πείνα, AIDS και, με μία φράση, καταπάτηση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
«Από πολύ μικρή με διακατείχε η επιθυμία για προσφορά. Είναι προσωπική μου ανάγκη. Η πρώτη μου συνάντηση με τους Activista ήταν… δώρο ενός φίλου μου. Από τότε συμμετέχω ενεργά στην ομάδα, όσο μου το επιτρέπουν οι σπουδές και οι λοιπές υποχρεώσεις μου.
«Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του εθελοντισμού είναι ότι παραμένω σε επαγρύπνηση. Γνωρίζοντας τι συμβαίνει στις χώρες του Νότου (και όχι μόνο) δεν μπορείς να επαναπαυθείς. Γίνεσαι άνθρωπος του κόσμου και παύεις να ενδιαφέρεσαι μόνο για τη δική σου επόμενη ημέρα. Επίσης, η συναναστροφή μου με τα παιδιά της ομάδας, που έχουν αντίστοιχες ανησυχίες με εμένα, μου δίνει ελπίδα.
«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι, από όλα όσα κάνω, ο εθελοντισμός είναι το μόνο που έχει ουσιαστικό νόημα. Κακές, για μένα, είναι οι στιγμές που αμφιταλαντεύομαι μεταξύ του εθελοντισμού και της ανάγκης για επιβίωση, δηλαδή της καθημερινότητάς μου.
«Όποιον σκέφτεται να γίνει εθελοντής, για να βοηθήσει μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση όπως η ActionAid, θα τον συμβούλευα να το τολμήσει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσει κανείς –κάποιοι απαιτούν φυσική παρουσία, κάποιοι όχι. Ας αναζητήσει εκείνον που του ταιριάζει πιο πολύ. Θα δώσει αρκετά, αλλά θα κερδίσει κι ο ίδιος περισσότερα».
«Οργανώνουμε προβολές ντοκιμαντέρ σχετικών με τη φτώχεια, βγαίνουμε στους δρόμους ώστε να επικοινωνήσουμε τα μηνύματά μας στον κόσμο ή στους αρμόδιους φορείς, μαζεύουμε υπογραφές, ή απλώς… κάνουμε party. Πρόσφατα, κάποιοι από εμάς ταξίδεψαν στη Ρουάντα για να δουν ιδίοις όμμασι τι εστί πείνα, AIDS και, με μία φράση, καταπάτηση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
«Από πολύ μικρή με διακατείχε η επιθυμία για προσφορά. Είναι προσωπική μου ανάγκη. Η πρώτη μου συνάντηση με τους Activista ήταν… δώρο ενός φίλου μου. Από τότε συμμετέχω ενεργά στην ομάδα, όσο μου το επιτρέπουν οι σπουδές και οι λοιπές υποχρεώσεις μου.
«Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του εθελοντισμού είναι ότι παραμένω σε επαγρύπνηση. Γνωρίζοντας τι συμβαίνει στις χώρες του Νότου (και όχι μόνο) δεν μπορείς να επαναπαυθείς. Γίνεσαι άνθρωπος του κόσμου και παύεις να ενδιαφέρεσαι μόνο για τη δική σου επόμενη ημέρα. Επίσης, η συναναστροφή μου με τα παιδιά της ομάδας, που έχουν αντίστοιχες ανησυχίες με εμένα, μου δίνει ελπίδα.
«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι, από όλα όσα κάνω, ο εθελοντισμός είναι το μόνο που έχει ουσιαστικό νόημα. Κακές, για μένα, είναι οι στιγμές που αμφιταλαντεύομαι μεταξύ του εθελοντισμού και της ανάγκης για επιβίωση, δηλαδή της καθημερινότητάς μου.
«Όποιον σκέφτεται να γίνει εθελοντής, για να βοηθήσει μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση όπως η ActionAid, θα τον συμβούλευα να το τολμήσει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσει κανείς –κάποιοι απαιτούν φυσική παρουσία, κάποιοι όχι. Ας αναζητήσει εκείνον που του ταιριάζει πιο πολύ. Θα δώσει αρκετά, αλλά θα κερδίσει κι ο ίδιος περισσότερα».
